Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Różnorodność florystyczna oraz walory krajobrazowe muraw kserotermicznych na Pogórzu Przemyskim

Wolański P., Trąba C., Rogut K.

Przestrzeń i Forma

|

2016

|

nr 26

331--346

PL

Na podstawie 121 zdjęć fitosocjologicznych wykonanych w latach 2010–2014 w zbiorowiskach muraw kserotermicznych na Pogórzu Przemyskim oraz bogatej dokumentacji foto-graficznej dokonano charakterystyki tych ekosystemów pod względem różnorodności florystycznej oraz walorów krajobrazowych. Wyróżniono zbiorowisko Brachypodium pinnatum zróżnicowane na siedem wariantów. Występowało ono w urozmaiconych warunkach siedliskowych (zbocza wzniesień o zróżnicowanej wystawie i nachyleniu, wierzchowiny wzniesień). Wyróżnione fitocenozy były bogate florystycznie. Licznie występowały w nich rośliny dwuliścienne o barwnych kwiatach, które decydują o walorach krajobrazowych. Badane murawy kserotermiczne wyróżniały się kolorystycznie, szczególnie latem, na tle monotonnej barwy upraw rolniczych i roślinności leśnej. Bogactwo gatunków roślin w płatach muraw i ich aktualna faza rozwojowa to ważne elementy, które wpływają na estetykę krajobrazu rolniczego Pogórza Przemyskiego.

EN

On the basis of 121 phytosociological relevés taken in the years 2010–2014 in xerothermic grassland communities in the Przemyśl Foothills and rich photographic documentation, these ecosystems were characterized in terms of floristic diversity and landscape values. The community of Brachypodium pinnatum was distinguished and differentiated into 7 variants. It occurred in varied habitat conditions (slopes of varying exposition, angle, and altitude). The distinguished phytocenoses were floristically rich. Dicotyledonous plants with colourful flowers, which determine landscape values, occurred abundantly. The studied xerothermic grasslands could be distinguished by colour, especially in summer, against monotonous agricultural crops and forest vegetation. The richness of plant species in grassland patches and their current development phase are important elements that affect aesthetics of the agricultural landscape of the Przemyśl Foothills.

2

The periphyton communities within municipal wastewater treatment plant

Babko R., Kuzmina T., Łagód G., Jaromin-Gleń K. M.

Proceedings of ECOpole

|

2015

|

Vol. 9, No. 1

13--17

EN

The study was undertaken to determine the composition of periphyton and its quantitative development during consecutive stages of wastewater treatment in a flow-type purification plant with the biological part serving as a modified Bardenpho system (Hajdow, Lublin, south-eastern Poland).The periphyton was sampled from the wastewater plant walls at all main stages of water purification. The following groups of organisms: algae, fungi, flagellates, testate amoeba, ciliates, rotifers, and nematodes were identified in the composition of periphyton. At the end of the purification process, the proportion of metazoa and protozoa in the periphyton of the successive chambers increased, while the abundance of flagellates declined. In all the sampling points studied, protozoa and metazoa formed the basis of the periphyton community and their proportion ranged from 75 to 95%.

PL

W pracy zaprezentowano badania składu peryfitonu i jego rozwój ilościowy podczas kolejnych etapów oczyszczania ścieków w miejskiej oczyszczalni ścieków Hajdów w Lublinie, której część biologiczna pracuje w technologii zmodyfikowanego systemu Bardenpho. Próbki peryfitonu pobierano z powierzchni ścian obiektów na wszystkich głównych etapach oczyszczania ścieków. W składzie peryfitonu zostały zidentyfikowane następujące grupy organizmów: glony, grzyby, wiciowce, ameby skorupkowe, orzęski, wrotki i nicienie. W kolejnych analizowanych urządzeniach zlokalizowanych w ciągu technologicznym oczyszczalni peryfiton wykazywał wzrost ilości organizmów w obrębie grup metazoa i pierwotniaków, podczas gdy liczebność wiciowców uległa zmniejszeniu. We wszystkich badanych punktach pomiarowych podstawa zbiorowisk peryfitonu utworzona była przez pierwotniaki i metazoa, ich udział wahał się od 75 do 95%.

3

Analysis of the periphyton communities at the municipal wastewater treatment plant – case study

Babko R., Kuzmina T., Łagód G., Jaromin-Gleń K.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2014

|

Vol. 21, nr 4

403--414

EN

There was studied the composition of periphyton and its quantitative development during different stages of wastewater treatment in the flow type purification plant with the biological part working as a modified bardenpho system (Hajdow, Lublin). The periphyton samples were taken from the walls of the object at all main stages of water purification. In the composition of periphyton there were identified the following groups of organisms: algae, fungi, flagellates, testate amoeba, ciliates, rotifers and nematodes. Towards the end of purification process in periphyton of successive chambers, the part of metazoa and protozoa has increased while the abundance of flagellates has decreased. In all of the studied sampling points, the basis of periphyton community was formed by protozoa and metazoa: their part ranged from 75 to 95 %. The periphyton structure regardless of forming conditions shows similar tendencies, determined by the general conditions of a system, in which from initial stages of the purification till its end the amount of organic matters in environment decreases.

PL

W pracy zaprezentowano badania składu peryfitonu i jego rozwój ilościowy podczas kolejnych etapów oczyszczania ścieków w miejskiej oczyszczalni ścieków Hajdów w Lublinie, której część biologiczna pracuje w technologii zmodyfikowanego systemu bardenpho. Próby peryfitonu pobierano z powierzchni ścian obiektów na wszystkich głównych etapach oczyszczania ścieków. W składzie peryfitonu zostały zidentyfikowane następujące grupy organizmów: glony, grzyby, wiciowce, ameby skorupkowe, orzęski, wrotki i nicienie. W kolejnych analizowanych urządzeniach zlokalizowanych w ciągu technologicznym oczyszczalni peryfiton wykazywał wzrost ilości organizmów w obrębie grup metazoa i pierwotniaków, podczas gdy liczebność wiciowców uległa zmniejszeniu. We wszystkich badanych punktach pomiarowych podstawa zbiorowisk peryfitonu utworzona była przez pierwotniaki i metazoa, ich udział wahał się od 75 do 95 %. Struktura peryfitonu badanych urządzeń wykazuje podobne tendencje, uzależnione od warunków panujących w poszczególnych urządzeniach, w którym od pierwszych etapów oczyszczania aż do jego końca ilość dostępnych substancji organicznych maleje.

4

Zróżnicowanie zbiorowisk muraw psammofilnych w południowo-wschodniej Polsce

Trąba C., Rogut K.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2013

|

T. 13, z. 1

143--169

PL

Na podstawie 143 zdjęć fitosocjologicznych, wykonanych w latach 2009–2010 w zbiorowiskach muraw napiaskowych na terenie województwa podkarpackiego i południowo–wschodniej Lubelszczyzny metodą Brauna-Blanqueta, wyróżniono sześć zespołów oraz trzy zbiorowiska, które zaliczono do klasy Koelerio glaucae-Corynephoretea canescentis Klika in Klika et Novak 1941. Na podstawie składu florystycznego zdjęć fitosocjologicznych obliczono metodą fitoindykacyjną Ellenberga średnie wartości wskaźników ekologicznych (L – nasłonecznienie, T – warunki termiczne, F – uwilgotnienie gleby, R – odczyn, N – zasobność gleby w azot), a następnie średnie dla wyróżnionych zbiorowisk. Płaty zespołu Spergulo vernalis-Corynephoretum (R.Tx. 1928) Libb. 1933 dominowały na najlżejszych piaskach nieużytków porolnych niżowych regionów województwa podkarpackiego. Zespoły i zbiorowiska ze związków Koelerion glaucae (Volk 1931) Klika 1935 oraz Vicio lathyroidis-Potentillion argenteae Brzeg in Brzeg et M. Wojt. 1996 występowały głównie na Lubelszczyźnie. Zbiorowiskiem pośrednim między fitocenozami związków Corynephorion Klika 1934 i Koelerion glaucae (Volk 1931) Klika 1935 był Festuco-Thymetum serpylli (R.Tx. 1928) Kornaś 1957. Najmniej zaawansowanym w rozwoju sukcesyjnym był pionierski zespół Spergulo Corynephoretum typicum (R.Tx. 1928) Libb. 1933 Czyżewska 1992 typicum w wariancie typowym, a najbardziej – zespół Diantho-Armerietum Krausch 1959. Skład gatunkowy wyróżnionych zespołów i zbiorowisk bardziej różnicowały czynniki edaficzne niż klimatyczne ocenione metodą fitoindykacyjną. W fitocenozach badanego terenu stwierdzono 142 gatunki roślin naczyniowych oraz 15 gatunków mchów i porostów. Zagrożeniem dla muraw zespołu Spergulo vernalis-Corynephoretum R.Tx. 1928) Libb. 1933 jest sukcesja leśna oraz budownictwo mieszkaniowe i rekreacyjne, a dla pozostałych dodatkowo wydobywanie piasku, deptanie oraz zrywanie gatunków leczniczych.

EN

Based on 143 phytosociological relevés made in 2009–2010 in the grassland communities developer on sands in the Podkarpacie province and in SE part of Lubelskie province we distinguished six associations and three communities assigned to the class Koelerio glaucae-Corynephoretea canescentis Klika in Klika et Novak. Based on floristic composition we calculated average values of Ellenberg ecological indices (L – insolation, T – thermal conditions, F – soil moisture, R – soil reaction, N – nitrogen availability) for the phytosociological releves and then the averages for the distinguished communities. The association of Spergulo vernalis-Corynephoretum (R.Tx. 1928) Libb. 1933 dominated on lightest sands of post-agricultural fallows in lowland parts of the Podkarpacie province. The associations and communities of the Koelerion glaucae (Volk 1931) Klika 1935 and Vicio lathyroidis-Potentillion argenteae Brzeg in Brzeg et M. Wojt. 1996 alliances occurred mainly in the Lubelskie province. Festuco-Thymetum serpylli (R.Tx. 1928) Kornaś 1957 was an intermediate community lin king phytocoenoses of the Corynephorion Klika 1934 and Koelerion glaucae (Volk 1931) Klika 1935 alliances. While the least advanced in successional development was a pioneering association of Spergulo Corynephoretum typicum (R.Tx. 1928) Libb. 1933 Czyżewska 1992 typicum in the typical variant, the most advanced was the community of extensive meadows with Dianthus delthoides. According to the phytoindication, the species composition of distinguished associations and communities was more diversified by the edaphic than by climatic factors. We identified as many as 142 species of vascular plants and 15 species of mosses and lichens in the distinguished associations and communities. Housing and recreational development pose major threat to grasslands of the Spergulo vernalis-Corynephoretum R.Tx. 1928) Libb. 1933 association, and sand exploitation, trampling and collection of medicinal plants to the other phytocoenoses.

5

Topographic differences play a limited role on species distribution in a sub-tropical forest in South China

Gong G.-Q., Huang Z.-L., Ye W.-H., Cao H.-L., Lian J.-Y., Lin G.-J., Wei S.-G., Li L., Bin Y., Kong B., Li B.-W.

Polish Journal of Ecology

|

2013

|

Vol. 61, nr 3

477--491

EN

Habitat association test has been regarded as an effective way to evaluate the relative role of niche differentiation in a community. Topographical attributes are often selected as surrogates of niche processes. However, the inference for relative role of niche differentiation is likely problematic if the spatial dependence of plant community on underlying spatially structured topographic variables is not accounted for. In this study, we used the torus shift and principal component analysis (PCA) to resolve this problem, and tested the habitat associations by adjusted-SD test in a sub-tropical evergreen broad-leaved forest in south China. The result revealed that minority of 100 common species were specialist, among which 8 species associated with first two PC axes (accounted for 98% of total eigenvalue and contributed mainly by mean elevation and aspect) and 22 species associated with last two PC axes (contributed by slope and convexity). In conclusion, we found the niche processes represented by topographical attributes play a limited role in the Dinghushan sub-tropical evergreen broad-leaved forest plot. Further study should include more habitat variables to examine the habitat associations.

6

Cheng D., Zhong Q., Wang G.

Polish Journal of Ecology

|

2009

|

Vol. 57, nr 3

441-449

EN

Metabolic theory of ecology predicts a 3/4 power relationship between annual productivity P[T] and body size M[T] (i.e., P [is proportional to] M[^3/4]), which has important implications to estimates of carbon fluxes, ecosystem health, global carbon budgets, and a variety of other phenomena. To test this prediction, we examined a large dataset for Chinese forests. Such dataset covers six major forest biomes and a total of 17 forest types grown across a range of annual temperature (-6.6 to 25.2[degrees]C), mean annual rainfall (27 to 2989 mm), elevation (10 to 4240 m a.s.l.), and stand age (3 to 350 yrs.). Reduced major axis (RMA) regression analyses were used to compare the P[T] versus M[T] scaling exponents and normalization constants (i.e., slopes and Y-intercepts of log-log linear relationships, respectively). Comparisons were made for ten different age-sequences (stand age ranges from 20 to 200 yrs). When stand age was less than 100 yrs, relationship of P[T] versus M[T] had similar scaling exponents ([alpha][RMA]>> 1.0), while the Y-intercepts decreased systematically. When stand age exceeded 140 yrs, scaling exponents decreased ([alpha][RMA] <0.86). Both the aboveground annual productivity and aboveground body size per individual tree (P[A] and M[A], respectively) showed the same behavior. We therefore conclude that the relationship of P[T] versus M[T] systematically declined with the stand age, and was inconsistent with the predictions of metabolic theory.

7

Nematode communities along the transect shelterbelt - ecotone - crop field

Dmowska E.

Polish Journal of Ecology

|

2007

|

Vol. 55, nr 4

665-680

EN

The study was carried out in western Poland (Turew region) in two shelterbelts of different age (the younger - 6 years old and the older - 11 years old) planted cross croplands, in adjacent field and in the field located in deforested area (control field). Soil samples were taken twice: in the autumn and spring from the centre of each shelterbelt, from the ecotone, and in the field at a distance of 15 and 50 m from the edge of the shelterbelts. The density of nematode communities fluctuated unpredictably, in autumn it was very low and ranged from 276 to 641 x 10[^3] in spring it ranged from 388 to 1931 x 10[^3] individuals per 1 m[^2]. Most numerous trophic groups were: bacterivores, fungivores and obligate plant feeders, while facultative plant feeders, omnivores and predators achieved low level. The abundance of predators in older shelterbelt was significantly (P [less-than or equal to] 0.05) higher than that in the younger one and decreased with increasing distance from the shelterbelt towards the field. The communities in shelterbelt and its ecotone were more diverse, which was reflected by the higher number of genera (19-31) and higher values of Shannon-Wiener diversity index H'(3.3 - 4.0), than those in the fields where the number of genera ranged from 15 to 25 and Shannon-Wiener diversity index H' ranged from 2.5 to 3.5. In the younger shelterbelt and in the control field the soil food-web assessed with indices derived from analysis of nematode communities was considered as composed mainly of basal components, i.e. cosmopolitan species feeding on bacteria and fungi occurring everywhere even in degraded environments. While the web in older shelterbelt was consisted mainly of enrichment components, i.e. bacteria feeding species of very short life cycle, with high food requirements which occur in the environment rich in bacteria. The values of Channel Index which informs about the predominant pathway of decomposition (through bacteria or fungi) showed that in majority of sites bacterial processes predominated. Only in the older shelterbelt the participation of fungal decomposition channel was higher (>50%) and increased with increasing distance from the shelterbelt towards the centre of the field. The results of Correspondence Analysis showed that first two axis explained 40.3% of the variance. The generic composition of nematode communities in the 11 years old shelterbelt differed from that in the 6-years old shelterbelt. Nematode communities inhabiting the ecotone of younger shelterbelt were very similar to the communities in the shelterbelt, while the communities in ecotone of older shelterbelt differed from those in the shelterbelts. Nematode communities inhabiting the control field were similar to those inhabiting the field adjacent to younger shelterbelt.

8

Występowanie kupkówki Aschersona (Dactylis polygama Horv.) w naturalnych zbiorowiskach łąkowych Gór Bystrzyckich

Grynia M., Stuczyńska E.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2004

|

T. 4, z. 2a

255-264

PL

Celem niniejszej pracy było określenie występowania kupkówki Aschersona (Dactylis polygama Horv.) w naturalnych zbiorowiskach łąkowych Gór Bystrzyckich pod kątem wyodrębnienia ekotypów nadających się do hodowli. Badania geobotaniczne zbiorowisk łąkowych wykonano w latach 1994-2000 metodą Brauna-Blanqueta. Powierzchnia analizowanych płatów wynosiła 200-500 m². Wyniki badań wykazały występowanie tej trawy w klasie Molinio-Arrhenatheretea R.Tx 1937, w rzędzie Arrhenatheretalia Pawł. 1928 i w mniejszej ilości w rzędzie Molinietaliacaeruleae W. Koch 1926. Wyróżniono pięć jednostek taksonomicznych w randze zespołów i jedno zbiorowisko, w których występuje kupkówka Aschersona (Dactylis polygama Horv.). Najliczniej występuje w zespołach: Meo-Festucetum, Arrhenatheretum elatioris, w mniejszych ilościach w zespołach: Gladiolo-Agrostietum, Holcetum lanati oraz Alopecuretum pratensis i w zbiorowisku Deschampsia caespitosa (=StellarioDeschampsietum caespitosae Horv. 1930, Freilag 1960, Grynia 1961).

EN

This study was aimed to describe the occurrence of the cocksfoot (Dactylis polygama Horv.) in natural meadow communities of the Bystrzyckie Mountains in order to select ecotypes for further growing. Geobotanical analyses of meadow communities were made with the Braun-Blanquet's method. The area of analysed plots was 200-500 m². The study demonstrated that the grass was present in the class Molinio-Arrhenatheretea R.Tx 1937, in the order Arrhenatheretalia Pawł. 1928 and in smaller amounts in the order Molinietaliacaeruleae W. Koch 1926. Five associations and one community with the cocksfoot were distinguished. The grass was most numerous in the associations Meo-Festucetum rubrae and Arrhenatheretum elatioris, less frequent in the associations Gladio-Agrostietum, Holcetum lanati and Alopecuretum pratensis and in one community Deschampsia caespitosa (= StellarioDeschampsietum caespitosae Horv. 1930, Freilag 1960, Grynia 1961).