Klasyczne formułowanie zagadnienia o odkształceniu ośrodka sprężystego ze szczeliną [1, 2] zakłada nieobecność kontaktu pomiędzy brzegami szczeliny, a razem z tym i równość zeru naprężeń stycznych na tych powierzchniach. W prace [3] opracowany został nowy model odkształcania ośrodka ze szczeliną kształtu monety, w podstawie którego leży przypuszczenie o istnieniu stycznego oddziaływania między jej powierzchniami, co, tak samo jak i hipoteza δc -modelu [2] o normalnym wzajemnym wpływie brzegów, powodują gładkie zwieranie brzegów na froncie szczeliny. Ważną szczególną cechą tego modelu matematycznego przy obciążeniu symetrycznym jest założenie o skoku naprężeń stycznych na brzegach szczeliny, który dla zapewnienia warunku fizycznego ciągłości kątów obrotu elementów liniowych na froncie szczeliny ma rozpowszechniać się w płaszczyźnie szczeliny za jej obszar, tworząc powierzchnię syngularną [4, 5] pierwszego rzędu. Powierzchnię tą nazywamy warstwą brzegową. Jej własności reologiczne mogą modelować strefą przedpękania, uszkodzenia i temu podobne. W prace [3] udowodniono, że przy stałym normalnym obciążeniu przestrzeni w nieskończoności, klasyczne pierwiastkowo-osobliwe rozłożenie naprężeń na froncie szczeliny istnieje przy równości zeru skoku naprężeń stycznych w całej płaszczyźnie γ = 0 szczeliny i określa fizykalne niedoskonały obraz odkształcania (odkształcenie objętościowe na froncie szczeliny ma nieciągłość drugiego rodzaju ze zmianą znaku).
EN
A mathematical model of the deformation of body with band crack, when boundary layer with certain rheological properties on crack surface exists, has been proposed. If the requirement of continuity of components of local rigid rotation vector Ω = 0,5 rot u is fulfilled, this boundary layer extends in a continuation of crack and creates the internal boundary layer.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.