This paper tries to identify the creative processes of Generative Art that brings to the construction of dynamic procedures of transformation, generative algorithms, by departing from interpretative logics. This structure becomes possible through a proactive approach to Geometry. In fact, overcoming the logic of the figures and related rules, this approach opens to the logic of the progressive processes and the dynamics of transformation inside the geometric space. This dynamic use of Geometry can be performed crossing the revolution operated by Brunelleschi, by Piero Della Francesca and Leonardo da Vinci again. This Renaissance revolution funds on the convergence of Art and Science and the discovery of the Perspective Logic.
PL
Artykuł jest próbą zidentyfikowania procesów kreacji sztuki generatywnej, która oparta na tradycji euklidesowej geometrii wyznacza nowe możliwości interpretacji i kreacji obrazu w sztuce architekturze. Zjawisko Generative Art znajduje współcześnie spełnienie zarówno w sztukach wizualnych – malarstwie, rzeźbie, grafice, w rysunku architektonicznym, jak i w muzyce, tańcu, filmie, grach komputerowych. Generative Art, będąc połączeniem tradycyjnych zasad komponowania obrazu z technikami komputerowymi, wyznacza nieopisany wciąż rodzaj emocjonalnego odbioru i wartościowania sztuki. Opisanie pojęcia Generative Art na tle historycznych, ale jednocześnie naukowych podstaw rysunku klasycznego, daje nam możliwości twórczego wykorzystania całej palety dostępnych środków i narzędzi, których nadrzędnym celem zawsze jest wartościowanie i określenie pojęcia "dzieła". Zakres doboru warsztatu jest w tym wypadku pochodną nauk matematycznych i aktem samego tworzenia bliskiego sztuce klasycznej.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.