The positivity and stability of a class of time-varying continuous-time linear systems and electrical circuits are addressed. Sufficient conditions for the positivity and asymptotic stability of the systems are established. It is shown that there exists a large class of positive and asymptotically stable electrical circuits with time-varying parameters. Examples of positive electrical circuits are presented.
PL
W pracy rozpatrywana jest dodatniość I stabilność asymptotyczna pewnej klasy obwodów elektrycznych o zmiennych w czasie parametrach. Podano warunki dostateczne dodatniości i stabilności asymptotycznej układów i obwodów elektrycznych. Pokazano, że istnieje obszerna klasa dodatnich i stabilnych asymptotycznie obwodów elektrycznych o zmiennych w czasie parametrach. Rozważania zilustrowano przykładami obwodów elektrycznych.
Sufficient conditions for the exponential stability of linear time-varying systems with continuous and discrete time we consider in the paper. Stability guaranteeing upper bounds for different measures of parameter variations are derived.
PL
W pracy poruszane są problemy stabilności układów złożonych, w których szybkość przełączania pomiędzy poszczególnymi podukładami, może prowadzić do różnych zachowań całego układu. W artykule rozważane są warunki wystarczające do eksponencjalnej stabilności, przy użyciu wykładników Bohla, dla zmiennych w czasie układów liniowych zarówno ciągłych jak i dyskretnych. Prezentowane są różne miary zapewniające stabilność oraz wyprowadzone jest górne ograniczenie na zmienność parametrów zapewniające stabilność. W rozdziałach 2. i 3. podano, znane z literatury, udowodnione już warunki stabilności dla układów ciągłych oraz dyskretnych. Przedstawione są przykłady układów, gdzie mimo stabilności [7] (niestabilności [12]) podukładów, układ wynikowy jest niestabilny (stabilny). W pracy zebrano dotychczas znane z literatury warunki [2, 11] jakościowe jak i ilościowe oraz udowodniono znane twierdzenia w nowy, odmienny sposób. Udowodniono również twierdzenie dla układów dyskretnych, które zilustrowano przykładem numerycznym w rozdziale 4. Bardzo ważne jest to, że wyprowadzony warunek stabilności dla układów dyskretnych korzysta tylko z informacji o macierzach układu (wartościach własnych, promieniu spektralnym i normie macierzy) i nie zależy od kolejności przełączania się pomiędzy podukładami.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.