Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wyznaczanie sztywności tymczasowej drewnianej podpory budynku w kierunku podłużnym

Gromysz K.

Materiały Budowlane

|

2017

|

nr 8

16--19

PL

Tymczasowe podpory składające się z siłownika i stosu elementów drewnianych są stosowane podczas usuwania wychyleń budynków. Sztywność tymczasowej podpory zmniejsza się wraz ze wzrostem wysokości stosu elementów drewnianych. W cyklu monotonicznego zwiększania obciążenia podpora cechuje się sztywnością wynoszącą 111 MN/m w sytuacji, gdy stanowi ją sam siłownik. Sztywność ta zmniejsza się do 22 MN/m, gdy wysokość stosu elementów drewnianych zabudowanych pod siłownikiem wynosi 900 mm. W przebadanym zakresie obciążeń 0 – 400 kN odkształcenia elementów drewnianych i siłownika są sprężyste.

EN

Temporary supports consisting of a hydraulic jack and a stack of wooden elements are applied in the process of removing a building’s deflection. The stiffness of the temporary support in the longitudinal direction can be calculated as the stiffness of the serially connected jack and the stack of wooden elements. The stiffness of the temporary support decreases by increasing the height of the stack. The stiffness of the support, when the load increases monotonically, and the support consisting only of the jack is equal to 111 MN/m. This stiffness is reduced to 22 MN/m when the height of the stack is 900 mm. In the tested load range from 0 to 400 kN, the deformation of the support is elastic.

2

A different method for interpretation of magnetic anomalies due to 2-D dipping dikes

Kara I., Bal O. T., Tekkeli A. B., Karcioğlu G.

Acta Geophysica

|

2017

|

Vol. 65, no. 1

237--242

EN

In this study a new method is presented to determine model parameters from magnetic anomalies caused by dipping dikes. The proposed method is applied by employing only the even component of the anomaly. First, the maximum of the even component is divided to its value at any distance x in order to obtain S1. Then, theoretical even component values are computed for the minimal depth (h) and half-width (b) values. S2 is obtained by dividing their maximum to the value computed for the same distance x. A set of S2 values is calculated by slowly increasing the half-width, and h and b for the S2 closest to S1 are determined. The same procedure is repeated by increasing the depth. The determined b values are plotted against the corresponding values of h. After repeating the process and plotting curves for different distances, it is possible to determine the actual depth and half-width values.

3

Opracowanie ortofotomapy terenów wiejskich na podstawie wysokorozdzielczych zdjęć, pozyskanych z niskiego pułapu

Kędzierski M., Wierzbicki D., Fryśkowska A., Wojtkowska M., Deliś P.

Przegląd Geodezyjny

|

2015

|

R. 87, nr 4

3--6

PL

Bezzałogowe Statki Latające stanowią coraz bardziej popularną platformę nośną dla sensorów pozyskujących dane na potrzeby teledetekcji i fotogrametrii. Niski pułap lotu pozwala na pozyskanie danych o bardzo wysokiej rozdzielczości, w stosunkowo krótkim czasie. Dzięki temu możliwa jest realizacja wielkoskalowych opracowań mapowych. Jednak charakter pozyskiwanych danych oraz pułap pozyskiwania powodują szereg trudności w późniejszym opracowaniu zdjęć. Podstawowym problemem już na etapie wykonania nalotu jest orientacja zewnętrzna zdjęć, wstępnie pozyskiwana z systemów nawigacyjnych GPS/INS. Zazwyczaj stosowane jednoczęstotliwościowe odbiorniki GPS pozwalają (z dokładnością zaledwie kilku metrów) wyznaczyć przybliżone elementy orientacji zewnętrznej. Ponadto brak stabilizacji kamery powoduje, że pozyskane obrazy często cechują się stosunkowo dużymi wartościami kątów nachylenia podłużnego i poprzecznego. W artykule zaprezentowano kolejne etapy pozyskiwania oraz przetwarzania danych obrazowych, takie jak: aerotriangulacja, generowanie numerycznego modelu terenu, ortorektyfikacja oraz mozaikowanie. Do badań wykorzystano obrazy pozyskane kompaktową kamerą niemetryczną, zamontowaną na pokładzie płatowca napędzanego silnikiem elektrycznym. Obszar, dla którego pozyskano dane obejmuje tereny płaskie, rolnicze i zalesione. Zbadano dokładność aerotriangulacji, a także poprawność wygenerowanego numerycznego modelu terenu oraz ortomozaiki. Analiza i przetwarzanie danych realizowane były w oprogramowaniu INPHO UASMaster. Na podstawie przeprowadzonych badań dokładności aerotriangulacji, generowania numerycznego modelu terenu oraz ortorektyfikacji stwierdzono, że w celu osiągnięcia wysokiej dokładności aerotriangulacji oraz numerycznego modelu terenu wymagane jest m.in. zastosowane specjalnie zaprojektowanych sygnalizowanych znaków osnowy fotogrametrycznej.

EN

Unmanned Aerial Vehicles are more and more popular platforms for photogrammetry and remote sensing sensors. Low altitudes allow for a high resolution data acquisition in a relatively short period of time. It makes that an implementation of large-scale mapping studies is possible. On the other hand, type of acquisitioned data and low altitude cause a lot of troubles during processing of images. The main problem is low accuracy of an exterior orientation elements of images which are acquired from GPS/INS systems. Usually, single frequency GPS receivers are used which can determine approximate exterior orientation elements with an accuracy about a few meters. Furthermore, the lack of camera stabilization causes relatively large values of pitch and roll angles of images. In the paper, the stages of acquisition and processing of image data: aerotriangulation, a Digital Elevation Model generation, orthorectification and mosaicking process are presented. In the research, images from a non-metric compact camera mounted on an airframe was used. The airframe is driven by an electric motor. A region of research includes flat, agricultural and forested areas. Accuracies of the aerotriangulation process, orthomosaic and the correctness of the Digital Terrain Model generation were examined. The analysis and processing of the data were performed in INPHO UASMaster software. As a result it was found that in order to achieve a high accuracy of the aerotriangulation process and Digital Terrain Model, there is required to use specially designed signalized ground control points.

4

Aspekty aerotriangulacji zdjęć cyfrowych pozyskanych kamerą niemetryczną zamontowaną na pokładzie bezzałogowego statku latającego

Wierzbicki D.

Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej

|

2013

|

Vol. 62, nr 4

113-127

PL

W artykule przeanalizowano możliwości pozyskiwania zdjęć za pomocą amatorskiej, niemetrycznej kamery zamontowanej na pokładzie miniaturowego bezzałogowego statku latającego. W ramach prac badawczych przeprowadzono analizę dokładności aerotriangulacji z uwzględnieniem wpływu dodatkowych parametrów na wzrost dokładności wyrównania dla dwóch testowych bloków zdjęć o nieregularnej geometrii. Do oceny dokładności pierwszego i drugiego bloku wykorzystano odpowiednio 17 i 13 niezależnych punktów kontrolnych. Fotopunktami i punktami kontrolnymi były szczegóły terenowe. W toku badań przeprowadzono sześć niezależnych wyrównań każdego z bloków. Pierwsze wyrównanie nie uwzględniało wpływu dodatkowych parametrów. Natomiast pozostałe wyrównania uwzględniały kolejno modele dodatkowych parametrów opracowane przez Bauera, Jacobsena, Ebnera, Browna oraz Model Dystorsji Obiektywu. Na podstawie przeprowadzonych badań wpływu dodatkowych parametrów na dokładności aerotriangulacji stwierdzono, że poprawne wyrównanie testowanych bloków wymaga zastosowania większej liczby fotopunktów niż w przypadku opracowania tradycyjnych zdjęć lotniczych. Ponadto, uwzględnienie w wyrównaniu dodatkowych parametrów może w zauważalny sposób zwiększyć dokładność wyznaczenia współrzędnych punktów. W stosunku do wyników wyrównania przeprowadzonego bez uwzględniania parametrów dodatkowych, wyrównanie z zastosowaniem Modelu Dystorsji Obiektywu pozwoliło na podwyższenie dokładności aerotriangulacji o 56% i 31% odpowiednio dla pierwszego i drugiego bloku. Wykorzystanie Modelu Ortogonalnego Ebnera w pierwszym przypadku nieznacznie podniosło dokładność wyrównania (o 9%), natomiast dla bloku drugiego zaobserwowano zmniejszenie dokładności aerotriangulacji (o 2%). Jest to spowodowane faktem, że model ten pierwotnie przeznaczony był dla opracowań zdjęć pozyskanych kamerami analogowymi.

EN

This article raises a problem of acquiring digital images form an amateur non metric camera on board an unmanned aerial vehicle. Within the research work on chosen blocks of images, an accuracy analysis of the aerialtriangulation allowing for the influence of additional parameters to increase accuracy adjustment was made. In the course of research, six independent adjustments were made. The first adjustment did not include additional parameters. The other adjustments included five additional parameters’ models: Bauer’s Simple Model, Jacobsen’s Simple Model, Ebner’s Orthogonal Model, Brown’s Physical Model and Lens Distortion Model, respectively. The legitimacy of using these additional parameters was determined by the low flight level in the range of tens of meters. The unfavourable dependence in this case is that the accuracy of the coordinates of the control points is much lower than the ground sampling distance on the images. In the course of research, an assumption was made that in the realization of these studies, in many cases the ground sampling distance is equal to or smaller than the accuracy of the coordinates of control points. On the basis of research concerning the accuracy of aerialtriangulation as well as the influence of additional parameters, it was found that correct adjustment of tested blocks required the use of a larger number of control points, when working with traditional airborne images. Moreover, the use of additional parameters adjustment can visibly increase accuracy of the determined point coordinated. Compared to the results of the alignment performed without taking into account additional parameters alignment using lens distortion model allowed us to increase the accuracy of aerial triangulation by 56% and 31% for the first and second block. However, the use of orthogonal model Ebner’a in the first case, slightly increased the accuracy of the alignment (about 9%), while the second block resulted in reduced accuracy of aerial triangulation (about 2%). This is due to the fact that this model was originally designed for studies images acquired analog cameras.

5

Analiza możliwości wykonania aerotriangulacji zdjęć cyfrowych pozyskanych kamerą niemetryczną zamontowaną na pokładzie bezzałogowego statku latającego bez systemu GPS/INS

Kędzierski M., Wierzbicki D., Wilińska M., Fryśkowska A.

Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej

|

2013

|

Vol. 62, nr 4

241-251

PL

Omówiono zagadnienie fotogrametrycznego opracowania zdjęć pozyskanych za pomocą amatorskiej, niemetrycznej kamery zamontowanej na pokładzie miniaturowego, bezzałogowego statku latającego (BSL). Rozpatrywanym zagadnieniem jest również zbadanie potencjału wykorzystania niskobudżetowych bezzałogowych platform latających pozbawionych systemu GPS/INS do pozyskiwania geodanych. W tym przypadku wyposażenie tego typu platformy w taki system podnosiłoby nawet kilkakrotnie koszt całego urządzenia, a dokładność wyznaczenia pozycji bezzałogowego statku kształtowałaby się na poziomie tylko kilku metrów. Celem badań było przeprowadzenie analizy dokładności aerotriangulacji zdjęć cyfrowych pozyskanych za pomocą kamery niemetrycznej zamontowanej na pokładzie bezzałogowego statku latającego. W ramach prac badawczych wykorzystano terenową osnowę fotogrametryczną, przeprowadzono kalibrację kamery niemetrycznej oraz wykonano nalot fotogrametryczny nad obszarem opracowania. Z kilkudziesięciu pozyskanych zdjęć wybrano takie, które charakteryzowały się możliwe najmniejszymi wartościami kątów nachylenia i skręcenia oraz posiadały zbliżoną skalę. W dalszych badaniach skupiono się na analizie dokładności aerotriangulacji na wybranym bloku testowym bez uwzględniania danych nawigacyjnych oraz, dla porównania, z uwzględnieniem przybliżonych środków rzutów z systemu GPS. Analizy dokładności wyrównania dokonano niezależnie w dwóch programach: Leica Photogrammetry Suite oraz MATCH-AT (INPHO). Na podstawie otrzymanych wyników stwierdzono, że oprogramowanie MATCH-AT jest znacznie wydajniejszym programem do aerotriangulacji zdjęć cyfrowych pozyskanych kamerą cyfrową z pokładu BSL od oprogramowania Leica Photogrammetry Suite. Dzięki dużej liczbie poprawnie wygenerowanych punktów wiążących możliwe było wzmocnienie sieci wiązań w czasie wyrównania. Udowodniono również, że możliwe jest otrzymanie zadowalających wyników wyrównania bez uwzględniania danych z tanich sensorów nawigacyjnych o niskiej dokładności, które w kontekście aerotriangulacji w żaden sposób nie poprawiły dokładności wyrównania.

EN

This paper addresses the problem of developing photogrammetric images acquired by an amateur, non-metric camera mounted on the UAV. Another issue under consideration is also exploring the potential use of low-cost unmanned platforms without a GPS/INS to obtain geospatial data. In the presented case, the use of this type of equipment on the UAV system would raise the cost of the device even several times, whilst the precision of the UAV’s position would be within a few meters. The aim of this study was to analyze the accuracy of aerial triangulation of digital images obtained using non-metric cameras mounted on board of the UAV. Ground control points, independent check points, the UAV system and calibrated digital camera have been used for aerial triangulation. With dozens of acquired images those that were characterized by the lowest possible values of the yaw, pitch and roll angles and those having a similar scale were selected. Further studies focused on the analysis of the aerial triangulation accuracy test on a selected block. Adjustment accuracy analysis was performed independently in two softwares: the Leica Photogrammetry Suite and MATCH-AT (INPHO). Based on the obtained results, the MATCH-AT software is much more efficient software for aerial triangulation of digital images obtained with a digital camera from UAV, compared to the Leica Photogrammetry Suite modules. Due to a large number of well generated tie points, the block geometry was strengthened which allow us to obtain good results. It was found that it is possible to obtain satisfactory results without the use of additional navigation data from low-cost sensors with low accuracy.

6

From experimental, structural probability distributions to the theoretical causality analysis of molecular changes

Daniluk P., Dziubiński M., Lesyng B., Hallay-Suszek M., Rakowski F., Walewski Ł.

Computer Assisted Methods in Engineering and Science

|

2012

|

Vol. 19, no. 3

257-276

EN

A brief overview of causality analysis (CA) methods applied to MD simulations data for model biomolecular systems is presented. A CausalMD application for postprocessing of MD data was designed and implemented. MD simulations of two model systems, porphycene (ab initio MD) and HIV-1 protease (coarse-grained MD) were carried out and analyzed. Granger’s causality methodology based on a Multivariate Autoregressive (MVAR) formalism, followed by the Directed Transfer Function (DTF) analysis was applied. A novel approach based on the descriptors of local structure was also presented and prelim- inary results were reported. Casuality analyses are required for a better understanding of biomolecular functioning mechanisms. In particular, such analyses can link physics-based structural dynamics with functions inferred from molecular evolution processes. Current limitations and future developments of the presented methodologies are indicated.

7

A method for matching sequences of protein secondary structures

Wieczorek D., Małysiak-Mrozek B., Kozielski S., Mrozek D.

Journal of Medical Informatics & Technologies

|

2010

|

Vol. 16

133--137

EN

Alignment of specific regions of two biological molecules is a basic method for determination how similar these two molecules are. There are several methods of optimal alignment that were developed through many years. However, they are dedicated for nucleotide sequences of DNA⁄RNA or amino acid sequences of proteins. Since the construction of proteins can also be analyzed at the level of secondary structure (and higher), we need a comparative method, which would allow us to determine the similarity between biological particles at this level and express it through the appropriate similarity measure. For this reason, we have modified an existing Smith–Waterman method towards matching sequences of secondary structures elements (SSEs). In the paper, we present our modification to the method. We also describe how we find several alternative and equally optimal alignment paths on the basis of the characteristics of compared sequences. Presented alignment method is used in the PSS–SQL language, which allows searching a database in order to find proteins having secondary structures similar to the structural pattern specified by a user.

8

Ocena stanu technicznego nawierzchni sieci dróg krajowych

Radzikowski M.

Materiały Budowlane

|

2007

|

nr 8

56-60

9

Precyzja i niezawodność pomiaru środków rzutów w rzeczywistych aerotriangulacjach

Ziobro J.

Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji

|

2007

|

Vol. 17b

841--847

PL

Celem badan było określenie precyzji pomiaru środków rzutów uzyskiwanej w rzeczywistych blokach. Drugim celem badan było określenie niezawodności tej grupy pomiarów w aerotriangulacjach dla trzech skal zdjęć lotniczych. Badania oparto na ponownym opracowaniu danych z bloków produkcyjnych przy rygorystycznym przestrzeganiu warunków poprawności wyrównania. Wyrównania poprzedziło przedwyrównawcze wykrywanie błędów grubych i złego podziału pomiarów na profile GPS metoda opracowana przez autora artykułu. Wyniki produkcyjne pochodziły z różnych systemów pomiarowych oraz programów wyrównania i były obarczone szeregiem niedoskonałości dotyczących modelu funkcjonalnego i statystycznego, których ogólna przyczyna były stosowane technologie. Do testowania wybrano 25 bloków w trzech, często stosowanych w Polsce skalach zdjęć lotniczych: 1:13 000, 1:19 000 oraz 1:26 000. Druga istotna cecha tych bloków było występowanie pomiaru środków rzutów, przeciętnie dla 90% zdjęć w bloku. Liczba zdjęć w blokach wynosiła od 136 do 3402, a łączna liczba zdjęć we wszystkich blokach wyniosła około 30 tys. . Przeciętny błąd średni a priori współrzędnej środka rzutów otrzymany z 25 wyrównań wyniósł 10.7 cm. Wartość ta może być stosowana w symulacjach dla optymalizacji aerotriangulacji. Analiza globalnej niezawodności wewnętrznej pomiaru środków rzutów dla poszczególnych skal pokazała, _e w blokach o skali zdjęć 1:13 000 pomiary te miały przeciętnie lokalna nadliczbowość: 0.50 dla X, 0.48 dla Y i 0.75 dla Z. Można wiec powiedzieć, że niezawodność pomiaru środków rzutów w tych aerotriangulacjach była dobra. Dla tych bloków przeciętne, średnie kwadratowe poprawki wyrównawcze, do wszystkich trzech współrzędnych środka rzutów, stanowiły około 76% przeciętnego błędu średniego a priori. Dla skal 1:19 000 i 1:26 000, w 9 na 15 bloków, przeciętna lokalna nadliczbowość współrzędnych poziomych środków rzutów była mniejsza od 0.25. Dobry poziom niezawodności uzyskano tylko dla jednego z bloków. Przeciętna wartość średniej kwadratowej poprawki do współrzędnych poziomych stanowiła tylko około 56% przeciętnego błędu średniego a priori.

EN

The aim of this study was to determine the precision of GPS-coordinates of projection centres obtained in real blocks. Another goal of the work was to estimate the reliability of this group of measurements in aerial triangulations for three scales of aerial photographs. The study was based on renewed data preparation from production blocks, strictly obeying conditions of correctness of adjustment. The adjustment was preceded by the pre-adjustment detection of gross errors and bad assignment of measurements into GPS profiles, using a method developed by the author. Production results were derived from various measurement systems and adjustment software; they were characterized by numerous imperfections concerning functional and statistical model, generally resulting from the applied technologies. A set of 25 blocks was selected for testing, including three scales of aerial photographs: 1:13 000, 1:19 000 and 1:26 000, most frequently used in Poland. The presence of the projection centre measurements (on the average for 90% of photographs in the block) was the second important feature of selected blocks. The number of photographs in one block varied from 136 to 3402, and the total number of photographs in all blocks was about 30 000. A priori standard deviation of GPS-coordinates, obtained from 25 adjustments, reach 10.7 cm on the average. This value can be used in simulations for optimisation of aerial triangulation. Analysis of global internal reliability of GPS-coordinate for particular scales revealed that, in blocks of photographs at scale 1:13 000, the average redundancy component reached 0.50 for X, 0.48 for Y and 0.75 for Z coordinate. Therefore, it can be concluded that the reliability of GPS-coordinates of projection centres in these aerial triangulations was good. For these blocks, RMS residual of GPScoordinates reached 76 % of the a priori standard deviation, on the average. For scales 1:19 000 and 1:26 000, in 9 out of 15 blocks the global redundancy component of horizontal GPS-coordinates was lower than 0.25. Good level of reliability was obtained only for one block. For these blocks RMS residual of horizontal GPS-coordinates reached 56 % of the a priori standard deviation, on the average.

10

Skuteczność dodatkowych parametrów wyrównania w aerotriangulacji

Ziobro J.

Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji

|

2006

|

Vol. 16

619--626

PL

Przedstawiono wyniki badań skuteczności dodatkowych parametrów w aerotriangulacji na przykładzie bloków opracowanych w kraju, w kilku ostatnich latach. Zamieszczono wyniki badania 20 bloków podzielonych na cztery grupy, różniące się skalą zdjęć, liczbą zdjęć w bloku oraz występowaniem pomiaru środków rzutu. Pierwsza grupa zwierała 8 bloków, które opracowano dla map rzek ze zdjęć o skali 1:26 000. Bloki miały nieregularny kształt granic z wieloma załamaniami. Liczba zdjęć w blokach wynosiła od 50 do 133. Druga grupa zawierała 4 bloki opracowane dla numerycznego modelu terenu i ortofotomap ze zdjęć w skali 1:26 000. Bloki miały kształt prostokątny. Liczba zdjęć wynosiła od 384 do 1 077. Trzecia grupa zawierała 5 bloków, które opracowano dla numerycznego modelu terenu i ortofotomap ze zdjęć w skali 1:13 000. Bloki miały kształt prostokątny. Liczba zdjęć w bloku wynosiła od 888 do 2 263. Czwarta grupa zawierała 4 bloki opracowane dla map drogowych ze zdjęć w dużych skalach. Liczba zdjęć w bloku wynosiła od 93 do 241. Kształt bloków był nieregularny. Bloki w grupach trzeciej i czwartej miały pomiar środków rzutu metodą GPS. Liczba punktów kontrolnych w bloku wynosiła od 20 do 54. Punktami kontrolnymi i fotopunktami były szczegóły terenowe. Bloki wyrównano dwukrotnie: bez dodatkowych parametrów i z nimi. Bloki wyrównano programem BINGO, który ma funkcję zawierającą 24 parametry. Skuteczność dodatkowych parametrów pokazano jako wzrost dokładności uzyskanej dla punktów kontrolnych, w odniesieniu do dokładności otrzymanej w wyrównaniu bez dodatkowych parametrów. Dla 15 bloków dokładność wzrosła od 1 % do 70 %. Dla 5 bloków zmniejszyła się od 6 % do 16 %. Obniżenie dokładności powstało na skutek nieregularnego kształtu bloków lub nietypowej sieci fotopunktów.

EN

This article presents the results of studies related to the efficiency of applying additional parameters in aerotriangulation, using study blocks prepared in Poland in recent years. The results of the study of 20 blocks are included and are divided into four groups, differing in photo scale, number of photographs within a block and appearance of the measured projection center. The first group consisted of 8 blocks which were prepared for river maps from 1:26 000 scale photographs. The blocks had very irregular border shapes with many corners. The number of photographs in blocks was from 50 to 133. The second group consisted of 4 blocks which were prepared for digital terrain models and for orthophotomaps from 1: 26 000 scale photographs. The blocks had a rectangular shape. The number of photographs in the blocks was from 384 to 1 077. The third group consisted of 5 blocks which were prepared for digital terrain models and for orthophotomaps from 1: 13 000 scale photographs. The blocks had a rectangular shape. The number of photographs in the blocks was from 888 to 2 263. The fourth group consisted of 3 blocks which were prepared for road maps from large scale photographs. The number of photographs in the blocks was from 93 to 241. The shape of blocks was irregular. The blocks in the third and fourth group had projection centers measured by GPS. The number of check points in the blocks was from 20 to 54. The control points and check points were terrain features. The blocks were adjusted twice: both with and without additional parameters. Adjustments were prepared by BINGO software, which has functions consisting of 24 parameters. The efficiency of additional parameters was demonstrated as an increase of accuracy obtained for check points, in reference to the accuracy achieved in adjustment without additional parameters. The accuracy was increased for 15 blocks from 1 % to 70 %. For 5 blocks, it was reduced from 6 % to 16 %. The accuracy decrease appeared as a result of irregular block shape or an untypical net of control points.

11

Metoda optymalnego wyrównywania harmonogramów

Jaworski K.

Inżynieria i Budownictwo

|

2000

|

R. 56, nr 7

389-391

PL

Zaproponowano sposób wyrównywania harmonogramów zatrudnienia oraz zapotrzebowania środków produkcji według kryterium kosztowego.

EN

Method of timetables equalization for employment and demand of production means acc. to cost criterion has been presented.