Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Powiadomienia systemowe
  • Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  właściwości mikrostrukturalne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
W pracy przedstawiona została analiza właściwości antystatycznych cienkowarstwowych powłok na bazie tlenków Hf oraz Ti w powiązaniu z ich właściwościami strukturalnymi. Cienkie warstwy badane w ramach pracy wytworzone zostały za pomocą metody rozpylania magnetronowego na podłożach SiO₂ oraz SiO₂ pokrytych warstwą tlenku indowo-cynowego o grubości 150 nm. Właściwości antystatyczne zostały określone na podstawie pomiaru czasu rozpraszania ładunku statycznego, natomiast właściwości strukturalne na podstawie badania metodą dyfrakcji rentgenowskiej XRD. Badania metodą XRD wykazały, warstwy HfO₂, (Hf0,85Ti0,15)Ox oraz TiO₂ były nanokrystaliczne, a ich średni rozmiar krystalitów wynosił poniżej 10 nm. Z kolei powłoka (Hf0,15Ti0,85)Ox była amorficzna. Dla wszystkich warstw naniesionych na SiO₂ czasy rozpraszania ładunku przekraczały 2 sekundy wynikające z przyjętego kryterium antystatyczności. Najdłuższym czasem rozpraszania charakteryzowała się warstwa amorficzna. Naniesienie warstw na podłoże SiO₂ pokryte 150 nm warstwą ITO spowodowało, że wszystkie warstwy niezależnie od ich mikrostruktury były antystatyczne, a czasy rozpraszania ładunku elektrycznego były rzędu setek milisekund.
EN
This work presents the analysis of antistatic properties of thinfilm coatings based on Hf and Ti oxides in relation to their structural properties. Investigated thin films were sputtered by the magnetron sputtering method on SiO₂ substrates and deposited SiO₂ covered with a 150 nm thick indium-tin oxide film. Antistatic properties were determined based on the measurements of static charge dissipation time, while structural properties based on X-ray diffraction. The XRD results showed, that HfO₂, Hf0.85Ti0.15x and TiO₂ thin films were nanocrystalline with an average crystallite size below 10 nm. Hf0.15Ti0.85Ox film was amorphous. For films deposited on SiO₂ the dissipation times exceeded 2 seconds, which indicated that none of them were antistatic taking into consideration with accepted cryterion. The longest dissipation time was obtained for amorphous coating. Deposition of thin films on SiO₂ substrates coated with a 150 nm thick ITO layer results in a significate decrease of static charge dissipation time to hundreds of milliseconds, independently of their structural properties.
2
Content available remote Charakterystyka mikrostrukturalna wybranych laminatów metalowo-włóknistych
PL
Laminaty metalowo-włókniste stanowią grupę materiałów o potencjalnym zastosowaniu m.in. w strukturach lotniczych, zastępujących stopy metali lub tradycyjne, wzmacniane włóknami kompozyty polimerowe. Jest to stosunkowo nowa grupa materiałów, nad którą wciąż są prowadzone badania. W pracy przedstawiono charakterystykę mikrostrukturalną wybranych hybrydowych laminatów FML na bazie aluminium i kompozytu o osnowie epoksydowej wzmacnianego włóknami szklanymi. Głównymi czynnikami wpływającymi na właściwości mikrostrukturalne laminatów jest jakość wykonania połączenia komponentów: stopu aluminium i kompozytu epoksydowo-szklanego. Przedstawiono charakterystyczne cechy granicy rozdziału anodowanego stopu aluminium i materiału kompozytowego. Zauważono, że w procesie łączenia powstaje połączenie adhezyjne żywica polimerowa - warstwa anodowa, bez bezpośredniego udziału włókien zbrojących.
EN
Fiber Metal Laminates are the main group of hybrid composites used in aviation structures. Many times they substitute alloy metals or traditional polymer composites. This is a new group of materials, where the area of research is not completed. In this article a microstructural characterization of selected hybrid Fiber Metal Laminates is presented. The base are aluminum alloy and polymer composite with glass fiber. The main factor which has got the influence for microstructural properties is the quality of manufacturing the structure. An interface between the aluminum alloy and polymer is a key factor of the adhesive.
PL
Celem badań było określenie właściwości mikrostrukturalnych, mikromechanicznych i tribologicznych polietylenu HDPE z cienką warstwą metalu: Ag, Au, Cu, Cr lub Fe poddanych bombardowaniu wiązką jonów argonu o energii 320 keV do dawek: 1014jonów/cm2, 1015jonów/ cm2, 2xl016jonów/cm2. W pracy przedstawiony został wpływ rodzaju warstwy oraz dawki jonów argonu na zmiany morfologii powierzchni, mikrostrukturę warstwy wierzchniej oraz twardość i właściwości tribologiczne. W efekcie bombardowania jonami argonu uzyskano zmianę struktury polimeru HDPE pod warstwą metalu do głębokości ok. 450 nm, otrzymując warstwę zubożoną w wodór o stosunku liczby atomów wodoru do liczby atomów węgla 1:1. W następstwie bombardowania wiązką jonów argonu do największej dawki, powierzchnia warstwy uległa wygładzeniu, wzrosła mikro-i nanotwardość warstwy wierzchniej. Modyfikacja jonowa polepszyła właściwości tribologiczne: zwiększyła odporność na zużycie i zarysowanie oraz, w zależności od dawki, wpływała na zmianę współczynnika tarcia. Przyczyną poprawy odporności na uszkodzenia jest polepszenie adhezji warstwy do podłoża HDPE w następstwie bombardowania jonowego.
EN
The main aim of the study was to determine microstructural and micro-mechanical properties of metal-on-polymer layers irradiated with 320 keV Ar2+. The metal layers used were composed of one of the elements like: Ag, Au, Cu, Cr and Fe. The faiences of irradiations were equal to: 1014 cm2, 1015 cm2 and 2><1016 cm2. The influences of kind of deposited layer and of ion fluence on surface morphology, structural properties and hardness or tribological properties were studied. The irradiation process leads to formation of hydrogen-depleted layer extending from the metal/polymer interface down to about 450 nm. The composition of this layer is close to C:H ratio of 1:1. The irradiation process leads to smoothening of the surface and to the increase of hardness, wear and scratch resistance. In general the friction coefficient increases after irradiation with low- and decreases after irradiation with the highest fluencies. The effects observed point to improvement of adhesion between metal layer and polymer substrate.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.