Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  zabytki kolejnictwa
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
The subject of the article is the adaptation of the historic Steam Locomotive Works in Skierniewice for the purposes of a "living" technical museum. The author, using his own thirty years of experience, presented the problem of reconciling the possibility of showing the old technologies of railroad work with the introduction of new functions to historic buildings. The article describes reaching a compromise between the need to preserve historic equipment and infrastructure, as well as the visual qualities of individual objects, with the requirements of current regulations and the desire to show the gathered collection in a way that is interesting and safe for visitors. The example presented in the paper concerns the territorially and cubically largest complex of historic railroad buildings in Poland, where the scale of adaptation works is the largest. The complex is also the oldest surviving relic of the technical facilities of the first Polish railroad line – the Warsaw–Vienna Iron Road. It was built in 1845 and went through several phases of expansion. At present, it preserves buildings from 1859–1943 and technical structures related to the operation of steam locomotives. In 1992, with the end of operation by the railway, the complex was loaned, and in 2002 it was transferred to a non-governmental organization for museum purposes. It is listed in the register of historical monuments under No. 964A. The Skierniewice Locomotive Deport is an example of the success of many years of renovation and adaptation work conducted by an investor that is a non-governmental organization with a modest budget and bases its activities solely on the unpaid work of volunteers.
PL
Tematem artykułu jest adaptacja na cele „żywego” muzeum technicznego zabytkowej parowozowni w Skierniewicach. Autor, korzystając z własnych, trzydziestoletnich doświadczeń, przedstawił problematykę godzenia możliwości pokazywania dawnych technologii pracy kolei z wprowadzaniem do zabytkowych obiektów nowych funkcji. W artykule opisano dochodzenie do kompromisu między koniecznością zachowania zabytkowych urządzeń i infrastruktury oraz wizualnych walorów poszczególnych obiektów z wymogami obecnych przepisów i dążenia do pokazywania zgromadzonej kolekcji w sposób ciekawy i bezpieczny dla zwiedzających. Przedstawiony w pracy przykład dotyczy największego terytorialnie i kubaturowo zespołu zabytkowych obiektów kolejowych w Polsce, w którym skala prac przystosowawczych jest największa. Zespół ten jest również najstarszym zachowanym reliktem zaplecza technicznego pierwszej polskiej linii kolejowej – Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej. Powstał w 1845 r. i przeszedł kilka faz rozbudowy. Obecnie zachowane są w nim obiekty z lat 1859–1943 oraz budowle techniczne związane z obsługą lokomotyw parowych. W roku 1992, z chwilą zakończenia eksploatacji przez kolej zespół został użyczony, a w roku 2002 przekazany na własność organizacji pozarządowej na cele muzealne. Jest wpisany do rejestru zabytków pod nr 964A. Kompleks skierniewickiej parowozowni jest przykładem sukcesu prowadzenia wieloletnich prac remontowo-adaptacyjnych przez inwestora będącego organizacją pozarządową, posiadającą skromny budżet i opierającą działalność wyłącznie na nieodpłatnej pracy wolontariuszy.
PL
Potwierdzeniem długiej – 170-letniej – historii kolejnictwa w Małopolsce są liczne obiekty transportu kolejowego, których czas budowy, stan zachowania i pełnione obecnie funkcje są lokalnie zróżnicowane. Współcześnie tego rodzaju obiekty, w tym zabytki kolejnictwa, budzą coraz większe zainteresowanie w kraju, zwłaszcza w kontekście rozwoju turystyki na obszarach poprzemysłowych. Celem niniejszego artykułu jest prezentacja obiektów kolejnictwa uznanych za zabytkowe, w ujęciu regionalnym, zwłaszcza tych znajdujących się na obszarze miasta Krakowa. Zamierzeniem pracy jest także ukazanie różnych sposobów wykorzystania tych obiektów w przestrzeni województwa/miasta. Uwzględnione obiekty, umieszczone w rejestrze zabytków, pełnią nadal swoją funkcję lub są wykorzystywane jako obiekty o zmienionej funkcji, p..: placówki muzealne i ekspozycje plenerowe, budynki mieszkalne, obiekty hotelarskie i gastronomiczne, a nawet plenery filmowe. W tekście szczególną uwagę poświęcono funkcji turystycznej wybranych obiektów zabytkowych. Całość tekstu oparto na materiałach zebranych z literatury przedmiotu, czasopism branżowych i bieżących informacji z prasy lokalnej oraz wynikach własnych obserwacji w terenie. Tekst wzbogacono o zestawienie tabelaryczne oraz autorskie fotografie.
EN
Numerous objects of railway transport confirm the long, 170 years of railways’ history in the Małopolska region. Their construction time, the state of preservation and current function are very different. Contemporarily, such objects, including railway monuments, meet higher and higher interest in our country, especially as a part of the tourism in postindustrial areas. The purpose of this article is to present railway objects regarded as the monuments in regional framework, especially those located in the Krakow urban area. The aim of this article is also to show various ways of using those objects in the urban/voivodeship space. The mentioned objects registered in the list of monuments, currently are still in use serving in their original functions or they are used as museums and outdoor exhibitions, residential buildings, hotels or gastronomy facilities, or even open-air locations. In this article, special attention was given to the touristic function of selected monuments. The article was based on sources collected from literature, specialist magazines and information from the local press, as well as the results of author’s own observations. The article was enriched by tables and author’s photographs.
3
PL
Autor opisuje działania dotyczące ewidencjonowania zabytków kolejnictwa na terenie ówczesnego województwa katowickiego. Na pierwszym w Polsce tematycznym Szlaku Zabytków Techniki utworzonym w województwie śląskim znalazło się, wśród 29 miejsc związanych z historią przemysłu województwa, l0 obiektów kolejnictwa, które Autor pokrótce omawia.
EN
The activities concerning railway ancient monuments recording at the region of Katowice province have been described in the paper. There are 29places and l0 railway objects related to the history of industry at the first in Poland Route of Technique Monuments set up in Silesia province.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.