Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Assessment of changes in sod under intensive use

Czarnecki J., Cudzik A., Brennensthul M., Białczyk W., Wolski K., Świerszcz S.

Agricultural Engineering

|

2017

|

Vol. 21, No. 3

5--15

EN

The paper presents research results which aimed at evaluation of the change in the sodding degree and selected strength parameters of sod used with varied intensity; additionally sod was modified through administration of biopreparation. Measurements were taken on two types of sod. The first one was formed from perennial rye grass, the second one from orchard grass. It was proved that the use of the investigated facilities resulted in reduction of sodding, which was related to the sod forming species. No impact of biopreparation use on the sodding degree was proved. Intensive use affected the increase of the value of the analysed strength parameters; at low soil moisture (5.0-5.5%) considerable compaction in the surface layer of soil was reported.

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań, których celem była ocena zmian stopnia zadarnienia oraz wybranych parametrów wytrzymałościowych darni użytkowanej z różną intensywnością, dodatkowo darń modyfikowano poprzez podanie biopreparatu. Pomiary wykonano na dwóch rodzajach darni, z których pierwsza darń utworzona była z życicy trwałej, druga z kupkówki pospolitej. Wykazano, że użytkowanie badanych obiektów skutkowało spadkiem ich zadarnienia, które było ściśle związane z gatunkiem tworzącym darń. Nie wykazano wpływu stosowania biopreparatu na stopień zadarnienia. Intensywne użytkowanie wpływało na zwiększenie wartości analizowanych parametrów wytrzymałościowych, przy niskiej wilgotności gleby (5,0-5,5%) zauważono znaczne zagęszczenie w wierzchniej warstwie gleby.

2

Ocena stanu ekstensywnie użytkowanych łąk koszonych latem

Wasilewski Z.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2015

|

T. 15, z. 2

147--161

PL

Badania prowadzono w latach 2010–2013 na łąkach trwałych, położonych w trzech siedliskach: grądowym właściwym, pobagiennym właściwym i pobagiennym łęgowiejącym, uwzględniając następujące sposoby użytkowania: koszenie i usuwanie biomasy, koszenie i pozostawianie biomasy na pokosach, koszenie z rozdrabnianiem i pozostawieniem biomasy na łące oraz brak koszenia. Koszenie odbywało się w pierwszej dekadzie lipca w siedlisku grądowym oraz drugiej dekadzie lipca w siedliskach pobagiennych. We wszystkich badanych siedliskach skoszona i pozostawiona na łące biomasa pogorszyła stopień zadarnienia powierzchni w porównaniu z łąką, z której biomasę zbierano. Nie stwierdzono istotnego zróżnicowania wysokości głównej masy runi w zależności od sposobu użytkowania łąk, z wyjątkiem trzeciego i czwartego roku w siedliskach pobagiennych. W siedliskach grądowym oraz pobagiennym właściwym, w miarę upływu lat badań, zmniejszył się udział traw w runi na korzyść roślinności zielnej (zwiększenie zachwaszczenia). Odmienne zjawisko stwierdzono w siedlisku najbardziej mokrym (pobagiennym łęgowiejącym), w którym udział traw nieco zwiększył się w wyniku rozwoju mozgi trzcinowatej (Phalaris arundinacea L.). Stwierdzono, że pozostawienie skoszonej biomasy na łące w siedlisku grądowym oraz pobagiennym właściwym nie miało negatywnego wpływu na jej plonowanie, natomiast w siedlisku pobagiennym łęgowiejącym znacznie je ograniczało.

EN

Studies were carried out in the years 2010–2013 on permanent meadows situated in dry ground, proper post-bog and swamping post-bog habitats. The following ways of management were applied: mowing and biomass removal, mowing and leaving biomass on swaths, mowing with grinding and leaving biomass on meadow and not mowing. Meadows were mown in the beginning of July in the dry ground habitat and in the middle of July in post-bog habitats. In all studied habitats, mown biomass left on the surface decreased the degree of turf cover compared with that on harvested meadows. No significant differentiation was found in the height of the main sward mass in relation to the type of meadow utilization with the exception of that in the third and fourth year in post-bog habitats. In dry ground and proper post-bog habitat the share of grasses decreased in favour of herbs (increased weeding) with time. Reverse phenomenon was observed in most wet (swamping post-bog) habitat, where the share of grasses slightly increased due to the development of the reed canary grass (Phalaris arundinacea L.). Leaving mown biomass on meadow did not have negative impact on yielding in dry ground and proper post-bog habitats while the same in the swamping post-bog habitat markedly limited yielding.

3

The effect of extensive utilisation of meadow located in dry habitat on its state and yielding

Wasilewski Z.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2014

|

Vol. 59, nr 4

114--118

EN

The study was carried out in an area of meadow located in a proper dry meadow habitat. The soil comprised black degraded earth with the mechanical composition of heavy clayey sand and a pH of 4.4. The study involved the following methods of utilisation: mowing and harvesting the biomass, mowing and leaving the biomass on the swathe, mulching the biomass and leaving it on the swathe and leaving the meadow non-utilised. Despite significant differences in utilisation, no statistically significant differences were observed in sward density although leaving mowed biomass on the swathe contributed to a decline in sward density. The height of the mowed sward was lowest where biomass was collected and tallest where it was left after mulching. Despite the extensive utilisation and lack of fertiliser the crop yield remained relatively high, ranging from 4.3-4.7 t•ha-1 DMB. The different methods of utilisation did not bring significant differences in crop yield. The botanical composition of the sward deteriorated significantly with a decline in valuable grasses and the spread of dicotyledonous plants, including varieties such as the common dandelion (Taraxacum officinale F.H. Wigg.) and common sorrel (Rumex acetosa L.). This effect was particularly marked in the non-utilised meadow and the meadow where the biomass was left on the swathe. The results of the study indicate that leaving harvested biomass to mulch is more beneficial to meadow than being left non-utilised, but in the long term this leads to degradation, particularly of sward (through the spread of weeds) but also sward density (by rarefaction).

PL

Badania prowadzono na łące położonej w siedlisku grądowym właściwym. Glebę stanowiła czarna ziemia wyługowana o składzie mechanicznym piasku gliniastego mocnego i pH 4,4. Badano następujące sposoby użytkowania: koszenie i zbieranie plonu (biomasy), koszenie i pozostawianie biomasy na pokosach, koszenie z rozdrobnieniem i pozostawianie na łące oraz łąka porzucona. Mimo znacznych różnic w sposobach użytkowania, nie stwierdzono udowodnionych statystycznie różnic w zadarnieniu łąki, mimo iż pozostawianie skoszonej biomasy sprzyjało rozrzedzeniu darni. Wysokość koszonej runi była najmniejsza na łące ze zbiorem biomasy a największa po jej rozdrobnieniu i pozostawieniu. Można zatem wnioskować o nawożącym działaniu pozostawianej biomasy. Plonowanie, mimo ekstensywnego użytkowania oraz braku nawożenia, było dość wysokie, sięgające 4,3-4,7 t•ha-1 s.m. Sposoby użytkowania nie różnicowały istotnie wielkości plonów. Wraz z upływem lat badań, skład botaniczny runi podlegał znacznym zmianom na niekorzyść, skutkiem ustępowania wartościowych traw a rozwojem roślin dwuliściennych, w tym takich gatunków jak mniszek pospolity (Taraxacum officinale F.H. Wigg.) oraz szczaw zwyczajny (Rumex acetosa L.). Dotyczyło to zwłaszcza łąki porzuconej oraz z pozostawianiem biomasy na pokosach. Najmniej niekorzystnych zmian w składzie botanicznym runi stwierdzono na łące ze zbiorem biomasy. Uzyskane wyniki badań wskazują, że pozostawianie skoszonej runi na łące jest zabiegiem dla niej korzystniejszym niż zaniechanie użytkowania, lecz w dłuższej perspektywie czasu prowadzi do degradacji, zwłaszcza runi (zachwaszczenie), ale również darni (rozrzedzenie).

4

Wpływ osadu komunalnego i kompostu z odpadów zieleni na jakość czterech mieszanek trawnikowych

Kitczak T., Czyż H.

Zeszyty Naukowe. Inżynieria Środowiska / Uniwersytet Zielonogórski

|

2012

|

nr 147 (27)

86-94

PL

Doświadczenia dwuczynnikowe założono wiosną 2004 roku w układzie Split-splot, na poletkach o powierzchni 6 m2 w trzech replikacjach. Osad komunalny i kompost stosowano doglebowo jesienią (20 t ha-1) pod orkę zimową. Do oceny wartości nawozowej osadu i kompostu wykorzystano cztery mieszanki trawnikowe typu: Festuca arundinacea, Festuca rubra, Lolium perenne i Poa pratensis. Na badanych trawnikach dokonano oceny zadarnienia i aspektu ogólnego trawnika wg metody Prończuka (1993) oraz składu florystycznego runi metodą botaniczno-wagową. W badanych warunkach siedliskowych trawniki obsiane mieszanką typu Poa pratensis charakteryzowały się lepszymi ocenianymi parametrami (zadarnieniem, aspektem ogólnym oraz składem florystycznym) niż trawniki obsiane mieszanką typu: Festuca rubra, Festuca arundinacea, a zwłaszcza Lolium perenne.

EN

Two-factor experiment was assumed in spring 2004 in the Split-splot system on plots with an area of 6 m2 in three replications. Sewage sludge and compost applied to soil in autumn in amound of 20 t ha-1, for the winter plowing. To evaluate the fertilizer value of sewage sludge and compost used four lawn mixture: Festuca arundinacea (Festuca arundinacea var. "Asterix" - 60% + Festuca rubra var. "Areta" - 15% + Lolium perenne var. "Pimperal" - 10% + Poa pratensis var. "Opal" - 15%), Festuca rubra (Festuca rubra var. "Areta" - 60% + Lolium perenne var. "Pimperal" - 20% + Poa pratensis var. "Opal" - 20%), Lolium perenne (Lolium perenne var. "Pimperal" - 60% + Festuca rubra var. "Areta" - 20% + Poa pratensis var. [...]. On the tested lawns the sodding and general aspect of the lawn were assessed by the Prończuk [1993] method. Also the floristic composition of the sward was assessed using the botanical-weight method. In the studied habitat conditions lawns which were seeded by the lawn mixture called: Poa pratensis was characterized by the higher parameters (sodding, the general aspect and the floristic composition) than lawns seeded with a mixture called: Festuca rubra, Festuca arundinacea, and particularly Lolium perenne.

5

Zadarnienie muraw trawnikowych w zależności od głębokości umieszczenia hydrożelu w podłożu oraz rodzaju okrywy glebowej

Jankowski K., Sosnowski J., Jankowska J., Kowalczyk R.

Inżynieria Ekologiczna

|

2012

|

Nr 30

249-256

PL

Zastosowanie w podłożach superabsorbentów, zwanych także hydrożelami przyczynia się do znacznej oszczędności wody. Jakość muraw trawnikowych zależy w dużym stopniu od częstego podlewania, a co za tym idzie oszczędności pod względem finansowym przy realizacji wydatków związanych z utrzymaniem muraw trawnikowych. Celem pracy jest ocena zadarnienia różnych muraw trawnikowych w zależności od głębokości umieszczenia hydrożelu w podłożu, jak i rodzaju okrywy glebowej. Badania były realizowane w oparciu o dwa doświadczenia polowe założone w trzech powtórzeniach, prowadzone w układzie split- -plot. Jednostką doświadczalną było poletko o powierzchni 1 m2. Pierwsze doświadczenie stanowił trawnik monokulturowy gdzie w siewie czystym badano cztery gatunki traw gazonowych. W drugim doświadczeniu użyto cztery zaprojektowane mieszanki tych samych gatunków traw. W każdej mieszance zastosowano wysiew jednego gatunku trawy jako dominującego (40%) a pozostałe trzy gatunki stanowiły po 20%, i tak: M 1 - życica trwała 40%; M 2 - kostrzewa czerwona 40%; M 3 - wiechlina łąkowa 40%; M 4 - mietlica pospolita 40%.W każdym z doświadczeń zastosowano następujące czynniki badawcze: rodzaj podłoża: a/ bez hydrożelu - " 0" - kontrola; b/ z dodatkiem hydrożelu umieszczonego na głębokości: 5cm; 10 cm; 15cm; okrywa glebowa: a/ gleba uprawna - (P); b/ torf ogrodniczy - (T).Zadarnienie badanych muraw trawnikowych zależało głownie od składu gatunkowego murawy trawnikowej jak i rodzaju podłoża glebowego. Wszystkie badane murawy trawnikowe najlepsze zadarnienie osiągały w wyniku umieszczenia hydrożelu w podłożu na głębokości10 cm. Z kolei rodzaj okrywy glebowej nie miał istotnego wpływu na wartość badanej cechy.

EN

Application of superabsorbents in the subsoil, also called hydrogels contributes to significant water savings. Quality of turf lawns depends largely on the frequent watering, and hence savings in financial terms the implementation of expenditure on maintenance lawn grasses. Evaluation of compactness of different turf lawns depending on the depth of the hydrogel in the subsoil and the type of soil cover was the aim of this study. There were carried out two field experiments, which were established in triplicate, and conducted in a split-plot system. The experimental unit was a plot with an area of 1 m2. The first experiment was a lawn where were studied four species of lawn grasses sown as monocultures. In the second experiment were used four mixtures of the same grass species. In each mixture was applied one grass species as the dominant (40%) and the other three species accounted for 20%. There were: M 1 - 40% Perennial ryegrass, M 2 - 40% Red fescue, M 3 - Kantucky bluegrass 40%; M 4 - 40% Common bent. In each experiment, the following research factors were applied : the type of subsoil: a / without hydrogel - "0" - control, b/ with the addition of hydrogel placed at a depth: 5 cm, 10 cm, 15 cm, Soil cover: a/ cultivation soil - (P) b/ horticultural peat - (T). The compactness of studied turf lawns depended mainly on lawn grass species composition and the kind of subsoil. All tested turf lawns the best compactness achieved by placing the hydrogel in the ground at a depth of 10 cm. The type of soil cover had no significant effect on the value of this feature.