Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Development of Military Space Capabilities of the Leading Asian Countries

Bielawski Radosław

Kwartalnik Bellona

|

2021

|

Nr 3

53--62

EN

The paper addresses selected and leading Asian countries: Iran, China, India. Theoretical research methods used in this paper include analysis, synthesis, abstraction, generalization and conclusion. It describes the chronological development and implementation of national military space programs by Iran, China and India. Special attention was focused on the militarization and weaponization stages of space by these countries. Determinants of the development of space programs and the formation of space policy, which has a decisive influence on the acquisition of military capabilities by the states of this region, were indicated. International legal regulations were pointed out as limitations. The paper also describes various technical solutions acquired by the analyzed state actors and the possibilities of their military applications. Directions of further actions for military development in the fifth combat domain - space - were also determined. It is shown that in the implementation of national space programs a clear new stage of militarization and weaponization of space is visible. For Asian countries, this not only has the character of prestige in the Asian region, but also changes military balance, reducing the power of superpowers in favor of the countries of this region.

PL

W artykule omówiono wojskowe programy kosmiczne rozwijane przez Iran, Chiny i Indie. Uwagę skoncentrowano na etapie militaryzacji i weaponizacji przestrzeni kosmicznej przez te państwa. Wskazano determinanty rozwoju programów kosmicznych oraz kształtowania się polityki kosmicznej, decydującej o zdolnościach militarnych państw regionu azjatyckiego. Jako ograniczenia wskazano międzynarodowe regulacje prawne. Przedstawiono rozwiązania techniczne oraz możliwości ich wojskowego wykorzystania. Określono również kierunki dalszych działań na rzecz rozwoju militarnego w piątej domenie walki – przestrzeni kosmicznej. Udowodniono, że prace nad narodowymi programami kosmicznymi wyraźnie wpisują się w nowy etap militaryzowania i uzbrajania przestrzeni kosmicznej. Działania te pozwalają Iranowi, Chinom i Indiom na umocnienie swego prestiżu w regionie, wpływają także na zmianę równowagi militarnej, zmniejszają bowiem potęgę supermocarstw na rzecz państw regionu azjatyckiego.

2

Stanowiska wybranych państw wobec Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony Unii Europejskiej

Piotrowski S.

Kwartalnik Bellona

|

2018

|

Nr 4

62--76

PL

Bezpieczeństwo i obrona należą do najżywotniejszych spraw każdego narodu. Z problemem siły w stosunkach międzynarodowych, ściśle związanym z bezpieczeństwem, państwa borykają się od początków swych dziejów. Stosowanie siły budziło i nadal budzi kontrowersje wśród państw. Na zagadnieniach bezpieczeństwa i obrony uwagę koncentrują teoretycy stosunków międzynarodowych, nierzadko prezentują rozbieżne zdania i toczą spory. W poglądach różnią się nawet państwa należące do wspólnot, które w swych ideowych założeniach mają troskę o bezpieczeństwo, na przykład takich jak Unia Europejska. Wysiłki państw Unii zmierzające do stworzenia wspólnych zdolności militarnych mają istotne znaczenie dla bezpieczeństwa i obronności nie tylko pojedynczych państw, lecz także całego kontynentu. Autor omawia stanowiska poszczególnych państw w sprawie budowy wspólnych i niezależnych od NATO zdolności militarnych Unii Europejskiej. Przedstawia poglądy na ten temat największych państw członkowskich Unii Europejskiej, a także Federacji Rosyjskiej oraz Stanów Zjednoczonych, tj. państw, które ze względu na siłę swego oddziaływania na stosunki międzynarodowe mają duży wpływ na politykę bezpieczeństwa Unii Europejskiej.

EN

The states of Western Europe have been looking for a solution that could ensure security in Europe since the end of the Second World War. The first step in achieving this goal was the establishment of the Western Union under the Treaty of Brussels of 17th March 1948, and one year later signing, together with the USA, the Washington Treaty which founded NATO. As far as the effectiveness of possible defence against threat is concerned, the participation of the USA in the defence alliance was really relevant to the Europeans. It caused the efforts of Western Europe aimed at creating its own military capability independent of NATO/ the USA to be less intense for the next 40 years. The initiative of military independence gathered momentum at the beginning of the 1990s. Even though the concept itself was not negated by anyone, the shape and development of a common union security policy was the subject of numerous discussions. In the Article, the Author presents the stance of respective states on the creation of common and independent of NATO military capabilities of the European Union. In the present work we discuss the stance of the largest EU Member States as well as the Russian Federation and the USA, states which due to their impact on international relations have a significant influence on the direction of the development of the EU security policy.

3

Europejska Unia Obrony wyzwaniem dla wschodniej flanki NATO

Zieliński T.

Zeszyty Naukowe Akademii Sztuki Wojennej

|

2017

|

nr 4(109)

46--62

PL

Przyjęcie przez Radę Europejską w czerwcu 2016 roku globalnej strategii na rzecz polityki zagranicznej i bezpieczeństwa (Wspólna wizja, wspólne działanie: Silniejsza Europa) stanowiło jeden z impulsów do pogłębionej dyskusji wśród państw europejskich na tematy związane z obronnością. Kolejnymi bodźcami, które tę dyskusję wywołały były: referendum decydujące o wyjściu Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej (UE) oraz wygrana Donalda Trumpa w amerykańskich wyborach prezydenckich. Można zaryzykować stwierdzenie, że powyższe czynniki doprowadziły do renesansu wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO), co w konsekwencji ma prowadzić do Europejskiej Unii Obrony. Ostrożność państw wschodniej flanki NATO jednak w odniesieniu do nowych inicjatyw nakazuje stawiać pytania o przyszłość Europejskiej Unii Obrony w kontekście kolektywnej obrony przypisanej do Sojuszu Północnoatlantyckiego. W artykule przedstawiono uwarunkowania związane z przyspieszeniem prac w obszarze WPBiO oraz zasadnicze inicjatywy związane z jej rozwojem prowadzące do utworzenia Europejskiej Unii Obrony, takie jak: poprawa struktur zarządzania kryzysowego, wzmocnienie unijnych instrumentów szybkiego reagowania, planowanie rozbudowy zdolności wojskowych, współpraca wojskowo-techniczna, zacieśnienie współpracy strukturalnej między państwami członkowskimi UE, wzmocnienie współpracy między NATO a UE. Scharakteryzowano także scenariusze uwzględniające różnorodny poziom zaangażowania państw członkowskich UE w budowanie zdolności przyszłej Europejskiej Unii Obrony. Odniesiono się również do obaw państw wschodniej flanki NATO związanych z przyspieszeniem WPBiO i potencjalnego osłabienia zdolności NATO w tym kontekście.

EN

The adoption of a Global Strategy on Foreign and Security Policy (Shared Vision, Common Action: A Stronger Europe) by the European Council of June 2016 was one of the impetuses for a deepening discussion amongst European countries on defence issues. Other issues that led to this discussion were: a referendum on the exit of the United Kingdom from the European Union (EU) and Donald Trump’s victory in the US election. One may venture to say that these factors have led to a renaissance of the Common Security and Defence Policy (CSDP), which in turn would lead to the European Defence Union. On the other hand, the caution of NATO’s eastern flank states in relation to the new initiatives invites questions about the future of the European Defence Union in the context of collective defence ascribed to the North Atlantic Alliance. The article presents determinants of the acceleration of CSDP work and key initiatives related to its development, leading to the creation of a European Defence Union: improvement of crisis management structures, reinforcement of EU Rapid Response Instruments, defence capability development, military and technical cooperation, structural cooperation amongst EU members states connected with defence, strengthening cooperation between NATO and the EU. Some scenarios take into account varying levels of involvement of EU Member States in building the capabilities of the future European Defence Union. The concerns of states from NATO’s eastern flank associated with the acceleration of CSDP and potential weakening of NATO’s capabilities in this context are also addressed.