Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Architektura nośnikiem komunikatu wyrażonego za pomocą środków artystycznych wykorzystywanych w sztukach wizualnych

Kaus Małgorzata

Zeszyty Naukowe Politechniki Poznańskiej. Architektura, Urbanistyka, Architektura Wnętrz

|

2023

|

Z. 12

115--125

PL

Architektura była i jest elementem przekazu społecznego, określającym pozycję społeczną, status finansowy, preferencje estetyczne jej właściciela oraz aktualne trendy. Informacja zawarta w budynku może być przekazywana sposób dosłowny, wykorzystywać kontekst kulturowy, znane i zrozumiałe symbole lub poszukiwać i tworzyć nowe. Architektura posługuje się tymi samymi lub podobnymi środkami artystycznymi, jak wszystkie dziedziny sztuk wizualnych. Jednak jako jedyna dziedzina sztuk wizualnych porusza się w określonych wymogach funkcjonalnych, uwarunkowaniach prawnych, w kontekście społecznym i relacjach estetycznych i przestrzennych z innymi obiektami, co wywiera wpływ na wybór rodzaju środków wyrazu, na treść komunikatu oraz na końcowy efekt wizualny. Projektant zawsze stoi przed wyborem podążania indywidualną ścieżką twórczą a poszukiwaniem kompromisu pomiędzy wolnością artystyczną i ładem przestrzennym.

EN

Architecture was and is an element of social communication, determining the social position, financial status, aesthetic preferences of the owner and current trends in architecture. Information contained in a building can be conveyed literally, use the cultural context, known and understandable symbols, or search for and create new ones. Architecture uses the same or similar artistic means as all visual arts. However, it is the only field of visual arts that deals with specific functional requirements, legal conditions, in the social context, as well as aesthetic and spatial relations with other objects, which influences the choice of the type of means of expression, the content of the message and the final visual effect. The designer is faced with the choice of following an individual creative path and seeking a compromise between artistic freedom and spatial order.

2

Nauka a sztuka. Sztuka a psychofizjologia widzenia, optyka, fizyka

Trawiński Włodzimierz

Developments in Mechanical Engineering

|

2022

|

nr 18(10)

87--114

PL

Tekst dotyczy wpływu nauk: psychofizjologii widzenia, optyki i fizyki na sztukę wizualną. Autor, biorąc pod uwagę malarstwo jako główny przejaw sztuk wizualnych, wskazał podstawowe zjawiska wizualne związane z plastyczną twórczością artystyczną - iluzję przestrzeni i panującą w naturze perspektywę zbieżną, by dalej zająć się perspektywą malarską określoną w Renesansie głównie przez Leonarda da Vinci. W publikacji podano też niektóre istotne i ciekawe przykłady zastosowania wyżej podanych dziedzin naukowych w historii sztuki, między innymi w impresjonizmie i surrealizmie.

EN

The text, deals with the influence of the sciences: psychophysiology of vision, optics and physics on visual art. Considering painting as the main manifestation of visual arts, the author gives the basic visual phenomena concerning artistic artistic creation - the illusion of space and the convergent perspective prevailing in nature, in order to further deal with the painting perspective defined in the Renaissance mainly by Leonardo da Vinci. The study also provides some important and interesting examples of the application of the above-mentioned scientific fields in the history of art, among others, in impressionism and surrealism.

3

Nauka a sztuka. Scjentyzm, sztuka a nauka i wiedza

Trawiński Włodzimierz

Developments in Mechanical Engineering

|

2022

|

nr 18(10)

79--86

PL

W artykule omówiono charakter poznania w sztuce wizualnej oraz zasygnalizowano zastosowanie wiedzy i nauki w akcie twórczym, kierunkach i nurtach sztuki. Autor posługuje się cytatami wybitnych myślicieli zajmujących się relacją nauki, sztuki i charakteru nierealnego. Podaje charakter zastosowanej wiedzy w sztuce i konkretne przykłady archetypowych zabiegów i zasad, ujętych w Kompozycji.

EN

The text, shows the nature of cognition in visual art, and signals the application of knowledge and science in the creative act, directions and currents of art. The author uses quotes from eminent thinkers dealing with the relationship between science, art and the unreal character. It presents the nature of the applied knowledge in art and specific examples of archetypal procedures and principles included in the Composition.

4

Sztuki wizualne wykorzystywane w projektowaniu i realizacji ekspozycji na wystawie EXPO 2020 w Dubaju

Zabawa-Krzypkowska Joanna

Builder

|

2022

|

R.26, nr 12

26--29

PL

W artykule zaprezentowano wybrane przykłady pawilonów oraz pokazywanych w ich wnętrzach wystaw, które obrazują szerokie spektrum możliwości zastosowanych podczas EXPO 2020 w Dubaju. Nowoczesne technologie, cyfrowe narzędzia pozwalają na przekraczanie barier i wprowadzanie widza w nowy świat, w którym może doświadczać określonych emocji. Wszystkiemu towarzyszy światło, kolor i dźwięk, widz doświadcza wielowymiarowych doznań dzięki nieograniczonej wyobraźni twórców.

EN

This paper presents selected examples of pavilions and the exhibitions presented inside them, which show the wide spectrum of possibilities applied during EXPO 2020 in Dubai. Modern technologies and digital tools allow crossing barriers and introducing the viewer to a new world, where they can experience specific emotions. Everything is accompanied by light, color and sound, the viewer experiences multidimensional sensations thanks to the unlimited imagination of the creators.

5

Alert w XXI wieku. Zmiany teorii ochrony dzieł dziedzictwa w znaczeniu materialnym, niematerialnym i cyfrowym

Szmelter Iwona

Ochrona Dziedzictwa Kulturowego

|

2021

|

Nr 12

55--70

PL

Alert’ przedstawia potrzebę rozszerzenia teorii ochrony dziedzictwa kultury w znaczeniu nie tylko materialnym, ale i niematerialnym oraz cyfrowym. Wobec przemian we współczesnym świecie stoimy w obliczu wszechogarniających zmian obszaru dziedzictwa, które modyfikują misję „chronić i przekazywać”. Zastana sytuacja ukazuje nieadekwatność dawnych teorii konserwatorskich i fragmentację doktryn. Autorka przedstawia w czytelnej strukturze możliwe scenariusze rozwiązania kryzysu w teorii i systemie ochrony. Nowe zagadnienia obejmują zarówno teorię konserwacji tradycyjnych dyscyplin przez jej rozszerzone rozpoznanie i dokumentację, jak i innowacyjną ochronę rozszerzonego obszaru dziedzictwa, wraz z paradygmatami współczesnej teorii. Kolejne zagadnienia dotyczą potrzeby reformy istniejących procedur w instytucjach kulturalnych. Uczestnicząc w przełomie kulturalnym nie powinniśmy być ani bierni, ani rewolucyjni, lecz adekwatnie dostosowywać teorię, projekty i prawodawstwo. Aktywna postawa wymaga odpowiedzi na podstawowe pytania: co chronimy w obliczu rozszerzenia obrazu dziedzictwa kultur? Jak dokonać łącznego (holistycznego) zachowania dotychczasowego prymatu kultury materialnej i jednocześnie potrzebnego usankcjonowania ochrony dziedzictwa niematerialnego? Czy w porę dostrzegamy i reagujemy na rosnące znaczenie cyfryzacji objawów sztuki i powstającego jej dziedzictwa? Jak sprowokować optymalne uczestnictwo odbiorców w ochronie dziedzictwa? Odpowiedzi na te pytania okazują się bardzo ważne, bowiem mogą być pomocnym drogowskazem zmian i analizy wartościującej w dwóch uzupełniających si kategoriach: kulturalno-historycznych i społeczno-ekonomicznych, które w rzeczywistości wzajem się przenikają.

EN

'Alert' presents the need to extend the theory of preservation of cultural heritage in terms of not only material (tangible), but also immamaterial (intangible) and digital. In the face of changes in the contemporary world, we are faced with overwhelming changes in the heritage area that modify the mission of "preservin and share". The present situation shows the inadequacy of old conservation theories and the fragmentation of doctrines. The author presents in a clear structure possible scenarios for solving the crisis in the theory and system of protection. The new topics range from the theory of conservation of traditional disciplines through its extended recognition and documentation - to the innovative preservation of an extended area of heritage, along with the paradigms of contemporary theory. Other issues relate to the need to reform existing procedures in cultural institutions. When participating in the cultural breakthrough, we should not be passive or revolutionary, but adapt the theory, projects and legislation accordingly. Being proactive requires answering basic questions: what do we protect in the face of expanding the field of cultural heritage? How to jointly (holistically) preserve the hitherto primacy of material culture and at the same time sanction the preservation of the intangible heritage? Do we recognize and respond in time to the growing importance of digitization of the symptoms of art and its emerging heritage? How to provoke optimal participation of recipients in the preservation of heritage? The answers to these questions turn out to be very important as they can be a helpful signpost of change with value analysis in two complementary categories: cultural-historical and socio-economic, which actually interpenetrate each other.

6

Holizm to przyszłość? Całościowa perspektywa ochrony dziedzictwa kultury materialnego, niematerialnego i cyfrowego

Szmelter I.

Wiadomości Konserwatorskie

|

2018

|

Nr 56

33--52

PL

Rosnąca świadomość zmian wynikłych z przełomu kulturowego, którego jesteśmy uczestnikami, powoduje zmiany teorii konserwacji zarówno w stosunku do sztuki dawnej, jak i w zachowaniu sztuki XX/XXI wieku. Obecnie dziedzictwo kultury funkcjonuje dychotomicznie – zarówno w tradycyjnych materialnych formach (tangible), jak i niematerialnych (intangible). Wobec Stulecia Awangardy nowa sztuka wymaga nowego typu ochrony i konserwacji, nie mieści się w systemie dyscyplin plastycznych, bywa ich syntezą lub hybrydą, lub przedstawia nieobjęte dotąd teorią formy całkowicie nowatorskie, kinetyczne, sztukę opartą na czasie (time-based media), sztukę w miejscach publicznych, jak murale, instalacje przestrzenne, wreszcie architekturę i sztukę ulicy (street art) zżyte ze społecznością lokalną. Dla zapobieżenia ryzyku utraty cenionego dziedzictwa autorka proponuje rozszerzenie ram ochrony i konserwacji w oparciu o kompleksowy kontekst wartościowania dziedzictwa, nową terminologię dla nowych strategii zachowania, stosowanie nowych kluczy w opisach i warunków dla identyfikacji obiektów, ich rearanżacji w przestrzeni. Całościowa perspektywa dziedzictwa materialnego, niematerialnego i cyfrowego (digital born) może stanowić wyraz zbiorowej mądrości i zdolności do wykorzystania wiedzy w holistyczny sposób, bez jej redukowania na składniki. Odpowiada na wyzwania zmian cywilizacyjnych, potrzebę tożsamości i budowania refleksyjnego społeczeństwa, w tym edukacji młodych pokoleń.

EN

The growing awareness of changes resulting from the cultural breakthrough, in which we participate, causes changes in the theory of conservation both in relation to the old art and in preserving the art of the 20th/21st century. Nowadays the cultural heritage functions as a dichotomy – both in traditional tangible forms and the intangible ones. In view of the Century of the Avant-garde the new art requires a new type of protection and conservation, it does not fit into the system of graphic disciplines, as it can be their synthesis or a hybrid, or presents entirely innovative, kinetic forms so far not included in the theory, time based media, art in public places such as murals, spatial installations, and finally architecture and street art familiar to the local community. To avoid the risk of losing precious heritage the author suggests expanding the range of protection and conservation on the basis of the complex context of heritage evaluation, new terminology for new strategies of preservation, applying new keys in descriptions and conditions for object identification, and their re-arrangement in space. The overall perspective of the tangible, intangible and digital-born heritage can be an expression of collective wisdom and ability to use knowledge in the holistic way, without reducing it to its components. It meets the challenges of civilisation transformations, the need for identity and building a reflexive society, including education of the younger generations.

7

Architekt jako synergetyk

Lenartowicz J. K.

Budownictwo i Architektura

|

2018

|

Vol. 17, nr 2

13--27

PL

W artykule przedstawiono krytyczną analizę zmieniającego się w czasie zakresu działania i statusu architekta, ze zwróceniem uwagi na obecną sytuację w Polsce. Witruwiański Architectus zakresem działania sięgał od planowania miast po budowanie zegarów; obowiązywała go cała wiedza inżynierska. Architektura traktowana była jako Matka Sztuk. Owocem syntezy sztuk był dziewiętnastowieczny Gesamtkunstwerk. Jeszcze Żórawski (1961) pisał o organicznej więzi architektury z innymi sztukami. Le Corbusier (1929) definiował architekturę jako grę brył w świetle. Dzisiaj ogarnięcie całości dyscypliny przez pojedynczą osobę jest niemożliwe. Zawód architekta zaczął się rozszczepiać i specjalizować. Z architektów wyrośli urbaniści, konstruktorzy, architekci krajobrazu, ekologowie, ostatnio nawet pośrednicy między interesariuszami (użytkownikami i zespołem projektowym) służący behawioralnej interwencji publicznej – wszyscy z architekturą powiązani. Do niezbędnego zakresu analizy doszły zagadnienia środowiskowe wszelkiego rodzaju (przyrodnicze, społeczne, zawodowe, prawne), ekologiczne i ekonomiczne. Samo projektowanie otrzymało komputerowe narzędzia koordynacyjne, modelujące, kreślarskie i prezentacyjne. Zarysowano proces zmian w okresie 2014-2018 w dotyczącym kształtowania przestrzeni polskim ustawodawstwie. Przedstawiono pozycję architekta w Polsce dzisiaj, który jako urbanista, został zdelegalizowany (2014), jako architekt istnieje w izbie samorządu, ale nie panuje nad innymi sztukami. W ustawie Kodeks Urbanistyczno-Budowlany (2017) nie wspomina się architekta. Praktyka budowania potwierdza zaniechanie synergicznego rozumienia zawodu, upadek twórczości i odpowiedzialności moralnej przedstawicieli nominalnie zawodu zaufania publicznego. Samo słowo „architektura” używane jest dziś przez dziennikarzy w skrajnie negatywnych określeniach dotyczących sytuacji politycznych czy gospodarczych, co wypacza istotę rozumienia pojęcia architektura. Przywrócenie niezbędnej synergetyczności działaniom w przestrzeni według autora wymaga prawnie umocowanej i skutecznie realizowanej partycypacji świadomych obywateli tworzących społeczeństwo obywatelskie jako partnera w dialogu niezbędnym dla uzyskania jakości.

EN

The article presents a critical analysis of the scope of the work and status of the architect that changes over time, along with pointing to the current situation in Poland. The scope of the work of the vitruvian Architectus spanned from the planning of cities to the construction of clocks; the entirety of the knowledge of engineering was to be mastered by him. Architecture was treated as the Mother of the Arts. The result of the synthesis of the arts was the XIX-century Gesamtkunstwerk. Żórawski (1961) wrote of the organic link between architecture and the other arts. Le Corbusier (1929) defined architecture as the learned game of forms assembled in light, essentially limiting it to its visible form. Today, mastering the entirety of the discipline by a single individual is impossible. The architectural profession has begun to split into fragments and specialisations. From architects there have come urban planners, structural engineers, landscape architects, ecologists and lately even intermediaries between stakeholders (the users and the design team), serving to carry out behavioural public intervention – all of them are associated with architecture. The necessary scope of the analysis now includes all manners of environmental issues (natural, social, professional and legal ones) as well as ecological and economic ones. Design itself has received digital coordination, modelling, drafting and presentation tools. What say does an architect have in Poland today? As an urban planner, he has been struck from the law (2014), as an architect he exists in the professional association chamber, but he no longer has mastery over the other arts. The Urban Planning and Construction Code Act (2017) has left out building clocks, but it also does not mention the architect. Construction practice confirms that the synergistic understanding of the profession has been forsaken, as well as the fall of the creativity and moral responsibility of the members of a – nominally – profession of public trust. In current Polish journalist post-language the words ‘architecture’ and ‘architect’ are applied in extremely contradictory cases, like “architect of the massacre in Yemen”. Where has architecture gone?

8

Blurring the borders between architecture and the visual arts

Opałka P.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2015

|

Y. 112, iss. 9-A

249--254

EN

Traditional fields of visual arts – sculpture and painting – have been connected with architecture in different ways. At the end of 20th century, artistic practices within these arts intensified efforts aiming to incorporate architecture in an unprecedented manner into the area of interest as a source of inspiration. The contemporary phenomena have not only expanded, but very often introduced new actions and experiences of space perception that escape classical classification of fine arts.

PL

Tradycyjne dziedziny sztuk wizualnych – rzeźba i malarstwo, w różny sposób były powiązane z architekturą. Pod koniec XX wieku praktyki artystyczne w obszarze tych sztuk nasiliły działania włączające architekturę, w sposób dotąd nieobecny, w obszar zainteresowań jako źródło inspiracji. Współczesne zjawiska nie tylko rozszerzyły, ale często wprowadziły nowe działania i doświadczenia percepcji przestrzeni, wymykające się klasycznym klasyfikacjom sztuk pięknych.

9

Architektura w przekazie pozawzrokowym. Kształtowanie świadomej percepcji

Kłopotowska A.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2009

|

R. 106, z. 1-A

331-334

PL

Architektura to sztuka wizualna, lecz jej potencjał nie ogranicza się do generowania i odczytu obrazu. Przekaz emocji twórczych może odbywać się również drogą pozawizualną. Wiedza i uwrażliwienie na taki język sztuki może pomóc osobom niewidzącym zbliżyć się do architektury. Wymaga to jednak zbudowania pomostu pomiędzy niewidzącym odbiorcą a dziełem architektonicznym. Architekt ma w tym nieoceniony udział.

EN

Architecture is a visual art, yet its potential is by no means limited to generating and interpreting of an image. Artistic emotions can also be transmitted in an extravisual way. The knowledge and sensitivity to this type of artistic language may help the blind to experience architecture. This requires, however, building a bridge between a blind person and an architectural work. An architect has a huge role to play in the process.