Wymagania dla nowych budynków w zakresie izolacji termicznej oraz sprawności odzysku ciepła z powietrza wentylacyjnego są na tyle wysokie, że pole do dalszych działań jest niewielkie i należy go szukać w sterowaniu wentylacją reagującą na rzeczywiste, zmienne zapotrzebowanie oraz liczbę przebywających w budynku osób. Z kolei w budynkach istniejących, które będą poddawane modernizacji, możliwości działania w kwestii poprawy wentylacji ograniczają m.in. przepisy nienadążające za rozwojem techniki.
Wobec dużego zanieczyszczenia powietrza, coraz trudniej jest o dobry klimat w pomieszczeniach. Konieczność redukcji zanieczyszczeń pochodzących z wnętrza budynku, jak i z zewnątrz, jak również zapewnienie wnętrzom komfortu cieplnego przy jak najmniejszym zużyciu energii, przyczyniają się do coraz większego zainteresowania instalacjami wentylacji wymuszonej w budynkach jednorodzinnych.
Systemy centralnej, jak i rozproszonej wentylacji w budynkach mieszkalnych wciąż są ulepszane i wykazują potencjał dla optymalizacji. Głównie polega to na analizie ich wpływu na całkowity bilans energetyczny budynku (redukcja zapotrzebowania na ciepło, tym samym zużycia energii elektrycznej) oraz na analizie: ekonomicznej i wpływu na komfort użytkowników. W Polsce obecnie za prawie 60% zużycia energii odpowiedzialny jest sektor ogrzewania, chłodzenia i wentylacji. Dlatego też koncentracja na tym sektorze jest bardzo istotna dla poprawy bilansu energetycznego kraju, w celu osiągnięcia celów europejskich redukcji zużycia energii w 2030 roku.
Świeże powietrze bez przeciągów i dobra izolacja akustyczna, to podstawy zdrowego klimatu pomieszczeń mieszkalnych. Ich komfort zależy w dużym stopniu od zlokalizowania i jakości nawiewników powietrza.