Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: vertical background

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

O pewnym przekształceniu perspektywy na tło pionowe w perspektywę na tło pochyłe

Szymański W.

Architectus

2006

Nr 1(19)

107--113

Prezentowana metoda umożliwia łatwe przekształcenie perspektywy zrealizowanej na tło pionowe w perspektywę na tło pochyłe. Dzięki niej można tworzyć perspektywiczne obrazy dowolnych układów przestrzennych na tło pochyłe, poprzez perspektywiczne przekształcenie perspektywy takich układów istniejącej na tle pionowym. Wadą stosowanej powszechnie tzw. metody punktów mierzenia jest to, że odnosi się ona jedynie do prostych układów wielościanów, najczęściej prostopa-dłościennych, o trzech kierunkach zbiegów. Niedogodności tej metody ujawniają się wielostopniowo w dydaktyce perspektywy. Po pierwsze, ukierunkowują one silnie uwagę słuchaczy na proste czy wręcz banalne formy prostopadłościen-ne i pochodne tych form. Po drugie, utrwalają przekonanie, ze perspektywa, zwłaszcza na tło pochyłe o więcej niż trzech kierunkach zbiegu, jest trudna w realizacji. Brak prostego narzędzia do realizacji perspektywy bardziej zaawansowanych układów przestrzennych (ryc. 1-5) utrudnia ich wyobrażenie i perspektywiczne przedstawienie. Dostępna literatura przedmiotu często propaguje fałszywy obraz przekształcenia perspektywicznego, czyniąc z narzędzia cel sam w sobie. Znajduje to odzwierciedlenie w słownictwie dotyczącym tego zagadnienia. Takie określenia jak perspektywa jedno-, dwu- lub trój-zbiegowa dowodzą niezrozumienia istoty i celu tego przekształcenia. A przecież wiadomo, że zasada odwzorowania perspektywicznego jest niezmienna, forma zaś odwzorowywanego obiektu nie ma tu znaczenia. W przeciwnym bowiem razie istniałoby nieskończenie wiele perspektyw, których nazwy warunkowałaby liczba punktów zbiegu, co oczywiście prowadzi do absurdu. Jak bowiem nazwalibyśmy perspektywą do rysowania obiektu, o - na przykład - stu czterdziestu trzech kierunkach jego krawędzi? Czyż byłaby to perspektywa stuczter-dziestotrójzbiegowal Podręczniki do nauki rysowania perspektywy nie miałyby końca. Taki sposób traktowania aparatu obrazowania perspektywicznego, w którym zasadniczą kategorię stanowi liczba punktów zbiegu (jeden, dwa, najwyżej trzy), każe raczej dostosować układy przestrzenne do metod (np. metody punktów mierzenia), a nie metody do obiektów i układów przestrzennych. Nie sprzyja on rozwijaniu wyobraźni w dziedzinie projektowania form przestrzennych przyszłych architektów i artystów.

The presented method allows easy transforming of perspective realized onto a vertical background into perspective onto a slanting background. As a result it is possible to create perspective images of optional spatial arrangements onto a slanting background through col linear transformation of the perspective of such arrangements existing on a vertical background. It widens the knowledge in the range of practical application of collineation of spatial systems and flat systems. It may be applied in didactics and perspective practice. The weakness of the so-called points of measuring method used hitherto is that it relates only to simple multi-wall systems, most often perpendicular, usually having no more than three perspective confluences for the directions of their borders. The inconveniences of this method are revealed in multi-stages in perspective didactics. Irrespective of this, the attainable literature on the subject often propagates a false image of perspective transformation creating out of the instrument an aim in itself. This is reflected in the vocabulary referring to this issue. Such terms as single-, double-, or three-confluence prove the lack of understanding the essence and aim of the transforming. While it is known that the principle of perspective visualization is unchangeable while the form of the visualized object is of no significance. Otherwise, there would exist an infinite number of perspectives, whose designations would condition the quantity of the so-called points of confluence, which obviously leads to the absurd while perspective-drawing text books would be never--ending.