Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Ukryta historia - rekonstrukcja zabytkowych kolumn w willi Ernsta Leonhardta w Łodzi

Janicka-Świerguła Katarzyna

Builder

|

2023

|

R.27, nr 12

54--57

PL

Zniszczenie pierwotnego wystroju zabytków na skutek przekształceń i zmian programu użytkowego dotknęło wiele obiektów. Późniejsze prace remontowe mogą zaowocować ujawnieniem śladów historycznej tkanki, stąd istotne jest, by przebiegały we współpracy ze służbami konserwatorskimi. Celem artykułu jest analiza prac rekonstrukcyjnych na kolumnach odkrytych w wilii Ernsta Leonhardta w Łodzi. W artykule posłużono się metodą studium przypadku, badaniami in situ oraz badaniami empirycznymi. Omówiono prace konserwatorskie ze szczególnym zwróceniem uwagi na zastosowanie starych technologii budowlanych i analizę, jak dokonane odkrycie wpłynęło na nowo projektowany wystrój wnętrz. Uzyskane rezultaty pozwoliły wysnuć wnioski, że elementami prawidłowo przeprowadzonego procesu konserwatorskiego w przypadku wcześniej nieujawnionych zabytkowych detali jest dobór odpowiednich metod rekonstrukcyjnych, właściwe rozpoznanie starych technologii i struktury obiektu oraz poszanowanie dziedzictwa architektonicznego.

EN

The destruction of the original design of monuments as a result of transformations and changes in the utility program affected many objects. Subsequent renovation works may result in revealing traces of the historical fabric, so it is important that they are carried out in cooperation with conservation services. The aim of the article is to analyze reconstruction works on columns discovered in Ernst Leonhardt's villa in Łódź. The article uses the case study method, in situ research and empirical research. Conservation works were discussed, with particular attention paid to the use of old construction technologies and an analysis of how the discovery influenced the newly designed interior design. The obtained results allowed us to draw conclusions that the elements of a properly conducted conservation process in the case of previously undisclosed historic details include the selection of appropriate reconstruction methods, proper identification of old technologies and the structure of the object, and respect for the architectural heritage.

2

Budownictwo willowe na terenie Katowic po roku 1914 (problemy konserwacji, modernizacji i kontekstu architektoniczno-krajobrazowego)

Łakomy Katarzyna

Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie

|

2019

|

T. 47

297--311

PL

Budownictwo willowe po roku 1914 stanowi różnorodną i rozległą grupę obiektów. Brak systemu ich wartościowania powoduje, że ich analizy stanowią żmudny i złożony proces. Ich zasadność odnieść się może głównie do tendencji architektoniczno-urbanistycznych, w tym: ich wpływu na przestrzeń wcześniej powstałych osiedli, oceny jakości architektury w kontekście krajobrazowym i ciągłości tradycji projektowych, oraz jakości współczesnych ingerencji związanych z pracami renowacyjnymi. Szczególna ważna wydaje się ochrona objętych rejestrem willi z okresu dwudziestolecia międzywojennego, gdyż ich wartość kulturowa oraz jakość krajobrazu, które współtworzą razem z towarzyszącymi ogrodami, jest niezwykle znacząca dla tożsamości miasta.

EN

Villa architecture after 1914 comprises a diverse and extensive group of buildings. The lack of a system of valuating them leads to their analyses being a time-consuming and complex process. Their justification can refer primarily to architectural and urban planning tendencies, including: the impact on the space of previously built estates, the assessment of the quality of their architecture in the landscape context and the continuity of design traditions, contemporary interventions associated with renovation work. The protection of villas from the interwar period, appears to be particularly important. Their cultural value and the quality of the landscape, that they co-create with their accompanying gardens is highly significant to the identity of the city.

3

Dom wolnostojący – między luksusem a ekonomią. Specyfika zabudowy dzielnicy Szklarskiej Poręby

Wojtas-Harań Anna

Architectus

|

2019

|

Nr 2 (58)

59--72

PL

Celem artykułu było wyselekcjonowanie elementów decydujących o jakości i atrakcyjności karkonoskich kurortów, służących jednocześnie zachowaniu wyjątkowości krajobrazu. Przyjęto metodę obserwacji i studium indywidualnych przypadków. Analizie poddano zabudowę znaczących, wybranych obiektów budowlanych, bazując na dokumentach archiwalnych, materiałach fotograficznych, wizji lokalnej. Z przeprowadzonych badań wynika, że stosowane rozwiązania projektowe były konsekwencją nowych idei pojawiających się w sztuce, życiu, architekturze. W konfrontacji ze współczesnością luksus historycznych propozycji polegał m.in. także na pozostawieniu miejsca dla otaczającej przestrzeni gór. Mając na względzie efekt, jaki uzyskano, należałoby przyjąć te historyczne rozwiązania za ponadczasowe i godne naśladowania.

EN

The intention of the article was to highlight the problem of selecting vital elements in order to protect the landscape, which also consists of specific architecture and urban planning. It was also intended to show the advantages of attractive quarters and recognize the premises that decided about this uniqueness. A method of observation and study of individual cases was adopted. The analysis covered the construction of significant, selected buildings, based on archival documents, photographic materials, and site visits. The research shows that the applied design solutions, characteristic of the Karkonosze Mountains resorts, were the consequence of new ideas emerging in art, life and architecture. In confrontation with the present day, the luxury of historical solutions relied, among others also to leave space for the surrounding mountains. Taking into account the effect obtained, this principle should be accepted as timeless.

4

Zabezpieczenia termiczne węzłów konstrukcyjnych po niekontrolowanym remoncie zabytkowej willi

Wesołowska M., Szczepaniak P.

Materiały Budowlane

|

2017

|

nr 11

126--127

PL

Artykuł pokazuje przypadek budynku w dzielnicy willowej Bydgoszczy należącej do strefy ochrony konserwatorskiej. Na rozpatrywanym obszarze zachowana została zabudowa z początku XX w. Wskutek działania poprzedniego użytkownika wprowadzono zmiany konstrukcyjne, zakładając, że budynek zostanie ocieplony od zewnątrz. Intencją nowego właściciela jest utrzymanie charakteru budynku przy jednoczesnej poprawie warunków komfortu cieplnego wnętrza.

EN

The article shows a case of a building in residential area of Bydgoszcz which belongs to a conservation protection zone. In this area buildings from the beginning of 20th century were preserved. As a result of previous user actions, construction changes were introduced in assumption that the building will be thermally insulated from the outside. The intention of the new owner is maintaining the building's character, and at the same time improving the internal thermal comfort.

5

Willa projektu Rudolfa Fränkla w Smolcu pod Wrocławiem

Zwierz M.

Architectus

|

2015

|

Nr 2(42)

55--64

PL

Ta dotąd zupełnie nieznana w polskiej literaturze willa powstała w latach 1931–1932. Reprezentuje koncepcję budowania organicznego, sformułowaną w 1925 r. przez Hugona Häringa. Projekt wykonał Rudolf Fränkel będący wówczas wschodzącą gwiazdą berlińskiej architektury, autor kilku luksusowych willi, ale przede wszystkim berlińskich osiedli mieszkaniowych, m.in. osiedla Atlantic z pięciuset mieszkaniami, zapleczem rekreacyjnym i kinem „Lichtburg”. Jego znakomicie zapowiadająca się kariera architektoniczna została jednak w 1933 r., ze względu na żydowskie pochodzenie, w dramatycznych okolicznościach przerwana. Zleceniodawcą podwrocławskiej willi był Robert Stern, ogrodnik o wyrobionym guście artystycznym i dużych aspiracjach, który w Brochowie (obecnie dzielnica Wrocławia) prowadził ogrodnictwo, uczestniczył w wystawach ogrodniczych, zbierając doświadczenie i nagrody. Około 1930 r. swoje przedsiębiorstwo przeniósł na obrzeża Smolca, a nad stawem, na dużej posesji wzniósł willę. Villa rustica o znakomitych, niemalże palladiańskich proporcjach i luksusowych, indywidualnie aranżowanych wnętrzach została zaprojektowana od wnętrza na zewnątrz, jej pomieszczenia powiązano z ukształtowaniem terenu i roztaczającym się z dwóch tarasów szerokim widokiem na staw i zieloną okolicę. Bardzo dobrej jakości zdjęcia willi wykonane przez fotografa Maxa Krajewskiego, stale współpracującego z architektem, zamieszczone w ówczesnej fachowej prasie dają wyobrażenie o jej pierwotnym kształcie i komforcie, dostosowanym do oczekiwań właścicieli. Dom, choć bardzo przebudowany, nadal jest zamieszkany. Artykuł przedstawia wszystkie dostępne informacje o kształcie i detalach architektonicznych willi, jej projektancie oraz pierwszych właścicielach.

EN

This, to date completely unknown in Polish literature, villa was built in 1931–1932, representing the concept of organic building (organhaftes Bauen), formulated in 1925 by Hugo Häring. The design was created by an architect, being then a rising star of the Berlin architecture, the designer of several luxury villas, but above all Berlin housing estates, including the Atlantic estate with five hundred apartments, leisure facilities and the “Lichtburg” cinema. The very promising architectural career of Fränkl was interrupted in dramatic circumstances in 1933 due to his Jewish ancestors. Fränkl’s employer and the villa’s owner was Robert Stern, a horticulturist with refined taste and high artistic aspirations, who in Brochów (now a quarter of Wrocław) ran a horticulture enterprise and who participated in horticultural exhibitions collecting both experience and awards. Around 1930 he moved his company to the outskirts of Smolec and at the pond, within a large estate he built the villa, designed by Fränkl. This villa rustica with excellent, almost Palladian, proportions and luxurious, individually decorated interiors was designed from the inside to the outside, its spaces were linked with the landscape and a panoramic view of the pond and the nature from two large terraces. Photographs of very good quality taken by the photographer Max Krajewski constantly cooperating with the architect, published in the contemporary architecture magazines give an idea of its original shape and comfort, adapted to the expectations of the owners. The house, although strongly rebuilt, still exists. The article presents all available information about the shape and architectural details of the villa, its designer and oryginal owners.

6

The garden complex of villa Rosea in Nałęczów - former elite prestige and contemporary functions

Milecka M., Widelska E.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2014

|

R. 111, z. 5-A

163--177

EN

Villa Rosea – previously known as the Villa of Nagórscy – situated at Lipowa Street in Nałęczów, was designed by Adam Nagórski and Michał Górski and built at the end of the 19th century. In its heyday it was at the centre of the vibrant cultural life of Nałęczów. However, during the German occupation as well as due to unlawful confiscation by the communist government it gradually fell into decay. In 2006 the villa was bought by Stanisław and Barbara Burzyńscy, carefully renovated and renamed Villa Rosea. In order to bring back its former splendour and to adapt the building so as to suit its new hotel function, an attempt was made to renew the old garden complex with an area of 1 ha which surrounds the villa. This article is devoted to the question of adapting the plant composition design to the new function of the building while taking into account its historical importance.

PL

Willa Różana – dawna willa Nagórskich – usytuowana przy ulicy Lipowej w Nałęczowie, wybudowana została pod koniec XIX w. według projektu Adama Nagórskiego i Michała Górskiego. W czasach swojej największej świetności znajdowała się w centrum wartko toczącego się życia kulturalnego Nałęczowa. Niestety, w czasie niemieckiej okupacji oraz w wyniku bezprawnych konfiskat z ramienia władzy komunistycznej, uległa znacznej dewastacji. W 2006 r. willa została zakupiona przez Stanisława i Barbarę Burzyńskich i poddana pracom restauratorskim. Wówczas nadano jej nazwę Willa Różana. Aby przywrócić pełen blask temu obiektowi oraz dostosować go do nowych funkcji hotelowo-gastronomicznych, podjęto próbę rewaloryzacji dawnego założenia ogrodowego, towarzyszącego willi, zajmującego powierzchnię 1 ha. Artykuł poświęcony jest prezentacji problemów dostosowania projektowanych kompozycji roślinnych do nowych funkcji obiektu, w kontekście jego historycznych wartości.

7

Ogrody górnośląskich rezydencji miejskich

Łakomy K.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2012

|

R. 109, z. 6-A

99--107

PL

W miejskim budownictwie rezydencjonalnym epoki przemysłowej dominują dwa typy zabudowy – willa i pałac. Pierwszy z nich, ze względu na swoja formę, tradycję i powiązanie z ogrodem, stał się niezwykle popularny zwłaszcza wśród średniozamożnej klasy przemysłowców, a także arystokratów. Otaczające wille tereny zielone stanowiły o charakterze całego założenia, posiadały formy zazwyczaj dostosowane do skali, lokalnych uwarunkowań oraz ogólnych tendencji w XIX-wiecznej sztuce ogrodowej. Charakterystyczne dla krajobrazu górnośląskich ośrodków o genezie industrialnej grupy zieleni ogrodów willowych współcześnie posiadają zatartą lub przekształconą kompozycję, a brak właściwej ochrony i pielęgnacji powoduje ich powolne zanikanie z przestrzeni miasta.

EN

In municipal residential building of the industrial epoch, there predominate two types of buildings – villa and palace. First of them, with regard on it’s form, the tradition and the connection with garden, was unusually popular especially among the industrialists’ middle class, and also the aristocrats. Surrounding villas greenery made up about character of whole establishment, usually they form was determinate the scale, local conditioning as well as general tendencies in 19th century garden art. Characteristic for scenery of Upper Silesian cities of industrial origin was the group grows green in the residential gardens. Contemporary their composition is obliterated or transformed and the lack of proper protection and cultivation is the main reason of their slowly disappearance from landscape.

8

Teodor Talowski i jego "Willa pod Kozłem" w Bochni

Sołtysik A.

Przestrzeń i Forma

|

2009

|

nr 12

485-496

PL

"Willa pod Kozłem" (1895 r.) to jedna z wielu realizacji T. Talowskiego, jednego z najwybitniejszych polskich architektów z przełomu XIX i XX w. Wejście do willi wieńczy malowniczy szczyt, z herbem "jelita" i głową kozła. Nadbudowa z lat 30. XX wieku nie pozbawiła willi pierwotnego charakteru i wysokich walorów artystycznych. Na szczególną uwagę zasługują detale kamienne szczytu, podcienia wejściowego i portali, które same w sobie są dziełami rzeźbiarskimi. Willa jest wybitnym przykładem polskiej architektury spomiędzy historyzmem a secesją.

EN

"Villa under the billy goat", built in 1895 in Bochnia is one of the most interesting work of Theodor Talowski, who was very remarkable, polish architect from the turn of the century. Characteristic element of this building is picturesque gable of the main entrance to villa with the blazon and head of the billy goat on the coping. Despite the additional storey, built in 30's, villa did not lose it's character and til nowadays it is a building with special, artistic values. Noteworthy are stone details of the gable, arcades of the entrance and portals, which all are works of art. This building is unrepeatable example of polish architecture from among historicism and Art Nouveau.

9

Wrocławskie wille Carla Schmidta

Tomaszewicz A.

Architectus

|

2005

|

Nr 1-2(17-18)

51--61

PL

Carl Schmidt był jednym z nielicznych dziewiętnastowiecznych wrocławskich architektów wymienianych w przedwojennych opracowaniach historii architektury [14, s. 266] i leksykonach artystów [17, s. 157]. Schmidt był twórcą wszechstronnym, projektował bowiem i realizował budowle publiczne, mieszkalne, przemysłowe, wystawowe, chętnie aranżował wnętrza, nie stronił także od projektowania mniejszych form - wyrobów rzemiosła artystycznego, a nawet wzorów dyplomów i pism. Był przy tym architektem modnym, często naśladowanym i uważanym za twórcę, który prowadził pionierską działalność na rzecz artystycznego rozkwitu śląskiego budownictwa [2, s. 203]. Podobnie jak wielu dziewiętnastowiecznych architektów, Schmidt zdobył najpierw wykształcenie rzemieślnicze (ukończył Szkolę Rzemiosł Budowlanych w Holz-minden), a następnie kontynuował naukę w berlińskiej Akademii Budownictwa, gdzie w roku 1863 otrzymał tytuł prywatnego mistrza budownictwa (Privat-Baumeister) [16, s. 315]. Tuż po ukończeniu studiów Schmidt przyjechał do Wrocławia i w jednym z dzienników zamieścił anons, w którym oferował wykonanie projektów budynków wszystkich rodzajów oraz kosztorysów, prowadzenie budów, jak również wszystkich związanych z tym prac, a także zakładanie okien wystawowych i urządzanie wnętrz sklepów według najnowszych wymagań po najniższych cenach [4, s. 341]. Treść ogłoszenia pokazuje wyraźnie, że Schmidt nawet nie przeczuwał sukcesu, jaki za kilka lat osiągnie w stolicy Śląska.

EN

Carl Schmidt was one of the few 19Ih century architects of Wroclaw mentioned in pre-war studies of the history of architecture and lexicons of artists. He was a versatile artist, he designed and realized public buildings, apartments, industrial and exposition buildings, he readily arranged interiors. He also designed smaller forms - handicraft objects, diplomas and written texts. Schmidt was fashionable in his times, often imitated, he was considered as an artist who contributed to the blossoming of Silesian architecture. His buildings could constitute examples of comfortable and attractive one-family houses.