Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Zakaz korzystania z telefonu podczas jazdy. Analiza art. 45 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym

Matejko Witold

Paragraf na Drodze

|

2023

|

Nr 4

7--27

PL

Przedmiotem artykułu jest ustanowiony przez art. 45 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym zakaz korzystania przez kierującego pojazdem podczas jazdy z telefonu wymagającego trzymania słuchawki lub mikrofonu w ręku. Autor wskazuje na wątpliwości interpretacyjne, jakie budzi treść komentowanej regulacji, w tym znaczenia pojęcia „korzystania z telefonu”, okoliczności modalnej „podczas jazdy”, a także sformułowania „wymagającego trzymania w ręku”. W ocenie Autora, komentowany przepis, w jego obecnym brzmieniu, pochodzącym w 2002 r., nie jest przystosowany do współczesnej rzeczywistości. Jest ponadto błędnie sformułowany, w stopniu, w którym jego literalna wykładnia prowadzi do pozbawienia go normatywnego znaczenia.

2

Odpowiedzialność dyscyplinarna żołnierzy w świetle ustawy o obronie ojczyzny : zagadnienia wybrane

Kosowski Jakub

Wiedza Obronna

|

2022

|

nr 4

163--176

PL

Artykuł porusza tematykę odpowiedzialności dyscyplinarnej żołnierzy w świetle ustawy o obronie Ojczyzny. Nowa regulacja, obejmująca kompleksowo sfery organizacyjne, służbowe i dyscyplinarne, zastąpiła rozdrobnione dotychczas przepisy, w tym ustawę o dyscyplinie wojskowej. Ustawodawca dokonał jednak licznych zmian w zakresie zarówno sfery materialnej, jak i proceduralnej w zakresie dyscypliny wojskowej. Z uwagi na obszerność przedmiotowej problematyki, niniejsze opracowanie odnosi się do wybranych aspektów, w tym istoty przewinienia dyscyplinarnego, ale także rezygnacji z prowadzenia postępowania dyscyplinarnego z uwagi na charakter/ istotę popełnionego przewinienia.

EN

The article discusses the subject of disciplinary responsibility of soldiers in the light of the Act on Defense of the Homeland. The new regulation, comprehensively covering the organizational, service and disciplinary spheres, replaced the hitherto fragmented regulations, including the Military Discipline Act. However, the legislator made numerous changes in both the substantive and procedural spheres. Due to the extensiveness of the subject matter, this study refers to selected aspects, including the essence of a disciplinary offence, but also resignation from conducting disciplinary proceedings due to the nature of the committed offence.

3

Glosa do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 12 grudnia 2019 r., sygn. II SA/Po 840/19 w sprawie odpowiedzialności za wykroczenie, które nie stanowi warunku koniecznego do wydania decyzji w przedmiocie obciążenia kosztami usunięcia pojazdu z przyczyny wskazanej w art. 130a ust. 1 pkt 1 Prawa o ruchu drogowym

Kurzępa Bolesław

Paragraf na Drodze

|

2020

|

Nr 1

23--30

PL

Przedmiotem glosy jest problem obciążenia przez organ administracji publicznej kosztami usunięcia pojazdu w kontekście stwierdzenia odpowiedzialności jego właściciela lub użytkownika za popełnione wykroczenie drogowe oraz celowości oczekiwania przez ten organ na rozstrzygnięcie sprawy o wykroczenie przez sąd powszechny.

EN

The commentary concerns the problem of an organ of public administration charging the cost of the removal of a vehicle in the context of establishing the liability of the vehicle’s owner or user for the road offence committed, and the advisability of this organ pending the decision in the case prosecuted as an offence by a common court of law.

4

Strefa czystego transportu - nowe pojęcie w polskim prawie. Analiza problemu

Płatek Aleksandra

Paragraf na Drodze

|

2019

|

Nr 1

11--23

PL

Artykuł porusza problematykę związaną z nowym bytem prawnym, jakim jest „Strefa czystego transportu" oraz z wprowadzeniem do przepisów prawa drogowego dwóch nowych znaków drogowych: D-54 (strefa czystego transportu) i D-55 (koniec strefy czystego transportu). Celem artykułu jest omówienie zasad ruchu obowiązujących w tej strefie oraz analiza odpowiedzialności za naruszenie ograniczeń z niej wynikających. W artykule znajduje się odniesienie do wprowadzonej na podstawie nowych przepisów „Strefy Kazimierz” w Krakowie (weszła w życie 5 stycznia 2019 r., na mocy uchwały Rady Miasta Krakowa nr III/27/18). W artykule wykorzystano metodę danych zastanych, w szczególności desk research (analizę aktów prawnych na płaszczyźnie krajowej i międzynarodowej).

EN

The article is devoted to the problems of a new legal term of clean transport zone and introduction of two new road signs: D-54 (clean transport zone) and D-55 (clean transport zone end) into the road traffic law. The aim of the article is to discuss the traffic rules existing in this zone together with an analysis of the liability for the infringement thereof. Reference is made to the “Kazimierz District Zone” in Kraków, created based on the new law (came into force on 5 January, 2019 under the resolution of the Council of the City of Kraków no. 111/27/18). Desk research technique (an analysis of legal acts on national and international levels) was adopted.

5

Błąd za błędem, czyli wokół postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 26 października 2017 r., sygn. V KK 324/17*) w sprawie pozostawania przez podejrzanego w błędzie co do znamienia „stan pod wpływem środka odurzającego”

Skowron Andrzej

Paragraf na Drodze

|

2019

|

Nr 2

33--44

PL

W wyniku błędnej decyzji ustawodawcy, sądy powszechne, ale także Sąd Najwyższy, stają przed pytaniem, jak traktować podnoszony przez podejrzanego zarzut pozostawania w błędzie co do znamienia „stan pod wpływem środka odurzającego”. Wytworzone w praktyce obiektywistyczne podejście powoduje, że sądy zarzut ten zwykle pomijają jako „nieuzasadniony”. W związku z tym autor stawia tezę, że choć istotnie zarzutu braku świadomości pozostawania pod wpływem środka odurzającego nie można rozpatrywać w kategorii błędu, o którym mowa w art. 28 § 1 k.k., to jednak nie oznacza to, że osoba oskarżana o popełnienie występku z art. 178a § 1 lub § 4 k.k., powinna odpowiadać za przestępstwo określone w tym przepisie.

EN

As a result of the legislator’s erroneous decision, both general courts and the Supreme Court are faced with a question how to treat the plea, entered by the suspect, of remaining in the error as to the feature of “state under the influence of an intoxicant”. Owing to the objectivist approach developed in the legal practice, courts usually disregard this plea as “unfounded”. In view thereof the author formulates a thesis that although the plea of unawareness of remaining under the influence of an intoxicant cannot actually be qualified as an error, provided for art. 28 § 1 of Penal Code, it does not mean that the person accused of having committed a crime of art. 178a § 1 or § 4 of Penal Code should be found guilty of the offence specified in this provision.

6

Przepisy karne według prawa budowlanego

Grotha Kornela

Budownictwo i Prawo

|

2019

|

R. 22, nr 2

12--16

PL

Przedmiotem niniejszej pracy jest wyjaśnienie, na czym polegają czyny zabronione wynikające z rozdziału 9 ustawy Prawo budowlane oraz wskazanie, jakie konsekwencje prawne zachodzą w przypadku ich popełnienia. Zdefiniowano przestępstwa i wykroczenia oraz przedstawiono kary, jakie grożą za nieprzestrzeganie komentowanych przepisów.

EN

The subject of this work is to explain what prohibited acts result from Chapter 9 of the Building Law Act and to indicate what legal consequences occur when they are committed. Crimes and offenses have been defined and punishments that threaten not to comply with the commented provisions are presented.

7

Odpowiedzialność za wykroczenia i przestępstwa

Radecki W.

Przegląd Komunalny

|

2018

|

nr 3

26--28

PL

Zakazy mają sens tylko wtedy, gdy naruszenie zakazu spotyka się z pociągnięciem naruszyciela do odpowiedzialności za co najmniej wykroczenie, a w skrajnych przypadkach za przestępstwo. Tak zawsze było i jest, a drogę do obowiązującej regulacji warto prześledzić.

8

Obowiązek właściciela lub posiadacza pojazdu wskazania osoby, której powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie

Gacek P.

Paragraf na Drodze

|

2017

|

Nr 5

5--19

PL

Artykuł jest poświęcony problematyce związanej z realizacją obowiązku z art. 78 ust. 4 ustawy – Prawo o ruchu drogowym, jak również z odpowiedzialnością, wynikającą z art. 96 § 3 Kodeksu wykroczeń, w przypadku niewypełnienia tego obowiązku przez zobowiązanego. Ustalono krąg podmiotów zobowiązanych na podstawie tych przepisów oraz podmiotów uprawnionych do żądania informacji o tym, komu właściciel lub posiadacz pojazdu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie. Ponadto zwrócono uwagę na zagadnienia związane z zachowaniem się właściciela lub posiadacza pojazdu, który, nie realizując obowiązków wynikających z art. 78 ust. 4 ustawy – Prawo o ruchu drogowym, wypełnia znamiona wykroczenia z art. 96 § 3 k.w. oraz na okoliczności, które – mimo iż stanowiły przypadki niezastosowania się do normy wynikającej z art. 78 ust. 4 cyt. ustawy – nie mogły skutkować odpowiedzialnością za przedmiotowe wykroczenie.

EN

This article is completely devoted to some problems connected with the implementation of the obligation included in article 78 sec. 4 Act of 20 June 1997 of the Law on Road Traffic, as well as the liability resulting from Art. 96 paragraph 3 of the Code of Offenses, in cases not – compliance by the obliged entity. A set of entities obliged under the aforementioned norms and entities authorized to request information from the owner or the holder of the vehicle about that who he has been assigned the vehicle to drive or use on time. In addition, special attention was paid to the issue of the behavior of the owner or the holder of a vehicle who, failing to comply with the obligations under Art. 78 sec. 4 Act of the Law on Road Traffic they fill the marks of the offense of Art. 96 paragraph 3 of the Code of Offenses and on circumstances which, even though they constituted cases of non-compliance with the standard resulting from Art. 78 sec. 4 Act of the Law on Road Traffic could not be responsible for the offense in question.

9

Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 26 października 2016 r., sygn. III KK 229/16, w sprawie pojęcia „droga wewnętrzna”

Kurzępa B.

Paragraf na Drodze

|

2017

|

Nr 4

5--11

PL

Jest to glosa aprobująca tytułowe postanowienie Sądu Najwyższego, którego teza brzmi: „Do dróg wewnętrznych zaliczyć należy drogi dojazdowe do gruntów rolnych i leśnych oraz do obiektów użytkowanych przez przedsiębiorców, place przed dworcami kolejowymi, autobusowymi i portami, czy pętle autobusowe. Dostępność do wymienionych dróg, z uwagi na ich specyfikę, jest zatem ograniczona, w przeciwieństwie do dróg publicznych. Dlatego też art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 1440) do kategorii dróg publicznych zalicza drogi gminne, które, stosownie do dyspozycji art. 7 ust. 1 tej ustawy, stanowią drogi o znaczeniu lokalnym, niezaliczone do innych kategorii, stanowiące uzupełniającą sieć dróg służących miejscowym potrzebom, z wyłączeniem dróg wewnętrznych”. Autor zwraca uwagę na dość często występujące w praktyce organów administracyjnych i sądowych mylenie pojęć „droga gminna” i „droga wewnętrzna”. Jest to, w kontekście opisywanej sprawy, o tyle istotne, że pomyłka ta może wpływać na ukaranie lub uniewinnienie sprawcy od popełnienia wykroczenia z art. 90 k.w. Wyjaśnia stanowisko Sądu Najwyższego w tym zakresie, a także omawia przepisy regulujące status obu rodzajów dróg, tj. drogi gminnej i drogi wewnętrznej.

EN

This is a commentary approving the following decision of the Supreme Court: “The term internal road should encompass access roads to agricultural and forestry lands and to premises used by entrepreneurs, squares in front of railway and bus stations and ports, and turning loops for buses. Access to the mentioned roads, due to their specific nature, is thus limited, unlike the access to public roads (...)”. The author draws attention to the fairly frequent mixing up of the terms “commune road” and “internal road” in the practice of administrative and judicial bodies. This is significant in the context of the described case in that such a mistake can influence the penalizing or acquitting of a perpetrator of an offence under Article 90 of the Code of Petty Offences. The author explains the position of the Supreme Court in this regard, and also discusses the regulations governing the status of both types of roads, i.e. commune roads and internal roads.

10

Pojęcie pożaru w świetle obowiązujących przepisów prawnych, nauki prawa i orzecznictwa

Witczak D.

Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej

|

2015

|

Nr 53 (1)

127—144

PL

Artykuł jest próbą analizy problematyki prawnej pożaru, dokonanej pod kątem obowiązujących przepisów prawnych, nauki prawa i orzecznictwa. W materiale szczególny nacisk położono na rozróżnienie pojęć „ogień” i „pożar”. Omówiono podstawowe zagadnienia związane z problematyką odpowiedzialności za powodowanie pożaru lub nieostrożnego obchodzenia się z ogniem. Szerzej wspomniano o aspektach prawno- karnych warunkujących odpowie działalność na gruncie prawa karnego.

EN

The article tries to analyse the legal problem of fire, considering the legal acts in force, science of law as well as the jurisdiction. The special attention was paid to the notion of ‘blaze’ and ‘fire’. The article discusses the basic problems connected with the problem of re sponsibility for causing the fire and the careless handling the fire. The paper broadly presents the legal and penal aspects which de termine responsibility on the criminal law basis.

11

Odpowiedzialność karna - wykroczenia

Radecki W.

Przegląd Komunalny

|

2014

|

nr 5

24--25

PL

Najostrzejszym środkiem odpowiedzialności prawnej jest odpowiedzialność karna za czyny społecznie szkodliwe, zabronione pod groźbą kary jako przestępstwa lub wykroczenia. Spory o miejsce odpowiedzialności za wykroczenia w systemie prawa, ogniskujące się wokół pytania, czy jest to odpowiedzialność administracyjna, czy odpowiedzialność karna, należą już do przeszłości.

12

Sądowy wymiar kary za prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego w aspekcie bezpieczeństwa ruchu drogowego

Krzyżewska A.

Logistyka

|

2014

|

nr 3

3429--3439

PL

W artykule przedstawiono rolę sądowego wymiaru kary za przestępstwo prowadzenia pojazdu w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego w aspekcie ochrony bezpieczeństwa w ruchu drogowym. W odróżnieniu od ustawowego wymiaru kary, wskazano na istotne znaczenie sędziowskiego swobodnego uznania oraz porozumienia z prokuratorem.. Jako tendencje charakterystyczną w praktyce sądów wskazano częste orzekanie przez sędziów kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Omówiono badanie aktowe dotyczące przestępstwa z art. 178 k.k. przeprowadzone w Instytucie Wymiaru Sprawiedliwości oraz wybrane dane statystyczne. Zaakcentowano potrzebę diagnozy osobopoznawczej w odniesieniu do prognozowanego wymiaru kary oraz działań korekcyjnych. Omówiono metody walki z kierującymi w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego zastosowane przez organy ścigania i sądy okręgu zielonogórskiego – warte rozpowszechniania w skali kraju. Wskazano na potrzebę zastosowania wobec sprawców przedmiotowego przestępstwa oddziaływań o charakterze specjalistycznym.

EN

The article presents the role of the judicial penalty for the offense of driving under the state of intoxication or under the influence of an intoxicating substance in light of protecting road traffic safety. In contrast to the statutory sentencing, the significance of judges’ discretion and agreement with the prosecutor, have been indicated. The frequent ruling by judges of the imprisonment sentence with conditional suspension of its execution, have been indicated as the characteristic trend in the practice of the courts. Searching files concerning the crime committed under the art. 178 of the C.C. carried out at the Institute of Justice and selected statistical data, have been discussed. The need for the diagnosis based on getting to know the person in relation to the projected level of penalties and corrective actions, has been highlighted. The methods of combating drink driving or under the influence of an intoxicant used by law enforcement organisations and Zielona Góra district courts, worth country-wide popularisation, have been discussed. The need for the application of specialist character actions, against the perpetrators of this crime, has been indicated.

13

Kontrowersje związane z reakcją prawnokarną na prowadzenie pojazdu innego niż mechaniczny w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego w aspekcie bezpieczeństwa ruchu drogowego

Krzyżewska A.

Logistyka

|

2014

|

nr 3

3419--3428

PL

W artykule omówiono argumenty przemawiające za słusznością przeniesienia z kategorii przestępstw do kategorii wykroczeń czynu polegającego na prowadzeniu pojazdu innego niż mechaniczny w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego. Przedstawiono dane statystyczne dotyczące orzeczeń aktualnie wykonywanych za przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji oraz statystyki policyjne. Szczegółowej analizie poddano argumentację pytania prawnego Sądów do Trybunału Konstytucyjnego w aspekcie naruszenia w tym przepisie karnym trzech zasad konstytucyjnych: zasady równości obywateli wobec prawa, zasady sprawiedliwości społecznej, zasady proporcjonalności. Przedstawiono raport ,,Zdarzenia drogowe z udziałem rowerzystów 2008-2011”. Za trafne uznano przekwalifikowanie prowadzenia pojazdu innego niż mechaniczny w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego z kategorii przestępstw do kategorii wykroczeń.

EN

The article discusses the arguments to the validity of transferring the act of driving a vehicle other than a motor-vehicle under the influence of alcohol or an intoxicant, from the category of offences to the category of transgressions. The statistical data on the adjudications currently passed for the offenses against road traffic safety have been presented as well as the police statistics. The argumentation of the Courts legal question to the Constitutional Tribunal has been analyzed in detail in terms of the violation, in this penal provision, of three constitutional rights: the principle of equality of citizens before the law, the principles of social justice, the principle of proportionality. The report – „Traffic incidents involving cyclists 2008-201" has been presented. The reclassification of driving vehicle other than motor-vehicle under the influence of alcohol or an intoxicant from the category of offences to the category of transgressions has been found as appropriate.

14

Odpowiedzialność za wykroczenie określone w art. 123 Prawa geologicznego i górniczego

Wawrowski J. J.

Bezpieczeństwo Pracy i Ochrona Środowiska w Górnictwie

|

2010

|

nr 1

26-28

PL

Wśród podmiotów uczestniczących w zakresie profilaktyki bezpieczeństwa w zakładach górniczych kluczowym jest kierownik ruchu zakładu górniczego. Zajmowanie tego stanowiska jest związane z szeregiem uprawnień, które korelują jednak z wieloma obowiązkami. W centrum zainteresowań niniejszej publikacji leży obowiązek kierownika ruchu określony w art. 123 Prawa geologicznego i górniczego.

EN

A dispatcher of the mining enterprise plays a significant part among the public bodies participating in actions within the range of safety prevention in the mining enterprises. The occupation of this work station is connected with some numberof mining qualifications which, however, correlate with a lot of duties. A dispatcher's duty determined in the Article 123 of the Geological and Mining Law lies in the centre of attention of the present publication.

15

Punkty karne za wykroczenia w ruchu drogowym - szkolenia profilaktyczne

Bąk J., Bąk D., Ucińska M.

Transport Samochodowy

|

2007

|

z. 1

23--41

PL

Artykuł dotyczy problematyki agresywnych zachowań kierowców w ruchu drogowym w Polsce. W celu rozpoznania zjawiska zachowań agresywnych uczestników ruchu drogowego w Polsce, przeprowadzono ankietę wśród 504 kierowców. Badani byli uczestnikami szkoleń umożliwiających redukcję punktów karnych, przeprowadzanych w Wojewódzkich Ośrodkach Ruchu Drogowego na terenie całego kraju.

EN

The following article tackles the area of driver’s behaviour in the road traffic in Poland. In order to investigate the phenomenon of aggressive behaviour patterns among road traffic participants in Poland, a survey of 504 drivers was conducted. The respondents participated in trainings allowing for reduction in the number of penalty points. The trainings were conducted by Regional Road Traffic Centres across Poland.

16

Odpowiedzialność karna i administracyjna za nienależytą jakość środków spożywczych

Bobeł Ł., Wojciechowska M.

Przemysł Spożywczy

|

2007

|

T. 61, nr 8

36-39

PL

Za nienależytą jakość środków spożywczych podmioty mogą ponieść odpowiedzialność cywilną, karną i administracyjną. W artykule opisano odpowiedzialność karną i administracyjną. Odpowiedzialność karna obejmuje odpowiedzialność za przestępstwa i wykroczenia. Przestępstwa i wykroczenia związane z niezachowaniem należytej jakości środków spożywczych uregulowane są w kodeksie karnym, kodeksie wykroczeń, ustawie o bezpieczeństwie żywności i żywienia oraz ustawie o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych. Odpowiedzialność administracyjna jest konsekwencją naruszenia wymagań wynikających z przepisów prawa żywnościowego i nakładana jest w trybie administracyjno-prawnym. Odpowiedzialność karna i administracyjna za nienależytą jakość środków spożywczych pełni, oprócz funkcji represyjnej, przede wszystkim funkcję prewencyjną, bowiem ma na celu zapobieżenie wprowadzaniu do obrotu niebezpiecznych środków spożywczych.

EN

For inadequate quality of food products one can bear civil, penal and administrative liability. In the article penal and administrative liability is presented. Penal liability comprises of liability for crimes and for offences. Crimes and offences related to not keeping the adequate quality of food products are regulated in the penal code, the offences code, the food safety act, and the act on trade quality of food products. Administrative liability is imposed in the administrative procedure and concerns the violation of food law provisions. Penal and administrative liability for inadequate quality of food products fulfills repressive function but above all preventive function as its aim is to prevent marketing of hazardous food products.