Ważną postacią w zakresie wprowadzania elektromagnetyzmu do zegarmistrzostwa był Charles Shepherd junior – brytyjski zegarmistrz, wynalazca i inżynier (1830‒1905). Niestety nie zachowała się żadna jego fotografia. Zawodu uczył się od swojego ojca Charlesa Shepherda seniora (1802‒1865), znanego londyńskiego wytwórcy chronometrów. Shepherd junior już od najmłodszych lat interesował się elektrotechniką i jej zastosowaniami przy budowie zegarów. Razem ze swoim ojcem i dwoma młodszymi braćmi prowadzili w latach 1849‒1881(82) firmę Shepherd & Son mającą siedzibę w Londynie przy Leadenhall Street 53. W Anglii Charles Shepherd junior uznawany jest za jednego z ważniejszych dziewiętnastowiecznych pionierów zegarów elektrycznych [1, 2].
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
W 1938 roku znany poznański zegarmistrz Bogdan Strojny – autor książki pt. „Zarys nauki o zegarze” – napisał: „Siła elektryczna znalazła szerokie zastosowanie wśród licznych gałęzi przemysłu. Nie mogła więc i branża zegarmistrzowska przejść obok niej obojętnie. Elektryczność w zegarmistrzostwie znajduje coraz szersze zastosowanie, tak że zegary mechaniczne, zwłaszcza umiejscowione, zagrożone są bardzo poważnie w swej popularności. Niebezpieczeństwo to nie dotyczy na razie zegarków noszonych. Powodem tego są stosunkowo wielkie rozmiary źródła prądu, w porównaniu do rozmiarów zegarków noszonych” [1].
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.