The impact of supplying of considerable quantities of phosphorus to soil was determined during a field experiment conducted two years after application of sewage sludge to the soil, by means of assessing changes of soil sorption capacity using the Bach's method and by the procedure suggested by Lookman. Measurements of soil buffer capacity revealed that buffer curve for the untreated soil bad a slight1y different course than for fertilized series where different doses of phosphorus were used. With increasing P doses curves for fertilized soils were slight1y shifted to the right and their gradient toward P[active] ordinate decreased, which demonstrated certain weakening of soil phosphorus sorption capacity. However, the index of phosphorus saturation suggested by Lookman, assumed very similar values in soil, despite the differences in fertilization. Additionally, the values are much lower in relation to values obtained by the author of the method for soils in Belgium. Therefore, soil capacities for phosphorus retention are much higher than applied in the fertilization, which proves that application of sewage sludge as fertilizer, especially under control, does not pose such serious hazard for the environment as in case of nitrogen.
PL
Osady ściekowe zawierają znaczne ilości składników pokarmowych. Aby nie dopuścić do degradacji gleb poprzez zwiększenie w nich koncentracji pierwiastków szkodliwych, Rozporządzenie Ministra Środowiska z 1 sierpnia 2002 r. wymaga, aby gleby, na których będą stosowane osady ściekowe podlegały obowiązkowym badaniom, które mają dotyczyć również zawartości przyswajalnego fosforu. Skutki, jakie spowodowało wprowadzenie do gleby znacznych ilości fosforu, oceniono w doświadczeniu polowym po dwóch latach od wprowadzenia osadów ściekowych do gleby, poprzez oszacowanie zmiany zdolności gleby do sorpcji fosforu metodą Bacha oraz sposobem zaproponowanym przez Lookmana. Wykonane pomiary zdolności buforowej gleby wykazały, że krzywa buforowa dla gleby nienawożonej miała inny przebieg niż w seriach nawozowych, na których stosowano różne dawki fosforu. W miarę wzrostu dawek P krzywe dla gleb nawożonych ulegały niewielkiemu przesunięciu w prawo. Malał również kąt ich pochylenia w stosunku do osi P[aktywny], co dowodzi, że nastąpiło pewne osłabienie zdolności gleby do sorpcji fosforu. Natomiast wskaźnik nasycenia fosforem, zaproponowany przez Lookmana, przyjmował bardzo zbliżone wartości w glebie, pomimo różnic w jej nawożeniu. Zatem wnioskować można, że możliwości gleby do zatrzymywania fosforu są znacznie większe niż zastosowane dawki tego składnika w nawozach. Dowodzi to, że stosowanie osadów ściekowych do celów nawozowych, zwłaszcza pod kontrolą, nie powoduje takiego zagrożenia dla środowiska jak w przypadku azotu.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.