Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Czupryk W.

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: wieloskładnikowe brązy antymonowe

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Wpływ węgla na zmianę struktury warstw powierzchniowych materiałów ślizgowych

Czupryk W.

Tribologia

2000

nr 2

207-218

W artykule przedstawiono wyniki badań udziału węgla i tlenu w budowie warstwy powierzchniowej i warstw pod nią zlokalizowanych par ślizgowych: miedź, wieloskładnikowe brązy antymonowe - stal 45. Badania wykonano metodą spektrometrii elektronów wtórnych Augera. Uzyskane wyniki wskazują na silną konkurencję węgla i tlenu w procesie budowy eksploatacyjnych warstw wierzchnich (EWW) powierzchni trących. Udział węgla i tlenu jest różny dla brązów i stali. Czynnikiem ograniczającym zawartość węgla w warstewkach powierzchniowych brązów jest ich mniejsza zdolność do plastycznych deformacji w mikroobjętościach kontaktu w porównaniu z miedzią.

The paper presents the results of research concerning the fraction of carbon and oxygen in the structure of the superficial layer and layers located underneath sliding pairs: copper, multicomponent antimonous bronze-steel 45. The research was carried out by means of the method of spectrometry of secondary electrons of Auger. The obtained results show strong concurrence of carbon and oxygen in the process of structure of the exploitable surface layer (EWW) of friction faces. The fraction of carbon and oxygen is different for bronzes and steel. The factor reducing the carbon content in the surface layers of bronzes is their smaller capability of plastic deformations in microvolume of contact as compared to copper.

Cierne przenoszenie żelaza w układzie brąz-stal w tarciu z udziałem smaru.

Czupryk W.

Zagadnienia Eksploatacji Maszyn

1999

Vol. 34, nr 4

639-657

W artykule przedstawiono wyniki prac nad wyjaśnieniem mechanizmu ciernego przenoszenia żelaza w warunkach zużywania utleniającego w tarciu z udziałem smaru. Fakt obecności dużych ilości żelaza w warstwie wierzchniej miedzi lub brązów współpracujących w tarciu ze stalą potwierdzony został w wielu pracach. Nie podano tu wyjaśnienia mechanizmu ciernego przenoszenia żelaza. Największym niedostatkiem przedstawionych wyników jest zawężenie ich do par ślizgowych smarowanych wodą. Na temat ciernego przenoszenia żelaza w tarciu ze smarowaniem informacji jest mało, są one często sprzeczne. Było to bezpośrednim powodem podjęcia prac w tym zakresie. Celem badań było wyjaśnienie mechanizmu ciernego przenoszenia żelaza w układach: miedź-stal i brązy-stal w warunkach zużycia ultleniającego w tarciu z udziałem smaru. Wyniki badań AES warstw wierzchnich elementów par trących wskazują na cierne przenoszenie żelaza nie w czystej postaci, a w formie tlenkowych produktów zużycia elementu stalowego przy zachowaniu stałego stosunku koncentracji tlenu do koncentracji żelaza równego 2:1. Oznacza to, że w warunkach zużywania utleniającego w tarciu ze smarowaniem nie powstaje żaden z równowagowych tlenków żelaza - FeO, Fe2O3, lub Fe3O4. Powstawanie w tarciu związków tlenu z żelazem przy zachowaniu ich stosunku równego 2:1 interpretuje się możliwością tworzenia klasterów typu FeO2 lub Fe2O4 charakteryzujących się brakiem wiązania jonowego, typowego dla równowagowych tlenków żelaza. W klasterach tych potwierdzono występowanie wiązania atomowego. Mechanizm ich powstawania można wyjaśnić na gruncie teorii orbitali molekularnych. Twarde i kruche tlenkowe produkty zużycia stali o wymiarach mniejszych od 35 nm utwierdzane są w warstwie wierzchniej miedzi lub brązu. Tak utworzona struktura kompozytowa może w pewnych warunkach tarcia ściernie, oddziaływać na stal, czym wyjaśnić można wiele znanych z literatury tribologicznej przypadków nadmiernego zużycia stali przez brąz.

The paper presents results of work on explaining the mechanism of abrasive trasmission of iron in the conditions of oxidizing wear in friction with the use of lubricant. The fact of occurrence of large quantities of iron in surface layers of copper or bronze working in friction with steel was confirmed in many papers. However, the mechanism of abrasive transmission of iron was never explained. The greatest deficiency in the results presented is limiting the range to sliding pairs lubricated with water. There is only scarce information about abrasive transmission of iron in friction with the use of lubricant, and even then the information is often self-contradicting. This was the direct reason for undertaking further research in that field. The aim of the research was to explain the mechanism of abrasive transmission of iron is copper-steel and bronze-steel sets in the conditions of oxidizing wear in friction with the use of lubricant. The results of AES tests on surface layers of sliding pairs elements prove the occurrence of abrasive transmission of oxygen not in its pure form, but as oxide products of steel element wear, with a constant relation between oxygen concentration and iron concentration of 2:1. This implies that in the conditions of oxidizing wear in friction with lubricant no equilibrium iron oxide - FeO, Fe2O3, or Fe3O4 is created. Producing compounds of oxygen and iron in friction, retaining their constant relation of 2:1 can be interpreted as resulting from the possibility of forming clusters of the FeO2 type or Fe2O4 type, characterized by the lack of ion link, typical for equlibrium iron oxides. In such clusters the occurrence of atom link was confirmed. The mechanism of their formation can be explained on the basis of molecular orbital theory. The hard and brittle oxide products of steel wear of dimensions smaller than 35 nm are hardened in the surface layer of copper or bronze. The composite structure formed that way can under certain frictional conditions have abrasive effect on steel, which can be the explanation for many cases of excessive steel wear by bronze, as described in tribological literature.