Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wpływ nawożenia azotem i cynkiem na zawartość magnezu i manganu w ziarnie pszenżyta jarego

Kozera W., Knapowski T., Barczak B., Wszelaczyńska E., Pobereżny J., Mozolewski W., Świtkowski M.

Ekologia i Technika

|

2015

|

R. 23, nr 5

233--237

PL

W latach 2005-2007 w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Minikowie przeprowadzono dwuczynnikowe doświadczenie polowe, założone metodą losowanych podbloków. Celem pracy była ocena wpływu zróżnicowanych dawek azotu i dolistnej aplikacji cynku na zawartość magnezu i manganu w ziarnie pszenżyta jarego odmiany Kargo. Zastosowano dwa poziomy nawożenia azotem (I czynnik, n=2): 80 kg N ha-1 (N80) i 120 kg N ha-1 (N120) i trzy poziomy nawożenia cynkiem (II czynnik, n=3): Zn0(bez cynku), Zn1 (0,1 kg ha-1) i Zn2 (0,3 kg ha-1) na tle stałego przedsiewnego nawożenia fosforem i potasem. W badaniach stwierdzono, że dawka 120 kg N ha-1 istotnie wpłynęła na obniżenie zawartości magnezu oraz zwiększenie koncentracji manganu w ziarnie pszenżyta jarego, w porównaniu z dawką na poziomie 80 kg N ha-1. Podobne kierunki zmian w zawartościach omawianych pierwiastków w ziarnie badanego gatunku stwierdzono po dolistnej aplikacji cynku w dawce 0,3 kg Zn ha-1 (Zn2), w porównaniu do obiektu nawożonego dawką 0,l kg Zn ha-1 (Zn1).

EN

In 2005-2007 a two-factorial field experiment was carried out established with the randomized split-plot method at the Agricultural Experimental Station Minikowo of the University of Science and Technology. The aim of this workwas to evaluate the effect of varied nitrogen rates and foliar application of zinc on the content of magnesium and manganese in grain of spring triticale cv. Kargo. Two levels of nitrogen fertilizatlon were applied (lst factor, n=2): 80 kg N ha-1- (N80) and 120 kg N ha-1 (N120) and three levels of zinc fertillzation (2nd factor, n=3): Zn0 (no zinc), Zn1 (0.1 kg ha-1) and Zn2 (0.3 kg ha-1) against the background of constant presowing fertilization with phosphorus and potassium. The study proved that a ratę of 120 kg N ha-1 significantly affected a decrease in magnesium content and increase in manganese concentration in spring triticale grain, as compared with a rate of 80 kg N ha-1. Similar directions of changes in contents of the elements under discussion in grain of the studied species were found after foliar application of zinc at a rate of 0.3 kg Zn ha-1 (Zn2), as compared with the treatment fertilized with a rate of 0.l kg Zn ha-1 (Zn1).

2

Monitoring the changes in total contents of manganese, copper and zinc in soils from long-term stationary experiments

Škarpa P.

Proceedings of ECOpole

|

2011

|

Vol. 5, No. 2

453--459

EN

The objective of the long-term stationary experiment was to discover the effect of the year, production region, soil kind and soil type on total contents of micronutrients (Mn, Cu and Zn) in the soils. In the years 1982 to 1998 the soil was sampled in 7 selected localities. Analyses and extractions determining the total content of metals were carried out by means of mineralization in the HF-H2O2-HNO3 open system. The AAS method was used to determine the contents of the micronutrients. The content of manganese ranged between 296.2 and 978.6; copper between 6.1 and 25.7 and zinc between 29.5 and 99.8 mg·kg–1 of soil. During the experimental period 1982-1998 the total content of Mn and Zn decreased (by 7.9 and 3.6%, respectively), but was not statistically significant (p < 0.05). During the 15 years of the experiment the total amount of copper in the soil increased by 7.0%. In comparison with the potato growing region the contents of all the micronutrients in the sugar-beet growing region were higher. The highest and statistically highly significant difference (p < 0.001) was that of copper (45.6% increase). In terms of the soil kind the lowest contents of Mn and Cu were monitored on light soil. The total content of zinc on light soil and medium-heavy soil was comparable. With an increasing proportion of clay particles in the soil the contents of the micronutrients increased significantly (p < 0.001). In comparison with light soil, in heavy soil the contents of the metals increased; Mn by 38.9; Cu by 48.2 and Zn by 19.4%. The levels of Cu and Zn were also affected by the soil type. The contents of these micronutrients were statistically (p < 0.001) the highest in chernozem (24.6 and 71.1 mg·kg–1 of soil, respectively). The content of Mn was the highest in brown soil (714.3 mg·kg–1 of soil). Graded rates of fertilisers did not have a significant (p < 0.05) effect on the total contents of metals. The differences were more marked in the treatment where liming was not carried out; here we monitored the greatest decrease in the contents of Mn, Cu and Zn, ie by 7.3, 23.8 and 9.4%, respectively, compared with the control.

3

Comparison of Trace Elements Accumulation Ability of Tobacco (Nicotiana tabacum L.) Grown in Natural and Artificial Conditions

Wiśniowska-Kielian B.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2002

|

Vol. 9, nr 4

473-481

EN

Results of investigation of trace elements accumulation in tobacco plant grown in vegetation hall and in field conditions on the acid soils with natural trace element contents were presented. Tobacco cultivated in the vegetation hall contained more Zn, Cu, Cd, and Pb than when grown in the field, similar amounts of Fe but less Mn. At both sites tobacco accumulated the most of Fe in roots, Mn, Zn and Cd in leaves and Cu in the inflorescence. In the field conditions the highest content of Pb were found in roots, whereas in the hall in leaves. Bioaccumulation coefficients of Cd, Zn and Mn in tobacco from both sites had the highest values for leaves and Cu for inflorescence, and Fe for roots of field grown tobacco. AIso the Zn and Cu contents in the other parts of the plant and Mn in inflorescence from both sites, Cd in the field grown tobacco and Cd in the inflorescence of plants cultivated in the hall exceeded their soil levels. StaIks of the field grown tobacco also had higher Mn contents than the soil. On the contrary, tobacco tops from both sites contained below 5 and 25 times less Fe, and all plants parts had 2 to 6 times less Pb than the soil. Translocation coefficient shows that the plants from both sites transported Mn, Zn and Cd to a greater degree from roots to leaves and Cu to inflorescence, whereas it is true for Pb only in the plants grown in the hall.

PL

Przedstawiono wyniki badań akumulacji pierwiastków śladowych w roślinie tytoniu uprawianego w hali wegetacyjnej i w warunkach polowych na glebach kwaśnych o naturalnej zawartości pierwiastków śladowych. Tytoń uprawiany w hali wegetacyjnej zawierał więcej Zn, Cu, Cd i Pb niż ten uprawiany w polu, podobną ilość Fe, a mniej Mn. Tytoń z obu miejsc gromadził więcej Fe w korzeniach, Mn, Zn i Cd w liściach, a Cu w kwiatostanach. W warunkach polowych największą zawartość Pb stwierdzono w korzeniach, a w hali - w liściach. Współczynnik bioakumulacji Cd, Zn i Mn w tytoniu z obu miejsc uprawy przybierał najwyższe wartości dla liści oraz Cu dla kwiatostanów, zaś Fe dla korzeni tytoniu uprawianego w polu. Także zawartość Zn i Cu w pozostałych częściach rośliny i Mn w kwiatostanach z obu miejsc uprawy, Cd w tytoniu z uprawy polowej i Cd w kwiatostanach roślin uprawianych w hali przekraczała ich poziomy w glebie. Łodygi tytoniu uprawianego w polu też miały większą zawartość Mn niż gleba. Przeciwnie, części nadziemne tytoniu z obu miejsc zawierały od poniżej 5 do 25 razy mniej Fe, a wszystkie części roślin miały 2 do 6 razy mniej Pb niż gleba. Współczynniki translokacji wskazują, że rośliny z obu miejsc przemieszczają Mn, Zn Cd w większym stopniu z korzeni do liści oraz Cu do kwiatostanów, a w przypadku Pb ma to miejsce tylko dla roślin uprawianych w hali.