Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: wykroty

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Problem wiatrołomów i wykrotów w Polsce. Cz. II

Rosłon-Szeryńska E.

Przegląd Komunalny

2014

nr 2

65--67

W porównaniu do zdarzeń drogowych lub kataklizmów powodziowych skala wypadków lub uszkodzeń mienia, powodowanych przez wiatrołomy i wykroty, jest niewielka. Stanowią one jednak poważne zagrożenie. Szeroka wiedza na ich temat pozwoli nie tylko poprawić bezpieczeństwo publiczne, ale także polepszyć warunki bytowania drzew w miastach.

Problem wiatrołomów i wykrotów w Polsce. Cz. I

Rosłon-Szeryńska E.

Przegląd Komunalny

2014

nr 1

67--71

Z raportu opracowanego przez Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej wynika, że w części południowej naszego kraju liczba dni z gwałtowną wichurą o prędkości ≥ 25 m/s wynosi w roku ok. 40. Przy takiej prędkości wiatru należy liczyć się z możliwymi uszkodzeniami drzew, a co za tym idzie – z konsekwencjami w postaci szkód powodowanych przez wiatrołomy i wykroty.

Inwazyjne antropofity na murszejącym drewnie i wykrociskach w lasach Karkonoszy

Staniaszek-Kik M, Żarnowiec J

Inżynieria Ekologiczna

2013

Nr 32

156--163

Na murszejącym drewnie i na wykrociskach w lasach Karkonoszy stwierdzono trzy inwazyjne antropofity, tj.: dwie rośliny naczyniowe – Digitalis purpurea L. i Impatiens parviflora DC. oraz jeden mech – Orthodontium lineare Schwägr. Stanowi to zaledwie 1,9% flory analizowanych siedlisk (1,1% flory mchów, 2,9% flory roślin naczyniowych) i 3,5% kenofitów znanych we florze kwiatowej Sudetów. Gatunki te rosły przeważnie sporadycznie i z niską frekwencją, na 3,5% zbadanych obiektów (na 3,1% murszejących kłód i pniaków oraz na 5,6% elementów składowych wykrocisk), we wszystkich typach zbiorowisk leśnych w granicach Karkonoskiego PN i poza nim. Obecnie inwazyjne kenofity nie zagrażają różnorodności narażonej na wyginięcie flory epiksylicznej. Omawiane siedliska wydają się wykazywać odporność na wnikanie antropofitów.

Three invasive anthropophytes, i.e. two vascular plants Digitalis purpurea L. and Impatiens parviflora DC. as well as one moss Orthodontium lineare Schwägr, were recorded on decaying wood and tree-fall disturbances (pit-mound-root plate complex). It contributes only 1.9% to the flora of analyzed habitats (1.1% of moss flora, 2.9% of vascular plant flora) and 3.5% of neophytes known in Sudeten Mts. They grew, sporadically and with a low frequency, on 3.5% of studied objects (on 3.1% of decaying logs and stumps and 5.6% of tree-fall disturbances) in all types of forest communities in the area of Karkonosze National Park and in the vicinity. Nowadays, invasive neophytes do not pose a threat to diversity of endangered epixylic flora. Described habitats seem to be resistant to penetration by anthropophytes.