Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 39

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  związki siarki
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
PL
Odpowiedni dobór detektorów w chromatografii gazowej pozwala na dokładniejsze pomiary analizowanych związków. Wybór detektora zależy od substancji, które chcemy oznaczać, od ich procentowej zawartości w analizowanym gazie, a w niektórych przypadkach również od matrycy próbki, w której dany związek się znajduje. Związki siarki są bardzo częstym przedmiotem badań w laboratoriach geochemicznych. Jak dotąd zdecydowanie najpopularniejszym dostępnym na rynku detektorem do pomiaru ich stężeń jest FPD, używany również w Laboratorium Geochemii Nafty i Gazu INiG – PIB. Jednak w zależności od rodzaju i ilości związków siarki można, po opracowaniu odpowiedniej metodyki, użyć również detektorów FID i TCD. Przy badaniu bardzo niskich stężeń siarkowodoru zgodnie z doniesieniami literaturowymi sugerowane jest użycie detektora SCD, a przy badaniach stężeń wysokich można zastosować miareczkowanie jodometryczne. W ramach badań została wykonana kalibracja oraz przeprowadzono elementy walidacji metodyk oznaczania siarkowodoru na zróżnicowanych poziomach stężeń z użyciem detektorów FPD i TCD. Została sprawdzona specyficzność oraz selektywność zastosowanych metodyk badawczych. Ustalono granicę wykrywalności oraz oznaczalności, obliczono powtarzalność, a także liniowość. Kalibracja oraz wybrane elementy walidacyjne pokazały, jakie są możliwości zastosowanych detektorów, a także dały wiedzę, na jakim poziomie należy oznaczać siarkowodór przy użyciu poszczególnych detektorów powszechnie wykorzystywanych w chromatografii gazowej. Wykonane badania udowodniły, że opracowane metodyki spełniają założone kryteria akceptacji dla wybranych elementów walidacji. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że detektor FPD jest adekwatnym wyborem przy badaniach siarkowodoru w zakresie od 1 ppm do 10 ppm, natomiast TCD jest odpowiedni do oznaczeń wyższych stężeń siarkowodoru, tj. od 0,5% do 5%.
EN
Appropriate selection of detectors in gas chromatography allows for more accurate measurements of the analyzed compounds. The choice of the detector depends on the substances one needs to determine and the percentage share in the analyzed gas, and in some cases also on the sample matrix. Sulfur compounds are a very frequent subject of examination in geochemical laboratories. Until now, the most popular detector commercially available for measuring their concentrations is FPD, also used in the Oil and Gas Geochemistry Laboratory of the Oil and Gas Institute – National Research Institute. However, depending on the type and amount of sulfur compounds, FID and TCD detectors can also be used (when developing an appropriate methodology). In case of low concentrations of hydrogen sulfide, the use of an SCD detector is suggested according to publications, while for high concentrations, iodometric titration can be used. As a part of the research, calibration was performed and elements of validation of the methodologies for the determination of hydrogen sulfide at various concentration levels with the use of FPD and TCD detectors were carried out. The specificity and selectivity of the applied analysis methodologies were checked. The limit of detection and quantification was determined, and the repeatability and linearity for the hydrogen sulfide were calculated. The calibration and selected validation elements showed the capabilities of the detectors used, as well as the knowledge at what level hydrogen sulfide should be determined by individual detectors, commonly used in gas chromatography. This research proved that the developed methodologies meet the assumed acceptance criteria for selected elements of validation. As a result of the conducted research, it was found that the FPD detector is an adequate choice for hydrogen sulfide tests in the range from 1 ppm to 10 ppm, while TCD is suitable for the determination of higher concentrations of hydrogen sulfide, i.e. from 0.5% to 5%.
EN
The work describes the methodology and results of analysis for the consequences assessment of eruption from Cumbre Vieja volcano in Canary Islands. The preliminary analysis of dispersion of emitted pollutants was performed using Lagrangian trajectories model. To estimate long-term outcomes of eruption in terms of deposition and concentration of eruption products the Eulerian model of air dispersion was used. The model uses data from Global Forecasting System meteorological model launched at the NCEP-NOAA centre. The average concentration and deposition of sulfur compounds as well as the probability and time of the pollution cloud reaching all European capitals were examined. In 90 days a cloud of pollutants (SO2, volcanic ashes) spread over the northern hemisphere. Pollution reached Africa, North Sea and Europe. With an average emission of 15,000 tons of SO2/day, the maximum calculated deposition to the Earth’s surface reached 0.8g/m2, while overall deposition – 35 kilotons in the domain area.
PL
W pracy opisano metodykę i wyniki oceny skutków erupcji wulkanu Cumbre Vieja na Wyspach Kanaryjskich. Wstępną analizę dyspersji emitowanych zanieczyszczeń przeprowadzono z wykorzystaniem modelu trajektorii Lagrange’a. Do oszacowania długoterminowych skutków erupcji pod względem osadzania i koncentracji produktów erupcji wykorzystano eulerowski model dyspersji powietrza. W modelu wykorzystano dane z modelu meteorologicznego Global Forecasting System uruchomianego w ośrodku NCEP-NOAA. Zbadano średnie stężenie i depozycję związków siarki oraz prawdopodobieństwo i czas dotarcia chmury zanieczyszczeń do wszystkich stolic europejskich. W ciągu 90 dni chmura zanieczyszczeń (dwutlenek siarki, popioły wulkaniczne) rozprzestrzeniła się na półkuli północnej. Zanieczyszczenia dotarły do Afryki, Morza Północnego i Europy. Przy średniej emisji 15 000 ton dwutlenku siarki na dobę maksymalna wyliczona depozycja na powierzchni Ziemi osiągnęła 0,8 g na metr kwadratowy, a ogólna depozycja 35 kiloton w obszarze domeny.
PL
Właściwa i systematyczna kontrola procesu nawaniania jest podstawowym warunkiem zapewnienia bezpieczeństwa publicznego przy rozprowadzaniu i użytkowaniu paliw gazowych oraz zagwarantowania ciągłości procesu. Utrzymywanie stałego poziomu nawonienia gazów wymaga od eksploatatorów sieci gazowych stałego nadzorowania procesu nawaniania. Kontrola realizowana jest m.in. poprzez pomiary stężenia środka nawaniającego w gazie. Są one ważnym i nieodłącznym elementem kontroli stopnia nawonienia paliw gazowych, mającym na celu kontrolę pracy urządzeń nawaniających poprzez weryfikację dawki środka nawaniającego czy sprawdzenie składu paliwa gazowego w dowolnym punkcie sieci dystrybucyjnej gazu. Prawidłowość prowadzenia nieprzerwanej kontroli stopnia nawonienia gazu uwarunkowana jest dostępnością i jakością przyrządów pomiarowych. Jedynym krajowym chromatograficznym analizatorem procesowym przeznaczonym do ciągłego pomiaru stężenia środka nawaniającego w paliwach gazowych jest analizator o nazwie ANAT-M. Ponieważ urządzenie to pracuje w warunkach procesowych, nienadzorowanych przez analityka, niezwykle ważne jest rozpoznanie ograniczeń dla prawidłowości jego wskazań wynikających z obecności niektórych związków w gazie. W artykule przedstawiono analizę obserwacji i wyników analiz dotyczących wpływu wybranych związków siarki oraz innych czynników na odpowiedź detektora elektrochemicznego THT stosowanego obecnie w analizatorach ANAT-M. Określono znaczenie tego wpływu dla jakości otrzymywanych wyników pomiarów stężenia THT. W ramach prac własnych INiG – PIB badaniom poddane zostały gazy zawierające związki siarki mogące występować w gazie sieciowym, takie jak: siarkowodór, merkaptan metylowy, siarczek dimetylu, a także gaz sieciowy zawierający dodatek gazów LNG i biogazu. Uzyskane wyniki badań przeanalizowano pod kątem określenia wielkości wpływu badanych parametrów na precyzję pomiarów wykonywanych analizatorem ANAT-M. Wyniki analiz omówiono w artykule.
EN
Proper and systematic control of the odorization process is a basic condition for ensuring public safety in the distribution and use of gaseous fuels and for the continuity of the process. Maintaining a constant level of gas odorization requires gas network operators to constantly monitor the odorizing process. The control is carried out, among others by measuring the concentration of odorant in the gas. This is an important and inseparable element of controlling the degree of odorization of gaseous fuels, aimed at controlling the operation of odorizing devices by verifying the dose of odorizing agent or controlling the composition of gaseous fuel at any point of the gas distribution network. The correctness of uninterrupted control of the degree of gas odorization depends on the availability and quality of measuring instruments. The only process chromatographic analyzer intended for continuous measurement of the odorant concentration in gaseous fuels used on a national scale is the ANAT-M analyzer. Since this device works under process conditions, not supervised by an analyst, it is extremely important to recognize the restrictions on the correctness of its indications resulting from the presence of certain compounds in the gas. The article presents the analysis of observations and results of analyzes regarding the impact of selected sulfur compounds and other components of high-methane natural gas on the response of the THT detector currently used in ANAT-M analyzers. The significance of this influence for the quality of obtained THT concentration measurement results was determined. Gases containing sulfur compounds that may be present in the network gas, such as hydrogen sulfide, methyl mercaptan, dimethyl sulfide, as well as network gas containing the addition of LNG and biogas gases were tested. The obtained test results were analyzed in terms of determining the magnitude of the impact of the tested parameters on the precision of measurements performed with the ANAT-M analyzer.
EN
The recycling of water treatment residues (WTR) inside drinking water treatment plants (DWTP) to be a good option for reusing this type of waste, as well as for reducing the costs with its disposal off and with the acquisition of treatment chemicals. Therefore, a WTR was reused for auxiliary of the coagulation-flocculation processes for reducing the use of aluminium sulfate (coagulant) in a DWTP. Three series of experiments have been conducted involving three water samples with different turbidity and colour, different WTR samples with different total suspended solids (TSS) concentrations and different aluminium sulfate concentrations. The results showed that WTR can efficiently be used for the removal of turbidity between 21 NTU and 218 NTU and colour between 194 HU and 1509 HU for TSS concentration between 1635 mg/dm3 and 5420 mg/dm3, with better results in the range between 1635 mg/dm3 and 2678 mg/dm3. For higher TSS concentrations, the removal of both parameters decrease because there are excess of organics released to water, which demands the use of more coagulant.
EN
As a non-steroidal anti-inflammatory drug, diclofenac, was commonly used as analgesic, antiarthritic and antirheumatic, and has frequently been detected in municipal wastewater treatment plants (MWTPs) effluents and demonstrated to be potentially environmental risk on human beings. In the present study, N, S co-doped TiO2 nano-crystallites decorated TiO2 nano-tube arrays (N, S-TiO2 NCs/TiO2 NTAs) photoelectrode was used to degrade diclofenac containing wastewater. In addition, the effects of some critical parameters including initial pH, external positive potential, sodium sulfate concentration and initial diclofenac concentration on the photoelectrocatalytic (PEC) degradation of diclofenac containing wastewater and dynamic characteristics were investigated systematically. Results showed that N, S-TiO2 NCs/TiO2 NTAs photoelectrode exhibited high PEC efficiency for the degradation of diclofenac, in which the PEC processes fitted well with the Langmuir–Hinshelwood (L–H) model. Furthermore, external additional anions such as Cl–, ClO– and NO3 – played an important role in inhibiting the degradation of diclofenac. Also, the N, S-TiO2 NCs/TiO2 NTAs photoelectrode possessed good stability for consecutive applications for degradation of diclofenac, which could potentially be utilized in wastewater treatment.
PL
Przedstawiono możliwość zastosowania NaOH, Na₂CO₃, Ca(OH)₂, Na₂CS₃, TMT15 i Furosep CW3 do strącania pierwiastków ziem rzadkich REE (rare earth elements) z roztworów modelowych oraz kwaśnego odcieku powstałego w wyniku naturalnych procesów geochemicznych, aktywnych w otoczeniu hałdy odpadów górniczych. Zastosowanie NaOH (pH 7,42 i 8,50) oraz Ca(OH)₂ (pH 7,90) spowodowało zmniejszenie się wartości stężeń 16 REE w roztworach poreakcyjnych do odpowiednio 0,1-0,2 μg/L oraz 0,5-2,6 μg/L. Nie wykazano zwiększenia skuteczności usuwania metali w wyniku zastosowania Na₂CS₃, TMT15 i Furosep CW3.
EN
Sixteen rare earth elements (REE)-contg. stock soln. was treated with NaOH, Na₂CO₃, Ca(OH)₂ or Na₂CS₃ to ppt. insol. REE hydroxides. Their concn. in soln. decreased from 200 μg/L down to even <0.1 μg/L. A REE-contg. acidic effluent formed as a result of natural geochem. processes was also treated with NaOH to increase its pH from 2.4 to pH 7.0 and 8.0. After the treatment, the concn. of 16 REE was decreased down to even <0.1 μg/L.
PL
Z praktyki laboratoryjnej INiG – PIB wynika, że w przypadku niektórych próbek handlowych bioetanoli, stosowanych jako biokomponent w benzynach silnikowych, oznaczenie zawartości siarki techniką ICP-OES oraz fluorescencji w nadfiolecie prowadzi do uzyskania wyników różniących się od siebie więcej niż o niepewność metody badania, zatem do wyników różnych. Rezultaty otrzymane techniką ICP-OES są wyższe od uzyskanych techniką fluorescencji UV. Przeprowadzono analizę przyczyn występowania tego zjawiska, biorąc pod uwagę rodzaj i ilość obecnych w bioetanolu związków siarki oraz źródła ich pochodzenia. Porównano metody i techniki analityczne stosowane w Europie i USA do oznaczania zawartości siarki w bioetanolu. Stwierdzono, że prawdopodobną przyczyną występowania różnic w poziomie zawartości siarki oznaczonej techniką fluorescencji w nadfiolecie i ICP-OES jest niewłaściwie dobrana substancja wzorcowa w metodyce EN 15837 (technika ICP-OES), co powoduje zawyżenie wyników. Drugą przyczyną jest jednoczesna obecność w bioetanolu siarki w postaci związków organicznych (np. siarczków i/lub heterocyklicznych związków aromatycznych zawierających atom siarki) i nieorganicznych – siarczanów. Zmiana substancji wzorcowej w technice ICP-OES z nieorganicznych jonów siarczanowych na heterocykliczny związek siarki, np. dibenzotiofen lub tionaften, pozwoliłaby prawdopodobnie na otrzymanie miarodajnych, poprawnych wyników analitycznych przy oznaczaniu zawartości siarki, występującej w bioetanolu głównie w postaci siarczków.
EN
From the laboratory practice of the Oil and Gas Institute – National Research Institute, it follows that for some commercial samples of bioethanol (fuel ethanol), determination of the sulfur content using for ICP-OES and UV fluorescence leads to results that differ from each other by more than the uncertainty of the test method, therefore different results. The results obtained for ICP-OES are higher when compared to fluorescence UV technique. An analysis of the causes of this phenomenon was carried out, taking into account the type and the amount of sulfur compounds present in the bioethanol and their source of origin. Methods and analytical techniques used in Europe and USA for the determination of the sulfur content in bioethanol were compared. It was found, that the probable cause of the differences in the level of sulfur content, determined by technique UV and ICP-OES is the improperly chosen reference substance in the methodology EN 15837 (technique ICP-OES), which tends to bias the results. The second reason is the simultaneous presence of sulfur in the bioethanol as organic sulfur compounds (eg. sulfide and/or heterocyclic aromatic compounds containing sulfur) and inorganic compounds – sulphates. Changing the standard substance in technique ICP-OES from inorganic sulphate ions to heterocyclic sulfur compound, for example dibenzothiophene or thionaphthene, would probably allow to obtain reliable analytical results for the determination of sulfur present in bioethanol, occurring in bioethanol mainly in the form of sulfides.
PL
W artykule poruszono zagadnienia związane z badaniami jakości zapachowej powietrza atmosferycznego. Dokonano opisu układów analitycznych łączących techniki sensoryczne i instrumentalne w badaniach zapachu. Wytypowano grupę lotnych organicznych związków siarki stanowiących potencjalne zanieczyszczenia zapachowe powietrza. Przeprowadzono badania oznaczania intensywności zapachowej syntetycznych próbek powietrza atmosferycznego oraz zawartości zanieczyszczeń zapachowych w tych próbkach.
EN
This article deals with issues related to the study of air quality. A description of the analytical systems combining sensory and instrumental techniques in odor studies was done. A group of volatile organic sulfur compounds was identified as potential air pollutants. Studies were conducted to determine the scent intensity of synthetic samples of ambient air, and the content of impurities fragrances in these samples.
EN
The adsorbent of bone char (BC), produced from the pyrolysis of crushed animal bones, was dominated by the mesopores of the Brunauer Emmett Teller (BET) surface area. The optimal condition for defluoridation with BC was a pH level near 5.0. Chloride and nitrate ions could increase fluoride adsorption capacity in contrast with the effect of sulfate and carbonate ions. The interchangeability between fluoride and hydroxyl groups on BC sorbent was proved by the Fourier transform infrared spectroscopy. Langmuir equation had a better correlation coefficient than the Freundlich equation at various temperatures. Thermodynamic parameters such as Delta G degrees, Delta H degrees, Delta S degrees, Ea and S*, have been calculated to describe the nature of fluoride adsorption onto BC. Negative Delta G degrees and Delta H degrees values at various temperatures indicate a spontaneous process, and its exothermic effect, respectively. However, a positive Delta S degrees value represents an increasing process for entropy. The E-a and S* values ranging from 5 to 40 kj.mol-1 and 0 to 1, respectively, demonstrated that the adsorption is dominated by physical process, although the adsorption kinetic process was involved external diffusion, intraparticle diffusion and chemical reaction equilibrium stage. A high concentration of NaOH solution increases efficiency of removing adsorbed F- ions from the BC surface.
EN
The article presents legal regulations, together with the characteristics of Emission Control Areas (ECA). It is connected with the new limit sulfur emissions in those areas. In this article the advantages and disadvantages of various solutions, i.e. switching to low sulphur distillates, installing the marine scrubber device and using of liquefied natural gas (LNG) as ship’s main fuel have been considered. Each of these solutions was described in respect of technological review, by the possibility of reducing harmful compound from exhaust gases, to investment costs. In another part of this thesis, there are the calculations of costs of fuel and necessary modifications for a selected passenger-car ferry. Costs were assessed for all of the mentioned solutions. The article was completed conclusions indicating which way is the most cost-effective.
PL
Optymalizacja metody oznaczania zawartości związków siarki występujących w paliwach gazowych W artykule opisano sposób optymalizacji metody oznaczania zawartości związków siarki w paliwach gazowych. Proces ten obejmował identyfikację szerokiej grupy związków siarki. W tym celu przeprowadzono szereg analiz wzorców jakościowych i ustalono czasy retencji związków siarki mogących występować w paliwach gazowych. W kolejnym etapie opracowano pośrednią metodę kalibracji detektora PFPD. Aby wykonać to zadanie, wyodrębniono dwie grupy związków charakteryzujących się podobną budową: merkaptany oraz siarczki i disiarczki alkilowe, a następnie w poszczególnych grupach sprawdzono możliwość wykorzystania jednej krzywej kalibracyjnej do kalibracji całej grupy związków. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że takie wzorcowanie, po uwzględnieniu liczby atomów siarki w cząsteczce, jest możliwe i może być z powodzeniem stosowane podczas wykonywania rutynowych analiz. Kalibracja pośrednia nie tylko zmniejszy koszty utrzymania metody, ale także znacząco skróci czas przeprowadzanych analiz.
EN
The paper presents the optimization of the method for the determination of sulfur compounds in fuel gases. It involved the identification of a broad group of sulfur compounds. For this purpose, several quantitative standards were analyzed and retention times of sulfur compounds that may be present in the fuel gas were established. In the next stage an indirect method for calibrating the PFPD detector was developed. For this purpose, sulphur compounds having a similar structure were divided into two groups: mercaptans and alkyl sulfides and disulfides. Then for each group the possibility of using one calibration curve for the entire group of compounds was verified. The research found that such calibration, after taking into account the number of sulfur atoms in the molecule is possible and can be successfully used in routine analysis. Indirect calibration will not only reduce costs but also significantly reduce the time of analysis.
PL
W artykule przedstawiono rezultaty badań mikrobiologicznych i chemicznych przeprowadzonych na materiale pochodzącym z kawernowego podziemnego magazynu gazu wytworzonego w warstwach solnych. Prace badawcze prowadzono w latach 2009–2012 i porównano ich wyniki z rezultatami pierwszych prac na omawianym obiekcie, zrealizowanych w 2005 roku. Materiał badawczy stanowiły solanki złożowe, próbki soli z osadem wgłębnym, gaz ziemny deponowany w kawernach oraz gaz zatłaczany do magazynu. Badania wykazały obecność siarkowodoru i siarczków w solankach, szczególnie w początkowym etapie monitoringu PMG (podziemnego magazynu gazu). Podwyższonej zawartości H2S w solankach i magazynowanym gazie ziemnym towarzyszyła obecność bakterii beztlenowych. Należały do nich bakterie z grupy SRB (sulfate-reducing bacteria), wyizolowane w początkowym etapie badań, oraz bakterie redukujące siarczyny, z rodzaju Clostridium. Dokonano oceny ilościowej bakterii oraz zawartości poszczególnych związków siarki w badanych mediach.
EN
The paper reports on results of microbiological and chemical analyses of samples collected from a UGS. Samples of salines from the bottom of caverns, salts with sediments, stored gas, and natural gas before high pressure pumping, were examined. The studies were conducted between 2009–2012. The results of the monitored analyses were compared to the first works which took place during the exploitation of a UGS (underground gas storage) in 2005. Studies showed the presence of hydrogen sulfide and sulfides in brines, especially in the initial stage of monitoring. Increased amounts of H2S in brines and natural gas were accompanied by the presence of anaerobic bacteria. Microbiological tests confirmed the presence of sulfate-reducing bacteria (SRB) and sulfite-reducing Clostridium during the first analyses. The quantitative rating of bacteria and individual content of sulfur compounds in the examined reservoir media were evaluated.
PL
Gaz koksowniczy jest ubocznym produktem procesu koksowania węgla. Jego wielkość produkcji (wydajność w procesie koksowania ok. 17%) i skład (ponad 50% H2, około 25% CH4, około 10% CO, około 3-4% lekkich węglowodorów alifatycznych) sprawia, iż posiada on cechy, aby stanowić istotny surowiec energetyczny. Możliwości jego wykorzystania można poszerzyć o wykorzystanie w przemysłowej syntezie chemicznej (metanol, synteza OXO, amoniak), do produkcji wodoru lub też wykorzystać jako paliwo do zasilania silnika spalinowego. Wykorzystanie gazu koksowniczego jest jednak ograniczone obecnością zanieczyszczeń takich jak związki siarki (H2S, COS, merkaptany i in.) jak i naftalenu. W niniejszej publikacji przedstawiono wyniki badań głębokiego odsiarczania gazu koksowniczego oraz usuwania naftalenu. Badania głębokiego odsiarczania polegały na wykorzystaniu bezodpadowej, ciśnieniowej absorpcji w roztworze NaOH w temperaturze otoczenia. Przeprowadzone eksperymenty wykazały możliwość pełnego usunięcia H2 S jak i CH3 SH. Metoda tą nie są usuwane z gazu koksowniczego pozostałe związki siarki, głównie COS i CS2. Fakt ten sprawia, że metoda może być wykorzystana jako przygotowanie gazu koksowniczego do produkcji gazu syntezowego w połączeniu z dodatkową metodą odsiarczania adsorpcyjnego. Absorpcji ulegał także obecny w niewielkim stężeniu CO2, co dodatkowo obniżało pojemność sorpcyjną układu. Energetyczne wykorzystanie gazu koksowniczego jako paliwa do silników tłokowych jest ograniczone obecnością naftalenu w gazie. Sam naftalen nie stanowi problemu podczas spalania paliwa gazowego, natomiast jest szkodliwy dla układu zasilania silnika, gdzie może się odkładać w przewodach powodując niestabilną pracę lub wręcz ją uniemożliwiając. Przedstawiono koncepcję usuwania naftalenu z gazu koksowniczego poprzez jego absorpcyjne usuwanie w skruberze zraszanym olejem napędowym. Zużyty w procesie olej napędowy może zostać wykorzystany jako paliwo do napędzania silników wysokoprężnych. Badania wykazały możliwość usuwania naftalenu na drodze absorpcji w oleju napędowym do poziomu pozwalającego na wykorzystanie gazu koksowniczego do napędzania silnika spalinowego.
EN
Coke oven gas is a by-product of coal coking. Its yield in the coking process of around 17% and composition (on average 50% H2 , 25% CH4 , 10% CO, 3–4% light aliphatic hydrocarbons) makes it a very important energy source. Moreover, the possibility of its application can be extended to the petrochemical and fertilizer industries (synthesis of methanol, ammonia, OXO synthesis) to produce hydrogen or even for use as a fuel to power internal combustion engines. The presence of components such as sulfur compounds (H2 S, COS, mercaptans, etc.) and naphthalene limit the application of coke oven gas. This paper presents the results of deep desulphurisation and napthalene removal from coke oven gas. The studies of deep desulphurisation consisted of wasteless, pressurized absorption in an NaOH solution at ambient temperature. Experimentation showed the possibility of complete removal of H2 S and CH3 SH. However, it was impossible to remove other sulfur impurities (COS, CS2 ). This method, combined with an additional adsorption method of desulphurisation, can be applied to COG purification for its conversion to synthesis gas. Carbon dioxide present in coke oven gas at low concentrations would also cause the decrease of sorption capacity. The utilization of coke oven gas as a fuel for internal combustion engines is limited by the presence of naphthalene in the coke oven gas. Naphthalene itself is not a problem during the combustion of gaseous fuel, but it is harmful to the engine supply system. It can accumulate in pipes causing unstable engine operation. The paper presents the concept of deep naphtalene removal from coke oven gas through its absorption in diesel fuel. Diesel oil with absorbed naphtalene can be used as a feedstock for diesel engines. The studies showed the ability to remove naphthalene from COG by absorption in diesel fuel to a level enabling the use of the gas as a feedstock for internal combustion engines.
PL
Starania o ochronę ekosystemu Morza Bałtyckiego oraz troska o mieszkańców miast portowych i rejonów przybrzeżnych zaowocowały wprowadzeniem rozwiązań legislacyjnych zmniejszających dopuszczalne limity zawartości związków siarki w paliwach statkowych. Celem artykułu jest przedstawienie, jak nowe regulacje prawne wpłyną na konkurencyjność żeglugi na Bałtyku. Bazą do rozważań jest analiza cen paliw niskosiarkowych, ich wpływu na wysokość frachtów oraz potencjalne konsekwencje dla serwisów żeglugowych.
EN
Efforts towards protection of the Baltic Sea ecosystem, as well as concerns for inhabitants of port cities and the coastal areas resulted in introduction of new legal requirements, which decrease the permissible limits of sulphur compounds content in marine fuels. The main purpose of this article is to elaborate the possible influence of the new requirements on the Baltic shipping competitiveness. The discussion is grounded on an analysis of future low-sulphur fuel prices, their influence on freight rates and potential consequences for shipping services operating on the Baltic Sea.
PL
Zaprezentowano metodykę analizy zawartości związków siarki w gazie koksowniczym z zastosowaniem techniki chromatografii gazowej. Próbka gazu jest pobierana do pojemnika typu Tedlar, a następnie transportowana do laboratorium w celu dalszych analiz. Badania próbek gazów z różnych koksowni prowadzono z wykorzystaniem aparatu GC wyposażonym w detektor PFPD. Pozwala on na oznaczenie śladowych ilości wszystkich związków siarki, nie tylko siarkowodoru. Z uwagi na śladowe zawartości analizowanych związków należy zwrócić uwagę na źródła potencjalnych błędów w celu uniknięcia wysokich względnych błędów oznaczenia mierzonych wartości. Dlatego należy zwrócić uwagę na każdy etap wykonywanych pomiarów, zwłaszcza pobieranie i transport próbki oraz wykonanie analizy.
EN
In the paper a method of sulphur compounds in coke-gas based determination with gas chromatography technique is described. Gas sample is collected into a Tedlar type bag and transported to the laboratory for further analysis. Our laboratory operates with GC equipped with PFPD (Pulse-Flame-Photometric-Detector) which enables determination of trace amounts of sulphur compounds. In order to avoid possible errors, care has to be taken at every stage of the method.
EN
High resolution, complex modelling system built with regional climate model (RegCM3), original emission model (EMIL) and air quality model CAMx was employed for analysing projected climate change impacts on concentrations and depositions of sulfur compounds (SOx) over Central and Eastern Europe. With employment of constant emission rates, results show a slight increase of SO2 concentrations in the future, as well as increase of SOx deposition in the mountains and decrease in central and eastern parts of Poland. Projections indicate also slight changes in a number of days and hours during the calendar year with SO2 levels exceeding European limit values. The biggest changes are evident in the vicinity of large point emission sources.
EN
Soil samples were collected after the 4th crop of grass in the second year of pot experiment, in which the influence of liming (according to 1 Hh) and organic fertilization (sewage sludge and poultry droppings) were examined. Total sulfur content and its fractions (in the form of SO4(-2), available sulfur, and sulfur from humus compounds) were determined in soil samples. The organic materials applied caused a significant increase in total sulfur content in the soil and considerably increased the amount of sulfur in organic compounds. Liming did not exert any influence on total and available sulfur content, while it decreased the level of sulfur in humus compounds. Arylsulfatase activity in the soil significantly depended on the organic material and liming applied.
PL
Zastosowanie podziałowej chromatografii gazowej z niepolarną ciekłą fazą stacjonarną pozwala na elucję analitów zgodnie z ich temperaturą wrzenia. Na tej podstawie powstała metoda symulowanej destylacji, w której wykorzystuje się chromatografię gazów i wzorce temperatury wrzenia w postaci n-parafin do wyznaczania krzywych destylacji produktów naftowych. Zależności korelacyjne wynikające z możliwości przewidzenia oddziaływania, a zatem retencji analitów dla określonej grupy związków wykorzystano w budowie modeli obliczenia retencji na podstawie budowy i właściwości fizykochemicznych wielu grup związków. W niniejszej pracy zbadano możliwość wyznaczenia wzorów korelacyjnych dla obliczania wartości czasu retencji lotnych i średnio lotnych zwiąków siarki (tioli, siarczków, disiarczków, alkilo-tiofenów) na podstawie ich podstawowych własności fizykochemicznych. Zbadano korelację wartości czasu retencji z temperaturą wrzenia oraz masą cząsteczkową analizowanych grup związków siarki. Analizę przeprowadzono dla dwóch programów temperatury. Stwierdzono wysoką liniową korelację dla n-tioli, siarczków, disiarczków oraz tiofenu i alkilo-tiofenów. Dla zależności wartości czasu retencji od masy cząsteczkowej (R2 = 0,9992-0,9181) oraz od temperatury wrzenia (R2 = 1,0-0,9658). Znaczne odchylenia retencji wykazywały natomiast di-tiole, dla których, korelacja wartości czasu elucji z temperatur wrzenia nie wykazują zgodności względem innych analizowanych związków oraz wykazują wyższą korelację wartości czasu retencji względem masy cząsteczkowej niż temperatury wrzenia.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.