Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  włókniny i geowłókniny
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
Since nonwoven fabric is widely used in the application of high performance geotextiles, its creep behaviour is essential to be evaluated. In this paper, the creep response of nonwven fabric was studied by using four mechanical models including the one-term generalised Kelvin model, Burger’s model, two-term generalised Kelvin model and Zurek’s model. To verify the feasibility of the models, creep experiments for nonwoven fabric were conducted, and the data were fitted by the four models, respectively, to obtain their parameter values using the Marquardt algorithm for nonlinear regression. When comparing the experimental creep curves with those fitted from the mechanical models, it is obvious that the experimental data was best fitted by Burger’s model. Also, since the residual sum of squares is far less than that of the GK (n = 1) and GK (n = 2) model and the squares of the correlation coefficient are near to unity, it can be concluded that Burger’s model is suitable to describe the creep behaviour of nonwoven fabric. Therefore the viscoelastic model verified can be adopted to predict the creep elongation of nonwoven fabrics.
PL
W artykule zaprezentowano możliwość zastosowania modeli reologicznych do modelowania zjawiska pełzania włóknin. Włókniny i geowłókniny znajdują szerokie zastosowanie w inżynierii lądowej. Zjawiska jakie zachodzą podczas użytkowania geowłóknin są złożone. Jednym ze zjawisk pojawiających się podczas użytkowania jest poddawanie włókniny i geowłókniny stałym napięciom wynikającym ze zjawiska pełzania. Zastosowano trzy rodzaje modeli reologicznych w oparciu o modele Kelvina, Burgersa i uogólnionego modelu Kelvina. Wygenerowane modele teoretyczne zostały utworzone w celu przewidywania zjawiska pełzania. Adekwatność modeli reologicznych przeprowadzono w oparciu o metodę najmniejszych kwadratów dla estymacji parametrów w nieliniowych modelach regresji Levenberga - Marquardta. Zastosowano modele, które można dopasowywać przy pomocy estymacji metodą najmniejszych kwadratów dowolnej funkcji straty określonej przez użytkownika. Zastosowano funkcję straty do wyboru procedury estymacji, tak że praktycznie we wszystkich przypadkach otrzymano stabilne oceny parametrów modeli. Najlepsze efekty otrzymano przy zastosowaniu modelu Burgersa, który to może być użyty do przewidywania pełzania włókniny w obiektach inżynierskich.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.