Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Polimery

1 2008

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: wiskografia Brabendera

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Starch polysaccharide hydrocolloid gels

Kowalski S., Sikora M., Tomasik P., Krystyjan M.

Polimery

2008

T. 53, nr 6

457-464

Studies on the formation of gels from 5 % w/w suspensions of potato, cassava, corn, and oat starches in 0.05 or 0.2 % w/w aqueous solutions of one of Arabic, carob, guar, karaya, or xanthan gum, and ?-carrageen shed light on the rules governing rheological properties of resulting gels. Avoiding phase separation in a plant gum - starch solution is crucial for a high viscosity of gels formed. Partner of anionic starch in the gel should be nonionic unless the partnering plant gum has low Mw and/or high polydispersity (e.g. karaya gum). Nonionic starches combine with gums regardless they are anionic or neutral. Usually, Arabic and xanthan gums and ?-carrageen provided less viscous mixed gels with starches. Amylose and exceptionally high lipid contents in starches could also be essential factors influencing gelation. Admixture of plant gums into starch gels reduced elasticity of the mixed gels.

Przeprowadzono żelowanie 5 % mas. zawiesin skrobi ziemniaczanej, tapiokowej, kukurydzianej i owsianej (tabela 1) w 0,05 i 0,2 % mas. wodnych roztworach gumy arabskiej, karob, guarowej, karaja i ksantanowej oraz ?-karagenu. Uzyskane wyniki pozwoliły na lepsze zrozumienie roli czynników rządzących reologicznymi właściwościami powstających żeli. W celu uzyskania żeli o większej lepkości, w roztworach gum ze skrobią istotne jest unikanie rozdzielenia faz. Zatem, partnerem anionowej skrobi, jaką jest skrobia ziemniaczana, powinna być guma niejonowa, chyba że guma charakteryzuje się małym ciężarem cząsteczkowym i/lub wysokim stopniem polidyspersyjności (co umożliwia odpowiednie dopasowanie termodynamiczne partnerów). Właściwości takie ma np. guma karaja i, do pewnego stopnia, także guma arabska (tabela 2). Pozostałe badane niejonowe skrobie mieszają się z gumami bez względu na ich anionowy bądź obojętny charakter. Zazwyczaj, gumy arabska i ksantanowa oraz ?-karagen ze skrobiami dają mieszane żele o mniejszej lepkości (tabele 3-6). Zawartość amylozy w skrobiach oraz wyjątkowo duża zawartość lipidów również mogą okazać się istotnymi czynnikami wpływającymi na przebieg żelowania. Dodatek gum roślinnych do żeli skrobiowych zmniejsza elastyczność takich żeli w stosunku do elastyczności kleiku z samej skrobi (rys. 1 i 2).