Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Aktualne procedury kwalifikacji personelu zgrzewającego rury i kształtki z PE

Szewczyk Piotr

Wiadomości Naftowe i Gazownicze

|

2020

|

R. 23, Nr 4 (258)

12--15

PL

Ciśnieniowe rurociągi z polietylenu projektowane są przy założeniu ich minimalnego czasu eksploatacji wynoszącego 50 lat. Głównym parametrem branym pod uwagę jest długoczasowa wytrzymałość rur polietylenowych dla danej temperatury, która standardowo wynosi do 20°C. Dostępne obecnie wysokiej jakości surowce polietylenowe pozwalają na produkowanie wyrobów umożliwiających nie tylko spełnienie tego podstawowego warunku, ale również na stosowanie np. alternatywnych technik budowy rurociągów. Gwarancją bezawaryjnej ich pracy w zakładanym okresie jest nie tylko stosowanie wyrobów z materiałów o wysokiej jakości. Niemniej ważne jest spełnienie podstawowych wymagań związanych z budową tych rurociągów, obejmujących np. transport i składowanie wyrobów, prawidłowe postępowanie z wyrobami na placu budowy oraz układanie rur w wykopach, zgodnie z dopuszczalną dla nich technologią. Uzyskanie niezbędnej wytrzymałości i trwałości rurociągu zależeć będzie jednak w głównej mierze od prawidłowego wykonania połączeń zgrzewanych. Aby uzyskać wymaganej jakości połączenia zgrzewane, niezbędne jest stosowanie wyrobów o potwierdzonych właściwościach przy wykorzystaniu odpowiedniej jakości urządzeń do zgrzewania oraz wykonanie zgrzewów, zgodnie z uznanymi procedurami zgrzewania, przez personel posiadający odpowiednią wiedzę i umiejętności. Potwierdzenie kwalifikacji personelu wykonującego połączenia zgrzewane wyrobów z tworzyw termoplastycznych, jakim jest polietylen, regulują w Polsce przepisy zawarte w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych (Dz. U. 2000 nr 40 poz. 470). W artykule przedstawiono aktualne wymagania dla personelu wykonującego połączenia zgrzewane rurociągów z polietylenu oraz przedstawiono rodzaje szkoleń w tym zakresie, realizowane przez Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy.

EN

The design of pressure pipelines made of polyethylene assumes their minimum service life of 50 years. The main parameter taken under consideration involves the long-term durability of polyethylene pipes for a given temperature, which is typically up to 20°C. The currently available high quality polyethylene materials allow the manufacturing of products enabling not just the fulfilment of this basic condition, but also the use of, e.g. alternative techniques for the construction of pipelines. Their trouble-free operation during the assumed time period is guaranteed not only by the use of products made of high quality materials. It is equally important to fulfil basic requirements related to the construction of these pipelines, including, e.g. the transport and storage of products, proper handling of products at the construction site and the laying of pipes in trenches, according to the technology which is permitted for them. However, the achievement of necessary toughness and durability of a pipeline will depend mainly on the proper preparation of welded joints. In order to obtain the required quality of welded joints, it is necessary to use products with confirmed properties while utilising proper quality devices in welding, and to have the welds prepared according to recognised welding procedures by personnel having proper knowledge and skills. In Poland, the confirmation of qualifications of personnel preparing welded joints of products made of thermoplastic, such as polyethylene, is regulated by provisions presented in the resolution of the Minister of Economy dated 27 April 2000 on occupational health and safety during welding operations (Journal of Laws 2000, no. 40, item 470). The paper presents the current requirements for personnel preparing welded joints of polyethylene pipelines, along with the types of associated training implemented by the Oil and Gas Institute - National Research Institute.

2

Wpływ różnic trwałości połączeń wulkanizowanych i klejonych na koszty eksploatacji taśm przenośnikowych w kopalni podziemnej

Bajda M., Błażej R., Jurdziak L., Hardygóra M.

Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN

|

2017

|

nr 99

71--88

PL

Wytrzymałość połączeń taśm przenośnikowych wykonywanych w kopalniach rzadko osiąga pełną wytrzymałość taśmy. Składa się na to wiele czynników. Podstawowym jest metoda ich wykonania oraz właściwy dobór składników. Istotny wpływ ma też, jakość wykonania obejmująca zarówno dotrzymanie odpowiedniej geometrii dopasowanej do budowy taśmy i warunków jej pracy, jak i przestrzeganie dobrych praktyk w zakresie technologii ich wykonania. Trudne warunki w kopalniach podziemnych i presja redukcji czasu postoju przenośników (unikanie strat produkcji) odbija się na spadku wytrzymałości statycznej i dynamicznej połączeń. Potwierdzają to liczne badania ich wytrzymałości i trwałości zmęczeniowej prowadzone w Laboratorium Transportu Taśmowego (LTT) w ramach prac badawczych i ekspertyz zlecanych przez producentów taśm i ich użytkowników. Konsekwencją zbyt niskiej wytrzymałości połączeń jest niewielka ich trwałość, spadek niezawodności i w konsekwencji wzrost kosztów transportu. Połączenia taśm stanowią bowiem najsłabsze ogniwo w szeregowej strukturze, jaką tworzą zamknięte pętle połączonych ze sobą odcinków taśm pracujących w ciągach przenośników transportujących urobek w kopalni. W artykule przedstawiono wyniki analiz symulacyjnych pozwalających zbadać jak wzrost trwałości połączeń może przyczynić się do redukcji kosztów transportu w kopalniach podziemnych.

EN

The strength of conveyor belts splices made in mines rarely reaches full belt strength. It consists of a number of factors. The primary is the method of their construction and proper selection of ingredients. The significant impact has also has splice quality covering both keeping proper geometry matched to the belt construction and belts working conditions and adherence to the best practices in the field of technologies of their construction. Difficult conditions in underground mines and pressure on reducing conveyor downtime (avoiding production losses) is reflected by a drop in static and dynamic splices strength. This is confirmed by numerous studies of belt splices strength and fatigue life conducted in the Laboratory of Belt Conveying (LTT) within the framework of research and expert opinions commissioned by belt manufacturers and their users. The consequence of too insufficiently low belt splices strength is their low durability, decreasing reliability and, consequently, higher mining transportation costs. Belt splices are in fact the weakest link in the serial structure which form closed loops of interconnected belt sections working in series of conveyors transporting excavated material in the mine. The article presents the results of simulation analyzes analyses investigating how the increase of belt splices durability may contribute to the reduction of transportation costs in the underground mines.

3

Zmiany struktury powierzchni ceramik dentystycznych oraz ich wpływ na wytrzymałość połączenia z materiałem kompozytowym

Łapińska B., Szynkowska M. I., Rogowski J., Nowak J., Sokołowski G., Sokołowski J., Łukomska-Szymańska M.

Przemysł Chemiczny

|

2017

|

T. 96, nr 2

370--374

PL

Przedstawiono wyniki badania zmian składu chemicznego oraz morfologii powierzchni ceramik dentystycznych po zastosowaniu różnych metod jej obróbki. W celu modyfikacji powierzchni ceramiki zastosowano obróbkę strumieniowo- ścierną z użyciem korundu szlachetnego o wielkości ziaren 50 μm, trawienie kwasem fluorowodorowym (HF) oraz kombinację tych metod lub obróbkę tribochemiczną systemem Rocatec®. Zarówno trawienie HF, jak i obróbka tribochemiczna umożliwiły uzyskanie znaczących zmian w morfologii powierzchni badanych ceramik oraz najwyższej wytrzymałości połączenia z materiałem kompozytowym. Największy spadek wytrzymałości połączenia ceramika-kompozyt w czasie zaobserwowano w przypadku stosowania obróbki tribochemicznej.

EN

Microcryst. aluminosilicate and Li disilicate ceramic cylinders (diam. 5 mm) were surface-treated by sandblasting with air-borne Al2O3 (diam. 50 μm or 110 μm), etching with HF (9%) or by combination of both methods, and then studied for chem. compn. of the surface and then for bond strength to a dental composite. Both, HF etching and tribochem. surface treatment resulted in an increase in the bonding strength.

4

Wybrane zagadnienia wytrzymałości połączeń zgrzewanych blach aluminiowych i tytanowych

Rudawska A., Góra A., Warda T.

Technologia i Automatyzacja Montażu

|

2014

|

nr 2

131--135

PL

W artykule zaprezentowano wybrane zagadnienia montażu połączeń zgrzewanych blach aluminiowych i tytanowych. Do wykonania połączeń zgrzewanych wykorzystano blachę wykonaną ze stopu aluminium o oznaczeniu 2024 (wg normy europejskiej EN AW-2024 T42 AlCu4Mg1) oraz blachę wykonaną z czystego tytanu o oznaczeniu CP2 (wg normy amerykańskiej ASTM F 67:2000-Ti Grade 2). Analizowano połączenia zakładkowe, nakładkowe i dwunakładkowe, wykonane z blach o grubościach: 0,64 oraz 0,81 mm, obciążone na ścinanie. Połączenia wykonano przy różnych parametrach technologicznych zgrzewania, metodą zgrzewania punktowego, zgodnie z normą PN-EN ISO 18592:2010 oraz według instrukcji technicznych IT – 210 oraz IT – 234, dotyczących wykonania połączeń zgrzewanych. Zgrzeiny rozmieszczono zgodnie z normą PN-74/M-69020. Badania doświadczalne polegały na analizie porównawczej wytrzymałości połączeń, wykonanych z różnych materiałów konstrukcyjnych, przy różnych parametrach technologicznych zgrzewania. Analizując i porównując uzyskane wyniki, można stwierdzić, że wytrzymałość połączeń zgrzewanych zależy zarówno od parametrów technologicznych, jak również konstrukcyjnych. Wraz ze wzrostem grubości zgrzewanego materiału wytrzymałość połączeń wzrasta. Ponadto materiały konstrukcyjne, które mają lepsze właściwości mechaniczne, wykazują zdecydowanie wyższą wytrzymałość, tak jak w przypadku tytanu technicznego.

EN

The article presents selected issues of aluminium and titanium sheets welded joints assembly. To make joints the aluminium alloy 2024 (according to European Standard EN AW-2024 AlCu4Mg1 T42) and pure titanium of CP2 (according to American standard ASTM F 67:2000-Ti Grade 2) were used. The following joints were analysed: single lap, single-sided strapped, double-sided strapped joints made from sheet metal of thicknesses: 0.64 and 0.81 mm, and were subjected to shear. The connection is made with a variety of technological parameters of welding, spot welding method according to standard PN-EN ISO 18592:2010, and according to the technical instructions IT-210 and IT-234, regarding implementation of the welded connection. Welds are made according to standard PN-76/M-69020. Experimental study consists on the analysis of the joints strength made of various construction materials and that used different technological parameters of welding. By analysing and comparing the results, it can be concluded that the strength of the welded joints depends on both technological parameters as well. The increase of the thickness of the joining material causes the increase of the strength. In addition, construction materials, which have better mechanical properties, obtained the higher strength, as in the case of titanium.

5

Wytrzymałość okrągłych połączeń przetłoczeniowych typu clinching podczas próby ścinania i rozrywania

Witkowski W.

Mechanik

|

2014

|

R. 87, nr 12

990--992

PL

Przedstawiono wyniki analizy eksperymentalnej wytrzymałości okrągłych połączeń przetłoczeniowych formowanych z użyciem jednolitych narzędzi. Badania przeprowadzono na blachach o grubości 1 mm: ze stali DX51D+Z/275 oraz ze stopu aluminium EN AW-5754 w stanie O/H111. Próby ścinania i rozciągania wykonano na próbkach o różnych kształtach.

EN

Experimental test results of clinching joints formed by redrawing by means of round single tools were presented. One millimeter gauge metal sheet materials were used respectively: steel DX51D+Z/275 and aluminum alloy EN AW-5754 in O/H111 state. The shearing and tension tests were performed on samples of different shapes.

6

Właściwości adhezyjne i wytrzymałość połączeń adhezyjnych wybranych kompozytów polimerowych

Rudawska A.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2010

|

[R.] 16, nr 4

195-197

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań doświadczalnych wytrzymałości połączeń adhezyjnych wybranych kompozytów polimerowych oraz wyniki swobodnej energii powierzchniowej badanych materiałów. Porównano uzyskane wyniki SEP z wytrzymałością analizowanych połączeń. Rozpatrywanymi połączeniami adhezyjnymi były połączenia klejowe, powszechnie stosowane m.in. w przemyśle lotniczym, budowlanym, maszynowym ze względu na liczne zalety, do których należy m.in. możliwość łączenia różnych rodzajów materiałów.

7

Badanie wytrzymałości połączeń lutowanych i połączeń ultrakompresyjnych na podłożach złoconych chemicznie

Hackiewicz H., Niewiarowska M.

Elektronika : konstrukcje, technologie, zastosowania

|

1998

|

Vol. 39, nr 12

3-8

PL

Badano wytrzymałość połączeń lutowanych i połączeń ultrakompresyjnych na polach kontaktowych Cu z osadzoną warstwą Ni i warstwą Au o grubości 0,01 mm otrzymanymi w procesie chemicznym. Analizowano wpływ różnych warunków starzenia powłok złotych (składowanie, działanie wilgotnego gorąca stałego i pary wodnej, działanie suchego gorąca) na ich zdolność do tworzenia połączeń. Lutowność powłok złotych w stanie dostawy była dobra, a wytrzymałość połączeń lutowanych odpowiadała wytrzymałości analogicznych połączeń na podłożu cynowanym. Badania na powłokach starzonych wskazują na duże prawdopodobieństwo trudności z utrzymaniem lutowności tych powłok na dobrym poziomie w niekorzystnych warunkach wilgoci i temperatury. Stwierdzono, że powłoki złote, osadzane chemicznie, są bardzo dobrym podłożem do wykonywania połączeń metodą ultrakompresji. Podobnie jak w przypadku połączeń lutowanych starzenie powłoki w warunkach wilgotnego gorąca stałego wpływa niekorzystnie na jej zdolność do tworzenia połączeń ultrakompresyjnych. Starzenie w warunkach gorąca stałego (15 h, 150°C) ma wpływ mało znaczący.

EN

Strength of solder and ultracompression joints on Cu pads with a chemically deposited Ni layer and a 0,01 fim Au layer has been tested. There has been analyzed the influence of various ageing conditions of Au coatings (storage, influence of constant wet heat and steam, influence of dry heat) on their ability to form joints. The solderability of gold coatings at delivery has been good and the strength of solder joints has been similar to the strength of like joints on a tinned substrate. The tests on aged coating show that it is highly probable to be difficult to keep solderability of chemically deposited Au coatings at a good level in unfavorable humidity and temperature. It has been found that chemically deposited Au coatings are very good substrate for ultracompression joints. As in case of solder joints the ageing of the coating in constant wet heat impairs its ability to form the ultracompression joints. The ageing in constant heat (15h, 150°C) has a minor influence.