Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  wysokorozdzielcze obrazy satelitarne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
The article presents results of work aimed at developing methods for classifying wetland habitats, based on different types of satellite data and on various classification approaches. Very high resolution WorldView-2 satellite images were used for the research work as basic input data. An object-oriented, rule-based approach was applied to achieve high accuracy of classification of wetland vegetation classes. As a result of the research a semi-automatic classification method has been prepared within the eCognition environment, which enables high accuracy of the resultant map (ca. 90%) to be reached. At the final stage of the research, applicability of radar Terra SAR-X images for vegetation classification was studied.
PL
W artykule zostały przedstawione wyniki prac ukierunkowanych na opracowanie metod klasyfikacji obszarów podmokłych, bazujących na różnych typach danych satelitarnych oraz na różnych podejściach klasyfikacyjnych. Do prac badawczych jako podstawowe materiały wykorzystano wysokorozdzielcze obrazy satelitarne WorldView-2. Zastosowano metodę klasyfikacji obiektowej do osiągnięcia wysokiej dokładności klasyfikacji zbiorowisk roślinnych na obszarach podmokłych. W wyniku prac utworzono półautomatyczną metodę klasyfikacji w środowisku eCognition, która umożliwia osiągnięcie wysokiej dokładności (rzędu 90%). W końcowej części prac badawczych przeprowadzono analizę stosowalności obrazów radarowych Terra SAR-X dla celów klasyfikacji typów roślinności.
PL
Elementem integracji wielu danych przestrzennych jest mapa obrazowa, której treść dopasowana jest do bieżących potrzeb użytkowników. W artykule zaprezentowano potencjalne możliwości wykorzystania zintegrowanych w systemie informacji przestrzennej danych obrazowych i wektorowych dla potrzeb inwentaryzacji i oceny zalesień powstających na gruntach rolnych. Artykuł wskazuje również na możliwości szerszego wykorzystania map obrazowych w badaniach naukowych nad wzrostem i rozwojem drzewostanów, w administracyjnej obsłudze programów o krajowym zasięgu, a także wykorzystania nawigacji satelitarnej w turystyce i rekreacji na obszarach leśnych.
EN
The integration element of a number of spatial data is an image map, whose background is made up of remote-sensing data supplemented with any set of spatial data matching current needs of users. This work presents potentiality of using image and vector data integrated in geographic information system (GIS) for stocktaking and evaluation of the afforestation process on areas of agricultural land. Another use for image maps is the scientific research on the development and growth of forest stands, in administrative management of nationwide programs and satellite navigation services in tourism and recreation in woodlands.
PL
W artykule przedstawiono ocenę dokładności oszacowania wskaźnika nieprzepuszczalności (imperviousness factor) na drodze fotointerpretacji wysokorozdzielczych obrazów satelitarnych. Przez wskaźnik nieprzepuszczalności dla danego obszaru rozumiemy stosunek pola powierzchni terenu pokrytego powierzchniami o charakterze nieprzepuszczalnym (na których woda pochodząca z opadu atmosferycznego nie będzie podlegać wsiąkaniu w głąb gruntu, np. dachy budynków, drogi asfaltowe, wybetonowane podjazdy przydomowe, parkingi, itp.) do całości pola powierzchni tego obszaru. Oszacowanie wskaźnika przeprowadzono w granicach kwadratów o boku 30 m, symulujących piksele obrazu satelitarnego Landsat TM. Fotointerpretacja powierzchni nieprzepuszczalnych wykonana została na obrazach z satelity Ikonos o rozdzielczości 1 m. Porównano rezultaty uzyskane z wykorzystaniem obrazu panchromatycznego i obrazu kolorowego o podwyższonej rozdzielczości (pan-sharpened). Eksperyment przeprowadzono w ramach ćwiczeń terenowych dla studentów geodezji i kartografii. Testowane wysokorozdzielcze obrazy satelitarne pozwoliły na oszacowanie współczynnika nieprzepuszczalności dla symulowanych pikseli Landsata z błędem średnim wynoszącym 7.7% i 6.8% - odpowiednio dla obrazu panchromatycznego i kolorowego. Wyższa przydatność obrazów kolorowych uwidoczniła sie zwłaszcza w odniesieniu do terenów, na których przeważały powierzchnie o charakterze nieprzepuszczalnym.
EN
The paper presents the accuracy assessment of non-permeability factor determined by high-resolution satellite image interpretation. The non-permeability factor can be defined as the percentage of the total area considered, covered by impermeable surfaces (any materials that are resistant to water, such as rooftops, streets, driveways, parking lots, etc.). The assessment of the nonpermeability factor was performed for 30x30 m squares to simulate Landsat TM pixels, by interpretation of Ikonos images with spatial resolution of 1 m. The results obtained from panchromatic and natural colour pan-sharpened images were compared. The experiment was performed during field exercises for surveying and cartography students. The non-permeability factor of overall accuracy of 7.7% and 6.8% was estimated, for panchromatic and pan-sharpened images respectively. Natural colour pan-sharpened images proved to be more appropriate especially for the areas with higher percentage of impermeable surfaces.
PL
Artykuł jest opracowaniem syntetycznym dotyczącym korekcji geometrycznej wysokorozdzielczych obrazów satelitarnych. W ostatnich latach nastąpił dynamiczny rozwój systemów satelitarnych umożliwiających rejestrację obrazów o wysokiej rozdzielczości, poniżej 1 m. Mankamentem tego rodzaju zobrazowań jest niska dokładność pomiarowa, która wymaga etapu wstępnego przetworzenia obrazów - tzw. korekcji geometrycznej. Podstawą korekcji geometrycznej jest określenie matematycznego związku między współrzędnymi terenowymi punktów a współrzędnymi tłowymi. Początkowo korekcje były przeprowadzone w oparciu o modele typu 2D. Modele te posiadają jednak istotne wady, związane z wymaganą dużą liczbą punktów dostosowania, czułością na nierównomierny rozkład tych punktów oraz niestabilnością numeryczną. W związku z tym w ostatnim czasie pojawiły się próby rozwiązania problemu korekcji geometrycznej, z wykorzystaniem metody wielomianu ilorazowego (RFM). Opracowany artykuł przedstawia podstawy teoretyczne modelu wielomianowego RFM, szczegółowy opis metod określenia współczynników takiego wielomianu oraz praktyczne wyniki korygowania obrazów satelitarnych przy wykorzystaniu dwóch metod korekcji - metody bezpośredniej i pośredniej. Analiza wyników empirycznych ujawnia wysoką dokładność korekcji geometrycznej metodą wielomianów ilorazowych.
EN
This paper is a comparative study of the geometrical correction of high-resolution satellite imagery. In the last few years, the dynamic development system of satellites has made the registration of high resolution imagery below 1m. possible. However, these low accuracy images require geometrical correction. Geometrical correction is basically a mathematical relationship between object point coordinates and image pixel coordinates. Initially, corrections used to be made using 2D polynomial models. These models were defected as they required a large number of ground control points, sensitivity onto irregular distribution of these points and numerical instability. In addition, in last time appear solution problems of geometrical correction with utilization of rational function model. This article introduces the theoretical basis of the rational function model. It gives a detailed description of methods used to specify polynomial coefficients as well as the practical results obtained when correcting satellite images using the two methods of correction - the direct and indirect method. Analysis of empirical results indicate that the geometrical correction method of the rational function model is much more accurate.
PL
Autorzy artykułu, poszukując alternatywnych dla zdjęć lotniczych źródeł danych obrazowych, określili stopień przydatności panchromatycznych zobrazowań QuickBird w procesie generowania true ortho. W badaniach metodycznych wykorzystano sceny pozyskane przy różnych kątach wychylenia sensora satelity od nadiru, obejmujące swym zasięgiem centrum Warszawy. Elementy orientacji zewnętrznej poszczególnych scen wyznaczono z dokładnością na poziomie ½ piksela obrazu źródłowego. Do procesu ortorektyfikacji panchromatycznych obrazów QuickBird włączono zbiór punktów zapisanych w regularnej siatce o oczku 20 m, których dokładność położenia wysokościowego wynosiła 0.6 m. Podstawowy materiał badawczy stanowiły ortoobrazy wygenerowane z pikselem 1m, przy kątach wychylenia sensora satelity od nadiru wynoszących 5°, 11° oraz 18°. Stwierdzono, że dokładność ortoobrazów wygenerowanych na podstawie tak skonfigurowanych danych wejściowych nie zależy zasadniczo od kąta wychylenia sensora satelity i wynosi m P = 0.56 m. Główny etap badań dotyczył określenia wpływu wychylenia sensora obrazującego satelity na dokładność odwzorowania na ortofotomapie przestrzennych obiektów terenowych. Na podstawie porównania na ortoobrazach oraz mapie numerycznej w skali 1:10 000 wartości współrzędnych płaskich, odwzorowanych obiektów terenowych o wysokości nie przekraczającej 30 m, stwierdzono, że względny błąd średni położenia tych obiektów nie przekracza m P = 2.4 m, w przypadku, gdy sensor obrazujący systemu QuickBird jest wychylony od nadiru nie więcej niż 5°. Wykazano, że wartość tego błędu wzrasta do m P = 5.8 m przy wzroście kąta wychylenia sensora do 11° oraz do m P = 9.7 m przy kącie wychylenia sensora wynoszącym 18°. Stwierdzono, że ortofotomapy w skali 1:10 000, wygenerowane z panchromatycznych scen QuickBird, pozyskanych przy wychyleniu sensora nie większym od 5°, stanowią dla większości obiektów terenowych produkt true ortho.
EN
Alternative satellite data were studied for use in the generation of a true ortho of urban areas. The methodology of the generation of true ortho was elaborated using QuickBird Pan data of the Warsaw area. QuickBird data with different angle of acquisition was tested. The orientation of the scenes was done using RPC data and an additional 9 GCPs and Toutin’s model. The accuracy of the orientation of each scene was checked on 64 independent check points (ICPs). The accuracy on GCPs was less than 0.5 pixel of orientation of the QuickBird Pan data. RMSE on ICPs was less then 0.45 m. Orthorectification of the scenes was performed with the use of a DEM with a 20×20 m grid and RMSE (Z) < 0.6 m. RMSE (XY) = 0.56 m was achieved on the generated orthophotomaps with an output pixel size of 1×1 m for different collection angles of the image data. The main investigation was done for assessment of the planimetric accuracy of high buildings on the generated orthophotomaps. Digital topographic maps on a scale of 1:10 000 were used for planimetric accuracy assessment. RMSE (XY) < 2.4m for the acquisition angle less then 5° from nadir was achieved. The acquisition angle was 11° from nadir RMSE (XY) = 5.8 m and for 18° RMSE (XY) = 9.7 m . These results have been achieved only for spatial structures less than 30 m high. Panchromatic QuickBird data acquired close to the nadir angle could be used for elaborating the “true ortho” of an urban area.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.