Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Usuwanie manganu i niklu z wody ujmowanej w stacji wodociągowej w Seroczynie

Reczek L., Michel M., Siwiec T., Nowak P.

Instal

|

2015

|

nr 1

42--44

PL

Celem badań prezentowanych w pracy było określenie możliwości usunięcia manganu i niklu z wody wydobywanej ze studni w Seroczynie. Ujmowana tam woda surowa ma charakter korozyjny, charakteryzuje się specyficznymi własnościami, do których należy dość niskie pH, podwyższone stężenie żelaza i manganu, a także podwyższone stężenie niklu. Woda uzdatniona podawana do sieci ma przekroczone stężenie manganu oraz niklu. Dość znacznie odbiega od normatywów odczyn pH wody. Badania efektywności usuwania manganu i niklu prowadzono w skali laboratoryjnej na złożach odmanganiających oraz w procesie wymiany jonowej. Usuwanie manganu oraz niklu zachodziło zarówno w badanych złożach odmanganiających jak i w jonicie. Złoża odmanganiajace umożliwiły obniżenie stężenia manganu w wodzie do poziomu < 0,01mg/L oraz niklu do poziomu 2,7 – 4,4 μg/L, konieczne jest wtedy wcześniejsze odkwaszenie wody i podniesienie jej wartości pH. Efekt usuwania manganu w jonicie Lewatit TP207 był taki sam jak w badanych złożach odmanganiajacych. Jonit umożliwiał obniżenie stężenia niklu w wodzie do poziomu 1,9 μg/L i był najbardziej skuteczny w usuwaniu niklu z wody.

EN

The aim of the research presented in this work was to determine the possibility of removal of manganese and nickel from the water from a well in Seroczyn. The water is of corrosive character and is characterized by specific properties such as: relatively low pH, an increased concentration of iron and manganese and an increased concentration of nickel. The pH of this water deviates from the standards. The study of the effectiveness of manganese and nickel removal was carried out on a laboratory scale on manganese removal beds and in the process of ion exchange. Removal of the manganese and nickel took place both on the examined manganese removal beds and on ion exchange resin. The manganese removal beds enabled reduction of the manganese concentration in the water to the level of < 0.01mg/L and nickel to the level of 2.7 – 4.4 μg/L. It was necessary to start deacidification of the water and increasing its pH earlier. The effect of the manganese removal on Lewatit TP207 ion-exchange resin was identical to the one on the examined manganese removal beds. The ionexchange resin enabled a reduction in the nickel concentration in the water to the level of 1.9 μg/L and it was the most effective in removing nickel from the water.

2

Odkwaszanie wody ujmowanej w stacji wodociągowej w Seroczynie

Reczek L., Michel M., Siwiec T., Nowak P.

Instal

|

2014

|

nr 11

76--80

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań technologicznych odkwaszania wody ujmowanej w stacji wodociągowej w Seroczynie. Niska zasadowość wody uzdatnianej na stacji wymaga zastosowania napowietrzania otwartego oraz wiązania chemicznego pozostałego agresywnego dwutlenku węgla. Celem badań była ocena sposobu korekty odczynu pH i usunięcia agresywnego dwutlenku węgla w procesie napowietrzania otwartego, wiązania chemicznego za pomocą NaOH oraz filtracji na złożach odkwaszających. Stwierdzono, że możliwe jest podniesienie odczynu pH wody do poziomu powyżej 7,0 za pomocą wodorotlenku sodu, tym bardziej, że NaOH nie obniża znacząco twardości wody. Zastosowane w celu odkwaszania wody złoża dobrze wiążą dwutlenek węgla i podnoszą odczyn wody. Jednak wykorzystanie złoża odkwaszającego złoża piaskowo-dolomitowego podczas dłuższej eksploatacji może się nie sprawdzić, ze względu na bardzo szybkie wytrącanie się wodorotlenku żelaza i przyspieszoną kolmatację złoża.

EN

The paper presents results of technological studies upon the deacidification of water taken in the water treatment plant in Seroczyn. Low alkalinity of water treated in the station requires the use of open aeration and chemical binding of aggressive carbon dioxide remained. The aim of the study was to assess the ways of pH adjustment and removal of aggressive carbon dioxide in the process of open aeration, chemical binding with NaOH, and filtration on deacidifying beds. It was found that it is possible to raise the pH of water to a level greater than 7.0 using sodium hydroxide, the more that NaOH does not significantly decrease the water hardness. Beds used for water deacidification well bind carbon dioxide and increase the pH of water. However, the use of sand and dolomite deposits as a deacidifying bed during a prolonged operation may not work due to the very rapid precipitation of iron hydroxide and accelerated clogging of the bed.

3

Nowoczesna „fabryka wody” SUW Mosina

Nowoczesne Budownictwo Inżynieryjne

|

2013

|

Nr 3

42--43

PL

Modernizacja SUW Mosina to część ogromnego, wartego 596 mln zł netto projektu, realizowanego przez Aquanet SA pod nazwą Uporządkowanie gospodarki wodno-ściekowej dla ochrony zasobów wodnych w Poznaniu i okolicach – etap I, współfinansowanego przez Fundusz Spójności Unii Europejskiej. Obejmuje on 12 zadań inwestycyjnych, wśród których modernizacja stacji w Mosinie jest jednym z największych i najważniejszych.

EN

The modernization of the Mosina Water Treatment Plant is a part of a major project realized by Aquanet SA, with total net value of PLN 596 million. The project includes 12 investment tasks, among which the modernization in Mosina is one of the largest and most crucial.