Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Synthesis and monomer reactivity ratios of acrylamide with 3-(trimethoxysilyl)propyl methacrylate and tris(methoxyethoxy)vinylsilane copolymers

Mohammed A. H., Ahmad M. B., Ibrahim N. A., Zainuddin N.

Polimery

|

2016

|

T. 61, nr 11-12

758--765

EN

Copolymers of acrylamide (AM) with 3-(trimethoxysilyl)propyl methacrylate (TMSPMA) and tris(methoxyethoxy)vinylsilane (TMEVS) with different compositions were synthesized at low conversion by free radical polymerization in dimethylformamide (DMF) using benzoyl peroxide (BPO) as an initiator. The copolymers were characterized by Fourier transform infrared spectroscopy (FT-IR), and their thermal properties were studied by differential scanning calorimetry (DSC) and thermogravimetric analysis (TGA). The copolymers composition was determined by elemental analysis. The monomer reactivity ratios were estimated by linearization methods proposed by Fineman-Ross and Kelen-Tudos, the intersection method proposed by Mayo-Lewis and nonlinear method proposed by curve fitting procedure. The derived reactivity ratios (r1, r2) are: 1.87, 0.80 for TMSPMA-co-AM and 0.22, 1.21 for TMEVS-co-AM. Both copolymers formed blocks of one of the monomer units. The microstructure of copolymers and sequence distribution of monomers in the copolymers were calculated by statistical method based on the average reactivity ratios and found that these values are in agreement with the derived reactivity ratios.

PL

Kopolimery akryloamidu (AM) z metakrylanem 3-(trimetoksysililo)propylu (TMSPMA) itris(metoksyetoksy)winylosilanem (TMEVS), o różnych składach, zsyntetyzowano w warunkach małej konwersji metodą wolnorodnikowej polimeryzacji w dimetyloformamidzie (DMF), z zastosowaniem nadtlenku benzoilu (BPO) jako inicjatora. Otrzymane kopolimery charakteryzowano za pomocą spektroskopii w podczerwieni z transformacją Fouriera (FT-IR), różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC) oraz analizy termograwimetrycznej (TGA). Skład kopolimerów ustalono metodą analizy elementarnej. Współczynniki reaktywności monomerów oszacowano metodami linearyzacji zaproponowanymi przez: Finemana-Rossa, Kelena-Tudosa, Mayo-Lewisa i metodą nieliniową z zastosowaniem procedury dopasowania krzywej. Otrzymane współczynniki reaktywności (r1, r2) wynosiły: 1,87 i 0,80 dla TMSPMA-co-AM oraz 1,21 i 0,22 dla TMEVS-co-AM. Oba kopolimery miały budowę złożoną zbloków utworzonych z jednostek monomerów składowych. Mikrostrukturę oraz sekwencję monomerów w kopolimerach wyznaczono metodą statystyczną na podstawie średnich współczynników reaktywności. Stwierdzono zgodność obliczeń z wartościami otrzymanymi doświadczalnie.

2

Copolymerization of functional cyclotrisiloxanes - a reactivity comparison

Cypryk M., Delczyk-Olejniczak B.

Polimery

|

2010

|

T. 55, nr 7-8

503-511

EN

Kinetics of controlled simultaneous copolymerization of hexamethylcyclotrisiloxane (D3) with functional cyclotrisiloxanes was studied using n-BuLi in THF as initiator. Trifunctional (MeXSiO)3 (X3), where X = vinyl, trifluoropropyl or chloropropyl group, and monofunctional monomers [(Me2SiO)2MeXSiO] (D2X), where X = cyanopropyl or n-octyl group, were used as monomers. Reactivity ratios for each pair of comonomers were determined and the possibility of synthesis of gradient copolymers by this method is discussed.

PL

Zbadano kinetykę kontrolowanej kopolimeryzacji jednoczesnej heksametylo-cyklotrisiloksanu (D3) z funkcyjnymi cyklotrisiloksanami inicjowanej n-BuLi w THF. Jako cyklotri-siloksany funkcyjne zastosowano trójfunkcyjne (MeXSiO)3 (X3), gdzie X - grupy winylowa, trifluoropropylowa albo chloropropylowa [odpowiednio (DVl)3, (DPrf3)3 lub (DPrCl)3] oraz monofunkcyjne [(Me2SiO)2MeXSiO] (D2X), gdzie X - grupy cyjanopropylowa lub n-oktylowa (odpowiednio D2DPrCN i D2DOct) (rys. 1-4). Wyznaczono współczynniki reaktywności komonomerów we wspomnianych układach i omówiono możliwość syntezy na tej drodze kopolimerów gradientowych. Metodą DSC scharakteryzowano przemiany cieplne badanych produktów (rys. 5). Przedyskutowano też wyniki obliczeń kwantowo-chemicznych i zagadnienia stabilności kompleksów jonów Li+ z niektórymi badanymi monomerami cyklotrisiloksanowymi (rys. 6 i 7).

3

Modyfikacja fotosieciujących kompozycji multimetakrylanowych monomerami monowinylowymi

Socha E., Andrzejewska E.

Prace Naukowe Instytutu Technologii Organicznej i Tworzyw Sztucznych Politechniki Wrocławskiej. Konferencje

|

2003

|

Vol. 52, nr 25

220-223

PL

Zmiana właściwości polimeru w funkcji stopnia konwencji ściśle zależy od zmian skałdu kopolimeru. Skład ten, związany jest ze wzajemną reaktywnością komonomerów i ich budową. Przedmiotem podjetych badań był wpływ składu kompozycji wyjściowej, budowy i reaktywności komonomerów na przebieg indukowanej fotochemicznie kopolimeryzacji układó zawierających monomery mono- i diwinylowe. Uzyskane wyniki wskazują na skomplikowany przebieg tworzenia się sieci polimerowej z dwóch komonomerów. Otrzymane wartości współczynników reaktywności sugerują, że badane dimetakrylany są bardziej reaktywne od zastosowanego komonomeru monowinylowego.

EN

Changes in polymer properties as a function of conversion degree strongly depend on changes in copolymer composition. This, in turn, depends on the reactivity of the comonomers and their structure. The subject of this work was to find the influence of comonomer feed composition and comonomer structure on the kinetics of copolymerization of di- and monovinyl monomers. In this work the process of network formation was considered as a copolymerization reaction and reactivity ratios were estimated. Their values suggest that the dimethacrylate monomers used in this work are more reactive than the monomethacylate (dodecyl methacrylate) which additionally complicates the network formation.

4

Homopolimeryzacja metakrylanu 3-chloro-2-hydroksypropylu i jego kopolimeryzacja z metakrylanem metylu

Łukaszczyk J., Cebulska A.

Polimery

|

2003

|

T. 48, nr 4

268-272

PL

Określono warunki otrzymywania metodą prowadzonej w 1,4-dioksanie polimeryzacji rodnikowej rozpuszczalnych homopolimerów metakrylanu 3-chloro-2-hydroksypropylu (CHPMA) oraz kopolimerów CHPMA z metakrylanem metylu (MMA). Wyniki badania wpływu wyjściowego stężenia CHPMA i czasu polimeryzacji na jej przebieg wskazują, że warunkiem powstawania produktów rozpuszczalnych jest stosowanie stężenia CHPMA <5% obj. Budowę chemiczną otrzymanych homopolimerów i kopolimerów scharakteryzowano metodami IR, widm Ramana, :H NMR oraz 13C NMR. Określono też mikrostrukturę tych produktów (udziały molowe triad: syndiotaktycznej, heterotaktycznej i izotaktycznej, a także diad mezo i racemo). Uzyskane wyniki doświadczalne świadczą o tym, że bardziej reaktywnym komonomerem jest MMA. Zbadano wpływ składu kopolimerów na ich gęstość i temperaturę zeszklenia oraz określono (GPC) wartości M" iM,"/M".

EN

Conditions of preparation of soluble homopolymers of 3-chloro-2-hydroxypropyl methacrylate (CHPMA) and copolymers of CHPMA with methyl methacrylate (MMA), obtained by radical polymerization in 1,4-dioxane solution, have been determined. Results of the investigations of the effects of initial CHPMA concentration and polymerization time on the reaction course show that to obtain soluble products, concentration of CHPMA should be less than or equal to 5 vol.%. chmical structures of homopolymers; and copolymers obtained have been determined using the following methods: IR (Fig. 1), Raman spectroscopy (Fig. 2), H-1 NMR (Fig. 3) and C-13 NMR (Fig. 4). Microstructures of these products have been also determined: molar fractions of syndiotactic, heterotactic and isotactic triads and meso and racemic diads (Table 1). The exerimental results evidence that MMa is more reactive comonomer. The effect of copolymer composition on its density and glass transition temperature was investigated. M-n and M-w/M-n were determined by GPC method.

5

The use of Solver in Excel to solve copolymer composition equation in terminal and penultimate models of copolymerization

Świtała-Żelazkow M.

Polimery

|

2002

|

T. 47, nr 10

700-705

EN

The standard Solver in Excel 97 was applied in order to solve the copolymer composition equation in terminal and penultimate models of copolymerization. An unquestionable advantage of this software is easy access standard because Solver is a part of Microsoft Office package. The radical copolymerization of styrene with acrylonitrile in bulk was chosen to prove the usefulness of the calculation procedure of Solver. These monomers system displays a significant penultimate effect. For comparison the classical methods such as curve-fitting, Mayo- Lewis, Fineman-Ross, Kelen-Tidos and Ezrielev-Brokhina-Roskin for the terminal model were also applied. The solutions btained by Solver for penultimate model were compared with hose obtained earlier by non-linear least squares minimizing ethod and Nelder-Mead simplex method. It was found that the recision of Solver is comparable with those obtained by above ethods. The influences of started values, precision and onvergence on the values of minimized function and so on the alues of set of reactivity ratios have been also studied.

PL

Przedstawiono rezultaty zastosowania programu "Solver" - będącego podstawowym narzędziem programu "Excel" - do rozwiązania równania scharakteryzowanego w tytule. Użyteczność tego programu wykazano na przykładzie rodnikowej kopolimeryzacji w masie układu styren/akrylonitryl, stanowiącego system dobrze poznany i wykazujący istotny efekt przedostatniego meru. Uzyskane rezultaty porównywano z wynikami otrzymanymi innymi metodami, mianowicie dopasowania krzywej, Mayo-Lewisa, Finemana-Rossa, Ke-lena-Tiidósa i Ezrieleva-Brokhina-Roskina w przypadku modelu ostatniego meru, a w przypadku modelu przedostatniego meru - z nieliniową metodą najmniejszych kwadratów i metodą sympleksu Neldera-Meada. Stwierdzono, że dokładność programu "Solver" jest porównywalna z dokładnością powyższych metod. Zbadano także wpływ wartośd początkowych, dokładności i zbieżności na wartości funkcji minimalizowanej i współczynników reaktywności.

6

Some aspects of propylene and ethylene copolymenzation over titanium-magnesium and metallocene catalysts

Klyamkina A. N., Aladyshev A. M., Nedorezova P. M., Tsvetkova V. I., Dubnikova I. L.

Polimery

|

2001

|

T. 46, nr 6

402-405

EN

Propylene/ethylene copolymers were prepared over two complex catalyst systems: (i) an AlEt3-activated MgCl2-supported titanium catalyst TiCl4/MgCl2 with dibutyl phthalate and propyltrimethoxysilane used as respectively internal and external donors and (ii) two methylaluminoxane (MAO)-activated, unsupported zirconocene catalyst systems differing in indenyl ligand structure, viz., Me2SiInd2ZrCl2 and [Me,Si(4-Ph-2-Et-Ind)2]ZrCl2 (rac:meso = 1:2). The olefins were copolymerized (Table 1) in liquid propylene at 50-60°C at constant ethylene overpressures (above C3 pressure) varying over 0.3 to 3 atm corresponding to ethylene concentrations of 0.07 to 0.69 mol/L in the liquid phase. The copolymers contained 1.6-18% of C2 mers. Catalyst activity (Fig. 1) and kinetics of copolymenzation (Fig. 1) were studied and the microstructure, molecular weight characteristics (Table 2) and mechanical properties (Tables 3, 5) of the resulting copolymers were determined. IR spectra (recorded, not included) are discussed. The comonomer reactivity coefficients were evaluated for the copolymerizations run over the three catalytic systems.

PL

Kopolimery propylen/etylen zawierające 1,6-18% merów C2 otrzymywano w obecności dwóch kompleksowych układów katalitycznych: a) nośnikowego katalizatora tytanowo-magnezowego TiO4/MgCl2 aktywowanego trietyloglinem, z udziałem ftalanu dibutylowego jako donora wewnętrznego i propylotrimetoksysilanu jako donora zewnętrznego oraz b) dwóch beznośnikowych katalizatorów cyrkonocenowych, różniących się strukturą ligandu indenylowego - Me2SiInd2ZrCl2 i [Me2Si(4-Ph-2-Et-Ind)2]ZrCl2, aktywowanych mety-loaluminoksanem (MAO). Olefiny kopolimeryzowano w ciekłym propylenie w temp. 50-60°C pod stałym nadciśnieniem etylenu (tabela 1). Określono aktywność katalizatorów (rys. 1) oraz scharakteryzowano skład, mikrostrukturę i ciężary cząsteczkowe (tabela 2), jak również właściwości mechaniczne (tabele 3 i 5) uzyskanych kopolimerów. Wyznaczono współczynniki reaktywności komonomerów w kopolimeryzacji wobec badanych katalizatorów. Wskazano na możliwość regulowania struktury i właściwości kopolimerów propylen/etylen otrzymywanych wobec katalizatorów metalocenowych.