Trwanie i przemijanie architektury nie jest interesujące. Interesujące jest trwanie i przemijanie nas samych. Architektura może stanowić emocjonalne schronienie dla ludzkiej duszy. Wielozmysłowa, odczuwalna całym ciałem, bliska przestrzeń architektoniczna może pomóc w egzystencjalnej mediacji.
EN
Persistence and transience of architecture is not interesting. Interesting is the persistence and transience of ourselves. Architecture can constitute an emotional refuge for the human soul. Multi-sensual, felt whole body, close architectural space can help in existential mediation.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.