Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Lotne związki organiczne w wyrobach lakierowych – zalety i ograniczenia metod badawczych

Gnus Małgorzata, Kamińska-Bach Grażyna

Polimery dla Biznesu

|

2023

|

nr 1

28--32

PL

W niniejszej pracy przedstawiono stosowane obecnie metody oznaczania lotnych związków organicznych w wyrobach lakierowych: instrumentalną metodę chromatograficzną oraz wagową metodę różnicową. Oprócz charakterystyki poszczególnych technik uwagę poświęcono również na wskazanie wad i zalet każdej z nich. Podkreślono rolę komunikacji producentów z laboratoriami na etapie doboru metody analitycznej pod kątem badanego wyrobu.

EN

This paper presents the currently used methods for the determination of volatile organic compounds in varnish products: the instrumental chromatographic method and the differential gravimetric method. In addition to characterisation the different techniques, attention was also given to identifying the advantages and disadvantages of each. The role of communication between manufacturers and laboratories at the stage of selecting the analytical method for the tested product was emphasized.

2

Zastosowanie wybranych technik analizy termicznej w badaniach wyrobów lakierowych

Jurczyk S.

Farby i Lakiery

|

2018

|

nr 3

17--29

PL

W artykule przybliżono wybrane techniki analizy termicznej: różnicowej kalorymetrii skaningowej, termograwimetrii i dynamicznej analizy mechanicznej. Omówiono zasady poszczególnych metod, techniki analizy. Podano przykłady zastosowań tych technik w analizie wyrobów lakierowych obejmujących monitorowanie różnych procesów fizykochemicznych zachodzących w powłokach, przemian fazowych w powłokach, analizę ilościową oraz charakterystykę właściwości lepkosprężystych.

EN

The article presents the selected methods of thermal analysis: differential scanning calorimetry, thermogravimetrical analysis and dynamic-mechanical analysis. The principle of the methods, measurement techniques are discussed. Examples of application of these techniques in the analysis of coatings including monitoring of various physiochemical processes occurring in coatings, phase transitions, quantitative analysis and viscouselastic properties are given.

3

Zastosowanie spektroskopii w podczerwieni FTIR w badaniach wyrobów lakierowych

Kamińska-Bach G.

Farby i Lakiery

|

2018

|

nr 2

6--17

PL

W artykule przybliżono metodę spektroskopii w podczerwieni. Omówiono zasadę metody, techniki pomiaru, sposoby przygotowania próbek do badań. Podano przykłady zastosowań tej techniki w analizie wyrobów lakierowych obejmujących identyfikację, monitorowanie różnych procesów fizykochemicznych zachodzących w powłokach oraz analizę ilościową.

EN

The article presents the method of infrared spectroscopy. The principle of the method, measurement technique, methods of sample preparation for testing are discussed. Examples of applications of this technique in the analysis of coatings including identification, monitoring of various physicochemical processes occurring in coatings and quantitative analysis are given.

4

Lotne związki organiczne w materiałach powłokowych

Kamińska-Bach G.

Farby i Lakiery

|

2018

|

nr 1

20--26

PL

Znaczący wpływ na tworzenie ozonu troposferycznego i tym samym na jakość powietrza ma produkcja i stosowanie wyrobów lakierowych, a ściślej związane z nimi emisje do atmosfery rozpuszczalników zaliczanych do lotnych związków organicznych. Wartości emisji wiążą się z zawartością tych lotnych związków w wyrobach lakierowych. Dyrektywa 2004/42/EC Parlamentu Europejskiego i Rady limituje zawartość VOC w wyrobach do malowania dekoracyjnego i renowacyjnego. Obowiązujące w Polsce Rozporządzenie Ministra Rozwoju z 26 sierpnia 2016 r. (Dz. U., poz. 1353) wdraża postanowienia tej Dyrektywy. Termin „lotne związki organiczne” zdefiniowany jest w powyższym Rozporządzeniu jako „lotne związki organiczne o początkowej temperaturze wrzenia mniejszej lub równej 250 °C, mierzonej w warunkach ciśnienia normalnego 101,3 kPa”. Do oznaczania zawartości VOC stosuje się trzy metody wskazane w Rozporządzeniu: metodę chromatograficzną opisaną w PN-EN ISO 11890-2:2013-06 oraz metody różnicowe (wagowe) opisane w PN-EN ISO 11890-1:2008 i ASTM D 2369:2004. Wybór metody zależy ściśle od rodzaju wyrobu lakierowego.

EN

A significant impact on the formation of tropospheric ozone and the air quality has the manufacture and application of coatings, particularly related emissions into the atmosphere of solvents belonging to volatile organic compounds. The values of emission are associated with the content of the volatile organic compounds in coatings. Directive 2004/42/EC of the European Parliament and of the Council limits the VOC content of decorative and renovation paints. The Ordinance of the Minister of Development of 26 August 2016 (Journal of Laws, No 1353), implements the provisions of this Directive. The term “volatile organic compounds” is defined in the Regulation as a “volatile organic compounds with an initial boiling point less than or equal to 250 °C, measured under the conditions of normal pressure 101,3 kPa”. VOC content determination to apply three methods indicated in the regulation: chromatographic method that is described in the PN-EN ISO 11890-2:2013-06 and difference methods (weight) as described in PN-EN ISO 11890-1:2008 and ASTM D 2369:2004. Choice of method depends on strictly the type of product.

5

Woski jako nieodzowny składnik w produkcji farb i lakierów

Słuszniak M.

Farby i Lakiery

|

2014

|

nr 3

3--8

PL

Woski stosowane w wyrobach lakierowych polepszają trwałość i właściwości użytkowe otrzymanych powłok, np. odporność na uszkodzenie, ścieranie, zarysowanie. Podnoszą hydrofobowość, odporność na działanie wody i czynników atmosferycznych. Zmniejszają tendencję do gromadzenia się zanieczyszczeń na powierzchniach powłok oraz zlepiania się ich w czasie wzajemnego stykania (antiblocking). W zależności od potrzeb umożliwiają także uzyskanie odpowiedniej faktury powierzchni powłoki, zapewniając, w zależności od wymagań, połysk lub matowość.

EN

Waxes are used in coatings as dispersions/emulsions in water and organic solvents as well as micronized preparations. Due to the differences in melting point and polarity, they can have very different effects on the coating properties. Good surface slip is achieved with waxes with low melt- ing point, higher melting points result in better scratch and scrub resistance. For anti-slip effects waxes with very high melting points can be used. Waxes are also used to increase hydrophobicity of coatings.

6

The Influence of Micronized Functional Fillers on Coatings Performance

Klinar M.

Farby i Lakiery

|

2011

|

nr 3

3--11

EN

Functional fillers, especially Micaceous Iron Oxides (MIO´s) are important components of industrial coatings. They act as a passive barrier and as a UV-absorbing pigment, having an important effect on the coatings performance. Due to its natural origin and only mechanical treatment, MIO products are green products without any limitation in handling, transportation and storage. A way to improve the filler performance is micronization, but it is crucial to keep up their characteristics during this process. KMI developed a new method to produce micronized MIO by keeping up their high content of lamellar particles. With these micronized grades, it is possible to increase the anti corrosive performance of coatings, to reduce the film thickness or the necessary amount of MIO and to replace a certain amount of Zinc.

PL

Funkcjonalne wypełniacze, w szczególności mikowe tlenki żelaza (Micaceous Iron Oxides –MIO) stanowią jeden z najważniejszych składników farb przemysłowych. Spełniają rolę pasywnej bariery oraz pigmentów absorbujących promieniowanie UV, mając znaczny wpływ na właściwości użytkowe powłok. MIO jako substancje pochodzenia naturalnego wymagają jedynie obróbki mechanicznej, stanowią produkty ekologiczne, których nie dotyczą ograniczenia związane z transportem czy też składowaniem. Drogę do poprawy ich wydajności stanowi mikronizacja, ale niezbędnym jest, aby zachować ich właściwości podczas tego procesu. Stosując w różnym stopniu mikronizowane tlenki możliwe jest zwiększenie odporności korozyjnej powłok, zmniejszenie grubości powłoki bądź niezbędnej ilości MIO oraz zastąpienie określonej ilości pyłu cynkowego w gruntach bez utraty właściwości antykorozyjnych powłok.

7

Zastosowanie fotokatalitycznego ditlenku tytanu w nowoczesnych wyrobach lakierowych — funkcje i właściwości

Ślusarczyk A.

Farby i Lakiery

|

2009

|

nr 6

11--17

PL

Ditlenek tytanu jest najpowszechniej stosowanym białym pigmentem. Jest wykorzystywany przez przemysł farb i lakierów, przez przemysł włókienniczy, tworzywowy, papierniczy, farmaceutyczny oraz kosmetyczny. Jego produkcja na skalę przemysłową realizowana jest dwiema metodami: siarczanową (od lat dwudziestych XX w.) i nowszą — chlorkową (od lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku). Nazwy metod pochodzą od nazw soli, z których uzyskiwany jest ditlenek tytanu. W metodzie siarczanowej jest to siarczan tytanu, a w metodzie chlorkowej gazowy czterochlorek tytanu utleniany czystym tlenem w wysokich temperaturach. Różnice technologiczne pomiędzy stosowanymi metodomi i różnorodność surowców ma znaczący wpływ na właściwości otrzymywanych pigmentów. W artykule omówiono receptury farb wodorozcieńczalnych, na spoiwie akrylowym, zawierające fotoaktywny ditlenek tytanu oraz układ TiO2/Ag oraz porównano ich właściwości biobójcze.

8

Wpływ warunków przeprowadzania analizy chromatograficznej na uzyskiwane wartości parametrów Flory-Hugginsa oraz parametrów rozpuszczalności wybranych składników wyrobów lakierowych

Langer E., Kamińska-Bach G.

Farby i Lakiery

|

2009

|

nr 6

4--9

PL

Przedstawiono wyniki badań wpływu sposobu napełniania kolumn chromatograficznych oraz temperatury badania na uzyskiwane wartości wybranych parametrów termodynamicznych. Analizy przeprowadzono na dwóch polimerach akrylowych i dwóch pigmentach nieorganicznych. W przypadku badanych polimerów akrylowych zauważono, że uzyskiwane wartości parametrów rozpuszczalności są związane nie tylko z charakterystyką badanego polimeru, ale zależą również od warunków pomiaru.

9

Planowane zmiany w Dyrektywie 2004/42/EC dotyczącej VOC

Kamińska-Bach G.

Farby i Lakiery

|

2009

|

nr 5

38--39

PL

W artykule wymieniono i pokrótce scharakteryzowano opcje zmian w Dyrektywie 2004/42/EC Komisji Europejskiej i Rady z dnia 21.04.2004 w sprawie ograniczeń emisji lotnych związków organicznych w wyniku stosowania rozpuszczalników organicznych w niektórych farbach i lakierach oraz produktach do odnawiania pojazdów.

10

Badanie odporności powłok wyrobów lakierowych i systemów powłokowych na drewno stosowane na zewnątrz

Kortylewska K.

Farby i Lakiery

|

2009

|

nr 4

26--32

PL

Drewno, będące cennym naturalnym materiałem budowlanym, obok kamienia, już od czasów prehistorycznych towarzyszy człowiekowi w jego rozwoju cywilizacyjnym. Jest surowcem samo odnawialnym, dostarczanym przez przyrodę, i w przypadku właściwej gospodarki środowiskiem naturalnym, można liczyć na stałe jego „dostawy". Ze względu na łatwą obróbkę, wytrzymałość i naturalny charakter, drewno jest bardzo popularnym i cenionym materiałem budowlanym, tradycyjnie wykorzystywanym do produkcji stolarki okiennej, drzwiowej, boazerii i parkietów. Drewno, jako materiał pochodzenia organicznego, jest szczególnie podatne na szkodliwe działanie czynników powodujących jego niszczenie takich jak: wiatr, woda, promienie UV i mikroorganizmy (np. grzyby). Pod wpływem promieni ultrafioletowych i wilgoci, drewno ulega degradacji (następuje rozkład jego naturalnej warstwy ochronnej — ligniny, która jest wypłukiwana), szarzeje i traci walory estetyczne i właściwości mechaniczne. Aby temu zapobiec, stosuje się powierzchniowe zabezpieczenie drewna wyrobami lakierowymi.

11

Zastosowanie techniki odwróconej chromatografii gazowej do charakteryzowania nielotnych składników wyrobów lakierowych

Kamińska-Bach G., Langer E.

Farby i Lakiery

|

2008

|

nr 6

24--28

PL

Właściwości powierzchniowe ciał stałych decydują o takich właściwościach ciał stałych jak: adhezję, zwilżalność, tarcie, podatność na barwienie i na korozję, zgodność biologiczną. Znajdujące się na powierzchni kwasowe i zasadowe centra funkcyjne powodują wzrost oddziaływań międzycząsteczkowych z innymi substancjami, takimi jak, rozpuszczalniki, plastyfikatory, inne polimery, materiały wiążące czy napełniacze. Chromatografia jest techniką znaną od początku XX wieku i służącą do wyznaczania charakterystyki termodynamicznej ciał stałych. Powstała ona w wyniku prac rosyjskiego botanika M. S. Cwieta, zajmującego się badaniem barwników liści, który jako pierwszy rozdzielił je w procesie chromatograficznym. Obecnie chromatografia jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych metod instrumentalnych w chemii analitycznej, a w analizie związków organicznych zajmuje pierwsze miejsce. Odwrócona chromatografia gazowa (IGC) została wprowadzona jako technika badawcza w 1967 r. i mechanizmem nie różni się od konwencjonalnej chromatografii gazowej, nie wymaga również stosowania specjalnej aparatury. Celem jej jest badanie oddziaływań lotnych substancji chromatografowanych (testowych) z nielotnymi substancjami stanowiącymi fazę stacjonarną, stąd nazwa „odwrócona”. Do badania właściwości fizykochemicznych substancji wykorzystuje się wielkości retencyjne lotnych substancji testowych o znanych właściwościach. Fazami stacjonarnymi mogą być np. polimery, pigmenty, wypełniacze, węgle aktywne, katalizatory. Zaletą odwróconej chromatografii gazowej jest łatwość wykonywania oznaczeń i niewielkie ilości użytych polimerów.

12

Parametry rozpuszczalności — teoria i metody ich wyznaczania

Langer E.

Farby i Lakiery

|

2008

|

nr 3

19--24

PL

Na podstawie znajomości parametrów rozpuszczalności składników złożonych układów lakierowych, takich jak polimery, rozpuszczalniki, wypełniacze, pigmenty i inne, można przewidywać ich powinowactwo chemiczne, wzajemną rozpuszczalność lub mieszalność. Koncepcja ta opiera się na stwierdzeniu, że im bardziej dwie substancje są do siebie podobne pod względem parametrów rozpuszczalności, tym większa jest ich rozpuszczalność lub zgodność. Stosowanie parametrów rozpuszczalności do oszacowania kompatybilności składników (np. rozpuszczalności żywic w rozpusz-czalnikach organicznych) pozwala na uniknięcie wielu pracochłonnych prób eksperymentalnych.

13

Praktyczne aspekty oznaczania lotnych związków organicznych (VOC)

Kamińska-Bach G.

Farby i Lakiery

|

2007

|

nr 1

37--41

PL

Obecnie nurtującym problemem, jaki stoi przed producentami wyrobów lakierowych jest problem spełnienia obowiązku ograniczania emisji lotnych związków organicznych przez określenie dopuszczalnych wartości maksymalnych ich zawartości w niektórych farbach, lakierach, preparatach do odnawiania pojazdów, dla zapobiegania lub redukcji zanieczyszczeń powietrza biorących udział w tworzeniu ozonu troposferycznego. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki i Pracy z 20 października 2005 r. (Dz. U. Nr 216, poz. 1826) producent wyrobów lakierowych będzie mógł wprowadzić na rynek tylko taki produkt, w którym oznaczona zawartość lotnych związków organicznych nie będzie przekraczała dopuszczalnych wartości podanych w załączniku do Rozporządzenia. Ten wymóg redukcji zawartości lotnych związków organicznych w wyrobach lakierowych stał się bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na rozwój nowych technologii. Poniżej przedstawiono załącznik do Rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z 20 października 2005 r. (Dz. U. Nr 216, poz. 1826) ok-reślający dopuszczalne wartości maksymalnej zawartości LZO w farbach, lakierach, preparatach do odnawiania pojazdów oraz terminy obowiązywania tych wartości.

14

Nowe Kryteria Techniczne oceny na znak ekologiczny "E"

Kamińska-Bach G.

Farby i Lakiery

|

2007

|

nr 4

30--34

PL

W artykule omówiono badania, których celem było oznaczenie zawartości VOC metodami opisanymi w normie PN-EN ISO 11890-2 : 2002 oraz KT nr 8/1/96, w wytypowanych wyrobach lakierowych.

15

Badanie wyrobów lakierowych i systemów powłokowych stosowanych na wewnętrzne ściany i na zewnątrz na mury i beton

Kortylewska K.

Farby i Lakiery

|

2007

|

nr 5

30--36

PL

Jednym z najbardziej rozpowszechnionych sposobów wykonywania warstwy wykończeniowej ścian zewnętrznych (elewacji) i wewnętrznych jest pomalowanie ich farbą lub systemem powłokowym. Wybór odpowiedniego rodzaju farby lub systemu powłokowego zdeterminowany jest stanem oraz rodzajem powierzchni do wymalowania. W ogólnie pojętym budownictwie wymalowania dotyczą najczęściej powierzchni: drewnianych, metalowych, mineralnych, rzadziej ceramicznych, bitumicznych, z tworzyw sztucznych i szklanych. Każda z nich może „pracować” w warunkach: zewnętrznych i wewnętrznych. W wymalowaniach uwzględnia się też końcowy aspekt wizualny: wymalowania widoczne w eksploatacji i pozostające niewidoczne (podkłady, grunty). Właściwy dobór farby lub systemu powłokowego jest warunkiem koniecznym do uzyskania trwałego wymalowania o wysokich walorach estetycznych.

16

Wodne dyspersje polimerowe jako spoiwa do nowoczesnych wyrobów lakierowych

Kuczyńska H.

Farby i Lakiery

|

2006

|

nr 2

24--29

PL

Niniejszy artykuł stanowi kontynuację artykułu opublikowanego w „Farbach i Lakierach” nr 1/2006 p. t. „Rozwój farb wodorozcieńczalnych - przyjaznych dla środowiska’’.

17

Rozwój farb wodorozcieńczalnych - przyjaznych dla środowiska

Kuczyńska H.

Farby i Lakiery

|

2006

|

nr 1

30--37

PL

W artykule omówiono zagadnienia związane z otrzymywaniem farb i lakierów wodnych, należących do nowoczesnej grupy wyrobów lakierowych. Opisano rolę i znaczenie środków pomocniczych przeznaczonych do produkcji tych wyrobów lakierowych. Podano wymagania przy stosowaniu wyrobów wodorozcieńczalnych i porównano ich właściwości z farbami konwencjonalnymi.

18

Tendencje w krajowej produkcji wodorozpuszczalnych i wodorozcieńczalnych wyrobów lakierowych oraz proekologiczne działania legislacyjne promujące ich stosowanie

Kubica S., Toczko G.

Farby i Lakiery

|

2005

|

nr 6

30--40

PL

Na podstawie wyników badań statystycznych prowadzonych przez GUS w przedsiębiorstwach przemysłowych zatrudniających 50 i więcej osób, przedstawiono tendencje w krajowej produkcji farb i lakierów (łącznie 2 emaliami) dla wybranych asortymentów tych wyrobów, ze szczególnym uwzględnieniem wyrobów lakierowych wodorozpuszczalnych i wodorozcieńczalnych. Porównania wielkości produkcji i występujących w tym zakresie tendencji dokonano dla okresu od 2000 do 2004 roku i sześciu miesięcy roku 2005. Przedstawiono także prognozy produkcyjne wyrobów lakierowych na podstawie prognoz rozwojowych dla resortu budownictwa. W świetle obowiązujących przepisów prawa w zakresie ochrony środowiska, jednym z najistotniejszych narzędzi ochrony środowiska, jest promowanie produktów najmniej uciążliwych dla środowiska poprzez wyróżnienie ich znakiem ekologicznym np. znakiem „E” (zastrzeżonym przez IPTS), znakiem EKO (zastrzeżonym przez PCBC), europejskim znakiem ekologicznym ECOLABEL. Omówiono zasady oznacza¬nia wyrobów lakierowych do zastosowań wewnętrznych znakami ekologicznymi oraz przedstawiono wzory graficzne znaków.

19

Zastosowanie chromatografii gazowe j w analizie dyspersji akrylowych i wyrobów lakierowych. Jakościowe i ilościowe oznaczanie akrylanów.

Kamińska-Bach G., Kortylewska K.

Farby i Lakiery

|

2004

|

nr 2

23--25

PL

Chromatografia jest szeroko stosowaną techniką analityczną, umożliwiającą analizę jakościową i ilościową lotnych związków organicznych. Dostępne są różne techniki chromatograficzne, takie jak chromatografia cienkowarstwowa, chromatografia bibułowa, chromatografia cieczowa, wysokosprawna chromatografia cieczowa, chromatografia gazowa, GPC, chromatografia jonowymienna, chromatografia fluidalna. Najszerzej stosowana w analizie wyrobów lakierowych jest chromatografia gazowa.

20

Dyrektywy europejskie regulujące obciążenie środowiska substancjami szkodliwymi pochodzącymi z wyrobów lakierowych

Zubielewicz M.

Farby i Lakiery

|

2004

|

nr 5

17--24

PL

Omówiono założenia, sposób realizacji i plan wdrożenia w Polsce Dyrektywy 1999/13/EC, dotyczącej emisji lotnych substancji organicznych (VOC) oraz scharakteryzowano inne dyrektywy europejskie związane z ograniczaniem stosowania i emisji do środowiska substancji szkodliwych: 1996/61/EC o zintegrowanym zapobieganiu i ograniczaniu zanieczyszczeń (IPPC), 1997/69/EC o substancjach niebezpiecznych i 2000/53/EC o malowaniu samochodów. Podano również propozycje limitów VOC w wyrobach lakierowych do opracowywanej dyrektywy europejskiej, regulującej zawartość VOC w farbach.