Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Retencyjność gleb w okresie wegetacyjnym na przykładzie obiektu Samowtór

Pokładek R., Kowalczyk T., Orzepowski W., Żmuda R.

Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich

|

2016

|

nr I/1

33--44

PL

W małych zlewniach rolniczych, na obszarach nizinnych, dyspozycyjne zasoby wodne w okresie wegetacyjnym są na ogół niewystarczające do realizacji intensywnych form nawodnień. Zapewnienie na tych obiektach odpowiedniej ilości wody dla potrzeb rolnictwa, przy coraz silniejszej konkurencji ze strony innych użytkowników, staje się poważnym problemem. Badania prowadzone na obiekcie Samowtór w latach 1994-2008 w kierunku racjonalizacji gospodarowania wodą dowiodły, że w wyniku zastosowania odpowiedniej, całorocznej eksploatacji zastawki na cieku głównym, można skutecznie zwiększyć dyspozycyjne zasoby wodne gleby. W celu oceny skuteczności realizowanego piętrzenia, pomiarami zapasów wodnych w charakterystycznych warstwach objęto stanowiska o zróżnicowanej retencyjności gleby oraz usytuowanych na polach zdrenowanych i nieobjętych oddziaływaniem systemów drenarskich. Badania udowodniły, że zaproponowany sposób poprawy bilansu wodnego zlewni przynosi wymierne efekty w korzystnym kształtowaniu uwilgotnienia gleb. Stosowana metoda retencjonowania wody pozwala na efektywne przetrzymanie jej po okresach "nadmiaru" (roztopy, wysokie opady atmosferyczne) i wykorzystanie w okresach "deficytowych" (bezopadowych). Badania wykazały również, że skuteczność poprawy retencji glebowej była wyraźnie wyższa na polach zdrenowanych.

EN

Disposable resources in the vegetation periods are usually insufficient for realization the intensive form of irrigation in small agricultural catchments in lowlands areas. Assurance of proper amount of water for agricultural use, with more and more competition of the others users, become a serious problem. The field investigations, carried out in Samotwór in years 1994-2008 in direction of rational water management, proved that due to application the suitable and a whole year's exploitation of weir on the main stream, the disposable soil water resources can be effectively increased. In order to assessment the effectiveness of realized damming up the water, the measurements of soil water reserves in characteristic layers were done on areas with differentiated water retention of soils and situated on drained fields and fields uncovered by draining system. The researches proved that proposed way of improvement the water balance in the catchment brings the measurable effects in profitable forming of soil water content. Applied method of retention of water allows on effective keeping the water after periods with "excess" (thaw, high precipitation) and using the water in "deficit" periods (without precipitation). The investigations also showed that the effectiveness of improvement of the soil retention was explicitly higher on drained fields.

2

Modelowanie ryzyka dla dużych statków podczas kotwiczenia

Smolarek L., Śniegocki H.

Logistyka

|

2014

|

nr 3

5822--5831

PL

Kotwicowisko dla statków powinno zapewnić bezpieczny postój, eliminować wszelkie ryzyka i zagrożenia napotkania innych statków, a szczególnie tych o dużej wyporności, poruszających się z dużą prędkością. Parametry tego kotwicowiska powinny odpowiadać charakterystyce zachowania się statku podczas występowania na nim przeważających kierunków wiatru i prądu mających wpływ na ustawianie statku. Minimalna głębokość zapewniającą bezpieczeństwo statku w czasie manewrowania i łukowania na kotwicy jest podstawowym parametrem w ocenie ryzyka dla kotwiczącego statku,[6]. Pozyskiwanie bieżących danych empirycznych dla oceny głębokości i profilu przestrzennego dna na kotwicowisku jest czasochłonne, kosztowne i nie zawsze możliwe, dlatego stosuje się tu podejście statystyczne obejmujące próbkowanie, interpolację i aproksymację [2]. Zapas wody pod stępką można podzielić na dwie składowe statyczną i dynamiczną. Składowa statyczna jest traktowana jako stała dla danego akwenu ale jej określanie obejmuje błąd sondaży , nieciągłość sondaży, zamulanie, błąd określonego stanu wody (wahania poziomu w stosunku do zera mapy), błąd określonego zanurzenia statku, błąd oceny przechyłu statku, [6]. Każdy z tych błędów można modelować jako zmienne losowe. Składowa dynamiczna związana jest z falowaniem i zachowaniem się statku na fali. Jest ona wypadkową wielu powiązanych ze sobą czynników dlatego powinno się ją szacować wykorzystując badania modelowe lub symulacyjne.

EN

An anchorage for ships should provide safe area while the vessel is at anchor, eliminate all the risks and hazards from other vessels, especially those of large displacement and moving at high speed. The parameters of the anchorage should be appropriate for the ship’s behavior during prevailing wind and current conditions. The minimum depth ensuring the safety of the ship during maneuvering and turning at anchor is a fundamental parameter in the risk assessment for the anchoring vessel. Obtaining current empirical data for the assessment of depth and the spatial profile of the bottom of the anchorage is time consuming, expensive and not always possible, that is why the approach used here includes statistical sampling, interpolation and approximation. The under keel clearance can be divided into two components, i.e. static and dynamic. The static component is treated as a constant for a given area but its determination includes a survey error, discontinuity of surveys, silting , an error when determining water level ( level fluctuations in relation to chart datum ) , an error connected with defining the vessel’s draft , an error when assessing the vessel’s list.. Each of these errors can be modeled as random variables. Dynamic component is related to waves and the behavior of the ship on the waves. It is the result of many interrelated factors and should therefore be estimated using modeling or simulation studies.

3

Wpływ działania urządzeń piętrzących na dynamikę zmian warunków wodnych gleb hydrogenicznych

Grzywna A.

Inżynieria Rolnicza

|

2004

|

R. 8, nr 2

35--44

PL

W prezentowanej pracy przedstawiono dynamikę zmian głębokości odwodnienia i wielkości zapasu wody w glebie w dwóch wybranych punktach położonych na różnych przekrojach hydrometrycznych. W jednym z tych przekrojów (nr 1) funkcjonował jedynie odwadniający system melioracyjny, natomiast w drugim z nich (nr 3) prowadzone były okresowe próby regulowania odpływu. Z przeprowadzonych badań wynika, że regulowanie odpływu powodowało zarówno podniesienie zwierciadła wody w przekroju, jak i zwiększenie jej zapasu w glebie. Jednak prowadzone nawodnienia miały spontaniczny i krótkotrwały charakter, co spowodowało, że nie doszło do zwiększenia zasobów wodnych badanych gleb torfowo-murszowych. Z tego powodu w obu przekrojach nadal następowała degradacja gleby, chociaż w przekroju nr 3 ze względu na przeprowadzone zagospodarowanie uległa ona ograniczeniu.

EN

Dynamics of dehydration depth changes and water reserve level at two selected points localized in different hydrometric intersections was presented in the paper. In one of these intersections (No 1), only dehydration melioration system functioned, in another one (No 3), periodical regulations of water run-off in the river were performed. The study revealed that water run-off regulation in the river caused both the increase of water level in the intersection, and the increase of water storage in the soil. However, irrigation was of short-term and sponataneous occurred. Thus, continuous soil degradation was observed, though it was reduced in the intersection No 3 due to management performed.