Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Związek dysfunkcji wzrokowych z wybranymi zaburzeniami postawy ciała

Kosobucka Zuzanna, Bobrowska Marlena, Pniewski Jacek

Optyka

|

2023

|

Nr 2

64--67

PL

Nauki medyczne coraz częściej stosują holistyczne podejście do leczenia pacjenta. Zakłada ono, że organizm człowieka jest układem całościowym i należy leczyć cały organizm, nie ograniczając się do konkretnego narządu. Zgodnie z tym podejściem, przyczyny danego zaburzenia można szukać nawet w daleko oddalonych obszarach ciała. Mięśnie szkieletowe odgrywają w tym kluczową rolę ze względu na anatomiczny „łańcuch", który tworzą, spajając szkielet człowieka. Powstanie napięcia w jednej części tego łańcucha prowadzi do mechanizmów kompensacyjnych reszty układu. Przykładem takiego mechanizmu jest wyrównawcze ustawienie głowy, powstające w wyniku kompensacji zeza, co sugeruje wpływ zaburzeń wzrokowych na jakość przyjmowanej postawy ciała [1].

2

Tajemniczy zespół Charlesa Bonneta

Olkowska Dominika

Optyka

|

2021

|

Nr 3

54--55

PL

Zespół Charlesa Bonneta (CBS) pozornie w pierwszym kontakcie może kojarzyć się z chorobą o podłożu psychicznym, jednakże stan ten jest silnie związany z współwystępującymi zaburzeniami wzrokowymi, a cierpiący na niego pacjenci są z reguły zdrowi na umyśle. Dotyka głównie osoby starsze między 70. a 80. rokiem życia, jednak od tej reguły są wyjątki i zdarza się, że osoby młodsze również cierpią z tego powodu. Zespół Charlesa Bonneta charakteryzuje się występowaniem u pacjentów omamów wzrokowych, zarówno tych prostych, w postaci na przykład błysków, lub bardziej złożonych, gdzie widziane mogą być zwierzęta (szczególnie te małe), ludzie czy nawet całe krajobrazy. Przeważają halucynacje o intensywnych barwach, rzadziej pojawiają się te biało-czarne. Halucynacje mogą być bardzo zmienne, mogą pojawiać się i znikać.

3

Pacjent geriatryczny u optometrysty – specyfika zaburzeń wzrokowych oraz standardy postępowania

Sobierajewicz J., Czaińska M.

Optyka

|

2016

|

Nr 1

40--42

4

Zaburzenia wzrokowe u dzieci, cz. II. Wady refrakcji i metody ich wyznaczania

Przekoracka-Krawczyk A., Nawrot P.

Optyka

|

2012

|

Nr 5

26--31

PL

Wykrycie i skorygowanie wad refrakcji już we wczesnym dzieciństwie pozwala w wielu przypadkach uniknąć ryzyka rozwoju niedowidzenia i/lub zaburzeń w ustawieniu oczu – zeza, zwłaszcza refrakcyjnej ezotropii. Do połowy XX wieku uważano, że człowiek rodzi się z nadwzrocznością rzędu kilku dioptrii, która ulega stopniowej redukcji w ciągu pierwszych 5–6 lat życia. Okazało się, że było to błędne przeświadczenie, które wynikało z niewłaściwej metodologii, jaką w swoich badaniach w 1892 roku zastosował Herrnheiser [1]. Wszystkie kolejne prace dotyczące występowania wad wzroku u noworodków [2–4] wykazały istnienie dużej różnorodności wad refrakcji w zakresie od krótkowzroczności 11–12D do nadwzroczności 11–12D, z czego około 25% noworodków było krótkowidzami.

5

Zaburzenia wzrokowe u dzieci, cz. I. Pomiar ostrości wzroku

Przekoracka-Krawczyk A.

Optyka

|

2012

|

Nr 4

30--35

PL

Układ wzrokowy człowieka czerpie z otoczenia informacje o cechach obserwowanych obiektów, takich jak ich kształt, barwa, wielkość, lokalizacja w przestrzeni, a także stanowi istotne narzędzie do percepcji głębi, ruchu czy kolejności następujących po sobie zdarzeń. Aby percepcja ta była pełna, konieczne jest ostre odwzorowanie obserwowanych przedmiotów na siatkówkach naszych oczu.