Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: ways of utilisation

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Wielkość i jakość plonów z łąk ekstensywnie użytkowanych i koszonych w dwóch terminach

Wasilewski Z.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

2014

T. 14, z. 1

101--109

Badania prowadzono w latach 2010–2012 na łąkach trwałych położonych w następujących siedliskach: grąd właściwy (A), łąka pobagienna właściwa (B) i łąka pobagienna łęgowiejąca (C). Oceniano wielkość plonów z łąk różnie użytkowanych: koszenie + zbiór biomasy (stanowisko 1. i 5.), koszenie + pozostawienie biomasy na pokosach (stan. 2. i 6.), koszenie, rozdrobnienie i pozostawienie na łące (stan. 3. i 7.). Łąki koszono jednorazowo w ciągu sezonu latem – w lipcu (stanowiska 1., 2. i 3.) lub jesienią – we wrześniu lub październiku (stanowiska 5., 6. i 7.). Łąki nie były nawożone. Warunki wilgotnościowe siedlisk określono metodą fitoindykacji na podstawie wskaźników opracowanych przez OŚWITA [1992] i zakwalifikowano je do: suchego okresowo nawilżanego (A), silnie wilgotnego (B) i silnie wilgotnego i mokrego (C). Wielkość plonów określano wagowo. Zawartość białka ogólnego i włókna surowego oznaczono metodą spektroskopii w bliskiej podczerwieni NIRS za pomocą aparatu NIRFlex N-500. Natomiast koncentrację energii netto w j.o. obliczono z równania wg OSTROWSKIEGO [1982]. Koncentrację energii netto wyrażoną w MJ obliczono, mnożąc zawartość j.o. przez współczynnik 5,9 [MINAKOWSKI 1983]. Badania wykazały, że koszenie i pozostawianie biomasy na łąkach w tak zróżnicowanych warunkach siedliskowych w niewielkim stopniu różnicowało ich plonowanie. Większe plony w siedlisku grądowym oznaczano, kosząc ruń latem, natomiast w siedliskach pobagiennych jesienią. W związku z tym, że łąki koszono w terminach znacznie odbiegających od optymalnych, zalecanych dla łąk produkcyjnych, z góry założono, iż skoszona biomasa nie będzie spełniała kryterium przydatności jako pasza.

Studies were carried out in the years 2010–2012 on permanent meadows situated in the following habitats: proper dry ground (A), post-bog proper meadow (B) and post-bog meadow turning marsh (C). Yielding was evaluated in meadows of various use: mowing + biomass harvesting (sites 1 and 5), mowing + leaving biomass on swath (sites 2 and 6) and mowing + leaving fragmented biomass on meadow (sites 3 and 7). Meadows were mown once in July (sites 1, 2 and 3) or in the autumn (September/ October – sites 5, 6 and 7). Meadows were not fertilised. The study showed that mowing and leaving biomass on meadows in so diverse habitat conditions differentiated their yielding to a small degree. Higher yields in dry ground habitat were obtained by mowing in summer and in post-bog habitats – in autumn. Moisture conditions determined with the phytoindication method based on indices elaborated by OŚWIT [1992] were classified as dry, periodically wetted (A), heavily moist (B) and heavily moist and wet (C). Yielding was determined by weight. Total protein and crude fibre contents were determined with the near infrared spectroscopy using NIRFlex N-500 apparatus. The concentration of net energy was calculated from OSTROWSKI’S [1982] equation and expressed in MJ by multiplying its content by a factor of 5.9 [MINAKOWSKI 1983]. Since meadows were mown in times largely departing from the optimum recommended for productive meadows, is was assumed that the harvested biomass would not meet the criteria for fodder.

Wartości przyrodnicze sudeckich użytków zielonych o zróżnicowanym sposobie użytkowania na tle warunków siedliskowych i fizjograficznych

Nadolna L.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

2012

T. 12, z. 4

181-201

W pracy przedstawiono charakterystykę zbiorowisk łąk kośnych i pastwisk usytuowanych w Sudetach Środkowych i Wschodnich, w gospodarstwach uczestniczących w Programie rolno środowiskowym pod kątem ich wartości przyrodniczej na tle czynników siedliskowych, fizjograficznych i sposobu użytkowania. Na podstawie zdjęć fitosocjologicznych wykonanych metodą Brauna-Blanqueta określono przynależność fitosocjologiczną zbiorowisk łąkowo-pastwiskowych, bogactwo gatunkowe (liczba gatunków ogółem i średnia w zdjęciu) oraz różnorodność gatunkową (wskaźnik H'). Zbiorowiska badanych użytków zielonych zakwalifikowano do klasy Molinio-Arrhenatheretea i rzędu Arrhenatheretalia. Wyróżniono 3 zespoły: Arrhenatheretum elatioris, Lolio-Cynosuretum i Festuco-Cynosuretum, 2 zbiorowiska z gatunkiem dominującym: Poa pratensis-Festuca rubra i z Agrostis capillaris oraz zbiorowisko ze związku Polygono-Trisetion. Fitocenozy łąkowe Sudetów Środkowych charakteryzują się większym bogactwem gatunkowym od fitocenoz usytuowanych w Sudetach Wschodnich, średnio o 20 gatunków. Największą liczbę gatunków (64), stwierdzono na łące konietlicowej, ze związku Polygono-Trtisetion, użytkowanej w sposób kośno-pastwiskowy. Siedlisko to wymaga ochrony w formie wyznaczania obszarów Natura 2000. Fitocenozy pastwiskowe: Lolio-Cynosuretum i Festuco-Cynsuretum są mniej bogate, ale o wyrównanej liczbie gatunków (43-44). Wartości wskaźnika różnorodności H' zawierają się w granicach od 2,32 do 2,69, największą jego wartość stwierdzono w zbiorowisku Festuco-Cynosuretum. Na różnorodność florystyczną zbiorowisk badanych użytków zielonych miał wpływ sposób użytkowania i kompleks czynników siedliskowych.

The paper presents the characteristics of plant communities of hay meadows and pastures located in the Central and Eastern Sudetes (in farms participating in the agri-environmental programmes) in terms of their ecological value, habitat factors, physiographic properties and the way of utilisation. The phytosociological affiliation of meadow-pasture communities, species richness (overall number of species and an average in a relevé) and species diversity (H' index) were determined based on phytosociological relevés made with the Braun-Blanquet method. The surveyed grassland communities were attributed to the class Molinio-Arrhenatheretea and the order Arrhenatheretalia. Three groups of communities were distinguished: three associations (Arrhenatheretum elatioris, Lolio-Cynosuretum and Festuco-Cynosuretum), two communities with the dominant species (Poa pratensis-Festuca rubra and Agrostis capillaris) and a community from the alliance Polygono-Trisetion. Species richness of meadow phytocenoses in the Central Sudetes was found to be higher than that of phytocoenoses located in the Eastern Sudetes (by 20 species on average). The greatest number of species - 64, was found on the mown-grazed Polygono-Trtisetion meadow. This habitat requires protection in a form of Natura 2000 site. Phytocoenoses of pastures: Lolio-Cynosuretum and Festuco-Cynsuretum were shown to be less abundant in species, the number of species inhabiting both of them (43-44) was, however, similar. Diversity index H' ranged from 2.32 to 2.69, with the highest one observed in Festuco-Cynosuretum. Floristic diversity of studied grasslands was influenced by the way of utilisation and by a complex of habitat factors.