Niektóre gatunki ryb, należące do rodzin: drętwy, strętwy, mruki i sum elektryczny, wyewoluowały niezależnie narządy elektryczne. Wytwarzane napięcie elektryczne u tych ryb służy do obezwładniania zdobyczy lub odstraszania napastników. Największe węgorze elektryczne zdolne są do wytworzenia rażeniowego prądu elektrycznego o napięciu 600 V, sumy do 350 V, a drętwa brunatna do 200 V i natężeniu około 30 A. Pierwsze bardzo dokładne badania narządów generujących energie elektryczną przeprowadził w 1877 roku pochodzący ze Śląska Carl Sachs. Badania elektryczne i histologiczne węgorzy elektrycznych przeprowadził w Wenezueli.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.