Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Built heritage aspect and its implications for value-based urban conservation in historic urban precincts

Abdurahiman Shahim, Kasthurba Ayikkara Kizhakkayil, Nuzhat Afifa

Wiadomości Konserwatorskie

|

2024

|

Nr 77

72--81

EN

The Burra Charter has described and emphasized the need to preserve the cultural significance of a place through the preservation of the embedded values associated with the place. Historic urban precincts are an embodiment of heritage values. The built entities within a historic urban precinct contributes towards the area’s aesthetic value, causatively preserving the overall character and significance of the precinct. The factors contributing to the built value of a historic urban precinct demand exploration to ensure continuity in the physical fabric regarding historicity, knowledge systems, and architectural language. The paper explores the role of the built heritage aspect within the value-based approach and aims to discuss its relevance and implication in urban conservation. The study proposes a theoretical framework with a set of twelve identified sub-criteria broadly distributed into three main criteria. Relative Importance Index technique (RII) was used to assign weights for the items to develop a weighted framework. The framework recognizes and emphasizes the built heritage as a key contributor to the physical urban fabric. The study has future scope for contextualizing the identified indicators with context-specific variables that can assist policymakers in developing policies that address the built-heritage aspect, conserve it and adapt it to the urban fabric sensitively.

PL

Karta Burra opisała i podkreśliła potrzebę zachowania kulturalnego znaczenia miejsca poprzez zachowanie wartości z nim związanych. Zabytkowe obszary miejskie są ucieleśnieniem wartości zabytkowych. Obiekty wzniesione w zabytkowej tkance miejskiej przyczyniają się do wzrostu jej wartości estetycznej, skutkując zachowaniem całościowego charakteru i znaczenia tego obszaru. Czynniki składające się na dziedzictwo urbanistyczno- archeologiczne powinny zostać zbadane, aby zapewnić ciągłość w fizycznej tkance pod względem historyczności, systemów wiedzy i języka architektonicznego. Artykuł omawia rolę aspektu dziedzictwa urbanistyczno- archeologicznego opartego na wartościach i przedstawia jego znaczenie i implikacje w konserwacji urbanistycznej. W badaniu zaproponowano ramy teoretyczne wraz z zestawem 12 zidentyfikowanych subkryteriów, szeroko rozdystrybuowanych wśród trzech głównych kryteriów. Do przyporządkowania wag poszczególnym elementom użyto techniki Wskaźnika Względnej Ważności (WWW) oraz rozwinięto ramy wagowe. Ramy te uznają dziedzictwo urbanistyczno-archeologiczne za kluczowy składnik fizycznej tkanki miejskiej. Badanie może zostać wykorzystane do skontekstualizowania wskaźników ze zmiennymi właściwymi dla kontekstu; może też przyczynić się do konserwacji dziedzictwa urbanistyczno-archeologicznego i zaadaptowania go w sposób wrażliwy do tkanki miejskiej.

2

Analiza składowych wartości zabytkowego zespołu miejskiego - podstawa programów i planów konserwatorskich

Szmygin Bogusław

Ochrona Dziedzictwa Kulturowego

|

2021

|

Nr 11

171--179

PL

Najbardziej złożonym problemem w ochronie zabytków jest ochrona historycznych miast. Zasadniczym problemem jest konieczność pogodzenia wymagań konserwatorskich (ograniczenia przekształceń) z narastającymi potrzebami modernizacyjnymi. Miasto historyczne musi się modernizować, a więc konserwatorzy muszą określić przedmiot, formę i granice przekształceń. Konieczne jest zatem opracowanie metodologii, która pozwoli powiązać zabytkowe wartości zespołu z ich materialną reprezentacją. Dzięki temu będzie możliwe określenie elementów podlegających ochronie oraz elementów, które mogą być przekształcane. Metodologia określania materialnej reprezentacji zabytkowych wartości została pokazana na przykładzie historycznego centrum Krakowa wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Metodologia określania wartości (tzw. SMART VALUE) została wykorzystana w opracowaniu Planu Zarządzania Krakowa. Metodologia może być wykorzystana jako narządzie pomocne w zarządzaniu różnych grup zabytków, w szczególności o znaczącej wartości (przede wszystkim uznanych za Pomniki Historii lub dobra Światowego Dziedzictwa).

EN

The most complex problem in historic preservation is the protection of historic cities. The main problem is the need to combine the conservation requirements (restrictions on transformations) with the growing needs of modernization. The historic city needs to modernize, so conservationist must define the object, form and limits of transformation. It is therefore necessary to develop a methodology that will make it possible to link the historic values of the ensemble with their material representation. This will make it possible to identify the elements to be protected and the elements that can be transformed. The methodology of determining the material representation of historic values has been shown on the example of the historic center of Krakow inscribed on the UNESCO World Heritage List. The SMART VALUE methodology was used in the development of the Krakow Management Plan. The methodology can be used as a tool to help in the management of different groups of monuments, especially those of significant value (especially those declared as Monuments of History or World Heritage properties).

3

Teoria i kryteria wartościowania dziedzictwa jako podstawa jego ochrony

Szmygin B.

Wiadomości Konserwatorskie

|

2015

|

Nr 44

44--52

PL

Autor podejmuje trudny i obarczony nieporozumieniami problem budowy nowego systemu wartościowania zabytków uwzględniający: odrębność zbioru dziedzictwa i zbioru zabytków, zasadność/możliwość względnej oceny wartości zabytku (w ramach określonego zbioru i kryteriów), możliwość dokonania oceny materialnej „jakości” zabytku, zakres wartościowania zabytków i zastosowanie nowoczesnych procedur wartościowania zabytków. Autor widzi ten nowy model systemu wartościowania jako istotę w założeniach nowej teorii konserwatorskiej, mając świadomość, że tzw. „zobiektywizowana wartość zabytku”, uzasadnia utrzymanie publicznego systemu ochrony (prawa, służb, finansowania, kontroli), który wiąże się z ograniczeniem prawa własności zabytku, jego użytkowania i przekształcania.

EN

The author addresses the difficult and controversial issue of building a new system of heritage evaluation taking into consideration: distinctiveness of the heritage and monuments sets, justifi cation/possibility of relative assessment of the monument value (within a defined set and criteria), a possibility to assess the material “quality” of a monument, scope of monument assessment and application of modern procedures for evaluation of monuments. The author perceives the new model of the assessment system as the essential principle of the new theory of conservation, and he is aware that the so called “objectivised monument value” justifies maintaining the public protection system (law, services, financing, control), which is connected with limiting the property rights of the monument, its use and transformation.