Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: zmienna przestrzeń teatralna

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Zmienna przestrzeń teatralna a synergia

Obracaj P.

Budownictwo i Architektura

2017

Vol. 16, nr 1

59--67

Poszukiwanie rozwiązania sceno-widowni dającego możliwie szerokie możliwości aranżacyjne, było domeną lat 60 i 70-tych XX wieku. W owym czasie powstało najwięcej projektów i realizacji scenicznych, w których możliwe były do zaaranżowania podstawowe relacje terenów gry i obserwacji, zatem barokowy włoski, otwarty i arenowy. Tendencja ta na przełomie wieków zanikła, nastąpił natomiast renesans sceny włoskiej w różnych odmianach, z zasady o niezmiennej formie, czasem z niewielkimi możliwościami transformacji na linii opera – koncert - teatr dramatyczny. Wszystkie te rozwiązania generowały ogromne koszty poprzez konieczność zastosowania niestandardowych urządzeń technicznych, również znacząco podrażających eksploatację. W 1996/1997 roku w Londynie otwarto zrekonstruowany szekspirowski teatr „Globe”. Obiekt ten niewątpliwie dał początek odrodzonej wizji współczesnego teatru dramatycznego. Forma przestrzenna, nawiązująca do starożytności, z pozoru nie wydaje się mobilna inscenizacyjnie. Jednakże z punktu widzenia szczególnej relacji widza i aktora, stosując odpowiednie kryteria reżyserskie, układ zyskuje „wewnętrzną” zmienność przy praktycznie niezmienionym układzie przestrzennym. Idea teatru renesansowej Anglii w pierwszym rzędzie ma zastosowanie w obiektach masowych, otwartych. Dyskusyjne są rozwiązania, w których stosuje się otwierany dach, czy rozbudowaną w tle „języka” scenicznego namiastkę sceny pudełkowej. W końcu wznoszenie obiektu w ciężkiej, żelbetowej konstrukcji, a nie w lekkiej, drewnianej, powoduje zaniżenie „efektywności” inscenizacyjnej, koszty natomiast rosną. Surowość formalna teatru elżbietańskiego przy wymaganiach technicznych odnoszących się głównie do bazy oświetleniowej, jest akceptowalna w szerokim zakresie repertuarowym. Przy niewielkich nakładach finansowych i zgodnym współdziałaniu architektów i inscenizatorów z przypisanymi im branżami, całkowicie spełnia się zasada synergii.

Firmitas i utilitas przez zmienność. Rozważania w kontekście ewolucji perspektyw rozwoju obiektu teatralnego

Staszewska-Furmanek A.

Czasopismo Techniczne. Architektura

2009

R. 106, z. 1-A

507-511

Przydatność użytkowości budynku teatralnego dla większości twórców współczesnych tożsama jest z możliwościami zmienności przestrzeni. Krótka analiza ewolucji teatralnej ujawnia jednak sprzeczności między obiektem stałym i zmiennością, co skłania do zastanowienia się nad perspektywami rozwoju przestrzeni zmiennej w stałym obiekcie teatralnym.

Creation in the theatre requires changeability of the theatrical space because it should always be in service of various dramas but at the same time the theatre building should be solid. Summing up the short study of evolution of the theatrical space there are some reflexions and several demands towards future of theatre as architectural object: where are the limits of changeability and firmitas, utiiitas of the theatre building?