Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Reakcje stali z pręta stalowego z matrycą cementową w strefie przejściowej w zbrojonym betonie

Kurdowski Wiesław, Trybalska Barbara

Cement Wapno Beton

|

2019

|

R. 22/84, nr 2

104--115

PL

Artykuł poświęcony jest badaniom zmian budowy i składu strefy przejściowej pręta stalowego z matrycą cementową po różnym czasie eksploatacji od 3 miesięcy do 40 lat. Stwierdzono, że najpierw jony żelaza ze stali dyfundują do matrycy cementowej i reagują z jonami wapnia z utworzeniem uwodnionego żelazianu wapnia. Są dwie drogi powstawania uwodnionego żelazianu wapnia: reakcja jonów żelaza z jonami wapnia w strefie pierwotnie zajmowanej przez portlandyt. A druga jest przemianą fazy C-S-H przez jony żelaza, które stopniowo zastępują krzem. W późniejszym okresie zachodzi dyfuzja jonów wapnia do warstewki pasywacyjnej, a nawet do stali, z dalszą zmianą składu strefy przejściowej. Jednak nie powoduje to zmiany wiązania matrycy cementowej ze stalą, które nawet po 80 latach jest dobre i wynosi od 3 MPa do 4 MPa. A więc zachodzące zmiany składu strefy przejściowej nie powodują wzrostu porowatości w tej strefie i zmiany jej wytrzymałości. Natomiast warstewka pasywacyjna na stali tworzy się powoli, prawdopodobnie bezpośrednio po związaniu betonu. Po trzech miesiącach twardnienia około 30 % powierzchni stali jest pokryte tą warstewką. Po trzydziestu latach warstewka pasywacyjna na stali utrzymuje się w bardzo dobrym stanie, lecz po 40 latach rozpoczęcie jej niszczenia jest już widoczne, a po 80 latach jest już prawie całkowicie zniszczona. Jednak nawet po tym okresie nie znaleziono nawet śladów rdzy na stali po tym okresie.

EN

The paper is devoted to the research of the interfacial transition zone steel bar – cement matrix changes in reinforced concrete after different time of exploitation from 3 months to forty years. It was found that firstly iron ions from steel are diffusing into cement matrix and reacting with calcium ions with hydrated calcium ferrite formation. There are two routs of hydrated calcium ferrite formation: the reaction of calcium and iron ions in the zone previously occupied by portlandite. The second is the transformation of the phase C-S-H by iron ions, which are substituting gradually the silica. Later the calcium ions diffusion into the passive film on steel and even into the steel are occurring with the hydrated calcium ferrite formation and the farther changes of ITZ are causing. However, even after eighty years, the bond of steel with cement matrix is very good, and measured value is in the range 3 MPa to 4 MPa. Thus these processes are totally changed the ITZ composition, however, without porosity increase and with good bond of steel bars with concrete. On the steel bars the passive film is starting slowly to be formed, probably immediately after the beginning of concrete hardening. After three months of the reinforced concrete curing about 30% of steel surface became covered by this film. After thirty years the passive film on steel is remaining in the very good state, after forty years the beginning of destruction starts to be visible, but after eighty years became almost totally destructed. Despite the passivation film destruction no trace of rust was found even on the steel bars in eighty years old reinforced concrete.

2

Effect of bond conditions on local bond-slip relationships of ribbed bars in high performance self-compacting concrete

Dybel Piotr

Archives of Civil and Mechanical Engineering

|

2019

|

Vol. 19, no. 4

1399--1408

EN

The bond of concrete to steel reinforcing bars is the basis for the concept of reinforced concrete as a construction material. One of important bond-related issues is the bond strength-bar slip relation, which has an influence on the failure mode and rotation of structural joints. This relation can be predicted by bond–slip models and it depends on the bond behaviour at the reinforcement–concrete interface. However, the currently-known bond-slip models offer limited applications to well-studied normal concretes only. This article proposes local bond–slip relationships for high performance self-compacting con-crete (HPSCC) taking into account the quality of bond conditions. The studies were per-formed on specimens made of four different high performance self-compacting concrete mixes with varying contents of silica fume. Since the specimens had total heights of 480, 800 and 1600 mm, it was possible to measure the changes of the bond at individual levels. The results were next compared to those obtained for samples made of vibrationally-compacted high-performance concrete (HPC). It was demonstrated that the bond-slip model for normal concretes seems to underestimate the bond stiffness and ultimate bond strength for the HPSCC and HPC mixtures. Moreover, it was proven that a change of the quality of bond conditions has an effect on the local bond-slip relationship. Finally, local bond-slip relation-ships were presented separately for HPSCC and HPC with respect to the quality of bond conditions

3

Przyspieszające działanie popiołu z łusek ryżowych na hydratację zaczynów cementowych z dodatkiem estru styrenowo-akrylowego

Wang R., Wang G.

Cement Wapno Beton

|

2018

|

R. 21/83, nr 5

396--406

PL

Popiół z łusek ryżowych jest dobrym oraz ekonomicznym dodatkiem przyspieszającym wiązanie i twardnienie zaczynów z cementu z dodatkiem estru styrenowo-akrylowego. Dodatek popiołu powoduje skrócenie początku i końca wiązania. Zależnie od dodatku popiołu czas wiązania zaczynu z polimerem może być nawet krótszy niż czas wiązania zaczynu cementowego, bez dodatku polimeru. Dodatkowo popiół z łusek ryżowych zwiększa wytrzymałość wczesną. Popiół z łusek ryżowych przyspiesza hydratację cementu w zaczynie z estrem styrenowo-akrylowym: znacznie skraca okres indukcji, zwiększa intensywność wydzielania ciepła hydratacji oraz stopień przereagowania cementu. Badania wykazały, że popiół z łusek ryżowych przyspiesza hydratację glinianu trójwapniowego oraz alitu, co powoduje powstawanie większych ilości ettringitu, fazy C-S-H. Popiół z łusek ryżowych ma dużą zawartość aktywnej krzemionki i może w zaczynie z cement-SAE reagować z wodorotlenkiem wapnia z utworzeniem żelu C-S-H.

EN

Rice husk ash [RHA] is an economical and effective material to accelerate the setting and hardening process of styrene-acrylic ester/cement [SAE-cement] composites. It makes the setting time of the SAE-cement as short as Portland cement or even shorter if necessary and enhances the early strength markedly. The RHA accelerates the hydration of SAE-cement: it significantly shortens the induction period of the SAE-cement hydration, increases the hydration heat evolution rate and hydration degree. RHA is a kind of active silica and reacts with Ca(OH)2 in the SAE-cement with C-S-H phase formation. RHA promotes the hydration of C3A and C3S and thus the formation of AFt and C-S-H.

4

Elastyczne wiązania dynamiczne i statyczne

Grygierczyk W.

Zieleń Miejska

|

2017

|

Nr 4

16--18

PL

Słabe rozwidlenia pomiędzy pniem a konarami drzewa powinny być poddawane ocenie ich wpływu na wytrzymałość mechaniczną w celu postawienia diagnozy o konieczności zastosowania wzmocnienia ich konstrukcji.

5

Młody beton

Kohutek Z. B.

Przegląd Budowlany

|

2016

|

R. 87, nr 11

32--33

PL

Beton, niedługo po zabudowaniu w wielkoprzestrzenny fundament, masywny przyczółek itp., jest narażony na samouszkodzenie (głównie – rozległe spękania), spowodowane ekspansją ciepła hydratacji cementu. Zapobiec temu można poprzez selekcję i odpowiednią proporcję składników w zestawieniu receptury, a także – prowadząc specjalną pielęgnację betonu. W artykule porównano pogląd na problematykę „młodego betonu” – obecny i sprzed niespełna 40 lat.

EN

Concrete, shortly after being embedded in a spatially large foundation, massive abutments etc., is exposed to self-mutilation (mainly – spatially expansive cracks) caused by the expansion of heat created during the cement hydration. The above phenomenon can be avoided by selecting proper composition and proportions in the concrete mix, and through implementation of special care for the concrete. The article compares the “young concrete” problem area, taking into account the current state of research and the views present around 40 years ago.

6

Laserowy system do badania skurczu wczesnego elementów betonowych w powiązaniu z oznaczaniem czasu wiązania

Gołaszewski J., Cygan G., Drewniok M.

Przegląd Budowlany

|

2014

|

R. 85, nr 5

34--36

PL

W artykule przedstawiono metodę badania skurczu belek betonowych o wymiarach 10×10×50 cm zachodzącego od momentu ich zaformowania. Wykorzystano zmodyfikowany system TLS, pierwotnie wykorzystywany do oznaczania zmian długości cienkowarstwowych zapraw. Zmiany długości elementu mierzone są jednocześnie z pomiarem prędkości przejścia impulsu dźwiękowego, co pozwala określić czas początku wiązania spoiwa. Stanowić to może podstawę do określenia odporności na zarysowanie betonu w pierwszych 24 godzinach od zaformowania.

EN

The paper presents a method for testing the shrinkage of concrete beams with dimensions of 10×10×50 cm. Measurements followed from setting into the form until 24 hours after setting. It was used modified TLS system, which originally was for the determination of changes in the length of thin-mortar. It was also measured changes of speed propagation of sound waves by Vikasonic, which allows you to specify the setting time of binders. It could be a base for determining the scratch resistance of the concrete in the first 24 hours after casting.

7

Investigation on the Film Flow of a Third Grade Fluid on an Inclined Plane Using HPM

Azimi M., Azimi A.

Mechanics and Mechanical Engineering

|

2014

|

Vol. 18, nr 1

5--10

EN

This work concerns the study of the thin film flow problem arising in non–Newtonian fluid mechanics using analytical approach. The governing equations are reduced to ordinary nonlinear boundary value problem by applying the transformation method. Homotopy Perturbation Method (HPM) has been applied to obtain solution of reduced nonlinear boundary value problem. The analytical solutions of the flow velocity distributions for different cases have been presented. The effect of material constant has also discussed. Finally, analytical results have been compared with numerical one obtained by forth order Runge Kutta method. High accuracy and validity are the advantages of present study.

8

Stopień zaawansowania reakcji popiołu lotnego w alkalicznie aktywowanych spoiwach popiołowych

Deja J., Antosiak B.

Cement Wapno Beton

|

2012

|

R. 17/79, nr 2

67-76

PL

Procesy alkalicznej aktywacji surowców zawierających szkła glinokrzemianowe od kilkudziesięciu lat stanowią interesujący obszar poszukiwania alternatywy dla klasycznych cementów portlandzkich. Jedynym z obiecujących surowców dla tej technologii są popioły lotne. W pracy skoncentrowano się na zmodyfikowaniu metody pozwalającej możliwie precyzyjnie mierzyć stopień zaawansowania reakcji hydratacji popiołu lotnego w zaczynach aktywowanych krzemianem oraz wodorotlenkiem sodu i potasu. Wykazano, że wydłużenie czasu mieszania rozdrobnionych próbek zaczynów z wodą i kwasem solnym oraz dobranie odpowiednich sączków filtrujących pozwala na uzyskanie znacznie większej dokładności pomiaru stopnia przereagowania popiołu. Stwierdzono, że czynnikiem determinującym stopień przereagowania popiołów lotnych aktywowanych krzemianem sodu jest zawartość w nich CaO i Al2O3.

EN

For several decades, processes of the alkali aclivation of raw materials containing aluminosilicate glass have been seen an interesting area for an altemative to the Portland cements. Fly ash represents one of the promising raw materials for this technology. This paper focuses on modifying a method to measure, as precisely as possible, the degree of the fly ash hydration reaction progresses in mixtures activated with sodium silicate and hydroxide, as well as KOH. It was proven that extending the time during which pulverized samples are mixed with water and hydrochloric acid and also selecting the right paper filter allows a much higher analysis precision can be achieved. If was found that the decisive factor governing the degree of hydration of fly ash activated by sodium silicate and hydroxide the last also of potassium is the CaO and AI2O3 content of this fly ash.

9

Analysis of the compounds from the BTEX group, emitted during thermal decomposition of alkyd resin

Kubecki M., Holtzer M., Bobrowski A., Dańko R., Grabowska B., Żymankowska-Kumon S.

Archives of Foundry Engineering

|

2012

|

Vol. 12, iss. 3

69-74

EN

Suitability of the given binding agent for the moulding sands preparation depends on the one hand on the estimation of technological properties of the sand and the mould made of it and the obtained casting quality and on the other hand on the assessment of this sand influence on the natural and working environment. Out of moulding sands used in the foundry industry, sands with organic binders deserve a special attention. These binders are based on synthetic resins, which ensure obtaining the proper technological properties and sound castings, however, they negatively influence the environment. If in the initial state these resins are not very dangerous for people and for the environment, thus under an influence of high temperatures they generate very harmful products, being the result of their thermal decomposition. Depending on the kind of the applied resin (phenol-formaldehyde, urea, furfuryl, urea-furfuryl, alkyd) under an influence of a temperature such compounds as: furfuryl alcohol, formaldehyde, phenol, BTEX group (benzene, toluene, ethylbenzene, xylene), and also polycyclic aromatic hydrocarbons (PAH) can be formed and released. The aim of the study was the development of the method, selection of analytical methods and the determination of optimal conditions of formation compounds from the BTEX group. An emission of these components constitutes one of the basic criteria of the harmfulness assessment of binders applied for moulding and core sands. Investigations were carried out in the specially designed set up for the thermal decomposition of organic substances in a temperature range: 5000C - 13000C at the laboratory scale. The object for testing was alkyd resin applied as a binding material for moulding sands. Within investigations the minimal amount of adsorbent necessary for the adsorption of compounds released during the decomposition of the resin sample of a mass app. 15 mg was selected. Also the minimal amount of solvent needed for the desorption of compounds adsorbed in the column with adsorbent was found. The temperature range, in which the maximal amounts of benzene, toluene, ethylobenzene and xylenes are released from the resin, was defined. The qualitative and quantitative analyses of compounds from the BTEX group were performed by means of the gas chromatography combined with the mass spectrometry (GC/MS).

10

Study of interaction between humic acids and fullerene C60 using fluorescence quenching approach

Klavins M., Ansone L.

Ecological Chemistry and Engineering. S

|

2010

|

Vol. 17, nr 3

351-362

EN

The interaction between buckminsterfullerene C60 and humic acids (HA) of different origins was compared using fluorescence spectroscopy as a function of pH, humic acid concentration, ionic strength. Binding constants between fullerene and humic acids were calculated. It can be suggested that the complexation was driven by hydrophobic interactions depending on the properties of the interacting compounds. Hydrophobic interaction model as indicated by linear Stern-Volmer plots and high Kd values is characterizing the interaction between buckminsterfullerene C60 and humic acids The results of this study support the development of understanding of the fate of nanomaterials in the environment as well as the development of analytical methods for nanomaterials in waters and wastewater treatment approaches.

PL

Porównywano oddziaływania między buckminsterfulerenami C60 i kwasami huminowymi (HA) różnego pochodzenia w zależności od pH, stęzenia kwasów huminowych i siły jonowej. Do badań stosowano spektroskopię fluorescencyjną. Obliczono stałe trwałości związków kwasów huminowymi i fulerenów. Można przypuszczać, że kompleksowanie jest powodowane oddziaływaniami hydrofobowmi, zależnymi od właściwości związków. Model interakcji hydrofobowych wskazanych przez liniowe zależności Sterna-Volmera i duże wartości Kd charakteryzują interakcje między buckminsterfulerenami C60 i kwasami huminowymi. Wyniki opisanych badań są ważne dla poznania losu nanomateriałów w środowisku, a także dla rozwoju metod analizy zawartości nanomateriałów w wodach oraz metod oczyszczania ścieków.

11

Naprężenia powstające w zaprawach z cementów ekspansywnych. Cz.2

Szeląg H.

Cement Wapno Beton

|

2009

|

R. 14/76, nr 1

11-25

PL

Zbadano rozszerzalność i naprężenia w zaprawach z cementu ekspansywnego wytwarzanego w oparciu o kompleks Kleina i glinian monowapniowy. Stwierdzono, że zwiększenie dodatku tych składników ekspansywnych zwiększa ekspansję i naprężenia powstające w zaprawach, jednak gdy równocześnie cement zawiera dodatek CaO. Bardzo duży wpływ na ekspansję i naprężenia powstające w zaprawach ma stosunek gips/dodatek ekspansywny. Zaprawy z cementów, w których ten stosunek odpowiada stechiometrii ettringitu ulegają rozpadowi w środowisku o dużej wilgotności, jednak mogą być stosowane do napraw uszkodzonych betonów lub wykonywania spoin w elementach pracujących w otoczeniu powietrza o małej wilgotności. W przypadku eksploatacji elementów betonowych w środowisku o dużej wilgotności ten stosunek powinien być mniejszy i nie przekraczać 70% wartości maksymalnej.

EN

The expansion and stresses in mortars of expansive cement produced from Klein complex and monocalcium aluminate were examined. It was found that higher content of these components increases expansion and stresses in mortars, but in case when cement contains the addition of CaO. Significant influence on expansion and stresses has the gypsum/expansion additive ratio. Mortars from cements in which this ratio is equal to ettringite stoichiometry are disintegrated in moist conditions. However, this cement can be used for concrete repairs and concrete elements production which will be exploitated in the air of normal humidity, of about 60% RH. In case of concrete elements used in high humidity environment this ratio can not exceed 70% of ettringite stoichiometry.

12

Electrochemical studies of interactions of pyronine B with RNA and determination of RNA

Sun W., You J., Wang Q., Jiao K.

Chemia Analityczna

|

2006

|

Vol. 51, No. 4

477-488

EN

Interaction of pyronine B (PB) with yeast RNA (yRNA) has been studied by electrochemical method on a hanging mercury drop electrode (HMDE) in 0.2 mol L(-1) Britton-Robinson (B-R) buffer solution. Under selected conditions, voltammetric peak at-0.90 V (vj SCE) corresponding to reduction of PB was formed. After addition of yRNA, the height of the reduction peak of PB apparently decreased and its potential exhibited a positive shift; no new redox peaks were observed. Some electrochemical properties of PB were quantitatively determined in the absence and in the presence of yRNA. It has been found that the values of E°, ks, an, etc. changed in the presence of yRNA, which indicated the formation of electroactive PB—RNA complex. yRNA was electroinactive in the selected potential range. Consequently, redox activity of PB in PB-RNA biocomplex was lowered and the corresponding peak height was decreased, as well as the peak potential was shifted. Conditions of the binding reaction and electrochemical detection of PB have been optimised. Under optimum conditions a decrease of peak current was linearly proportional to the concentration of yRNA in the range 1.0-35.0 μg mL(-1). The corresponding regression equation is: δIp(nA) = 24.12C (μg mL(-1) + 25.27 (n = 14, r = 0.993), detection limit is 0.73 μg mL(-1)(3σ). The proposed method has been applied to the determination of yRNA in synthetic samples with satisfactory results.

PL

Badano oddziaływania między pyroninąB (PB) i RNA z drożdży (yRNA) stosując wiszącą kroplową elektrodę rtęciową (HMDE, WKER) w środowisku buforu Britona-Robinsona o stężeniu 0,2 mol L(-1). W wybranych warunkach eksperymentalnych, obserwowano pik woltamperometryczny redukcji PB w potencjale -0,90 V (względem NEK). Po dodaniu do roztworu yRNA, pik PB malał, a jego potencjał przesuwał się w stronę dodatnią. Nie obserwowano powstawania nowego piku. Opisano ilościowo elektrochemiczne zachowanie PB w obecności i nieobecności yRNA. Stwierdzono niewielką zmianę wartości takich parametrów redukcji PB jak: E°, ks i αn; świadczy to o tworzeniu się elektroaktywnego kompleksu PB-RNA. Zoptymalizowano warunki powstawania kompleksu i oznaczania PB. W optymalnych warunkach obniżenie prądu piku PB zależało liniowo, w zakresie stężeń l ,0-35,0 μg mL(-1), od stężenia yRNA. Zależność tę można opisać równaniem δIp (nA) = 42,12 C(μg mL(-1) + 25,27 (n = 14, r = 0,993). Granicę wykrywalności określono jako 0,73 μg mL(-1)(3σ). Zaproponową metodę zastosowano z sukcesem do oznaczania yRNA w próbkach syntetycznych.

13

Zastosowanie metody ultradźwiękowej do badania procesu wiązania i twardnienia tworzyw ze spoiwem cementowym

Zych J.

Cement Wapno Beton

|

2006

|

R. 11/73, nr 1

5-16

PL

W pracy prezentowana jest nowa, opracowana przez autora, ultradźwiękowa metoda badań procesu wiązania i twardnienia tworzyw ze spoiwem cementowym. Idea metody opiera się na ciągłym pomiarze prędkości fali podczas wiązania i twardnienia tworzywa. Pomiary prowadzone są na dwa sposoby: w cienkich warstwach (kontakt tworzywa z atmosferą) i zamkniętych próbnikach (bez kontaktu z atmosfera). Na przykładach wykazano szeroki zakres zastosowań metody, w tym możliwość oceny wpływu na szybkość wiązania takich czynników jak: temperatura, stosunek w/c, warunki wiązania (w kontakcie lub bez kontaktu z atmosferą), wilgotność powietrza. Wykazano, iż metoda może być wykorzystana do badań szybkości wiązania również innych tworzyw (np. gipsów, zapraw murarskich, tworzyw ze spoiwami chemicznymi organicznymi i nieorganicznymi, itp.). Wyniki badań szybkości twardnienia mogą być wykorzystane wprost w praktyce przemysłowej, budowlanej, tam gdzie niezbędne jest określenie stopnia związania tworzywa w funkcji czasu.

EN

The work presents new method, which has been developed by the author, of ultrasonic investigation of setting and hardening process of cement-bonded materials. The method is based on a continuous measurement of ultrasonic wave velocity during setting and hardening of the material. Investigations are carried out in two modes: in thin layers (the material contacts with the atmosphere), and in closed cells (without contact with atmosphere). Presented examples show the wide range of application of the method e.g. its ability to estimate influence of the bonding ratio by such factors as: temperature, w/c ratio, bonding conditions (with and without contact with the atmosphere), and humidity. It was shown that the method can by applied to investigation of the setting process of other materials e.g. plasters, mortars, materials with organic and non-organic binders etc. The results of the hardening ratio can be used directly in industry and building practice, where there is necessary to assert the level of hardening vs. time.

14

Wiązanie siarki paliwowej przez popioły w czasie spalania węgli brunatnych

Rożen M., Rybak W., Paczyński M.

Gospodarka Paliwami i Energią

|

2004

|

nr 1

27-30

PL

Na podstawie węgli brunatnych pochodzących z różnych ośrodków wydobywczych i pozyskanych w różnym czasie dokonano analizy stopnia wiązania siarki paliwowej przez składniki popiołu. Przedstawiono udział poszczególnych związków popiołu w sumarycznym stopniu wiązania siarki z uwzględnieniem miejsca wydobycia węgla. Zaproponowano matematyczny opis pozwalający przewidywać stopień wiązania siarki paliwowej w zależności od składu popiołu powstającego ze spalenia węgla. Dokonano porównania stopnia wiązania siarki paliwowej przez popiół podczas spalania węgla w warunkach laboratoryjnych z wynikami uzyskanymi podczas eksploatacji kotła energetycznego

EN

Paper describes the work on analysis of degree of sulphur binding by ash components on the basis of lignite (brown coal) samples from various mines and various time of mining. It shows share of various ash components in total binding of sulphur according to place of mining. A mathematical formula is proposed for forecasting degree of sulphur binding according to ash composition from lignite combustion. Degree of sulphur binding by ash during lignite combustion in laboratory tests and results of sulphur binding during steam boiler operation is compared.

15

Rola anhydrytu w gipsowych tynkach wielofazowych

Malata G.

Materiały Budowlane

|

2003

|

nr 10

30-31

16

Nowy dodatek dla stabilizacji właściwości wytrzymałościowych formierskich mas bentonitowych

Dobosz S.M.

Inżynieria Materiałowa

|

2003

|

R. XXIV, nr 6

671-673

PL

Niniejszy artykuł ma za zadanie przedstawić - oparte o zjawiska powierzchniowe - wybrane aspekty wiązania syntetycznych mas bentonitowych, jak również zaprezentuje wyniki badań własnych zastosowania specjalnego dodatku, nowego materiału, który wpływa na stabilizację właściwości wytrzymałościowych.

EN

This article presents the chosen aspects, based on surface phenomenons, concerning the binding of synthetic bentonite moulding sands. It also presents the findings of author's own research, concerning the use of a new material new addition, which has a great influence on resistance properties' stabilization.

17

Wiązanie stopu na bazie kobaltu z materiałem kompozycyjnym na bazie żywic w stomatologii odtwórczej. Badanie in vitro.

Kupka T., Tanasiewicz M., Księżarek S., Malec W., Gibas M.

Rudy i Metale Nieżelazne

|

2002

|

R. 47, nr 9

440-442

PL

Zaprezentowano badania, których celem była ocena in vitro wytrzymałości wiązania w teście na ścianie (SBS) materiału kompozycyjnego na bazie żywic z nowym stopem na bazie kobaltu SI przeznaczonych dla odbudów złożonych w stomatologii zachowawczej z zastosowaniem indywidualnego umocowania wewnątrzkanałowego.

EN

The in vitro study was made aimed to examine shear bound strength (SBS) of a resin-based composite material with a new cobalt-based S1 alloy to be applied for complex restorations in conservative dentistry with a use of individual in-canal anchorage.

18

Kamień naturalny - zarys dziejów

Grundkowski J.

Warstwy, Dachy i Ściany

|

2001

|

nr 3

64-67

19

Natura (i właściwości wiążące) gipsu syntetycznego pochodzącego z odsiarczania spalin Elektrowni "Opole" S.A.

Dankowski M.

Warstwy

|

1999

|

nr 1

152-154

20

New petrological data on carbonate mineralogy in the Middle Jurassic siliciclastic deposits of the Kujawy region (Polish Lowlands)

Maliszewska A.

Kwartalnik Geologiczny

|

1998

|

Vol. 42, nr 4

401-420

EN

Carbonate minerals present in bioclastes, ooids, cements and veinlets of the Middle Jurassic rocks from the Kujawy area have been studied in detail. It has been found that the bioclasts are built of calcite and manganese calcite replaced by ferroan calcite, ankerite and minerals from the siderite group. Chamosite - the primary component of the ooids - is often replaced by siderite and magnesium siderite or ankerite. Cements of sandstones and mudstones are mainly built of ankerite while fillings of the veinlets - of ankerite and ferroan calcite. Widespread cementation with iron, calcium and magnesium carbonates as well as associated metasomatosis of grains and cements are related mainly to activity of salt tectonics.

PL

Przedstawiono wyniki badań minerałów węglanowych występujących w osadach jury środkowej nawierconych głębokimi otworami w osiowej części wału kujawskiego oraz na jego zboczach. Osady te utworzyły się w płytkim morzu epikontynentalnym, którego największy zasięg stwierdzono w keloweju górnym. Utwory aalenu, bajosu i kujawu w osiowej strefie wału kujawskiego, to występujące na przemian warstwy szarych piaskowców oraz ciemnych mułowców, iłowców i heterolitów. Materiał detrytyczny jest tu spojony minerałami ilastymi i krzemionką, cementy węglanowe są nieliczne. Pojawiają się wkładki syderytów ilastych lub piaszczystych. Osady batonu odznaczają się wzrostem zawartości piaskowców ku stropowi profilów, a także wzrostem zawartości bioklastów i cementów węglanowych. Miejscami w batonie górnym pojawiają się wapienie oraz wkładki zlepieńców śródformacyjnych. W keloweju również notowano wapienie. Minerały węglanowe w osadach jury środkowej są składnikami szkieletu ziarnowego i cementów. Budują one bioklasty, wchodzące w skład ooidów, występują w intraklastach, cementach, a także w żyłkach. Zbadano 220 próbek w płytkach cienkich, w większości barwionych płynem Evamy'ego, co pozwoliło wyróżnić kalcyt i kalcyt żelazisty oraz dolomit, dolomit żelazisty i ankeryt. 22 próbki zbadano za pomocą analizy katodoluminescencyjnej w angielskiej aparaturze zamocowanej na stoliku mikroskopu polaryzacyjnego Optiphot 2 . Wykonano również 135 analiz jakościowych i 35 analiz ilościowych w mikroobszarach za pomocą rentgenowskiej mikrosondy energetycznej EDS Link ISIS sprzężonej z elektronowym mikroskopem skaningowym JMS-35 firmy JEOL. twierdzono, że bioklasty najczęściej są złożone z kalcytu czystego i kalcytu Mn. Notuje się też elementy szkieletowe, w których kalcyt został zastąpiony przez kalcyt Fe, ankeryt bądź syderyt. Ooidy pierwotnie złożone z szamozytu uległy miejscami syderytyzacji lub ankerytyzacji. Przemiany te przebiegały we wczesnej diagenezie osadów, gdyż formy zsyderytyzowane są kuliste, natomiast nie przeobrażone ooidy szamozytowe uległy silnemu spłaszczeniu pod wpływem kompakcji. W obrębie cementów najpospolitszy jest ankeryt. Często współwystępuje on z syderytem magnezowym, reprezentowanym przez syderoplesyt. Wraz ze wzrostem zawartości Mg w minerałach szeregu izomorficznego FeCO3-MgCO3 wzrasta wydłużenie romboedrów. Niektóre formy przypominają pistomesyt. Minerał ten został stwierdzony w badaniach porównawczych skał jury środkowej z otworu Mąkowary 1 (niecka szczecińska). W piaskowcach batonu górnego i keloweju częściej pojawia się kalcyt i kalcyt Fe/Mn. W wapieniach notowano kalcyt Mn/Fe, a także syderyt. Minerały węglanowe występują także w żyłkach tnących opisywane skały. Dostrzegano tu anekryt lub kalcyt Fe. W syderycie z otworu Brześć Kujawski IG 2 zanotowano wypełnienie żyłek przez anekryt, syderyt, kalcyt Fe, dolomit Fe i robakowaty minerał z grupy kaolinitu (dickit? nakryt?). Na podstawie wyników badań stwierdzono, że większość minerałów węglanowych z osadów jury środkowej Kujaw jest produktem cementacji diagenetycznej oraz związanej z nią szeroko rozwiniętej metasomatozy. Przyczyn tych zjawisk należy upatrywać w uruchomieniu bogatych w jony metali solanek cechsztyńskich przez tektonike salinarną.