Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: zaprawa wysokowartościowa

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Zaprawa geopolimerowa z popiołu lotnego aktywowanego Na2SiO3 i NaOH o bardzo dużej wytrzymałości

Atabey İsmail İsa, Karahan Okan, Bilim Cahit, Atiş Cengiz Duran

Cement Wapno Beton

2020

R. 25, nr 4

292--305

Artykuł przedstawia wyniki badań zapraw geopolimerowych o dużej wytrzymałości przygotowanych z dwóch rodzajów popiołu lotnego krzemionkowego. Jako aktywatory użyto wodorotlenku sodu oraz mieszaniny wodorotlenku i krzemianu sodu, w postaci roztworów. Aktywator dodawano w ilościach od 6 do 15% NaOH, w stosunku do masy popiołu. Zaprawy po przygotowaniu dojrzewały w temperaturach 60ºC, 80ºC lub 100ºC przez różny czas, od 24 godzin do 7 dni. Zwiększenie dodatku sodu lub wyższa temperatura dojrzewania zwiększają wytrzymałość badanych zapraw na zginanie i ściskanie. Najlepsze wyniki – wytrzymałość na ściskanie i zginanie odpowiednio 100 MPa i 20 MPa, uzyskano dla zapraw aktywowanych 15% dodatkiem wodorotlenku sodu, poddanych naparzaniu w 100ºC przez 24 godziny. Mieszany aktywator – krzemian i wodorotlenek sodu pozwolił również uzyskać duże wytrzymałości, jednak mniejsze niż sam wodorotlenek sodu. Wydłużenie czasu pielęgnacji w wysokiej temperaturze o ponad 24 godziny nie dawało w większości przypadków korzystnych wyników. Zaprawa geopolimerowa z popiołu lotnego, aktywowana 15% NaOH w stosunku do masy popiołu, utwardzana w temperaturze 100ºC przez 24 godziny, wykazała około 18% zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych w porównaniu ze zwykłą zaprawą cementową z cementu portlandzkiego.

The paper presents the results of research of high-strength geopolymer mortars, prepared from two types of siliceous fly ash. Sodium hydroxide and mixtures of sodium hydroxide and sodium silicate in the form of solutions were used as activators. The activator was added in amounts ranging from 6 to 15% NaOH in relation to the ash mass. After preparation, the mortars were cured at the temperature of 60ºC, 80ºC or 100ºC for various times, from 24 hours to 7 days. Increasing the addition of sodium or a higher curing temperature increase the flexural and compressive strength of the tested mortars. The best results - compressive and flexural strength of 100 MPa and 20 MPa, respectively, were obtained for mortar activated with 15% sodium hydroxide, cured at 100°C for 24 hours. Blended activator – sodium silicate and sodium hydroxide also allowed to obtain high strengths, but lower than sodium hydroxide alone. Extending the curing time at high temperature beyond 24 hours did not produce favourable results in most cases. Fly ash geopolymer mortar, activated with 15% NaOH by mass of ash, cured at 100°C for 24 hours, showed about 18% reduction in greenhouse gas emissions compared to common Portland cement mortar.

Wpływ metakaolinitu, jako częściowego zamiennika cementu, na właściwości zapraw wysoko-wartościowych

Pavlikova M., Brtnik T., Keppert M., Cerny R.

Cement Wapno Beton

2009

R. 14/76, nr 3

113-122

Metakaolinit jest dobrym dodatkiem, który może częściowo zastępować cement portlandzki w produkcji betonu, przede wszystkim ze względu na dobre właściwości pucolanowe. Ponadto można go traktować jako składnik spoiwowy przyjazny dla środowiska gdyż jest on wytwarzany przez prażenie kaolinu, ze znacznie mniejszą emisją CO2 niż w przypadku klinkieru cementowego. Przedstawiono wpływ metakaolinitu na zaprawy o wysokich właściwościach. Badania objęły stopień zastępowania cementu portlandzkiego metakaolinitem, rodzaj cementu i dodatek superplastifikatora. W celu ustalenia korzystnego składu zapraw o wysokich właściwościach zbadano ich podstawowe właściwości fizyczne, a mianowicie gęstość nasypową, gęstość matrycy, porowatość otwartą oraz wytrzymałość na ściskanie i zginanie. Wyniki doświadczalne pokazały, że 10% dodatku jest najkorzystniejszą ilością metakaolinitu zastępującego cement. Ten dodatek powoduje zwiększenie wytrzymałości na ściskanie i zginanie odpowiednio o 10% i 50% i zmniejszenie porowatości o 35%. Zastosowanie CEM l 52,5 N zamiast CEM l 42,5 R powoduje wzrost wytrzymałości na ściskanie i zginanie odpowiednio o 10% i 40%. Dodatek 1% polikarboksylanu jest także najkorzystniejszym rozwiązaniem. Większy dodatek zmniejsza porowatość zapraw lecz wzrost wytrzymałości na ściskanie i zginanie jest pomijalnie mały.

Metakaolin is a good addition for partial replacement of Portland cement in the concrete production primarily because of its high pozzolanic properties. Additionaly it can be considered as an environment - friendly binder as it is produced by thermal decomposition of kaolin with much lower CO2 emission than in the case of cement clinker. The effect of metakaolin on properties of high performance mortars is presented. The degree of Portland cement replacement with metakaolin, the type of cement and the content of superplasticizer are the main factors studied in the experiments. Basic physical properties, namely bulk density, matrix density, open porosity, compressive and flexural strength are the main parameters for the choice of optimum composition of the high performance mortars. Experimental results show that the replacement of 10% of cement by metakaolin is the most profitable level for the mortars. This metakaolin addition causes the increase of compressive and flexural strength by 10% and 50% respectively and decrease the porosity of 35%. The use of CEM I 52,5 N instead of CEM I 42,5 R results in the increase of compressive and flexural strenth by 10% and 40% respectively. The addition of 1% of polycarboxylate superplasticizer reveals to be the most suitable option. A higher addition caused the porosity decrease, but for both the compressive and flexural strength its effect was negligeable.