Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Methodology and tool for systematic software development with requirements-based cases

Śmiałek M., Ambroziewicz A., Bojarski J., Nowakowski W., Straszak T.

Przegląd Elektrotechniczny

|

2010

|

R. 86, nr 9

216-220

EN

This article presents an overview and a case study example of a software development system where families of similar systems can be created, based on their requirements specifications. The presented tool suite allows for specifying requirements in a precise grammar and then transforming them automatically into design models and code. Requirements, design and code of a system form a so-called “software case” which can be sought for in a software case repository. The system allows for merging “slices” of past software cases into the current system.

PL

Artykuł przedstawia przegląd oraz studium przypadku systemu wytwarzania oprogramowania, który umożliwia tworzenie rodzin podobnych systemów oprogramowania w oparciu o ich specyfikacje wymagań. Prezentowany zestaw narzędzi pozwala specyfikować wymagania w precyzyjnie zdefiniowanej gramatyce oraz dokonywać ich automatycznej transformacji w modele projektowe oraz kod. Wymagania, projekt oraz kod systemu tworzą razem tzw. „przypadek oprogramowania”, który może być przechowywany i wyszukiwany w specjalnym repozytorium. System umożliwia tworzenie „wycinków” przypadków oprogramowania stworzonych wcześniej i łączenie ich z bieżącym projektem.

2

Composite language for representing reusable and traceable software assets

Śmiałek M., Ambroziewicz A., Bojarski J., Nowakowski W., Straszak T.

Przegląd Elektrotechniczny

|

2010

|

R. 86, nr 1

186-188

EN

Software development projects produce many artifacts at various levels of abstraction. These artifacts, combined together, form specific “software cases” which originate in requirements and lead to the resulting code. In an ideal world we would want to have these software cases automatically generated from the initial requirements. We would also want to reuse legacy software cases by comparing them with the current partial requirements specifications. In order to make this “ideal world” closer we have developed the Software Case Language which allows for formulating internally transformable and searchable software cases. This paper gives a brief overview of the language, summarises experience gathered during its development and presents a development framework based on it.

PL

W procesie powstawania projektu oprogramowania, tworzonych jest wiele artefaktów na różnych poziomach abstrakcji. Artefakty te, wspólnie tworzą swoisty „przypadek oprogramowania” rozpoczynający się od wymagań i prowadzący aż do kodu wynikowego. W idealnym świecie, chcielibyśmy aby taki przypadek oprogramowania generowany był automatycznie na podstawie pierwotnych wymagań. Chcielibyśmy również mieć możliwość ponownego użycia artefaktów wytworzonych w poprzednich projektach, poprzez porównanie ich z częściową specyfikacją wymagań bieżącego projektu. W celu przybliżenia tego „idealnego świata”, stworzyliśmy język przypadków oprogramowania (Software Case Language) pozwalający na formułowanie przypadków oprogramowania, automatyczną generację artefaktów na niższym poziomie abstrakcji oraz wyszukiwanie podobieństw pomiędzy przypadkami oprogramowania. Artykuł ten przedstawia ogólną ideę języka, podsumowuje doświadczenie zebrane podczas jego tworzenia oraz prezentuje narzędzie wspierające wykorzystanie języka.

3

Software development with reusable requirements-based cases

Śmiałek M.

Prace Naukowe Politechniki Warszawskiej. Elektryka

|

2007

|

z. 135

3-147

EN

Vast majority of software development projects seem to ignore past knowledge about sohdng specific problems. This might be explained by significant difficulties to reuse knowledge in such a complex domain as software engineering is. There seem to be no eijfective mechanisms to find and reuse past solutions to problems similar to the currently solved one. The main ąuestion that this book aims at solving is the above inability to reuse knowledge about already solved software development problems. In this book there is proposed a process for systematic reuse of so-called Software Cases. Any Software Case contains a precisely expressed problem statement in the form of a Reąuirements Model. Ali elements of this problem statement can be mapped onto appropriate elements of the problem solution. This solution is formed of (again) precisely expressed design models and the finał code. Software Cases can be reused on the basis of their similarity to the currently developed system (current Software Case). This similarity can be determined by comparing the current (perhaps yet incomplete) reąuirements model with reąuirements models of past Software Cases. The past solution can then be easily reused by modifying it in those places that arę precisely marked as needing rework in order to solve the current problem. The book contains a detailed discussion on the issues that lead to constructing a comprehensive reąuirements-based reuse framework. There arę described mechanisms and tools that can support such a framework. A vision of how to organise a reuse process is presented, including details on how a software development organi-sation should follow this process. This includes using a specific precise language for specifying reąuirements and designing systems. The process and the language arę defined both formally and practically. The book introduces concrete syntax for in-dividual elements of Software Cases: reąuirements, architecture and detailed design. This syntax is used to formulate them in a systematic way. Techniąues for transform-ing models to form a coherent path from reąuirements to code arę given. Certain mechanisms for comparing and retrieving Software Cases arę also specified. This includes a ąuery language suitable for formulating ąueries that allow for match-ing reąuirements models thus allowing for reusing solutions to problems specified through reąuirements.

PL

Zdecydowana większość projektów konstrukcji oprogramowania wydaje się ignorować wiedzę na temat rozwiązanych wcześniej problemów. Można to wytłumaczyć trudnościami w ponownym wykorzystaniu wiedzy w tak złożonej dziedzinie jak inżynieria oprogramowania. Brakuje efektywnych mechanizmów znajdowania i ponownego wykorzystania rozwiązań minionych problemów, podobnych do stojących przed nami w danej chwili. Podstawową kwestią, której rozwiązanie jest celem tej książki jest powyższa niemożność "reużycia" wiedzy o rozwiązanych już problemach w konstrukcji oprogramowania. W tej książce zaproponowano proces systematycznego wykorzystywania tzw. przypadków programistycznych (ang. software case). Każdy przypadek programistyczny zawiera precyzyjnie sformułowane stwierdzenie problemu w formie modelu wymagań. Wszystkie elementy tego modelu mogą być przełożone na odpowiednie elementy rozwiązania sformułowanego problemu. To rozwiązanie jest złożone z precyzyjnie wyrażonych modeli projektowych oraz kodu. Przypadki programistyczne mogą być ponownie wykorzystane na podstawie ich podobieństwa do aktualnie tworzonego systemu (aktualnego przypadku programistycznego). To podobieństwo może być określone poprzez porównanie aktualnego (być może jeszcze niekompletnego) modelu wymagań z modelami wcześniej wytworzonych przypadków. Wcześniejsze rozwiązanie może być z łatwością ponownie wykorzystane poprzez jego modyfikację w miejscach oznaczonych jako wymagające przeróbek aby dostosować je do aktualnego problemu. Książka zawiera szczegółową dyskusję kwestii, które umożliwiają skonstruowanie kompleksowego systemu ponownego wykorzystania opartego na wymaganiach. Opisane są mechanizmy i narzędzia wspomagające taki system. Przedstawiono wizję zorganizowania procesu ponownego wykorzystania, łącznie ze wskazówkami dla organizacji wytwarzających oprogramowanie. Oznacza to również wykorzystanie konkretnego, precyzyjnego języka specyfikacji wymagań i projektowania systemów. Proces i język są zdefiniowane zarówno formalnie jak i od strony praktycznej. Książka wprowadza konkretną składnię dla elementów przypadków programistycznych: wymagań, architektury i projektu szczegółowego. Ta składnia jest wykorzystana do formułowania ich w sposób systematyczny. Jednocześnie podano techniki dla transformacji modeli w celu utworzenia spójnej ścieżki od wymagań do kodu. Przedstawiono również określone mechanizmy porównywania i odszukiwania przypadków programistycznych. Dotyczy to również języka zapytań odpowiedniego dla formułowania kwerend pozwalających na dobieranie modeli wymagań, w ten sposób pozwalając na ponowne wykorzystanie rozwiązań wyspecyfikowanych wymaganiami.