The aim of the study was to analyze the consistency of two digital terrain models (DTMs): one generated from aerial photographs using the Delta photogrammetric workstation, and the other developed based on airborne laser scanning data (LiDAR, ALS). The comparison was conducted in the area of the village Chańcza and the Chańcza Reservoir, characterised by varied morphology (flat areas, forested and built-up zones). The analysis aimed to assess the geometric consistency of both models, identify elevation differences, and evaluate their suitability in the context of diverse terrain conditions. The source data included digital aerial images and a LiDAR point cloud with an average density of 4 points/m². Processing involved the reconstruction of TIN models on the Delta photogrammetric workstation and using Terrasolid software (including the TerraScan and TerraModeler modules), as well as spatial comparison using CloudCompare tools (cloud-to-cloud analysis). The results showed that the average height difference between the models was 4.14 cm, with a maximum deviation of 23.41 cm, mainly in forested areas. The smallest discrepancies were recorded in flat areas. It was also noted that the differences increase with terrain elevation. The analysis demonstrated that both photogrammetric data and LiDAR can be effectively used to generate digital terrain models. However, the choice of data acquisition method should always depend on the terrain morphology and the expected accuracy of the final model. This approach ensures that the task is performed cost-effectively and to a high standard.
PL
Celem badania była analiza spójności dwóch numerycznych modeli terenu (NMT): jednego wygenerowanego ze zdjęć lotniczych z wykorzystaniem stacji fotogrametrycznej Delta oraz drugiego opracowanego na podstawie danych lotniczego skanowania laserowego (LiDAR, ALS). Porównanie przeprowadzono na obszarze wsi Chańcza i Zalewu Chańcza, charakteryzujących się zróżnicowaną morfologią (tereny płaskie, strefy leśne i zabudowane). Analiza miała na celu ocenę spójności geometrycznej obu modeli, identyfikację różnic wysokości oraz ocenę ich przydatności w kontekście zróżnicowanych warunków terenowych. Dane źródłowe stanowiły cyfrowe zdjęcia lotnicze oraz chmura punktów LiDAR o średniej gęstości 4 punktów/m². Przetwarzanie obejmowało rekonstrukcję modeli TIN na stacji fotogrametrycznej Delta oraz z wykorzystaniem oprogramowania Terrasolid (w tym modułów TerraScan i TerraModeler), a także porównanie przestrzenne z wykorzystaniem narzędzi CloudCompare (analiza typu cloud-to-cloud). Wyniki pokazały, że średnia różnica wysokości między modelami wyniosła 4,14 cm, przy maksymalnym odchyleniu 23,41 cm, głównie na terenach zalesionych. Najmniejsze różnice odnotowano na terenach płaskich. Zauważono również, że różnice rosną wraz z wysokością terenu. Analiza wykazała, że zarówno dane fotogrametryczne, jak i dane LiDAR mogą być skutecznie wykorzystywane do generowania cyfrowych modeli terenu. Wybór metody akwizycji danych powinien jednak zawsze zależeć od morfologii terenu i oczekiwanej dokładności modelu końcowego. Takie podejście gwarantuje ekonomiczną realizację zadania i wysoki standard.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.