Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Znaczenie badania rentgenowskiego stawu biodrowego u dzieci z bólem biodra i obraz radiologiczny w wybranych patologiach nienowotworowych

Stopa Joanna, Klęba Joanna, Truszkiewicz Adrian, Guz Wiesław

Inżynier i Fizyk Medyczny

|

2022

|

Vol. 11, nr 2

99--107

PL

U dzieci z podejrzeniem patologii stawów biodrowych w algorytmie postępowania nadal są uwzględniane badania rentgenowskie. Badania rentgenowskie są pomocne w obrazowaniu, gdyż w zakresie diagnostyki układu kostnego charakteryzują się wysokimi wskaźnikami skuteczności rozpoznawczej. Mimo że badania rentgenowskie związane są z niewielką lub umiarkowaną dawką promieniowania jonizującego, wykonując je u dzieci, należy szczególnie uwzględniać metody ograniczania narażenia na promieniowanie rentgenowskie. Wśród nieprawidłowości stawów biodrowych u najmłodszych dzieci istotną patologią jest dysplazja stawu biodrowego. Do częstszych chorób, które mogą przebiegać z obrazem zajęcia stawów biodrowych w badaniu rentgenowskim, należą także przemijające zapalenie błony maziowej, choroba Perthesa (młodsze dzieci) i młodzieńcze złuszczenie głowy kości udowej (starsze dzieci).

EN

In children with suspected hip joint pathology, X-ray examinations are still included in the management algorithm. X-ray examinations are helpful in imaging, as they are characterized by high rates of recognition efficiency in the diagnosis of the skeletal system. Although X-ray examinations are associated with a low or moderate dose of ionizing radiation, when performing them in children, special consideration should be given to the methods of limiting exposure to x-rays. Among the abnormalities of the hip joints in the youngest children, hip dysplasia is a significant pathology. Transient synovitis, Perthes’ disease (younger children), and juvenile slipped capital femoral epiphysis (older children) are also among the more common diseases that may be associated with an X-ray changes of the hip joints.

2

Odtwarzanie i przekazywanie jednostki kermy w powietrzu dla promieniowania rentgenowskiego

Knyziak A. B., Kaczorowska E.

Metrologia : biuletyn informacyjny Głównego Urzędu Miar

|

2010

|

nr 3

48--49

3

Wzorzec jednostki miary kermy promieniowania rentgenowskiego

Kaczorowska E., Knyziak A.

Metrologia : biuletyn informacyjny Głównego Urzędu Miar

|

2009

|

nr 2

21--27

PL

Niemiecki fizyk Wilhelm Conrad Röntgen dokonał w 1895 roku odkrycia promieniowania X (nazywanego również od nazwiska odkrywcy promieniowaniem rentgenowskim) i zbadał jego główne właściwości. Promieniowanie X powstaje w chwili, gdy swobodne elektrony poruszające się z dużą prędkością zostają gwałtownie zahamowane. Jednym ze źródeł promieniowania X jest lampa rentgenowska składająca się z bańki szklanej, w której panują warunki zbliżone do próżni, oraz wtopionych w nią elektrod: anody i katody. Anoda służy do hamowania elektronów, zaś rozżarzona katoda jest źródłem elektronów. Wytwarzane przez katodę elektrony pozostają w jej bezpośrednim sąsiedztwie i tworzą wokół niej chmurę. Dla wprawienia elektronów w ruch ku anodzie konieczne jest wytworzenie w lampie pola elektrycznego. Powstaje ono pod wpływem przyłożonego do elektrod lampy wysokiego napięcia. Polaryzacja lampy powinna być taka, aby katoda miała znak ujemny, a anoda znak dodatni. Przy tak spolaryzowanej lampie elektrony mające ładunek ujemny będą poruszać się ku dodatnio naładowanej anodzie. Prędkość elektronów, a zarazem ich energia, zależna jest od wielkości napięcia przyłożonego do elektrod lampy.