Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Praktyka kontaktologiczna w okresie pandemii COVID-19

Śliwiński Krzysztof

Optyka

|

2020

|

Nr 3

50--51

PL

Wraz z nadejściem pandemii COVID-19 zmieniły się całkowicie reguły funkcjonowania otaczającego nas świata. Nie ominęło to również naszych praktyk optometrycznych. Mam tu na myśli zarówno praktyki samodzielne, z gabinetem terapii widzenia, jak i te działające w salonach optycznych. Zmiany te głównie uwidaczniają się w trzech mocno ze sobą powiązanych obszarach: 1. Zachowanie odpowiedniego reżimu sanitarnego w gabinecie. 2. Zarządzanie przepływem pacjentów przez gabinet. 3. Zminimalizowanie możliwości zarażenia się wirusem zarówno przez personel, jak i pacjentów.

2

Kluczowe porady dla specjalistów dopasowujących soczewki kontaktowe podczas pandemii koronawirusa

Jones Lyndon, Morgan Philip, Nichols Jason, Walsh Karen, Willcox Mark

Optyka

|

2020

|

Nr 3

44--49

PL

Nowy koronawirus (CoV), wirus ciężkiego ostrego zespołu oddechowego SARS-CoV-2, powoduje chorobę koronawirusa 2019 (COVID-19). Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) w odpowiedzi na szybkie rozprzestrzenienie się przypadków COVID-19 ogłosiła pandemię 11 marca 2020 roku. Ogólnoświatowa reakcja na COVID-19 spowodowała znaczne zmiany w zachowaniach społecznych oraz biznesowych na całym świecie. W związku z obawami związanymi z pandemią wiele raportów dotyczących tego, jak najlepiej ograniczyć ryzyko infekcji, zostało udostępnionych za pośrednictwem różnych serwisów informacyjnych i mediów społecznościowych, przy czym odnotowano znaczne ilości nieprawdziwych informacji oraz spekulacji. Wśród nich krążą pogłoski stwierdzające, że stosowanie soczewek kontaktowych jest niebezpieczne, że osoby noszące soczewki kontaktowe są bardziej narażone na rozwój COVID-19, że stosowanie soczewek kontaktowych wykonanych z niektórych materiałów jest bardziej „ryzykowne” niż innych i że osoby noszące soczewki kontaktowe powinny natychmiast powrócić do noszenia okularów, w celu ochrony swojego zdrowia. Jak prawdziwe są te stwierdzenia i czy są poparte dowodami? Co najważniejsze, czy osoby noszące soczewki kontaktowe znajdują się w grupie osób ze zwiększonym ryzykiem zarażenia COVID-19? Ponadto, jakie są konsekwencje potencjalnego ograniczenia dostępności do specjalistów dla osób noszących soczewki kontaktowe podczas tej pandemii?

3

Bezpieczne Centrum Okulistyczne, czyli jak pracujemy...

Ambroziak Anna Maria

Optyka

|

2020

|

Nr 3

52--53

PL

Myśląc o nadchodzącej „nowej rzeczywistości”, która rozpoczęła się wraz z ogłoszeniem pandemii koronawirusa SARS-CoV-2 na świecie, modyfikujemy nasze postrzeganie higieny i ochrony zdrowia. Pojawił się strach i obawy oraz nowe wyzwania. Czas zwolnił. Nasze oczy zwróciliśmy w kierunku uważnej dbałości o życie. Niepewność i zagrożenie odczuwają szczególnie osoby przewlekle chore, potrzebujące leczenia i natychmiastowej pomocy. W nowej rzeczywistości nadal, a nawet szczególnie, musimy dbać o nasz najważniejszy zmysł i zapewnić dobre widzenie wszystkim: dzieciom i dorosłym. Placówkę okulistyczną należy zatem dostosować do nowych warunków, w których wszyscy się znaleźliśmy i bezpiecznie stać na straży zdrowego wzroku.

4

Nie tylko gradówka – o nie barwnikowych zmianach guzkowych powiek

Adamski Wojciech

Optyka

|

2019

|

Nr 4

66--66

PL

Do najczęstszych zmian chorobowych lokalizujących się w obszarze powiek należą zmiany zapalne: gradówki i jęczmienie [1]. Jęczmień to ostre miejscowe zakażenie (najczęściej gronkowcowe) gruczołów znajdujących się przy brzegach powiek. W przypadku zajęcia gruczołu przy rzęsie mówimy o jęczmieniu zewnętrznym. W przypadku rozwinięcia się infekcji w obrębie gruczołu tarczkowego mówimy o jęczmieniu wewnętrznym. Do najczęstszych objawów jęczmienia należy bolesny, miejscowy obrzęk brzegu powieki z towarzyszącym rumieniem. W przeciwieństwie do jęczmienia gradówka najczęściej jest procesem jałowym, przebiegającym bez zakażenia i polega na zamknięciu światła gruczołu Meiboma z nagromadzeniem jego łojowej wydzieliny. Prowadzi to do powstania jałowego zapalenia o charakterze ziarniniaka. W obrazie klinicznym obserwujemy guzek w obrębie tarczki, czasem bezobjawowy.

5

Diagnostyka, leczenie i monitorowanie ciężkich zakażeń w OIT

Zielińska-Borkowska Urszula

Laboratorium Medyczne

|

2019

|

nr 2

30--34

PL

Pacjenci na oddziałach intensywnej terapii stanowią stosunkowo nieliczną grupę wszystkich chorych leczonych w szpitalu. Niemniej jednak zakażenia w tej grupie chorych stanowią około 25% wszystkich infekcji szpitalnych. Częstość zakażeń szpitalnych wśród pacjentów OIT jest 5-10 razy większa niż wśród pacjentów z oddziałów ogólnych. Częstość infekcji na OIT jest wyższa ze względu na występowanie chorób współistniejących, ciężkością choroby, rodzajem OIT, czasem pobytu i stosowanymi procedurami inwazyjnej diagnostyki i leczenia. Organizmy, które stanowią istotny klinicznie problem, obejmują gronkowce oporne na metycylinę, enterokoki, szeroką gamę Enterobacteriaceae, Pseudomonas aeruginosa, Pseudomonas cepacia, Xanthomonas maltophila, Acinetobacter i Candida.

EN

Patients in intensive care units (ICUs) are a small subgroup of all hospitalized patients, but they account for approximately 25% of all hospital infections. Nosocomial infection rates among ICU patients are 5-10 times higher than among general ward patients. ICU infection rates are higher due to complex interactions between the patients’ underlying diseases, severity of an illness, type of ICU, duration of stay, and invasive devices used. Organisms that pose a clinically significant resistance problem among ICU patients include methicillin-resistant staphylococci, enterococci, a wide variety of enterobacteriaceae, Pseudomonas aeruginosa, Pseudomonas cepacia, Xanthomonas maltophila, Acinetobacter and Candida species.

6

Badanie ogólne moczu ze szczególnym uwzględnieniem jego roli w okresie ciąży

Rodziewicz-Lurzyńska A., Bobilewicz D.

Laboratorium - Przegląd Ogólnopolski

|

2012

|

nr 9-10

44--46

PL

Badanie ogólne moczu jest jednym z podstawowych badań laboratoryjnych służących do ogólnej oceny stanu zdrowia. Pozwala uzyskać zarówno informacje dotyczące pierwotnych chorób układu moczowego (zakażenia, kamica, choroby nerek o różnej etiologii), jak i zaburzeń ogólnoustrojowych (cukrzyca, nadciśnienie, miażdżyca). Szczególną rolę ma ono w okresie ciąży, kiedy może dotarczyć istotnych informacji diagnostycznych (białkomocz, glukozuria, leukocyturia) odnośnie potencjalnych zagrożeń dla matki i płodu (poród przedwczesny, stan przedrzucawkowy).

EN

Urinalysis is one of the basic laboratory tests to assess general health. It as well provides information regarding primary renal and urinary tract diseases (infection, lithiasis, renal disease of different origin) as concerning general disorders (diabetes, hypertension, atherosclerosis). It plays important role in pregnancy as it can give essential diagnostic data (proteinuria, glucosuria, leukocyturia) about potential threat for mother and fetus (preterm labor, preeclampsia).

7

Legionella - zagrożenie z kropli wody

Majczyna D.

Technika Chłodnicza i Klimatyzacyjna

|

2007

|

nr 3

111-115

8

Monitorowanie zagrożeń związanych z występowaniem bakterii z rodzaju Legionella w wodzie wodociągowej

Wichrowska B., Stankiewicz A., Maziarka D.

Instal

|

2004

|

nr 11

11--16

PL

Narastające zagrożenie zdrowotne, spowodowane zakażeniami bakteriami z rodzaju Legionella, stwarza potrzebę podjęcia działań profilaktycznych. Stałym elementem zapobiegania zakażeniom jest nadzór nad warunkami eksploatacji instalacji wodnych w budynkach, szczególnie podatnych na kolonizację przez te mikroorganizmy. W artykule przedstawiono rozwiązania mające przeciwdziałać temu zjawisku oraz proponowane zasady monitorowania ich skuteczności.

EN

Increasing health threct, caused by bacteria infection of Legionella type, creates the need for prevention actions. The constant element of infections’ prevention is supervision over the maintenance conditions of water supply systems in buildings particularly flexible for corrosion by the microorganisms’ activities. The article presents solutions for counteraction of this phenomenon and proposed rules for their effectiveness monitoring.

9

Bakterie z rodzaju Legionella - występowanie i zagrożenia zdrowotne

Matuszewska R.

Instal

|

2002

|

nr 12

50--53

PL

Bakterie z rodzaju Legionella zostały zidentyfikowane po raz pierwszy w 1976 r. W obrębie rodzaju Legionella, opisano już 42 gatunki, spośród których wyróżniono 64 serogrupy. Wśród rejestrowanych zachorowań 90% wywołanych jest przez gatunek L. pneumophila, w tym 75% przez L. pneumophila serogrupy 1. Pałeczki Legionella są czynnikiem etiologicznym zakażeń mogących prowadzić do ciężkiego zapalenia płuc (choroba legionistów) lub do zachorowań o łagodniejszym przebiegu (objawy grypopodobne), określanych jako gorączka Pontiac. W przypadku zachorowania na legionelozę najczęściej stosowanym lekiem jest erytromycyna. Bakterie z rodzaju Legionella występują powszechnie w naturalnym środowisku wodnym jak i w systemach dystrybucji wody. Doskonałe warunki dla rozwoju Legionella istnieją m. innymi w systemach wodnych dużych kompleksów mieszkalnych i budynków użyteczności publicznej (biura, szpitale hotele). Główną drogą zakażenia jest wdychanie aerozolu wodno-powietrznego o średnicy kropel 1,0 - 5,0 µm zawierającego pałeczki Legionella. Inhalacyjny charakter zakażeń pałeczkami Legionella sprawia, że szczególnie niebezpieczne jest zasiedlanie przez te mikroorganizmy instalacji wodnych oraz urządzeń wytwarzających aerozole wodno-powietrzne m. innymi: kominowych wieży chłodniczych, urządzeń klimatyzacyjnych, sitek prysznicowych, basenów perełkowych (whirlpools), aparatury medycznej (urządzeń do wspomagania oddychania, turbin dentystycznych). Namnażaniu bakterii z rodzaju Legionella sprzyja: temperatura 25-42°C, niekontrolowany rozbiór wody, stagnacja, osady korozja oraz obecność biofilmu, a także innych organizmów głównie pierwotniaków, zbyt niskie stężenie związków dezynfekcyjnych. Wyniki wielu badań potwierdzają fakt zasiedlania instalacji i urządzeń wodnych przez pałeczki Legionella, a tym samym istnienie ryzyka wystąpienia zachorowań w przypadku infekcji tymi bakteriami. Ponadto skłaniają one do podjęcia odpowiednich działań mających na celu kontrolę i redukcję występowania bakterii z rodzaju Legionella w wodach użytkowych.

EN

Bacteria of the Legionella genus were first identified in 1976. The Legionella family consists of 42 species, constituting 64 serogroups. L. pneumophila is the most pathogenic of the species, causing up to 90% of the cases of legionellosis. Serogroup 1 is thought to be responsible for 75% of the reported cases of legionellosis caused by L. pneumophila. Water is the major reservoir in the environment for Legionella. Legionella infection may occur in two major forms: Pontiac fever and Legionnaire’s disease. The standard therapy for Legionella infection is erythromycin. Most species of Legionella have been isolated from the environment. But LD is often associated with contaminated water system, large institutional outbreaks of LD may occur e.g. in hospital and hotels. The principal route of transmission is probably the inhalation of small-size aerosol (1,0 - 5,0 µn) contaminated with Legionella. Aerosols containing Legionella can be produced from water-cooling towers, air-condition systems, water faucets, shower heads, whirlpools, dental units, respiratory therapy equipment etc. The following features increase the likelihood of colonisation and amplification of Legionella in man-made water environments: temperature of 25-42°C, stagnation, sediment, corrosion and presence of certain free-living aquatic amoebae capable of supporting intracellular growth of Legionella. Legionella can resist chlorine used in water distribution systems when the chlorine concentration is at a low level. Methods of limiting or prevention the growth of Legionella are based on the simple understanding of the factors that encourage the survival and growth of the organisms.

10

Występowanie bakterii Legionella w środowisku zakładów mleczarskich

Jakubczyk E., Szczepankiewicz W.

Przemysł Spożywczy

|

1999

|

T. 53, nr 12

33-36

PL

Bakterie rodzaju Legionella występują w wodach śródlądowych oraz w glebie. L. pneumophilia należy do drobnoustrojów chorobotwórczych i może powodować tzw. chorobę legionistów w postaci płucnej oraz postać pozapłucną rzekomo grypową zwaną gorączką Pontiac. Zakażenie następuje jedynie drogą inhalacyjną przez wdychanie kropelek aerozolu wodnego zawierającego te bakterie. W środowisku zakładów spożywczych bakterie Legionella mogą występować w: układach chłodniczych, urządzeniach klimatyzacyjnych, systemach płuczących i napowietrzających, nawilżaczach, instalacjach wodnych, zbiornikach do magazynowania wody. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia wymienione układy i systemy powinny być poddawane czyszczeniu i dezynfekcji oraz być kontrolowane na obecność bakterii Legionella. Środkami stosowanymi do tego celu są biocydy utleniające i nieutleniające.

EN

Bacteria from the Legionella family may be found in a wide spectrum of fresh water sources and in the soil. L. pneumophilia is a pathogenic microorganism which causes a severe pneumonia in humans, i.e. the so-called Legionists' disease (legionellosis) and "flu-like" symptoms of upper respiratory tract, the disease, named Pontiac Fever. Infection is developed by means of inhalation of the bacteria-carrying water aerosol droplets. Legionella may be found in production environment of food manufacturing plants: in cooling and air conditioning systems, rinsing and aerating systems, humidifiers, water services, water reservoirs etc. According to the World Health Organisation, the mentioned system should be cleaned, disinfected and controlled for Legionella presence. The chemicals which are commonly used for this purpose, include oxidising and non- oxidising biocides.

11

Legionella w instalacjach wodociągowych. Czy są powody do obaw?

Chudzicki J.

Rynek Instalacyjny

|

1998

|

Nr 5

29--33

PL

Pierwsza udokumentowana wzmianka o zakażeniu wywołanym bakteriami Legionella pochodzi z 1968 roku. W miejscowości Pontiac w stanie Michigan, w USA, nastąpiło masowe zachorowanie 144 osób na nierozpoznaną wtedy chorobę, której przebieg był łagodny i podobny do zapalenia płuc. Chorobę tę nazwano „gorączką Pontiac”.