Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wpływ montmorylonitu na właściwości reologiczne wodnych dyspersji karboksymetyloskrobi

Antosik A. K.

Wiadomości Chemiczne

|

2018

|

[Z] 72, 11-12

829--839

EN

Water dispersions are usually a colloidal system in which one of the phases is highly dispersed in a second of a continuous nature, called a dispersion medium (in this case it is water). Dispersal is also called the process of distraction and self- -disperse as such. Water dispersions of carboxymethyl starch are the basis for the preparation of many products that, due to their initial dispersion form, can be modified, e.g. by adding fillers such as biodegradable films that affect the rheological properties of the dispersion [1]. The carboxymethyl derivative of starch was synthesized for the first time in 1924. The carboxymethylation reaction has become one of the most important starch modifications used in the industry on a large scale. Carboxymethyl starch (CMS) is characterized by a good solubility in cold water and higher resistance to bacteria than unmodified starch [7–9]. The carboxymethyl starch is obtained by the reaction of carboxymethylation (etherification) of the alkaline starch consisting in the introduction of the substituents into the structure of the starch, by reaction with monochloroacetic acid sodium salt. This process is called Williamson’s synthesis and CMS with different degree of substitution can be obtained by means of the mentioned process [10, 11]. The degree of substitution of carboxymethyl starch has a significant influence on its rheological properties, water dispersion of CMS with DS = 0.87 showed five times higher viscosity than CMS with lower value of this parameter, i.e. 0.15. Water dispersions with an increase in the montmorillonite content showed a high viscosity increase (about twice the increase in viscosity with the addition of 3% by weight). In both cases, aqueous dispersions stored above one month may be subject to the environmental degradation. In addition, in cases of compositions containing MMT, a rapid drop in viscosity due to the montmorillonite sedimentation is observed [17]. Rheological research of water carboxymethyl starch dispersions has great importance for science and for the subsequent application possibilities of products obtained on their basis. The effect of fillers on viscosity, and thus on the possibility of mixing them with aqueous CMS dispersions, affects, for example, the production of biodegradable films based on CMS with MMT, where the film is obtained from an aqueous dispersion of CMS with MMT with the addition of glycerine and citric acid [22]. Moreover, water dispersion of carboxymethyl starch with the addition of montmorillonite can be used as an additive to drilling fluids, electro-reed liquids or foundry adhesives [17].

2

Próba zastosowania ultradźwięków i dodatku superplastyfikatora jako metody równomiernej dyspersji nanorurek węglowych w zawiesinie wodnej

Samchenko S. V., Zemskova O. V., Kozlova I. V.

Cement Wapno Beton

|

2015

|

R. 20/82, nr 5

322--327

PL

Sprawdzono doświadczalnie przydatność zastosowania ultradźwięków i dodatku superplastyfikatora do równomiernej dyspersji nanorurek węglowych w wodzie. Doświadczenia oparto na pomiarze czasu sedymentacji nanorurek oraz na badaniu wytrzymałości zaczynu cementowego, do którego dodano taką zawiesinę jako wodę zarobową. Stwierdzono, że połączenie ultradźwięków i odpowiedniego dodatku superplastyfikatora firmy Sika ViscoCrete 5 zapewnia trwałość zawiesiny przez okres nawet dłuższy od siedmiu dni. Duże znaczenie ma temperatura zawiesiny w trakcie obróbki ultradźwiękami, która powinna mieścić się w przedziale 25° ± 8°С. Dodatek tak przygotowanej zawiesiny jako wody zarobowej zapewnia bardzo duży przyrost wczesnych wytrzymałości zaczynu cementowego i znacznie mniejszy po 28 dniach twardnienia.

EN

It was verified experimentally that the application of ultrasounds and superplasticizer addition is assuring homogeneous dispersion of carbon nanotubes in water. The experiments were based on nanotubes sedimentation time measurements and on measurement of cement paste compressive strength, to which this suspension, as mixing water was added. It was found that simultaneous action of ultrasounds and suitable addition of Sika's superplaslicizer ViscoCrete 5 assure the stability of suspension in the period longer than seven days. Temperature of suspension is very important and should be in the range 25° ± 8°C. Addition of such prepared suspension as mixing water high development of early strength, but much lower after 28 days of hardening, is assuring.

3

Wpływ organicznego rozcieńczalnika i rozpuszczalnika na stabilność wodnych dyspersji plastizolu poli(chlorku winylu)

Makarewicz E., Jańczak K.

Przemysł Chemiczny

|

2007

|

T. 86, nr 1

54-58

4

Analiza czynników wpływających na sedymentację i reologię wodnych dyspersji akrylowych

Makarewicz E., Zalewska A.

Chemik

|

2007

|

Vol. 60, nr 1

39-46

PL

Przedstawiono wyniki badań sedymentacyjnych, reologicznych i wiskozymetrycznych fazy stabilnej wodnych dyspersji kopolimeru metakrylanu metylu z akrylanem butylu i kwasem metakrylowym oraz metakrylanu butylu z amidem kwasu metakrylowego o różnej budowie segmentowej. Do stabilizacji użyto środki niejonowe oksyetoksylowane: alkohol laurylowy, nienasycony alkohol tłuszczowy, nonylofenol i aminę tłuszczową, a także środek anionowy będący solą sodową adduktu monoestru kwasu bursztynowego i oksyetylenowanego nonylofenolu.

EN

This paper presents the results of sedimentation, rheology, viscometry of stable phase on aqueous dispersed system of copolymer methyl methacrylate with butyl acrylate and methacrylic acid and n-butyl methacrylate and methacrylic acid amide with different structure of segment. Non-ionic surfactants such as oxyethylenated lauryl alcohol, unsaturated fatty alcohol, nonyl phenol, fatty amine, as well as sodium salt adduct of monoester succinic acid and nonyl phenol etoxylate as an anionic surfactant were used.

5

Analiza zjawisk i czynników wpływających na stabilność sedymentacyjną i reologię wodnych dyspersji ksylenowego roztworu kopolimeru MMA/BA/MAA

Makarewicz E., Zalewska A.

Przemysł Chemiczny

|

2005

|

T. 84, nr 10

761-767

PL

Przedstawiono wyniki sedymentacyjnych i reologicznych badań wodnych układów dyspersyjnych ksylenowych roztworów kopolimeru metakrylanu metylu z akrylanem butylu i kwasem metakrylowym (MMA/BA/MAA). Do stabilizacji zastosowano niejonowe środki powierzchniowo czynne a także zagęszczacze. Badania reologiczne polegały na wyznaczeniu lepkości maksymalnej, współczynnika pseudoplastyczności i energii aktywacji lepkiego płynięcia. Określono także lepkość zredukowaną, graniczną liczbę lepkościową i stałą Hugginsa. Ustalono zależności jakie występują pomiędzy wymienionymi wielkościami wskazując na te, które w najlepszy sposób interpretują mechanizm oddziaływania między cząstkami występującymi w układzie dyspersyjnym.

EN

The title terpolymer was prepd., wt.-av. M 3012, Huggins const. 290, limiting viscosity no. 0.0345 cm3/g, dissolved in xylene and dispersed in water. It was stabilized with nonionics and thickened with (I) poly(vinyl alc.), (II) Na salt of carboxymethylcellulose, or (III) H2O-sol. polyurethane oligomer, and examd. in 7-day long sedimentation expts. With I or II, 0–4%, oxyethylenated fatty amines (Rokamin SR-18 and SR-22) were most effective as dispersants. With III, 1– 2%, the most effective was oxyethylenated dodecanol or oxyethylenated unsatd. alc. (Rokanol O-18). The thickener concn. was optimum at ≤ 2%. The amine-dispersed systems were found to be highly structured H-bonded systems. More III resulted in coagulation. Max. and reduced viscosities, limiting viscosity no., pseudoplasticity coeff., viscous-flow activation energy, and Huggins const. were detd. for the stable phase of the dispersion. Max. viscosity h ηo was related to temp. T and to surfactant and thickener type, log ηo = a + b(1/T), where a varies considerably and b much less so (1000b = 1.6–2) with thickener type and polymer concn.

6

Badania właściwości wodnych dyspersji plastizoli PVC stabilizowanych różnymi sposobami

Makarewicz E., Zalewska A.

Chemik

|

2005

|

Vol. 58, nr 1

16-21

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań właściwości wodnych dyspersji plastizoli PVC stabilizowanych różnymi sposobami. Stosowano środki niejonowe takie jak: kopolimer polieteropolisiloksanowy, poli(oksyetylenowany sorbitan monooleatu), kopolimer polialkenooksydimetylosiloksalu, a także jonogeniczne jak sól sodowa siarczanowego adduktu alkoholu tłuszczowego i tlenku etylenu oraz wodorozpuszczalny oligomer poliuretanowy (zagęszczacz) i ksylen (organiczny dyspergator). Podstawowym badaniem określającym stabilność układu dyspersyjnego był eksperyment sedymentacyjny. Stosowano metody wagowe i oznaczania właściwości lepkościowych oraz powierzchniowych, na podstawie których określono wydajność dyspergowania, graniczną liczbę lepkościową, stałą Hugginsa i napięcie powierzchniowe. Wykonane badania pozwoliły ustalić wpływ poszczególnych składników plastizolu oraz fazy rozpraszającej na ogólne jego właściwości, a także wskazać optymalny skład i maksymalną stabilność wodnego układu dyspersyjnego.

EN

Results of the research work are presented concerning water dispersions of PVC plastisols carried out by using various methods. Nonionics such as polyether polysiloxan copolymer, poly(oxyethylenated nonoleate sorbitate) and polyalkane oxydimethyl siloxal copolymer, as well as ionogenics such as a sodium salt of sulphated adduct of a fatty alcohol and ethylene oxid, and water soluble polyurethane oligomer (thickener) and xylene (organic dispergator) were used. The primary testing determining the stability of a dispersion system was the sedimentation experiment. Gravimetric methods were used, and determination of viscosity and surface properties, on the base of which dispergation efficiency, limiting viscosity number, Huggins constant and susface tension were determined. The experiments performed allowed to establish the influence of particular components of the plastisol and dissipative phase on its general properties, and to point at optimum composition and maximum stability of the water dispersion system.

7

Wpływ środka powierzchniowo czynnego na stabilność wodnej dyspersji plastizolu PVC

Makarewicz E., Jańczak K.

Chemik

|

2003

|

Vol. LVI, nr 3

74-82

PL

Przedstawiono wyniki badań mających na celu określenie wśaściwooci wodnych roztworów środków powierzchniowo czynnych typu anionowego i niejonowego, którymi były oksyetylenowane pochodne alkoholi i kwasów tłuszczowych, nonylofenoli, amin tuszczowych i etanoloamidów, a także sulfobursztynianu, sulfonowanych alkoholi tłuszczowych i alkilobenzenosulfonianów. Wymienione SPC służyło jako stabilizatory wodnych dyspersji plastizoli PVC. Na podstawie badań sedymentacyjnych, wiskozymetrycznych i tensjometrycznych okreolono zależnooci pomiędzy wydajnością dyspergowania, graniczną liczbą lepkościową, stałą oddziaływania Hugginsa oraz napięciem powierzchniowym roztworu wodnego SPC i stabilnej formy dyspersji plastizolu PVC z jednej strony a ilością i rodzajem SPC użytego do stabilizacji układu dyspersyjnego z drugiej.

EN

Presented are the results of investigations targeted at determining properties pf anionic pr non-ionic surfactants such es ethoxylated derivatives of alcohol and fatty acids, nonylophenols, fatty amines and ethanoloamides, as well as sulfosuccinate, sulfonated fatty alcohols and alkylbenzenesulfonates. The surfactants mentioned were user as stabilizers of PVC plastisols water dispersions. Relations between dispersion effect, limit viscosity number, Huggins interaction constant and water solution surface tension, and the amount and kind of the surfactants used to stabilize the dispersion system are determined by sedimentation, viscometric and tensiometric testing.