Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 2001

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: zespół sieciujący

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Adsorpcja przyśpieszaczy na krzemionce i wpływ na jej aktywność wobec elastomerów

Kosmalska A., Zaborski M.

Prace Naukowe Instytutu Technologii Organicznej i Tworzyw Sztucznych Politechniki Wrocławskiej. Konferencje

2001

Vol. 50, nr 23

198-202

Zbadaliśmy właściwości powierzchniowe krzemionki zmodyfikowanej substancjami sieciującymi i oznaczyliśmy parametry wpływające na działanie wzmacniające napełniacza, między innymi jego zdolność do tworzenia własnej sieci, czyli "struktury" w ośrodku polimerowym. W wyniku adsorpcji zespołu sieciującego na powierzchni napełniaczy rozkład węzłów sieci powinien być heterogeniczny. Prawdopodobnie obszary wokół cząstek napełniacza są wówczas mocniej usieciowane. Niejednorodność sieci elastomerowych wpływa na podstawowe właściwości mechaniczne wulkanizatów, jakimi są wytrzymałość na rozciąganie i wydłużenie przy zerwaniu. Z naszych dotychczasowych badań wynika, że aktywność napełniaczy w elastomerach zależy od rodzaju zastosowanego zespołu sieciującego. Adsorpcja substancji sieciujących na powierzchni napełniaczy prowadzi do zmiany ich właściwości powierzchniowych, a tym samym ich dyspersji w ośrodku elastomerowym.

We investigated surface properties of silica modified with crosslinking substances and we determined parameters that influence a strengthening effect of the filler, mainly itsability to create its own network, so called "structure", in the elastomer matrix. The crosslinking system adsorption on the filler surface results in a heterogeneous crosslinks distribution. Probably an area around the filler particles is more vulcanised then. Heterogeneity of the elastomer networks has the influence on vulkanizates mechanical properties - tensile strenght and elongation at break. From our research it follows that fillers activity in elastomers depends on the kind of applied crosslinking system. Crosslinking substances adsorption on the filler surface leads to the change of its surface properties and its dispersion in an elastomer matrix. The character of filler-elastomer interactions changes as well.

Warstwa wierzchnia a tarcie elastomerów

Bieliński D.

Polimery

2001

T. 46, nr 10

684-691

Metodami mikroskopii sił atomowych (AFM), mikroindentacji, spektroskopii fotoelektronowej (XPS), mikroanalizy chemicznej oraz mikrotribologii zbadano skład chemiczny fizycznej warstwy wierzchniej (głębokość g < 5 nm) oraz właściwości mechaniczne technicznej warstwy wierzchniej (g = 2-6 urn) wulkanizatów c/s-l,4-poliizoprenu (IR) o zbliżonej gęstości usieciowania (tabela 1) różniących się stopniem siarczkowości węzłów sieci przestrzennej (tabela 2). Zwrócono uwagę na zjawisko migracji malocząsteczkowych substancji wchodzących w skład zespołu sieciującego oraz produktów ubocznych wulkanizacji na powierzchnię próbek. Niektóre z tych substancji, np. stearynian cynku, tworzą warstwę zewnętrzną, która działa jak swego rodzaju smar (rys. 1). Siła tarcia wulkanizatów poddanych ekstrakcji wzrasta kilkakrotnie w porównaniu z siłą tarcia tych samych próbek badanych przed ekstrakcją. Stwierdzono istnienie powierzchniowego gradientu twardości, który nie jest spowodowany nadmiarem substancji sieciujących, migrujących na powierzchnię. Najprawdopodobniej stanowi on przejaw "dojrzewania" sieci przestrzennej, polegającego na przegrupowaniu wiązań polisiarczkowych z utworzeniem większej liczby mostków monosiarczkowych. Nie można również wykluczyć wpływu słabej przewodności cieplnej elastomerów, odpowiedzialnej za gradient temperatury wulkanizacji. Wzrost swobodnej energii powierzchniowej, będący skutkiem większej polarności wulkanizatów o węzłach polisiarczkowych, wraz ze wzrostem stratności mechanicznej technicznej warstwy wierzchniej [mierzonej jako stosunek twardości do modułu Younga (H/E)] tłumaczą wyniki badań tribologicznych w mikroskali (rys. 4). Tarcie wulkanizatów rośnie wraz ze wzrostem stopnia siarczkowości węzłów sieci (rys. 5).

Atomic force microscopy (AFM), microindentation, X-ray pho-toelectron spectroscopy (XPS), chemical microanalysis and microtribology were used to study the chemical composition of the surface layer (to within 5 nm deep) and the mechanical properties of the technical surface layer (2-6 jam deep) of poly(ris-l,4-isoprene) vulcanizates (IR) of fairly related crosslink densities (Table 1) and differing degrees of crosslink sulfidity (Table 2). The low-M constituents of the curing system and some vulcanization by-products were found to migrate onto the IR surface. Constituents like zinc stearate were found to produce an external layer that exhibited lubricating properties. In (EtOH-Ac2O)-extracted vulcanizates, the friction force was several times higher than that in non-extracted vulcanizates. Hardness exhibited a surface gradient unrelated to the excess of the curing system constituents that migrated onto the surface. The gradient is believed to be due to "maturation" of the spatial crosslink network involving rearrangement of polysulfide bridges and formation of more monosulfide crosslinks. IR's slow heat transfer, responsible for the gradient of vulcanization temperature, cannot be ruled out as a contributing factor. The rising polarity of polysulfide crosslinks resulted in increased free surface energy of the vulcanizates. The mechanical loss of the technical surface layer (augmented hysteresis of surface layer), measured as the hardness-to-Young's modulus ratio (H/E), allows to interpret the microtribological data (Fig. 4). Friction of the vulcanizates was found to rise as the degree of sulfidity of crosslinks was raised (Fig. 5).