Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!
Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: zieleń parkowa

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Ogrody zamku Arundel. Tradycyjna atrakcja w zaskakującej odsłonie

Marcinek R.

Wiadomości Konserwatorskie

2018

Nr 54

74--82

Zamek Arundel w hrabstwie West Sussex zaczęto budować w XI w., tworząc z czasem jedną z najważniejszych rezydencji w kraju, trwały element angielskiego dziedzictwa. Wartość obiektu podnosi malownicze położenie i niemal 20 hektarów wypielęgnowanych terenów Castle Park. Właściciele, książęta Norfolk, zadbali o nie, uznając program rewitalizacji zieleni za istotną część programu rewaloryzacji siedziby. Najbardziej zdegradowaną dawniej część obszaru (asfaltowo-betonowe parkingi otoczone wysokim murem) zamieniono w dekoracyjny „The Collector Earl’s Garden”. Ogród otwarł w roku 2008 książę Walii Karol. Zieleń łączy się tu z elementami architektonicznymi (wykonanymi według projektów Inigo Jonesa, ale wyłącznie z drewna), woda z kamieniem. To doskonały przykład skomponowania przyrodniczo-kulturowej atrakcji w sąsiedztwie zabytkowego obiektu, dopełnienia historii współczesną aranżacją, która ma walor estetyczny i edukacyjny, nie konkuruje z obiektem, ale podnosi jego atrakcyjność. Nie wymaga ogromnych nakładów, a jej utrzymanie jest możliwe dla osób bez specjalistycznego przygotowania, jedynie pod fachowym nadzorem.

The construction of the Arundel Castle in West Sussex began in the 11th c., in time creating one of the most important residences in the country, a permanent element of English heritage. The value of the object is enhanced by its picturesque location and almost 20 hectares of the carefully tended Castle Park. The owners, the dukes of Norfolk, took care of it, assuming that the programme of revitalising the greenery constituted a significant element in the restoration of their family seat. Formerly the most degraded part of the area (asphalt-concrete parking lots surrounded by a tall wall) was converted into decorative “The Collector Earl’s Garden”. The garden was opened in 2008 by Charles, the Prince of Wales. Here, greenery is combined with architectonic elements (made according to the designs by Inigo Jones, but exclusively from wood), and water with stone. It is an excellent example of composing a natural-cultural attraction in the vicinity of a historic object, of complementing history by a contemporary arrangement which has both aesthetic and educational values, does not compete with the object but enhances its attractiveness instead. It does not require enormous outlay, and it can be maintained by people without specialist qualifications, merely under professional supervision.

Muzyka w parku

Lubicz Lisowski W.

Czasopismo Techniczne. Architektura

2004

R. 101, z. 12-A

41-52

Dążenie do stworzenia idealnego miejsca dla obcowania z kulturą muzyczną, oddalonego od uciążliwości współczesnej cywilizacji zostało zrealizowane. Zaczęto tworzyć kompleksy kulturalne łączące sale koncertowe z obiektami wystawienniczymi, edukacyjnymi, komercyjnymi, jak również z terenami zieleni parkowej. Założenia urbanistyczne sal koncertowych, obok podstawowej roli obiektu kultury muzycznej, zaczęły również pełnić rolę parku muzyki, czyli miejsca o współrzędnej roli architektury i krajobrazu, gdzie odbywać się mają zarówno imprezy muzyczne, jak i prezentacje sztuki na wolnym powietrzu. Koncepcje te stały się elementem kształtującym przestrzeń publiczną w terenach rekreacyjnych. Zespoły takie powstaja zarówno w rejonie centrów miast, jak i na peryferiach. Projekty obiektów sal koncertowych, takich jak Kirishima Aria, projektu Fumihiko Maki w Kogoshima, Japonia (ryc. 1, 2), Cite de la Musique projektu Chrystiana de Portzamparca w Paryżu (rys. 3, 4), Niigata Performing Arts Center projektu Itsuko Hasegawy w Niigata (ryc. 5, 6), Auditorium - Parco della Musica projektu Renzo Piano w Rzymie (ryc. 7, 8) i sala koncertowa Capellae Cracoviensis projektu Wacława Serugi (ryc. 9, 10, 11, 12) powstały na podstawie opisanych powyżej dążeń. Podane przykłady przedstawiają róznorodnośc rozwiązań współczesnych kompleksów kulturalnych, zachowujac wspólna ideę muzyki w parku. Założenia takie łączone są z terenami rekreacyjnymi poprzez wprowadzanie zieleni na dachyb obiektów, podkreślanie charakteru natury zbiornikami z wodą, tworzą przestrzenie atrakcyjne i przyciagające ludzi do swojego wnętrza. Tendencja łączenia zespołów sal koncertowych z założeniami parkowymi podkreśla wagę kultury w przestrzeniach rekreacyjnych.

Aiming at the creation of an ideal place for communing with musical culture, far from the burdensome contemporary civilization has been realized. Cultural complexes, combining concert halls with exhibition, educational, commercial objects as well as areas of park preenery have been created. Urban layouts of concert halls, beside the basic role of an object of musical culture have also begun to play the part of a musical park, that is a place of an coordinate role of architecture and landscape where open-air musical events as well as presentations of art could take place. Those conceptions have become an element which shapes public space in recreational areas. At present, some complexes are coming into existence, both in city centres and on outskirts. Design of concert halls, such as Kirishima Aria by Fumihiko Maki in Kogoshima, Japan [Fig. 1, 2], Cite de la Musique by Chrystiana de Portzamparca in Paris [Fig. 3, 4], Niigata Performing Arts Centerby Itsuko Hasegawy in Niigata [Fig. 5, 6], the Auditorium - Parco della Musica projektu Renzo Piano in Rome [Fig. 7, 8] and the Capellae Cracoviensis' concert hall by Wacław Seruga [Fig. 9, 10, 11] are based on the aspirations mentioned above. The examples show the diversity of solutions of contemporary cultural complexes, preserving a common idea of music in a park. Such layouts are combined with recreational areas thanks to introducing greenery on the roofs of objects, emphasizing the charakter of nature by resevoirs with water. they make attractive spaces which draw people to their interior. The tendency to combine some complexes of concert halls with park layouts stresses the importance of culture in recreational spaces.