The article delineates the trajectory and significance of student internships integral to the subject "Inventory of Masonry Buildings" within the framework of first-cycle architecture studies, specifically during the fourth semester. This mandatory component of the curriculum unfolded in the field, post the conclusion of the summer semester, immersing students in an authentic historical site. Throughout the two-week internship period, students collaborated with faculty to conduct comprehensive measurements and compile exhaustive inventory documentation. This immersive experience guided them through all phases of developing project documentation. The intrinsic value of such hands-on engagement is paramount for students as it exposes them, for the first time in their academic journey, to a challenge rooted in tangible, real-world scenarios rather than abstract concepts. Moreover, the focus on a historical building during the undergraduate phase lays a robust foundation for comprehending historical subjects in their studies. The practical involvement in the documentation and preservation process also serves as a cornerstone for subsequent coursework related to conservation and architectural heritage. This integration of theoretical knowledge with practical application enhances the students' overall learning experience, fostering a deeper understanding of architectural principles and historical contexts.
PL
Artykuł opisuje przebieg i znaczenie praktyk studenckich integralnych z przedmiotem inwentaryzacja budynków murowanych w ramach studiów architektonicznych I stopnia, a konkretnie w semestrze czwartym. Ten obowiązkowy element programu nauczania realizowany jest w terenie po zakończeniu semestru letniego na rzeczywistym obiekcie historycznym. Przez cały dwutygodniowy okres praktyk studenci współpracowali z wykładowcami w celu przeprowadzenia kompleksowych pomiarów i opracowania wyczerpującej dokumentacji inwentaryzacyjnej. To wciągające doświadczenie poprowadziło ich przez wszystkie fazy tworzenia dokumentacji projektowej. Wartość takiego praktycznego zaangażowania jest dla studentów bardzo ważna, ponieważ po raz pierwszy w ich akademickiej podróży wystawia ich na wyzwanie zakorzenione w namacalnych, rzeczywistych scenariuszach, a nie w abstrakcyjnych koncepcjach. Co więcej, skupienie się na budynku historycznym na etapie studiów inżynierskich stanowi solidną podstawę do zrozumienia przedmiotów historycznych na studiach. Praktyczne zaangażowanie w proces dokumentacji i konserwacji służy również jako podstawa dla późniejszych zajęć związanych z konserwacją i dziedzictwem architektonicznym. Ta integracja wiedzy teoretycznej z praktycznym zastosowaniem zwiększa ogólne doświadczenie edukacyjne uczniów, sprzyjając głębszemu zrozumieniu zasad architektonicznych i kontekstów historycznych.
Środowisko przyrodnicze jest niezwykle znaczącym czynnikiem kształtującym osobowość człowieka zwłaszcza w początkowych etapach jej tworzenia się. W edukacji ekologicznej, podobnie jak i w innych obszarach kształcenia, najważniejsze jest uczenie się przez działanie i przeżywanie, co umożliwia edukacja w terenie. Edukacja w środowisku oznacza uczenie o środowisku poprzez bezpośrednie działanie w kontakcie z nim. W ten sposób stymulowana jest wielostronna aktywność dziecka. Przyroda budzi wrażliwość dziecka na piękno i zniszczenie środowiska, kształtuje jego poczucie odpowiedzialności za otoczenie, pobudza ciekawość i warunkuje nabywanie kompetencji działania na rzecz środowiska. Lekcja w terenie daje dużo lepsze efekty edukacyjne niż lekcja w szkole. Jest to najbardziej efektywny sposób kształtowania postaw proekologicznych. Podczas zajęć w terenie uczniowie szkoły podstawowej mogą poznawać piękno przyrody i obserwować skutki działalności człowieka w środowisku. Pozwalają one rozwijać postawę aktywną i prowadzą do podejmowania działań na rzecz ochrony przyrody. Wszelkie zadania, które nauczyciel przygotowuje dla uczniów podczaszajęć w plenerze powinny być nastawione na rozwijanie przez nich świadomości i odpowiedzialności za obecny i przyszły stan środowiska. Tylko człowiek, który jest świadomy swojego wpływu na środowisko i przyjmuje odpowiedzialność za los własny i innych ludzi oraz przyszłych pokoleń, zdobywa gotowość do podejmowania różnorodnych działań w obszarze ekologii.
EN
The natural environment is an extremely important factor shaping the human personality especially in the early stages of its formation. In environmental education, as in other areas of education, the most important is learning by doing and experiencing, allowing education in the field. Environmental education means learning about the environment through direct action in contact with him. Thus, multilateral activity is stimulated child. Nature awakens the child's sensitivity to the beauty and destruction of the environment, shape their sense of responsibility for the environment, stimulates curiosity and determines the acquisition of competences of action for the environment. Lesson in the field gives much better educational outcomes than a lesson at school. It is the most effective way of shaping environmental attitudes. During the classes in the field of primary school students can explore the beauty of nature and observe the effects of human activities on the environment. They allow you to develop and lead an active attitude to take action to protect nature. Any task that the teacher prepares for the students during class outdoors should be geared to developing their awareness and responsibility for the present and future state of the environment. Only a man who is aware of his impact on the environment and accepts the responsibility for the fate of their own and other people and future generations, gets ready to take a variety of actions in the field of ecology.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.