Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Laboratory tests of pull-off strength of chosen USPs attached to concrete sleepers

Kraśkiewicz Cezary, Zbiciak Artur, Zobel Henryk, Al Sabouni-Zawadzka Anna

Archives of Civil Engineering

|

2023

|

Vol. 69, nr 4

247--262

EN

Resilient under sleeper pads (USPs) are vibration isolators used in the ballasted track structure to improve the dynamic performance of the track, reduce vibrations and protect the ballast layer. Being permanently connected with the rail supports (sleepers or turnout bearers), the pads must exhibit a proper value of the pull-off strength, which ensures that they do not separate from the supports while being transported to the construction site or during many years of exploitation. This study focuses on the experimental determination of the pull-off strength of USPs attached to full scale prestressed concrete sleepers. Three variants are tested: two pads equipped with different anchor layers attached to the sleepers in the production plant and one pad glued to the sleeper in the laboratory. Some of the tested USPs are made of recycled styrene-butadiene rubber (SBR). An important part of the work is specification of the requirements for the pull-off strength of USPs, as well as the requirements for sleepers and turnout bearers equipped with resilient pads.

PL

Podkładki podpodkładowe (z ang. USPs – under sleeper pads) to elementy sprężyste stosowane w konstrukcjach podsypkowych nawierzchni kolejowej w celu poprawy pracy nawierzchni torowej pod obciążeniami dynamicznymi, zmniejszenia drgań oraz ochrony podsypki przed przyśpieszoną degradacją. Jako elementy trwale połączone z podkładami lub podrozjazdnicami, podkładki USP muszą posiadać odpowiednią wytrzymałość na odrywanie (przyczepność przez odrywanie), aby nie oddzieliły się od podpory szynowej podczas transportu na plac budowy lub w trakcie wieloletniej eksploatacji. W artykule przedstawiono wyniki badań laboratoryjnych przyczepności przez odrywanie przeprowadzonych na podkładkach USP zamocowanych do podkładów strunobetonowych. Rozpatrywano trzy warianty próbek, różniące się typem zastosowanego podkładu oraz sposobem mocowania podkładki: wariant I: podkład typu PS-93 z podkładką USP ze zintegrowaną warstwą sczepną przypominającą rzepy z tworzywa sztucznego (próbka wykonana w zakładzie prefabrykacji); wariant II: podkład typu PS-94 z podkładką USP ze zintegrowaną warstwą sczepną w postaci geowłókniny (próbka wykonana w zakładzie prefabrykacji); wariant III: podkład typu PS-94 z podkładką USP przymocowaną za pomocą kleju (podkład wykonany w zakładzie prefabrykacji, podkładka USP przyklejona w laboratorium). Ponadto autorzy zaproponowali wstępne rekomendacje dla polskich kolei zarządzanych przez spółkę PKP PLK S.A., które odnoszą się do wymagań zagranicznych zarządców infrastruktury kolejowej – w szczególności regulacji Międzynarodowego Związku Kolejowego UIC oraz przepisów obowiązujących we Włoszech i Francji, opierających się na normowej procedurze EN 16730. Zaproponowano następujące graniczne wartości przyczepności przez odrywanie: wartość minimalna ≥ 0,4 N/mm2 i wartość średnia ≥ 0,5 N/mm2. Porównując wyniki badań laboratoryjnych przedstawione w niniejszym artykule z proponowanymi granicznymi wartościami przyczepności przez odrywanie określonymi dla USP stwierdzono, że żaden z wariantów przygotowanych w zakładzie prefabrykacji podkładów (I i II), nie osiągnął wartości wytrzymałości na odrywanie zalecanych przez UIC oraz przez autorów, co w połączeniu z obserwowanymi dużymi odchyleniami w położeniu USP względem krawędzi podkładu oraz strefami braku przyczepności podkładki do powierzchni podkładu – prowadzi do wniosku, że w analizowanych przypadkach nie osiągnięto wymaganej dokładności wykonania, a taka precyzja jest konieczna dla zapewnienia trwałości połączenia podkładki z podporą szynową. Wariant III dotyczący podkładu wykonanego w zakładzie prefabrykacji i podkładki USP przyklejonej za pomocą kleju w laboratorium osiągnął wartości wytrzymałości na odrywanie zalecane przez UIC oraz przez autorów niniejszego artykułu. Ponadto, zdaniem autorów, bezpośrednie zastosowanie w Polsce rozwiązań warstwy sczepnej z innych krajów nie zapewnia odpowiedniej wartości wytrzymałości na odrywanie. Należy ją zmodyfikować, uwzględniając np. wzajemną proporcję wymiarów pomiędzy siatką przestrzenną z rzepów z tworzywa sztucznego oraz ziarnami kruszywa stosowanego do produkcji podkładów w Polsce (zgodnie z wymaganiami WTWiO PKP PLK S.A. dotyczącymi podkładów i podrozjazdnic strunobetonowych). Należy kontynuować badania nad opracowaniem rozwiązania warstwy sczepnej USP, odpowiedniego dla warunków polskich – we współpracy z producentami zarówno podkładek USP, jak i podpór szynowych (podkładów i podrozjazdnic).

2

Laboratory testing of selected prototype under sleeper pads (USPs) - pull-off strength determined after the weather resistance test

Kraśkiewicz Cezary, Zbiciak Artur, Medyński Jarosław, Al Sabouni-Zawadzka A.

Archives of Civil Engineering

|

2023

|

Vol. 69, nr 2

483--501

EN

Under sleeper pads (USPs) are resilient elements used in the ballasted track structures to improve dynamic behaviour of the track, reduce vibration and protect the ballast against fast degradation. As the elements permanently connected to the sleepers or turnout bearers, the pads must have an appropriate level of pull-off strength, so that they do not separate from the rail support (here: sleeper) during their transportation to the construction site or during many years of operation. In this paper, results of pull-off tests performed on four selected USP samples are presented: three samples made of SBR (styrene-butadiene rubber) granulate and one made of polyurethane. Moreover, details of the pad’s attachment to the rail support are discussed, and the requirements for the USP properties are specified, focusing on the pull-off strength determined after the weather resistance test. It is shown that only two out of four considered USP samples fulfilled the requirements specified by the authors.

PL

Podkładki podpodkładowe (z ang. USP - under sleeper pad) to elementy sprężyste stosowane w konstrukcjach podsypkowych nawierzchni szynowej w celu poprawy pracy nawierzchni pod obciążeniami dynamicznymi, zmniejszenia drgań oraz ochrony podsypki przed szybką degradacją. Jako elementy trwale połączone z podkładami lub podrozjazdnicami, podkładki USP muszą posiadać odpowiednią wytrzymałość na odrywanie (przyczepność przez odrywanie), aby nie oddzieliły się od podpory szynowej podczas transportu na plac budowy lub w trakcie wieloletniej eksploatacji. W artykule omówiono szczegółowo różne sposoby mocowania podkładek USP do podpór szynowych, zdefiniowano wymagania dotyczące właściwości USP, skupiając się na wytrzymałości na odrywanie wyznaczonej po badaniu odporności na warunki atmosferyczne, a także przedstawiono wyniki przeprowadzonych badań laboratoryjnych podkładek. Autorzy przedstawili wyniki badań przyczepności przez odrywanie (ang. pull-off) przeprowadzonych na czterech wybranych próbkach USP: trzech z granulatu SBR (kauczuk styrenowo-butadienowy) i jednej z poliuretanu. Badania przeprowadzono zgodnie z procedurą opisaną w normie EN 1542 na próbkach poddanych wcześniej badaniom odporności na warunki atmosferyczne. Ponadto autorzy zaproponowali wstępne rekomendacje dla polskich kolei PKP PLK S.A., które odnoszą się do wymagań zagranicznych zarządców infrastruktury kolejowej - w szczególności regulacji Międzynarodowego Związku Kolejowego UIC oraz przepisów obowiązujących we Włoszech i Francji, opierających się na normowej procedurze EN 16730. Zaproponowano następujące graniczne wartości przyczepności przez odrywanie wyznaczonej po badaniach odporności na warunki atmosferyczne: wartość minimalna ≥ 0,40 N/mm2 i wartość średnia ≥ 0,45 N/mm2. Porównując wyniki badań laboratoryjnych przedstawionych w rozdziale 3 z proponowanymi granicznymi wartościami przyczepności przez odrywanie określonymi dla USP po badaniu odporności na warunki atmosferyczne, stwierdzono, że tylko dwa z czterech rozpatrywanych materiałów spełniały te wymagania - USP nr 1 i nr 2. Dla pozostałych dwóch podkładek (nr 3 i nr 33) wskazane są dalsze prace nad poprawą wartości przyczepności przez odrywanie (nad spoiwem i materiałem warstwy przylegającej do spodu podkładu), aby osiągnąć wartość dla każdej pojedynczej próby wynoszącą co najmniej 0,40 N/mm2 oraz wartość średnią wynoszącą co najmniej 0,45 N/mm2.

3

Porównawcze badania wytrzymałości na odrywanie od powierzchni międzyfazowej jednorodnego betonu geopolimerowego

Kumar Sumanth B., Seshu Rama D.

Cement Wapno Beton

|

2021

|

R. 26, nr 1

3--11

PL

Beton geopolimerowy jest kompozytem, który ma potencjalne możliwości aby zostać alternatywnym materiałem dla tradycyjnego betonu. W pracy przedstawiono doświadczenia związane z odrywaniem od powierzchni międzyfazowej jednorodnego betonu geopolimerowego. Sporządzono do doświadczeń 18 próbek do odrywania powierzchni zbrojonych i niezbrojonych, przechodzących przez powierzchnię międzyfazową. Oznaczoną doświadczalnie wytrzymałość na odrywanie betonu geopolimerowgo porównano z wytrzymałością na odrywanie stosując dostępne modele analityczne dla betonu zwykłego. Wyniki doświadczeń wykazały, że wytrzymałość na odrywanie od powierzchni międzyfazowej jednorodnego betonu geopolimerowego, wzrastała do pewnej wytrzymałości na ściskanie tego betonu. Większość dostępnych modeli analitycznych stosują znane metody w ocenie wytrzymałości na odrywanie betonu geopolimerowego.

EN

Geopolymer concrete is the composite and has prospective potential to become one of the alternatives to conventional concrete. This paper presents an experimental investigation on the shear strength of monolithic geopolymer concrete interface. A total of 18 push-off specimens with and without reinforcement across the interface were cast and tested. The experimental shear strength of geopolymer concrete is compared with the shear strength evaluated, using the available analytical models for normal concrete. The test results indicated that the shear strength of monolithic geopolymer concrete interface has increased up to certain compression strength of geopolymer concrete. Most of the available analytical models are conservative in estimating the shear strength of geopolymer concrete.

4

Wpływ dodatku włókien polipropylenowych do środka gruntującego na wytrzymałość na odrywanie powłoki z żywicy epoksydowej

Kampa Łukasz, Sadowski Łukasz

Materiały Budowlane

|

2020

|

nr 11

40--41

PL

W artykule przeanalizowano wpływ dodatku włókien polipropylenowych do środka gruntującego na wytrzymałość na odrywanie powłoki z żywicy epoksydowej. Włókna dodawano do środka gruntującego w ilości 0,5; 1; 1,5 i 2% w stosunku do masy żywicy epoksydowej z utwardzaczem. Zmodyfikowany środek gruntujący naniesiono na podkład z zaprawy cementowej, a następnie nałożono powłokę. Uzyskane wyniki badań porównano z powłoką referencyjną na podkładzie zagruntowanym środkiem bez dodatku włókien. Na podstawie badań zaobserwowano wzrost wytrzymałości na odrywanie powłoki na podkładzie pokrytym środkiem gruntującym z dodatkiem 0,5 oraz 1% włókien polipropylenowych, w stosunku do powłoki referencyjnej.

EN

The article presents an analysis of the addition of polypropylene fibers to the bonding agent on the pull-off strength of coating made of epoxy resin. The fibers were added to the bonding agent in an amount of 0.5%, 1%, 1.5% and 2% in relation to mass of the epoxy resin. The modified bonding agent was laid on substrate made of cement mortar and then the coating was laid. The obtained results were confirmed with the reference coating – without the addition of polypropylene fibers to the bonding agent. Based on the obtained results the increase of the pull-off strength of coatin made with the addition of 0.5 and 1% of polypropylene fibers to the bonding agent in relation the reference coating.

5

Pull-off adhesion strength of poly-p-phenylene benzobisoxazole (PBO) – reinforced timber

Sokołowski P. K., Kossakowski P. G.

Archives of Civil Engineering

|

2020

|

Vol. 66, nr 1

179--196

EN

The article discusses results of pull-off adhesion strength tests on poly-p- phenylene benzobisoxazole (PBO) mesh bonded to fir timber beams using epoxy resin. The tests were performed in accordance with the PN-EN 1542 standard. Timber elements reinforced with PBO fibres were subjected to pull-off tests to measure the adhesive strength of the mesh to the beams.The factors occurring during the test were also characterized, which may affect its results such as the method of application of the tearing force, selection of epoxy glue, surface preparation of the tested elements, occurrence of material defects in the wood and types of substrate destruction. The experimental data show that failure of the timber layer was not observed in all the specimens tested.

PL

W artykule omówiono wyniki badań wytrzymałości na odrywanie siatki poli-p- fenyleno benzobisoksazolu (PBO) przyklejonej do belek drewnianych za pomocą żywicy epoksydowej. Badania przeprowadzono zgodnie z normą PN-EN 1542. Elementy drewniane wzmocnione siatką PBO i poddano próbie przyczepności, mając na celu określenie wytrzymałości na oderwanie siatki PBO przyklejonej do powierzchni belek w miejscach występowania wad materiałowych oraz w miejscach bez wad. Scharakteryzowano również czynniki występujące podczas badań, które mogą wpłynąć na ich wyniki, takie jak sposób przyłożenia siły odrywającej, dobór kleju epoksydowego, przygotowanie powierzchni badanych elementów, występowanie wad materiałowych w drewnie i rodzaje zniszczenia podłoża. Uzyskane wyniki wykazują, że nie we wszystkich badanych przypadkach nastąpiło zniszczenie w warstwie drewna.

6

Pull-off test of adhesive joints based on polyester-glass laminate and aluminum alloy

Rydzowski Piotr, Rośkowicz Marek, Stadnicka Dorota

Technologia i Automatyzacja Montażu

|

2019

|

nr 4

5--12

EN

Adhesive joints are widely used in various industries to join different materials. They always have to meet specific requirements for joint strength or durability. The article presents the results of research on the problem of joining elements made of aluminum alloy and polymer composite material present in the railway industry. The tested adhesive joints combine EN AW-5754 aluminum alloy (AlMg3) with a polyester-glass laminate. Three types of adhesives were used in the tests: epoxy, methacrylic and cyanoacrylate. Various methods of preparing the base surface and the bonded elements were used. The adhesive bonded surfaces were prepared using sandblasting and degreasing, grinding and degreasing as well as only degreasing. The research used a composite made with the use of two different technologies: contact molding and vacuum molding. Comparative tests were also carried out by making adhesive joints of two aluminum surfaces. The aim of the research was to propose a gluing technology to achieve min 15 MPa of the pull-off strength. The tests show that the required strength of the joint can be achieved only for an adhesive joint based on epoxy or methacrylic adhesive when preparing the surface of the base material by sanding and degreasing, grinding and degreasing, or even only degreasing.

PL

Połączenia klejowe są szeroko stosowane w różnych branżach przemysłowych do łączenia materiałów o odmiennych właściwościach mechanicznych i użytkowych. Zawsze muszą one spełniać określone wymagania w zakresie wytrzymałości czy też trwałości. W artykule zaprezentowano wyniki badań dotyczące problemu łączenia elementów wykonanych ze stopu aluminium i polimerowego materiału kompozytowego występującego w branży kolejowej. Badano połączenia adhezyjne występujące pomiędzy stopem aluminium EN AW-5754 (AlMg3) a laminatem poliestrowo-szklanym. W badaniach zastosowano trzy rodzaje klejów: epoksydowy, metakrylowy i cyjanoakrylowy. Zastosowano również różne sposoby przygotowania powierzchni do klejenia. Powierzchnie klejone przygotowano stosując piaskowanie i odtłuszczanie, szlifowanie i odtłuszczanie oraz odtłuszczanie. W badaniach zastosowano kompozyt wykonany dwoma różnymi technologiami: tzw. technologią na mokro (contact molding) oraz z wykorzystaniem worka próżniowego (vacuum molding). Przeprowadzono również badania porównawcze wykonując połączenia klejowe dwóch powierzchni aluminiowych. Celem badań było zaproponowanie technologii wykonania połączenia tak aby wytrzymałość doraźna połączeń na odrywanie była nie mniejsza niż 15 MPa. Z przeprowadzonych badań wynika, że przyjętą wytrzymałość połączenia można osiągnąć wykorzystując klej epoksydowy lub metakrylowy po przygotowaniu powierzchni materiału bazowego poprzez piaskowanie i odtłuszczanie, szlifowanie i odtłuszczanie lub odtłuszczanie.

7

Wpływ warunków utwardzania i sezonowania na wytrzymałość połączeń klejowych doczołowych

Rudawska A., Miturska I.

Technologia i Automatyzacja Montażu

|

2018

|

nr 4

48--52

PL

W pracy przedstawiono wpływ warunków utwardzania i sezonowania na właściwości wytrzymałościowe połączeń klejowych doczołowych. Łączone elementy, w postaci dwustopniowego wałka, wykonane zostały ze stali stopowej C45. Elementy te sklejono przy użyciu trzech rodzajów kompozycji klejowych epoksydowych na bazie różnych żywic epoksydowych i utwardzacza PAC: E5/PAC/100:80, E53/PAC/100:80, E57/PAC/100:80. Badania przeprowadzono dla trzech wariantów okresu utwardzania i sezonowania: 7 dni utwardzania w warunkach otoczenia, 7 dni utwardzania oraz 7 dni sezonowania w komorze klimatycznej oraz 3 dni utwardzania i 7 dni sezonowania w komorze klimatycznej. Po upływie okresu utwardzania i sezonowania przeprowadzono badania wytrzymałościowe, podczas których określono wytrzymałość na odrywanie połączeń klejowych. Badania przeprowadzano zgodnie z normą PN-59/C-89301. Najwyższą wytrzymałość spośród zastosowanych kompozycji klejowych osiągnęły połączenia wykonane za pomocą kleju E5/PAC/100:80. Porównując pierwszy wariant czasu sezonowania z drugim zauważono, że sezonowanie próbek przez kolejne 7 dni w komorze wpłynęło negatywnie na ich wytrzymałość. Natomiast najlepsze rezultaty wytrzymałości na odrywanie osiągnięto dla trzeciego wariantu okresu sezonowania. Uzyskane wyniki zachęcają do dalszych badań, mających na celu określenie czynników technologicznych wpływających na osiąganie jak najlepszych założonych właściwości wytrzymałościowych połączeń klejowych.

EN

The paper presents the influence of the curing and seasoning conditions on the strength properties of the butt joints. The joined elements in the form of a two-stage roller are made of C45 alloy steel. These elements were bonded using the three types of the epoxy adhesive based on three various epoxy resins and PAC hardener: E5/PAC/100:80, E53/PAC/100:80, E57/PAC/100:80. The tests were carried out for three variants of the curing and seasoning period: 7 days of curing under ambient conditions, 7 days of curing and 7 days of seasoning in a climatic chamber, 3 days of curing and 7 days of seasoning in a climatic chamber. After the curing and seasoning period, peel strength of adhesive joints was determined in accordance with PN-59/C-89301. The highest strength from among the applied adhesive compositions was achieved by used E5/PAC/100:80 epoxy adhesive. Comparing the first variant of the seasoning time with the second, it was noticed that the seasoning of the samples for the next 7 days in the chamber negatively influenced their strength. However, the best results of peel strength were achieved for the third variant of the seasoning period. The presented variants of seasoning and their results diversity encourage further research to determine the technological factors affecting the best achievement of the assumed strength properties of adhesive joints.

8

Problemy klejenia komponentów z lekkich kompozytów odpornych na przebicia

Godzimirski J., Tkaczuk S.

Technologia i Automatyzacja Montażu

|

2016

|

nr 2

40--46

PL

Zbadano przydatność kilku klejów do łączenia ceramiki typu SiC i Al2O3 z tkaniną aramidową Mikroflex. Zaproponowano próbki do badania wytrzymałości połączeń klejowych tych materiałów na ścinanie i oddzieranie. Przeprowadzone badania wykazały gorsze właściwości adhezyjne ceramiki SiC. Jednak w badaniach wytrzymałościowych na oddzieranie stwierdzono kohezyjne zniszczenie spoin klejowych na powierzchni ceramiki SiC. Założono, że przyczyną takiego zniszczenia może być ukosowanie krawędzi płytek, wytworzonych z tego materiału. Potwierdziły to przeprowadzone obliczenia numeryczne. Wynika z tego, że charakter zniszczenia połączeń klejowych (adhezyjny lub kohezyjny) wynika nie tylko z właściwości adhezyjnych powierzchni łączonych materiałów i właściwości kleju, ale również zależy od kształtu i sposobu obciążenia połączenia klejowego, z których wynika rozkład naprężeń w spoinie klejowej.

EN

Examining the feasibility of a number of adhesives for bonding ceramic type SiC and Al2O3 with aramid fabric Mikroflex. Proposed sample for testing the strength of adhesive bonds these materials shear and peel strength. The study showed poorer adhesion properties of SiC ceramics. However, strength tests peel found cohesive destruction of the adhesive joints on the surface of SiC ceramics. It was assumed that the cause of such destruction can be scarfing tiles made from this material. This was confirmed by numerical calculations carried out. It follows that the failure mode of the bond (adhesive or cohesive) derives not only from the surface of the adhesive properties of the joined materials and adhesive properties, but also depends on the shape and method of loading of the glue joint, which shows the stress distribution in the adhesive joint.

9

Wytrzymałość na odrywanie elementów hybrydowych metal-polimer wytwarzanych metodą wtryskiwania

Mayer P., Trzaska O., Dzięciołowska M.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2015

|

T. 21, Nr 3 (165)

271--274

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań wytrzymałości na odrywanie elementów hybrydowych typu metal-polimer wytworzonych w technologii wtryskiwania. W celu zwiększenia adhezji powierzchnie stalowe zostaly przygotowane poprzez obróbkę strumieniowo-ścierną i modyfikację chemiczną. Zastosowano również warstwy epoksydowe pomiędzy wtryskiwanym polimerem a blachami stalowymi. Zbadano wpływ różnych kompozycji epoksydowych na wytrzymałość na odrywanie połączenia metal-polimer.

EN

In article are presented results of the peel strength tests of metal-polymer hybrid elements obtained during injection molding process. To increase adhesion the metal surfaces were prepared by abrasive blasting and chemical etching. Also epoxy layers were applied between injected thermoplastic polymer and steel plates. The influence of various epoxy compositions were investigated for peel strength of metal-polymer joints.

10

Ocena zespolenia warstw betonowych w podłogach o zmiennej grubości warstwy wierzchniej

Sadowski Ł., Czarnecki S., Hoła J.

Materiały Budowlane

|

2015

|

nr 11

68--70

PL

W artykule podjęto próbę oceny przyczepności na odrywanie między wierzchnią a podkładową warstwą podłogi betonowej. Badania przeprowadzono w przypadku warstwy wierzchniej o zmiennej grubości na podstawie parametrów określanych metodami nieniszczącymi i parametru opisującego grubość warstwy wierzchniej, z wykorzystaniem sztucznych sieci neuronowych (SSN). Opracowano do tego celu SSN, którą nauczono i przetestowano. Do uczenia sieci wykorzystano wzorce uczące w postaci wartości przyczepności na odrywanie, uzyskanych doświadczalnie metodą pull-off w tych samych miejscach badawczych, w których wykonano badania metodami nieniszczącymi.

EN

The authors undertook an attempt to identify pull-off adhesion of concrete layers, the coating of variable thickness to the substrate, based on parameters defined using non-destructive methods and parameter describing the thickness of the coating layer, using artificial neural networks (ANN). For this purpose ANN were selected, taught and tested. Network learning patterns were used as the real values of pull-off adhesion, obtained experimentally using a pull-off method in the same places as the research tests were performed with non-destructive methods.

11

Badania wytrzymałości na odrywanie połączeń klejowych : tworzywo polimerowe/metal

Łubkowski D.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2009

|

[R.] 15, nr 4

156-160

PL

W niniejszej pracy omówiono wyniki badań wytrzymałości na odrywanie połączeń klejowych: tworzywo polimerowe/metal. Przeprowadzone badania wykazują istotny wpływ sposobu przygotowania powierzchni elementów łączonych, jak również rodzaju użytego do konstytuowania połączenia kleju na wytrzymałość tych połączeń.

EN

The results of testing tear-off properties of adhesive joints: polymer material/metal have been presented in this paper. The investigation concerning tear-off tests showing the considerable influence of surface preparation of elements to be assembled on joints strength have been carried out.

12

Badania połączeń klejowych w endoprotezach stawu biodrowego

Łubkowski D.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2008

|

[R.] 14, nr 5

129-132

PL

W niniejszej pracy omówiono wyniki badań połączeń klejowych panewka endoprotezy/tkanka kostna. Przeprowadzono badania wytrzymałości połączeń na odrywanie w zależności od rodzaju zastosowanego kleju, a także badania wytrzymałości poszczególnych użytych do konstytuowania połączeń klejów na zginanie za pomocą aparatu typu Dynstat.

EN

In this work the test results of glue joints of acetabulum of the endoprothesis vs. osseous tissue have been discussed. The determination of joints' tear off strength depending on glue applied as well as their bending strength using Dynstat apparatus has been done.

13

Współczesne metody diagnostyki istniejących konstrukcji betonowych

Moczko A.

Materiały Budowlane

|

2006

|

nr 12

21-24

14

Analiza możliwości wykorzystania metody badań "PULL OFF" do oceny wytrzymałości betonu na ściskanie

Zając B., Rojek J., Dutkiewicz M.

Zeszyty Naukowe. Budownictwo i Inżynieria Środowiska / Akademia Techniczno-Rolnicza w Bydgoszczy

|

2001

|

Z. 32(235)

289-295

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań wytrzymałości betonów klas B15-B50 na ściskanie, rozciąganie i odrywanie. Wykazano, że istnieje silny związek korelacyjny między wytrzymałością betonu na ściskanie i rozciąganie, badaną metodą półniszczącą ("pull off").

EN

This paper presents the results of compression, tensile and peel strength testing of concrete of grade B15 through B50. A strong correlation between compression and tensile strength of concrete tested with "pull off" method was proved.

15

Oznaczenie wytrzymałości połączeń klejowych na odrywanie

Rubnikowicz A.

Zeszyty Naukowe. Budownictwo / Politechnika Łódzka

|

1999

|

Z. 51

119-124

PL

W celu porównania własności mechanicznych klejów anaerobowo-stykowych [1] [2] z innymi klejami spełniającymi podobną lub taką samą funkcję w instalacjach budowlanych, przeprowadzono badania klejów anaerobowo-stykowych według znanego standardu jakim jest Polska Norma PN-59/C-89301.

EN

In order to compare mechanical properties of the anaerobic-contact adhesives unde investigation [1], [2] with other adhesives fulfilling a similar or the same function in building installations, they have been investigated according to a well-known standard i.e. Polish Standard PN-59/C-89301.