Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

A study of engineering drawing as design language teaching

Lille H.

Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics

|

2015

|

Vol. 27

33--36

EN

The drawing is the oldest language and the only universal language (here belongs also the co-called engineering or technology language - the design language). The tools of expression of engineering drawings are graphic representations. The drawing is written in form that represents the shape, size and specifications of the design object. The drawing is read so that the product can be manufactured exactly as it was originally conceived by the designer. The engineering drawing is based on descriptive geometry as the grammar of graphics, i.e. the logic of sight, and graphic variables as the words of graphics, i.e. semiotics tools – visual signs (e.g. geometric primitives, co lours). The signs are explained with the help of Bense’s triadic model of the sign. It assumes that each design object can be built from certain primitives according to geometric variables . The Engineering Drawing course begins with learning the design language which is based on graphic conventions and regularities.

PL

Rysunek jest najstarszym i jedynym językiem uniwersalnym (dotyczy to także języka inżynierskiego i technicznego stanowiącego języka projektowania). Narzędziami wyrażenia rysunków technicznych są reprezentacje graficzne. Rysunek zapisywany jest w formie, która reprezentuje kształt, rozmiar i specyfikacje przedmiotu projektowania. Powinien być odczytywany tak, by dany produkt mógł być wytworzony zgodnie z pierwotnym opracowaniem przez projektanta. Podstawą teoretyczną rysunku technicznego jest geometria wykreślna, jako gramatyka grafiki, czyli logika widzenia i zmiennych (znaków) graficznych (prymitywów geometrycznych, kolorów, ). Znaki te mogą być opisane za pomoc ą tzw. triadycznego modelu Bense’a. Zakłada się, że każdy projektowany obiekt może być zbudowany z elementów pewnego zbioru pierwotnych zmiennych geometrycznych. Kurs rysunku technicznego rozpoczyna si ę od nauki języka projektowania opartego się na przyjętych konwencjach graficznych i regułach.

2

Zmiany znaków na XX-wiecznych mapach topograficznych w skali 1:100 000

Kuna J.

Polski Przegląd Kartograficzny

|

2014

|

T. 46, nr 1

47--61

PL

Artykuł jest próbą przedstawienia zmian zakresu treści wybranych XX-wiecznych map topograficznych w skali 1:100 000 obejmujących Lublin oraz zmian formy graficznej znaków z uwzględnieniem różnic semantycznych i stosowanych zmiennych graficznych.

EN

The 20th century was a time of change in the concept of topographic map design. The article focuses on analysis related to the influence of 20th century technological changes in the graphic form of symbols applied on topographic maps, using maps in the scale of 1:100 000 as examples. The choice of maps was dictated by availability and representativness for the 20th century Polish territory. The following maps presenting the region of Lublin and its surroundings have been analyzed: Karte des westlichen Rufllands by the Prussian Royal Geodesy Service from the end of 19th and the beginning of 20th century, the tactical map of Poland by the Military Geographical Institute from the 1930s, a topographic map in the "GUGiK-1980" projection from the 1980s and the topographic map of Poland by the General Staff of the Polish Armed Forces -the tourist edition from the 1990s (fig. 1). The Prussian map from World War I was printed using lithography. The late maps by the Military Geographical Institute made in the 1930s are one of the most beautiful works of the "offset revolution". The maps by the Head Office of Geodesy and Cartography (GUGiK) are the civil version of military maps which were classified as secred in the times of the People's Republic of Poland (before 1990). The map by the General Staff of the Polish Armed Forces was made at the time when Polish cartography was on the verge of the computerization era. During the past century, there occurred changes in both the contents of maps and its classification, as well as in the form of cartographic symbols. The ten¬dency to define notions and classify topographic objects in better detail has become clearly apparent. The most changes occurred in the methods of clas¬sification of transport contents, a little less in the remaining anthropogenic elements, and the least - in classification of natural elements. Graphic construction of symbols indirectly points to the technological process of map design and publication. Symbols on one- and two-color maps were designed differently than the symbols on multicolor maps. In the first half of 20th century, limited possibilities of color usage influenced bigger diversification of symbols' shapes and sizes. In the beginning of 20th century, image signs or image-symbolic signs constituted a large percentage of symbols applied on maps, whereas by the end of 20th century - symbolic and geometrical signs were most dominant. Therefore we witness a growing level of abstraction of maps as depictions of geographical space.

3

Presentation of spatio-temporal data in the context of information capacity and visual suggestiveness

Cybulski P.

Geodesy and Cartography

|

2014

|

Vol. 63, no. 2

147--159

EN

The aim of this article is to present the concept of information capacity and visual suggestiveness as a map characteristic on the example of two maps of human migration. From this viewpoint the literature study has been performed. Proposed by the author the features of cartographic visualization are an attempt to establish cartographic pragmatics and find the way to increase effectiveness of dynamic maps with large information capacity. Among the works on cartographic pragmatics, muliaspectuality of spatio-temporal data the proposed solution has not been taken so far, and refers to the map design problematic.

PL

Celem rozważań było podsumowanie wiedzy dotyczącej projektowania dynamicznych opracowań przestrzennych oraz ich klasyfikacja ze względu na ilość zmiennych graficznych oraz dynamicznych, które mogą zostać użyte w procesie geowizualizacji. Zróżnicowanie ilości zmiennych graficznych i dynamicznych w przestrzennych wizualizacjach autor proponuje nazywać pojemnością wizualną prezentacji. Autor stawia również hipotezę, że im większą pojemność wizualną stosujemy tym bardziej sugestywne musi być to przestawienie, aby efektywność przekazywania informacji była zachowana.