Skansen to potoczne określenie muzeum na wolnym powietrzu, w którym prezentowane są obiekty kultury ludowej danego regionu. W 2012 roku Dyrekcja Muzeum Wsi Lubelskiej w porozumieniuz Katedrą Konserwacji Zabytków Wydziału Budownictwa i Architektury Politechniki Lubelskiej rozpoczęła program całościowej inwentaryzacji i oceny stanu technicznego obiektów znajdujących się w zasobach lubelskiego skansenu. Mając tak obszerną i kompleksową dokumentację archiwalną zdecydowano o ponownej analizie. Porównano stopień i skalę zniszczeń po upływie 10 lat. W niniejszym artykule skupiono się na ocenie stanu technicznego elewacji obiektów. Określono stan techniczny ścian i pokryć dachowych. Nie stwierdzono istotnych problemów konstrukcyjnych, a uszkodzenia mają, w większości przypadków, charakter powierzchniowy.
EN
The open-air museum is a place where objects of folk culture of a particular region are presented. In 2012, the Lublin Village Museum, in consultation with the Conservation Department of the Faculty of Construction and Architecture at the Lublin University of Technology, started a programme of comprehensive inventory and assessment of the technical condition of the objects. Based on the extensive and comprehensive archival documentation, it was decided to carry out an analysis allowing to compare changes in the buildings' condition. This article focuses on the assessment of the building facades’ technical condition. The assessment was based on determination of the technical condition of the walls and roof coverings and a comparison of the degree and extent of damage in relation to documentation submitted 10 years ago. No significant structural problems were found and the damages are, in most cases, superficial.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
The Alto Douro Wine Region, a region located in the northeast of Portugal, presents an abundant building heritage which consists of tabique constructions, a vernacular construction technology. This technology uses raw materials such as stone, an earth-based material and wood, besides metal nail sensure the timber connections and the required structural safety. Previous research works have shown that most of the existing tabique buildings, in this region, present signs of marked deterioration and some of them are clearly near collapse. This reality is justified, among others, by the non-engineered character of this construction technology and subsequent loss through time of the associated empirical technical knowledge, consequently, conservation and repairing works are urgently needed. These aspects, added to the dearth of knowledge related to this building heritage have motivated this research work which is focused on studying the nails traditionally applied in those tabique buildings. In this article, and for the first time, a nail geometrical and material characterization is presented and discussed. The results highlight a wide nail dimensional variety, being iron the main chemical element identified. Beyond that, this study demonstrates that those nails should no longer be maintained in service and that new nails should be applied in future conservation and strengthening works. Finally, some guidelines regarding tabique rehabilitation and nail rusting prevention are mentioned.
PL
Obszar Alto Douro Wine Region jest położony w północno-wschodniej Portugalii i obfituje w liczne obiekty zabytkowe, a zwłaszcza budynki wzniesione w tradycyjnej dla tego regionu technologii tabique. W tej technologii używa się surowców takich jak kamień oraz materiały na bazie ziemi i drewna, a metalowe gwoździe zapewniają bezpieczeństwo połączeń konstrukcyjnych elementów drewnianych. Poprzednie prace badawcze wykazały, że większość istniejących budynków tabique w tym regionie nosi oznaki wyraźnego pogorszenia stanu technicznego, a niektóre z nich zagrożone są zawaleniem.Obecnie pilnie potrzebne są prace konserwatorskie i naprawcze, między innymi z uwagi na nieinżynierski charakter tej technologii budowy oraz brak empirycznej wiedzy technicznej. Aspekty te dodane do niedostatku wiedzy związanej z tym typem budownictwa były główną motywacją do podjęcia tej pracy badawczej, w której zajęto się przede wszystkim badaniem tradycyjnych gwoździ stosowanych w budynkach tabique. W tym artykule po raz pierwszy przedstawiono i omówiono charakterystyki geometryczne i materiałowe stosowanych gwoździ. Wyniki badań ujawniły szeroki wachlarz wymiarów geometrycznych gwoździ, których podstawowym składnikiem chemicznym było żelazo. Oprócz tego badania wykazały, że istniejące gwoździe nie powinny być pozostawione w użyciu, a w trakcie prac konserwatorskich bądź wzmacniających powinno się używać nowych gwoździ. Ponadto w artykule zawarto również pewne wytyczne dotyczące rehabilitacji obiektów tabique oraz sposobów uniknięcia korozji w istniejących gwoździach.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.