W artykule porównano działanie najbardziej popularnych systemów o dwuetapowym uzdatnianiu powietrza opartych na wodzie ziębniczej oraz systemów ze zmiennym przepływem czynnika chłodniczego (VRF, VRV) w budynkach wielkokubaturowych.
W poprzedniej części artykułu ("RI" nr 3/2011) przedstawiono za pomocą metody graficznej różnice w oszczędnościach energetycznych pomiędzy dwoma rozwiązaniami free coolingu: bezpośredniego i pośredniego. Jak wiadomo, zastosowanie wszelkich metod przekazywania ciepła w sposób pośredni (wymienniki i ciecze pośredniczące) powoduje straty energetyczne. Na konkretnym przykładzie potwierdzono, że zastosowanie metod free coolingu pośredniego również powoduje takie straty. Jednak czy wszystkie rozwiązania free coolingu bezpośredniego umożliwiają najwyższe oszczędności energetyczne? Artykuł omawia rozwiązania free coolingu bezpośredniego i jego metody, przytacza ich porównania analityczne oraz przedstawia wnioski, w tym także wynikające także z lektury pierwszej jego części (RI nr 3/2011).
W niniejszym oraz kolejnych publikacjach zostaną poruszone zagadnienia dotyczące najczęściej wykorzystywanych instalacji klimatyzacyjnych, których zadaniem jest usunięcie nadmiernych zysków ciepła z tego typu obiektów wielkokubaturowych. Poniżej dokonano prezentacji oraz przedstawiono podstawowe założenia i wytyczne dotyczące drugiego z omawianych systemów a mianowicie systemu klimatyzacji o dwustopniowym uzdatnianiu powietrza z indywidualnymi urządzeniami klimatyzacyjnymi w postaci klimakonwektorów wentylatorowych. W kolejnej publikacji zostaną poruszone zagadnienia dotyczące ostatniej metody "produkcji chłodu" na potrzeby klimatyzacji obiektów handlowych - systemów klimatyzacji scentralizowanej z wykorzystaniem rozwiązań monoblokowych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.