Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Mineralogia

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!
Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: wezuwiany

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Chlorine in vesuvianites

Galuskin Evgeny, Galuskina Irina, Dzierżanowski Piotr

Mineralogia

2005

Vol. 36, iss. 1

51--61

Vesuvianites with high contents of chlorine near 1 apfu occur in the rodingite-like rocks of the Wiluy River, Sakha-Yakutia, Russia — the type locality for grossular and wiluite. Chlorine is incorporated into the vesuvianite structure at the O(10) site substituting O, OH or F. The classification of vesuvianite-group minerals is discussed on the basis of available structural data from Cl- and F-bearing vesuvianites. A ternary O-F(+Cl)-OH diagram (hypothetical “oxyvesuvianite” — fluorvesuvianite — hypothetical “hydroxylvesuvianite”) is proposed for distinguishing fluorvesuvianite. A rule of 50% Cl and a boundary content of 0.5 apfu of Cl are proposed for distinguishing “chlorvesuvianite”.

Uproszczony wzór krystalochemiczny wezuwianu, skałotwórczego minerału o złożonym składzie i skomplikowanej strukturze, można przedstawić w następujący sposób: X18X’Y’Y12T0–5 (ZO4)10(Z2O7)4O1–2W9 lub Ca19(Al,Mg,Fe,Mn,Ti...)13(B,Al)0–5(SiO4)10 (Si2O7)4O1–2(OH,O,F,Cl)9. Szczegółowe badania składu i morfologii minerałów grupy wezuwianu z rodingitopodobnych skał i serpentynitów stanowiska wilujskiego, Sacha-Yakucja, Rosja, pozwoliły na stwierdzenie wezuwianów o najwyższych znanych zawartościach Cl około 1 apfu. Chlor wzbogaca sektory wzrostu i kryształów Si-deficytowego wezuwianu i wezuwianu „normalnego”, niekiedy bogatego w tytan, oraz cienkie późne strefy wezuwianu na wiluicie. Geneza wezuwianów zawierających Cl jest zwią zana z etapem serpentynizacji i rodingityzacji wczesnych magnezowych skarnów melilitowych. Analiza możliwych podstawień izomorficznych w pozycjach strukturalnych O(10) i O(11) pokazuje, że w celu wyróżnienia fluorwezuwianu powinna być stosowana zasada 33,3% oraz diagram trójkątny O-F(+Cl)-OH (hipotetyczny człon „oxywezuwian” — fluorwezuwian — hipotetyczny człon „hydroksylwezuwian”), natomiast przy wyróżnieniu „chlorwezuwianu” powinno się uwzględniać tylko pozycję O(10). Biorąc pod uwagę, iż maksymalna, teoretyczna zawartość Cl w wezuwianach wynosi 1 apfu, autorzy proponują przyjąć wartość 0,5 apfu, tzn. 50% połowy pozycji O(10), za wartość graniczną pomiędzy hipotetycznym „chlorwezuwianem” a innymi minerałami z grupy wezuwianu.

Mössbauer study of iron in some vesuvianites

Kraczka Janusz, Żabiński Witold

Mineralogia

2003

Vol. 34, iss. 1

37--44

Mössbauer spectra of six vesuvianites were recorded. The samples represent both high-temperature (éulova, Garby Izerskie, Cziklova, Telemark) and low-temperature (Transvaal, Piz Lunghin) varieties of this mineral. In all the vesuvianites investigated Fe3+ dominates over Fe 2+ and contribution of the latter changes from few (Piz Lunghin) to over 35% of the total iron content (éulova, Garby Izerskie). The presence of both Fe3+ and Fe2+ ions in different lattice sites, predominantly the AlFe (6-coordinated) and the B (5- coordinated), has been established. In one case (Garby Izerskie) a weak doublet of quadrupole splitting which could be ascribed to Fe2+ in the C site (8-coordinated) has been detected.

Zarejestrowano widma mössbauerowskie 6 próbek wezuwianów reprezentujących zarówno niskotemperaturowe (Transvaal, Piz Lunghin) jak i wysokotemperaturowe (Źulova, Garby Izerskie, Cziklova, Telemark) odmiany strukturalne tego minerału. We wszystkich analizowanych próbkach Fe3+ przeważa ilościowo nad Fe2+. Stwierdzono, że zarówno Fe3+ jak i Fe2+ występuje na różnych pozycjach sieciowych wezuwianu, głównie AlFe (LK 6) i B (LK 5). Tylko w jednym przypadku zarejestrowano słaby dublet kwadrupolowy, który mógłby pochodzić od żelaza na pozycji C (LK 8). Badania wykonano w temperaturze pokojowej. Dokładne określenie procentowego udziału żelaza zlokalizowanego na poszczególnych pozycjach sieciowych wymagałoby wykonania dodatkowych pomiarów mössbauerowskich, także w innych temperaturach.