Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Czy ASF jeździ koleją? I o tym, jak temu zapobiec

Kowal P., Stolarski M., Żyłkowska J.

TTS Technika Transportu Szynowego

|

2018

|

R. 25, nr 11

16--18

PL

Kilka lat temu do Polski, zza wschodniej granicy, trafił wirus Afrykańskiego pomoru świń. Choroba jest śmiertelna dla tego gatunku zwierząt i wysoce zaraźliwa, a jej pojawienie się powoduje konieczność likwidacji całego stada. Wektorem dla wirusa są przede wszystkim dziki. Naturalnie choroba przemieszcza się maksymalnie kilkadziesiąt kilometrów rocznie, ale możliwe jest jej szybkie zawleczenie na duże odległości na pojazdach. Procedury kolejowe nie wymagają dezynfekcji pociągu bezpośrednio po każdej kolizji ze zwierzęciem, więc gdy zarażony dzik wpadnie pod pociąg, jego szczątki pozostające na podwoziu mogą trafić nawet na drugi koniec kraju, by tam wywołać nowe ogniska choroby. Należy więc zrobić wszystko co możliwe, by zapobiegać takim sytuacjom. Na polskich liniach kolejowych od prawie 15 lat stosuje się urządzenia ostrzegające zwierzęta przed pociągami i skutecznie zapobiegające kolizjom. Jednak póki co chronią one jedynie niewielki ułamek terenów, gdzie szlaki kolejowe krzyżują się z trasami migracji zwierząt. Zapobieganie ASF to wyścig z czasem – czy zdążymy wprowadzić odpowiednie środki, zanim będzie za późno?

EN

A few years ago, the virus of African swine fever came to Poland from across the eastern border. The disease is lethal to animals and highly contagious, and its appearance leads to the necessity of liquidation of the entire herd. The vector for the virus is primarily wild boar. Naturally, the disease travels up to several dozen kilometres a year, but it is possible to transport it quickly over long distances on vehicles. Railway procedures do not require disinfection of the train immediately after each collision with an animal, so when an infected boar falls under the train, its debris on the chassis can even reach the other end of the country to trigger new outbreaks of the disease. Thus, it is necessary to do everything possible to prevent such situations. On Polish railway lines, special animal protection devices have been used for over 10 years to warn animals against trains and effectively prevent collisions. However, they protect only a small part of areas, where railway lines intersect with animal migration routes. Prevention of ASF is a race against time – will we be able to implement the appropriate measures before it is too late?

2

Monitoring wild boar (Sus scrofa) populations

Sporek M., Wilhelm M.

Proceedings of ECOpole

|

2017

|

Vol. 11, No. 2

415--420

EN

The aim of the study was to assess the size of wild boar (Sus scrofa) population with reference to its age and gender structure. The population size was monitored using camera traps. The observations were conducted between May 2015 and June 2016 in western Poland, Opole region, Proszkow Forest District, hunting ground No. 48. Seasonal variations in the frequency of detecting individuals representing specific age and gender classes were reflected in the composition and size of observed sounders. Annual observations with the camera traps allowed for a prediction of changes in the population size in future seasons. The prediction was based on the number of squeakers observed over consecutive months.

PL

Celem pracy była ocena liczebności populacji dzika (Sus scrofa) z uwzględnieniem struktury wiekowo-płciowej. Badania przeprowadzono na podstawie monitoringu z wykorzystaniem fotopułapek. Obserwacje prowadzono od maja 2015 do czerwca 2016 roku w zachodniej części Polski na terenie Opolszczyzny w Nadleśnictwie Prószków, w obwodzie łowieckim Nr 48. Sezonowe wahania częstości bytowania osobników reprezentujących poszczególne klasy wiekowo-płciowe były zauważalne w składzie i wielkościach pojawiających się watah. Prowadzenie rocznych obserwacji za pomocą fotopułapek pozwala przewidywać tendencję zmian wielkości pogłowia w przyszłych sezonach na podstawie liczebności pasiaków. Z kolei zarejestrowane na nęcisku młode pasiaki w okresie późnego lata (sierpień, wrzesień) świadczą o zaburzeniach rozrodu.

3

Effects of Wild Boar (Sus scrofa L.) Rooting on Seedling Emergence in Białowieża Forest

Sondej I., Kwiatkowska-Falińska A. J.

Polish Journal of Ecology

|

2017

|

Vol. 65, nr 4

380--389

EN

The wild boar is an omnivorous animal, and by foraging (rooting) disturbs the top soil layer. In some regions of Poland and Europe seasonal fluctuations in rooting have been observed. Wild boars not only eat plants, but also strongly modify their habitat. In Białowieża National Park wild boar most frequently visit oak-hornbeam forests on fertile soil. On sites where the forest floor is covered with dense vegetation the germination of seeds is difficult, and wild boar rooting can promote the removal of diaspores from deeper layers of the soil seed bank. Within a 3-year observation on 30 subplots about 10,000 seedlings emerged representing 38 species. Our study revealed that rooted patches are characterised by a very rich and diverse flora of seedlings representing mostly forest species, but their density is low. The dominant species germinating in the disturbed ground vegetation is Urtica dioica, a species forming the persistent soil seed bank. There is a possibility that seedlings of herbaceous plants emerging on permanently rooted patches are of exogenous origin, since the seeds germinating there were in many cases damaged by repeatedly rooting animals and had no chance for further growth and reaching the generative phase. However, the soil seed bank in the rooted area has to be analysed to confirm this theory, that they have exogenous or endogenous origin. Seedling density in a repeatedly rooted oak-hornbeam forest is determined by factors other than those related to rooting. In this context the present study did not demonstrate a negative impact of rooting intensity on seedling emergence.

4

Wybrane gatunki zwierząt w krajobrazie użytkowanym rolniczo i strategia ochrony dziedzictwa przyrodniczego

Pączka G., Mazur-Pączka A., Garczyńska M., Kostecka J.

Biuletyn Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN

|

2016

|

No 262

99--113

PL

Przez ostatnie stulecia człowiek gwałtownie modyfikował środowisko zaburzając funkcjonowanie ekosystemów i obniżając ich naturalną produktywność. Doprowadziło to do zubożenia wielu obszarów, które obecnie nie 100 zaspokajają potrzeb życiowych wielu gatunków dzikich zwierząt [Mroczek, Pączka 2009]. W krajobrazie polnym i leśnym doszło do zmian, których konsekwencją jest wzrost liczebności populacji niektórych gatunków, co z kolei ma dalszy wpływ na jakościowe i ilościowe zmiany w krajobrazie. Synantropizacja środowiska przejawia się m.in. budowaniem ciągów ogrodzeń czy wytyczaniem w pobliżu lasów autostrad oraz dróg szybkiego ruchu przerywających naturalne korytarze ekologiczne i sprawia, że główną bazą żerową zwierząt dziko żyjących stały się grunty uprawne, ponieważ naturalne siedliska leśne zostały przeciążone [Wójcik 2011].

EN

Beaver, wild boar and deer play important roles in the ecosystems and contribute to the functioning of complex relationships in the nature. They are an element of ecosystem services. Because they become a new synanthropic species and the anthropopressure changed their home ranges, they are competing for space and resources with human. As a consequence, damages and losses are notified. According to the sustainable development we must take their needs and requirements into account in order for them to become partakers, not pests, in habitats occupied together with a man. In shaping a new look for the presence of expansive species, help of different professions is needed, including landscape architects and representatives of modern educational services. They should shape the attitudes of the inhabitants of rural areas. The acceptance of actions to support ecosystem services based on biological diversity is urgently needed.

5

Dioksyny w tkankach dzików i saren odławianych na terenie wybranych województw Polski

Warenik-Bany M., Piskorska-Pliszczyńska J., Maszewski S., Mikołajczyk S., Góraj Ł., Cebulska J.

Proceedings of ECOpole

|

2013

|

Vol. 7, No. 2

745--750

PL

Dioksyny (PCDD i PCDF) oraz polichlorowane bifenyle (PCB) należą do grupy trwałych zanieczyszczeń organicznych (TZO), stanowiących poważne zagrożenie dla środowiska i zdrowia ludzi. Przenoszone są wraz z powietrzem na duże odległości, dlatego na kuli ziemskiej nie ma terenów wolnych od tych zanieczyszczeń. Zwierzęta pobierają dioksyny wraz z karmą i kumulują je w swoich organizmach przez całe życie. Celem prowadzonych badań była wstępna ocena skażeń dioksynami i dl-PCB krajowych zwierząt łownych. Badaniami objęto dziki, sarny i jelenie z województw: lubelskiego, warmińsko-mazurskiego, mazowieckiego, podkarpackiego, dolnośląskiego, wielkopolskiego, śląskiego i małopolskiego oraz lubuskiego. Oznaczenia wykonano metodą wysokorozdzielczej chromatografii gazowej sprzężonej z wysokorozdzielczą spektrometrią mas (HRGC-HRMS). Wyniki wstępnych badań wskazują na wyższy poziom dioksyn i dl-PCB w mięśniach jeleniowatych niż w mięśniach dzików. Jeleniowate kumulują ok. 50% więcej badanych kongenerów, zaś stężenia w mięśniach obydwu gatunków zwierząt łownych są wyższe od stwierdzanych w mięśniach zwierząt hodowlanych. Zwierzęta z terenów przemysłowych odkładają w tkankach od 60 do 70% więcej PCDD, PCDF i dl-PCB niż pochodzące z terenów rolniczych. Badania wykonano w ramach projektu badawczo-rozwojowego NCBR nr 12-0127-10/2010.

EN

Dioxins (PCDDs and PCDFs) and polychlorinated biphenyls (PCB) belong to the group of persistent organic pollutants (POPs), which are the serious threat to the environment and human health. Dioxins move with the air over long distances, and therefore there is no land free of these pollutants on the globe. The aim of this study was preliminary assessment of dioxins and dl-PCBs contamination of wild animals. The study included wild boar, roe deer and red deer from Lublin, Warmia and Masuria, Mazovia, Sub-Carpathian, Lower Silesia, Wielkopolska, Silesia, Malopolska and Lubuskie Regions. Determinations were made by high resolution gas chromatography coupled with high-resolution mass spectrometry (HRGC-HRMS). Preliminary results indicate the higher level of dioxins and dl-PCBs in the roe dear’s muscles than in the muscles of wild boar. Deer accumulate about 50% more congeners and the level in the muscle of both game species are higher than those found in the muscles of domestic animals. Animals from industrial regions collect in the tissues 60-70% more PCDD, PCDF and dl-PCBs than from agricultural regions. The research was performed in the framework of the National Research and Development Centre no 12-0127-10/2010.

6

Zawartość 137CS w mięśniach dzików [komunikat]

Jaworek D., Wiśniewski J.

Archiwum Ochrony Środowiska

|

2004

|

Vol. 30, no. 2

131--135

PL

Dziki przez dużą część roku korzystają z naturalnej bazy paszowej jaką jest runo leśne. W niniejszej pracy starano się porównać skażenie radioaktywne mięśni dzika ze skażeniem runa leśnego. Zawartość cezu-137 w mięśniach dzików określono metodą spektrometryczną. Badaniu poddano próbki mięśni z 86 dzików odławianych tuż po katastrofie w latach 1986-1988 oraz w latach 1998-1999. Uzyskane wyniki wskazują na pośrednią zależność pomiędzy skażeniem środowiska a skażeniem mięśni dzika. Wydaje się, że zwierzęta wolno żyjące mogą być dobrym wskaźnikiem skażenia terenu, z którego pochodzą.

EN

Wild boars use natural feed such as ground cover for about half a year. In this work the contamination of boar muscles with caesium-137 and contamination of ground cover were compared. The level of caesium-137 was measured by spectromertic method. Muscle samples from total 86 wild boars were collected just after Chernobyl accident (years 1986-1988 and in years 1998-1999). The results of the studies indicate that there is a relationship between radiocontamination of the environment as well as muscles of wild boars. It seems that animals at large can be good indicators of radiocontamination of the environment.